1e kinderfeestje

wat grappig eigenlijk, die regionale verschillen. Wij wonen in een dorp. Hier is het normaal dat ouders hun kinderen naar een feestje brengen, het feestje start dan bij de jarige thuis. 

Aan het eind van het feestje verschilt het, eindigt het feestje bij de jarige thuis dan is het de gewoonte dat kinderen opgehaald worden door hun ouders. Ben je op een locatie, dan breng je de kinderen meestal ook thuis. 

Hier rijden de ouders van de jarige dus over het algemeen zelf naar een andere locatie als het feestje niet thuis gevierd wordt. 

Maar wij wonen dus in een dorp en een feestje op locatie is vaak buitendorps en dus een stukje rijden. 

Er zijn wel dingen die in het dorp kunnen. Vaak is het dan zo dat je toch verzamelt bij de jarige thuis en dat kinderen te voet naar de feestlocatie gaan. Dan lopen ze soms ook weer terug naar het huis van de jarige om daar bijvoorbeeld te eten. 

Het eerste feestje thuis van oudste hadden we allerlei spelletjes, wat knutselen en een speurtocht bedacht. We hebben maar de helft gedaan. De kinderen willen gewon spelen en dat was prima. 
Toen ze wat ouder werden wilden ze wel graag de activiteiten doen die we bedacht hadden. Eerste feestje op locatie was toch wel fijn, geen gedoe met dingen vooraf regelen (alleen de activiteit reserveren). Geen troep thuis enz. 
Jongste wilde meteen de eerste keer naar een buitenspeeltuin. Dat hebben we ook gedaan. Heel makkelijk feestje weer. Ik hou van feestjes die niet thuis zijn..

Ik vond de feestjes die mijn moeder vroeger thuis organiseerde voor ons echt altijd superleuk. Maar mijn moeder is veel creatiever, geduldiger en beter met groepjes kinderen dan dat ik ben.

En heb zelf gewoon geen zin in die zooi thuis. Vorig jaar natuurlijk wel gedaan voor het taart eten, nou kon de appeltaart op plekken terugvinden waar ik het liever niet had 😂

Zoon heeft een groepje met zowel jongens als meisjes, maar die meiden doen net zo hard mee met stoeien en wild doen.

Overigens brengen wij de kids thuis na het feestje. Wordt hier eigenlijk altijd zo gedaan, ook door andere ouders. Voor ons geen probleem, maar als je met vervoer zit kan ik me voorstellen dat je andere keuzes maakt.

MamaE schreef op 17-09-2024 om 22:05:

Hier was er tot het continurooster vorig schooljaar op woensdag en vrijdag geen BSO. Dan moesten ouders dus sowieso iets anders geregeld hebben. Nu is er een vijf gelijke dagen rooster en is er op woensdag nog steeds geen BSO. Ze hebben wel ooit geïnformeerd naar behoefte daarvoor, maar die is niet rendabel genoeg blijkbaar.

Voorheen waren feestjes wel vaker op woensdagmiddag. Dan gingen kinderen na school eerst naar huis, eten, cadeautje pakken en eventueel omkleden/benodigdheden pakken.
Neem je ze direct uit school mee, moet bijvoorbeeld ook een zwemtas mee naar school en het cadeautje en dan hebben ze ook nog een schooltas en gymtas mee. Het kan wel, maar ideaal is anders.
Ik vind 2 uur voor een feestje buiten de deur vrij kort. Juist omdat je dan met reistijd zit, ofwel tijdens het feestje ofwel dat brengen en halen heel dicht op elkaar zit en je in die tijd amper iets kan doen. Er moet dan ook heel veel in die twee uur; taartje eten, cadeaus uitpakken, spelen, frietjes eten. Dan zou ik denk ik geen arrangement nemen en alleen gaan spelen in het krijspaleis en dan geen eten doen. Als je ze om 15.30 of 16.00 uur weer laat ophalen of thuisbrengt, kunnen ze thuis nog eten.

