Verdriet om mislukken borstvoeding

Het kan ook toeval zijn dat de krampjes precies nu komen, kwamen bij mij ook niet gelijk. Mijn baby heeft in totaal zo'n 6 weken ernstig krampjes gehad terwijl ik bv gaf. Dus het zegt echt niks!

Mijn ervaring met de baby was dat wat je ook doet of probeert, je blijft je afvragen of het goed was. En dat beperkt zich niet tot de voeding. Heeft ie het koud en pak je een extra deken, ga je je weer zorgen maken of ie het nu niet te warm heeft. Is denk ik echt hormonaal.

Alweer bijna 16 jaar geleden opende ik een soortgelijk topic op Viva. Ik was zo verdrietig dat het niet gelukt was met de borstvoeding... ik heb me daar nog heel lang schuldig over gevoeld. Zo jammer, achteraf, want nergens voor nodig. Dochter is uitstekend groot geworden op de fles, vrijwel nooit ziek. Drie jaar later kwam haar broertje en die dronk meteen als een tierelier, zonder enige moeite bijna een jaar gevoed. Toen besefte ik, dat voor geslaagde borstvoeding, het om de combinatie moeder-kind gaat. En dat heeft mij echt geheeld. Zusje daarna heb ik 6 maanden zelf gevoed en toen was het klaar. Dat kon ik toen ook moeiteloos loslaten.

Ik heb alleen de post van TO gelezen, geen reacties. Bij mij was het ook een drama. Te kort tongriempje, tepels die niet meewerkten, geen stuwing, geen voeding, geen toeschietreflex.... Ik heb alles geprobeerd, een paar honderd euro uitgegeven aan lactatiekundige en middelen totdat ik uitgeput was. Toen (na 4 of 5 weken) volledig overgegaan op flesvoeding. Kind deed het daar veel beter op, en ik ook. We hebben een prima band, dus laat je niets wijsmaken over dat het slecht zou zijn om flesvoeding te geven. Het enige waar ik spijt van heb is dat ik te lang heb geploeterd met per se borstvoeding willen geven en daardoor helemaal niet toe kwam aan de leuke dingen van de kraamtijd: knuffelen, kroelen, badje, aankleden etc. Bij mijn volgende kind heb ik gelijk de fles gegeven, geen enkele poging tot borstvoeding gedaan en ook wij hebben het prima samen. Toen heb ik dus wel genoten van de kraamtijd. Ik heb 2 gezonde kinderen (inmiddels pubers). Sterkte! En natuurlijk gefeliciteerd met de geboorte van je kind!

Ik zit zelf op dit moment ook midden in mijn kraamtijd. Onze baby is ter wereld gekomen dmv een ongeplande keizersnede, waarbij ook nog complicaties bij mij optraden. Ik wilde persé borstvoeding geven, ook al ging het vanaf het begin erg moeizaam. In het ziekenhuis, met ondersteuning van verpleegkundigen, leek het nog wel te doen. Baby viel meer dan 10% af de eerste 2 dagen, dus ik moest ook gaan kolven en bijvoeden.
Eenmaal thuis realiseerde ik me pas echt hoe zwaar het was en hoeveel tijd er ging zitten in het borstvoeding proberen te geven, kunstvoeding fingerfeeden en daarna nog kolven. Iedere 3 uur was ik daar ruim 2 uur mee bezig. Ik sliep nauwelijks, baby was voornamelijk boos en gefrustreerd aan de borst en man was ook continu aan het zorgen voor mij en de baby. 
Na 1 zo’n nacht heb ik in volle overtuiging besloten te stoppen met borstvoeding. Mijn baby is niet meer boos en gefrustreerd, maar juist heel relaxt, daarnaast komt ze eindelijk goed aan en zit ze alweer bijna op haar geboortegewicht. Ikzelf heb veel meer rust waardoor ik sneller herstel. Ik heb eindelijk tijd om lekker met baby te knuffelen en te genieten van deze tijd. 
Gek genoeg was mijn lichaam er ook direct nadat ik de beslissing had genomen volledig klaar mee. Geen moment last van stuwing oid gehad. Voor mij een soort bevestiging dat ik de juiste keuze heb gemaakt. 
Lang verhaal, maar wat ik je vooral wil meegeven, is dat ik merk dat de rust die ik nu ervaar een positieve uitwerking heeft op mijn baby. Ik geloof oprecht dat ik haar daar een groter plezier mee doe, dan met het geven van borstvoeding. 
Veel sterkte met het maken van de voor jou juiste keuze. En probeer vooral ook te genieten van deze tijd! 

Even verdrietig zijn en schuldgevoel hebben mag. Dat is omdat je zoveel van je kind houdt. Maar dat betekent niet dat je schuldig bént. Om verschillende redenen is flesvoeding voor jou en je kindje de beste keuze. Het is goed zo. Jouw liefde, warmte en zorgzaamheid zijn het allerbelangrijkste. En dat geeft je volop zo te lezen.
Geniet van je kindje.

Aviendha schreef op 09-05-2023 om 14:25:

Het kan ook toeval zijn dat de krampjes precies nu komen, kwamen bij mij ook niet gelijk. Mijn baby heeft in totaal zo'n 6 weken ernstig krampjes gehad terwijl ik bv gaf. Dus het zegt echt niks!

Mijn ervaring met de baby was dat wat je ook doet of probeert, je blijft je afvragen of het goed was. En dat beperkt zich niet tot de voeding. Heeft ie het koud en pak je een extra deken, ga je je weer zorgen maken of ie het nu niet te warm heeft. Is denk ik echt hormonaal.

Niet alleen hormonaal, inherent aan het ouderschap vermoed ik, want het treedt nog regelmatig op na de babytijd.

bij mij ging borstvoeding vanzelf ,maar als ik wel eens ging kolven vond ik dat afschuwelijk en kwam er bijna niks uit, echt erg dat vrouwen nu zoveel moeten kolven ,ook natuurlijk omdat ze moeten werken, ik snap dat je dan eerder op een fles over gaat.