Qua brengen en halen bij iemand thuis; dat is vaak wel in de buurt. Mijn dochter is nu negen en die kan zelfstandig naar alle vriendinnetjes in het dorp en weer naar huis. Maar naar een locatie een half uur met de auto niet. Ik vind het zelf ook niet efficiënt om alle ouders apart zulke stukken te laten rijden. Dan is samen rijden en dat de één er een paar brengt en de ander ze ophaalt veel handiger.

Ik denk dat dat ook echt wel afhangt van waar je woont. Als veel gezinnen geen tweede auto hebben of helemaal geen auto, veel alleenstaande ouders, en alle voorzieningen zijn in de buurt en ook met de fiets of OV te bereiken, snap ik die keuze of gewoonte wel.
Op het platteland zijn de afstanden groter en mensen zijn echt wel gewend om te reizen, maar twee uur in de auto zitten, oppas regelen voor andere kinderen en minstens 50 km afleggen voor een kinderfeestje is niet voor iedereen haalbaar. En in mijn ogen ook niet een verwachting die je van ouders kunt hebben. Zeker als een kind meerdere feestjes per jaar heeft.

In een dorp met iedereen vlakbij kan ik me dat voorstellen. In de stad wonen ze zelden dicht bij elkaar, dus ook bij thuisfeestjes brengen en halen ouders zelf hun kind. Thuisfeestjes komen hier minder voor omdat lang niet iedereen daar de ruimte voor heeft. 

PhilDunphy schreef op 17-09-2024 om 20:39:

[..]

Oh ik zeg zo'n feestje ook af hoor. Ik had dat ook een keer dat ik het kind moest brengen en halen. Dat was 2 uur in de auto zitten voor mij en oppas regelen voor mijn jongste (of kind ook 2 uur in de auto). En dat voor een kinderfeestje van 2 uur. Nee sorry.

Dat heeft niks te maken met mijn zaken niet voor elkaar hebben, maar met grenzen aangeven. Is het nou het beste vriendje, dan wil ik meer moeite doen. Maar voor zo'n aanwaaivriendje dat er zelf voor kiest om op 30min afstand een (kort) feestje te vieren zonder vervoer geregeld te hebben, heb ik weinig moeite om nee te verkopen.

Grenzen aangeven aan je kind bedoel je?  Wat zeg je dan tegen je kind? Nee Pietje, jij gaat niet naar klaasjes  feest want mama vind het te ver en te kort en niet de moeite waard/teveel gedoe 

als het goed is kennen moeders elkaar ook wel toch op de basisschool dus kun je toch laten samenrijden of afspraken maken denk ik zo. Of is dat te makkelijk gedacht. Niet 5 moeders op en neer.

Fascinerend draadje dit. Als ik het zo lees zijn de meeste ouders geen fan van kinderfeestjes....het is teveel moeite, wilde fantasieën over hele hordes kinderen die je interieur afbreken. Zelfs je kind brengen naar een feestje of ophalen is al bijna teveel. En het 'krijspaleis'....dat is denk ik de binnenspeeltuin/ballenbak? Wat een bizarre term voor iets wat superleuk is (voor de kinderen, maar ik vind het zelf dus ook leuk).... hadden jullie wel kinderen gewild, vraag ik mij af. 

Ik ben zo'n moeder die het merendeel van de feestjes thuis gevierd heeft met een thema en bijbehorende zelfbedachte spelletjes, hapjes in het thema en dergelijke. Deels uit praktische overwegingen, want een stuk goedkoper en je hoeft geen extra auto te regelen voor het vervoer. Aan de andere kant ging ik ook met alle plezier een half uur rijden om de kinderen naar een feestje toe te brengen/op te halen. 
 

Waar ik woon zijn thuisfeestjes heel gebruikelijk op alle leeftijden. Zeker ook in de hogere klassen.

Mijn kinderen zijn ruim volwassen maar ik heb de feestjes altijd met veel plezier georganiseerd. Of de kinderen kwamen meteen mee uit school, of ouders brachten ze naar ons thuis. Vanaf daar verzorgden wij alles: vervoer als we buitenshuis waren, en ook weer thuisgebracht. Soms charterde ik dan mijn ouders om ook te rijden, dan hadden we twee of als mijn man er ook was drie auto’s. Ik heb de kinderen nooit ergens ver weg hoeven afleveren maar dat had ik met liefde gedaan. Kinderen kosten tijd en moeite. Ze maken rotzooi en lawaai. Als ze vriendjes mee hebben verdriedubbelt het lawaai en de rotzooi. Als ze pubers zijn moet je ze soms naar feestjes brengen of van het station halen na een concert. Als ze jongvolwassen zijn mag je laminaat leggen en helpen verhuizen. Het meeste daarvan vond en vind ik nog leuk ook - en als ik het zelf al niet leuk vond (het indoorspeelparadijs….) dan vond ik het in ieder geval leuk om mijn kinderen en hun vrienden te zien genieten. 
Maar TO je ziet: het gaat overal anders. Ik zou een mede-ouder op school vragen wat in jouw omgeving gebruikelijk is. 

Izza schreef op 18-09-2024 om 09:10:

Uiteindelijk heeft de jarige er toch zelf belang bij dat er kinderen komen op zijn feestje? Daarom geeft hij het immers. Dan moet je ook zorgen dat het voldoende georganiseerd is. En niet andere mensen opzadelen met problemen. Mijn kinderen hebben echt meer dan genoeg feestjes door het hele jaar heen. Dus een keer afzeggen omdat het totaal niet uitkomt is voor hen geen probleem. Ik ga gewoon echt niet voor andermans feest eerder vrij nemen van mijn werk of oppas regelen voor jongere kinderen (die bijvoorbeeld ook opgehaald of weggebracht moeten worden). En ik ga ook niet meer een half uur of langer reizen naar een locatie voor een feestje van 2 a 3 uur.

Het gaat dus echt om feestjes buiten een klein dorp waar ik even heen kan fietsen. Feestjes thuis is volgens mij meer iets van vroeger. Of voor heel jonge kinderen (kleuterklas). Ik ken echt niemand die thuisfeestjes geeft vanaf groep 4 of hoger. Uitzondering zijn mensen die buitenaf wonen in grote vrijstaande huizen of op een boerderij etc.

Ja ik vind dus echt wel een aparte manier van denken, overal is in principe wel een mouw aan te passen. Het is niet afzeggen omdat het totaal niet uitkomt maar omdat je er zelf gewoon geen moeite voor wil doen uit een raar soort principe, dat jij de moeite niet wil nemen is niet het probleem van de organisatie van het kinderfeest maar ligt bij jou. 

Ginger, ik kan inderdaad niet zomaar even vrijnemen. En natuurlijk kan ik best eens een ander vragen. Maar dat wil ik niet continu doen. Zeker niet als het meerdere kinderen betreft die ook meerdere feestjes per jaar hebben. Daarbij zadel je als organisatie dus nog ouders op met jouw probleem. Jij geeft een feestje in een andere stad. En je ziet maar hoe de kinderen er komen en weer terug. Bij dit soort uitnodigen bedanken wij nu dus ook. In mijn omgeving is ook een thuisblijfmoeder. Dat was iedere keer de persoon die dit soort verzoeken kreeg van werkende ouders. Oh jij bent thuis toch dus jij haalt je dochter op. Wil je pietje en marietje ook even meenemen? Zij gaf eerlijk aan dat die vanzelfsprekendheid van anderen (dat zij wel even kinderen door de stad af zou zetten) haar ook begon tegen te staan. Dat begrijp ik prima. 
Als je maar 1 kind hebt, jouw kinderen nooit uitnodigingen ontvangen of je alle tijd hebt begrijp ik het wel. Maar daar is bij mij geen sprake van. Dat leg ik dus ook uit aan kinderen en ouders. 

Gingergirl schreef op 18-09-2024 om 09:32:

[..]

Zit het verschil er misschien niet ook in of je denkt in " problemen" of denkt in " oplossingen"? Is een oprechte vraag.

Ik bedoel: eerder vrijnemen van je werk kan inderdaad lastig zijn maar dan regel je toch dat je kind met een ander meerijdt, dat is met een appje vaak zo geregeld. Ik heb een groot gezin maar nooit oppas hoeven regelen omdat ik een kind moest ophalen, dan gingen de anderen gewoon mee. Je neemt bv niet vrij voor " andermans feest" maar voor je eigen kind die een feestje heeft.

Ik heb "maar" 2 kinderen maar ben wel chronisch ziek waardoor ik sommige dingen soms niet kan. Vanaf dat het eerste kind geboren is heb ik geïnvesteerd in een netwerk. Op momenten dat het kon voor andere ouders dingen gedaan in de hoop dat zij ook dingen voor mij konden doen als het bij mij even wat minder ging. En zo ben ik 2 x keer 8 jaar basisschool doorgekomen met brengen en halen voor sport en feestjes. Met mooi weer bracht ik naar de sport op de fiets en bij slecht weer de moeder van het vriendje van zoon met de auto.

Het vraagt wel inzet om het niveau te bereiken dat je met 1 appje iets kan regelen en als het niet lukt dan moet je zelf en daar iets voor regelen. Sommige ouders vonden mijn kinderen "zielig" ten tijde van de basisschool als ik ze zelf moest brengen dan werd er gefietst ongeacht het weer en de afstand.

Izza schreef op 17-09-2024 om 14:59:

Ooit een keer gehad dat kind mocht komen op een feestje. Ik mocht kind brengen. En vervolgens 3 uur later door de drukte met een vermoeide peuter in de auto naar een andere stad om kind weer op te halen. Dat was eens en nooit meer. Heb kind en de betreffende ouder aangegeven dat wij die uitnodiging niet meer aannemen en ik was niet de enige ouder. Als jij een feestjes geeft zorg je ook voor vervoer en anders kan het thuis of in het park etc. Mensen die ik ken hebben een 2e auto of lenen er een. Of ze vragen familie of vrienden om mee te rijden (je hebt immers ook 2 volwassenen nodig). Feestjes waarbij geen 2e volwassene aanwezig is doe ik ook niet meer (ooit een vervelend incident meegemaakt).

Eens. Man en ik deden de kinderfeestjes samen, meestal na schooltijd en als het nodig was  voor en als het nodig was kwam oma met een extra auto. Ik werd niet blij als ik ook nog in de benen moest voor anderskinds feestje. Beetje als een verjaardag van volwassenen in een kroeg waar je na het tweede rondje zelf moet dokken. 

Eerste feestje bij met zulke jonge kinderen zou ik niet doen. Met een beetje pech knetterdruk, onoverzichtelijk, geklier en gedoe,  en ongezellig, want jarige en feestgangertjes blijven niet bij elkaar. 

Ik zou het op vrijdag doen, ze zijn al om 12 uur uit, en het is leuk op de verjaardag zelf. Al vierde  mijn decemberkind altijd zijn partijtjes op zijn zoveelstehalve verjaardag in juni

Ruime ervaring met kinderfeestjes. Beproefd kleuterscenario hier: uit school, lopen naar huis, even uit laten razen in het buurtspeeltuintje onderweg. Ook nog wel eens daar gepicknickt. Thuis direct de kadootjes, dan is er al een hoop onrust weg. Want dat vinden ze spannend. Jarige even op de gang, kadootjes laten verstoppen en dan aan tafel met pannenkoeken oid. Dan spelletjes en een  bak lego en of leuke film achter de hand houden. Met mooi weer lekker naar buiten. Hoeft niet langer dan 2,5 uur te duren, is om voordat je het weet.