Verdriet om mislukken borstvoeding
Ik zit midden in de kraamtijd en ben dus lekker hormonaal, dat zal allemaal niet meespelen. Maar ik merk dat ik erg verdrietig word om het niet goed op gang komen van de borstvoeding. Ik werd er zelf zo verdrietig van dat ik een paar dagen geleden ben gestopt. Ik was continue bezig met kolven en nog steeds kwam de productie heel slecht op gang, daarnaast moest het tongriempje van de baby gekliefd worden wat ik echt niet zag zitten.
Maar nu, nu voel ik mij alsof ik gefaald heb. Alsof ik mijn baby niet het juiste geef. Ik heb het nog niet eens twee volle weken geprobeerd. Ik merk dat ik nu nog melk heb en ergens het kolven weer op wil starten.
Maar dan denk ik weer terug aan hoe ik er uren aan kwijt was, en aan dat de baby niet altijd even goed aan de borst kan drinken. Het steeds aanleggen van de baby zorgde ook voor frustratie omdat de baby erg ongeduldig en gefrustreerd werd. Ik twijfel zo erg wat ik nu zou doen. Wie heeft hier ook mee geworsteld en kwam het bij jou uiteindelijk wel goed op gang?
Waarom zag je het klieven niet zitten? Heb je daar verdere informatie over gezocht? Een te kort tongriempje kan nu problemen geven met drinken maar op latere leeftijd met likken aan een ijsje of tongzoenen bijvoorbeeld. Ja het is even akelig, maar bloeden stopt heel snel en kind heeft er vaak snel geen last meer van.
Due-scimmie schreef op 08-05-2023 om 19:46:
Waarom zag je het klieven niet zitten? Heb je daar verdere informatie over gezocht? Een te kort tongriempje kan nu problemen geven met drinken maar op latere leeftijd met likken aan een ijsje of tongzoenen bijvoorbeeld. Ja het is even akelig, maar bloeden stopt heel snel en kind heeft er vaak snel geen last meer van.
Ja, dat heb ik opgezocht. Het wondgebied moet dan elke 6 uur gemasseerd worden en ik las dat de baby daar soms erg om moet huilen. Ook las ik wat voor fysieke klachten mensen hebben bij op latere leeftijd klieven, het lijkt me sterk dat dit bij een baby niet zo is. Lactatiedeskundigen lijken erg voor het klieven te zijn terwijl kinderartsen er vaak van uit gaan dat een baby er wel overheen groeit. Daarnaast zie ik het zelf niet zo, de baby steekt de tong uit, niet zo vaak maar wel zo nu en dan. Ook kan de baby wel aan de borst drinken, alleen krijgt de baby er niet genoeg uit. Met drinken uit een flesje lijkt er helemaal geen probleem te zijn.
Wat goed dat je het geprobeerd hebt.
Wat jammer dat het niet lukt
En wat fijn dat er flesvoeding is en jullie heerlijk van elkaar kunnen genieten.
Wees lief voor jou .
En gefeliciteerd.
Ach lieve schat, dat maakt toch helemaal niet uit!
De beste manier van voeden is... Voeden! Of dat nou borst- of flesvoeding is, dat maakt jouw lieve knappe baby helemaal niet uit. Als er maar genoeg is en op het moment dat ze honger heeft.
Daar zorg je voor. Je denkt na. Leest je in. Doet je best. Klinkt dat als een falende moeder? Of klinkt dat als een topwijf die zich inzet voor de baby die ze zo ontzettend lief heeft? 
Oh, lieverd, ik herken het volledig! Ik heb het na 2 dagen al opgegeven. Dat geklooi met kolven, bijvoeden, etc. gaf toen al zoveel stress dat we zijn overgestapt op de fles. Spijt? Een heel klein beetje, want het is zo handig (altijd eten paraat hebben) en later hoorde ik dat het vaak pas na 3-4 dagen écht op gang komt. Maar de fles was ook heel handig (dan kon mijn man ook een nachtvoeding doen, kon ik gewoon de deur uit zonder te hoeven plannen, etc) en zoon is inmiddels 7 en er prima groot mee geworden.
De fles is óók goed! Echt waar.
Niet doen, niet doen. Stop. Blijf bij je besluit en heb daar vrede mee. Flesvoeding is helemaal prima voeding voor je kindje. Laat je niet meeslepen. Om politiek en publiek ruimte en rechten te creëren voor moeders die borstvoeding willen geven (bijvoorbeeld het recht op een kolfruimte en tijd om te voeden op werk - en dat is ook belangrijk), zijn de positieve effecten van borstvoeding dik aangezet en slaan we door de andere kant op. Lang niet al die positieve effecten die je tegenkomt in de flyers bij de verloskundige zijn wetenschappelijk aangetoond en onderbouwd. De negatieve kanten worden helemaal zelden belicht.
Als je borstvoeding geeft, doe het dan voor jezelf. Niet omdat het zogenaamd moet, of omdat het beter is voor je kind. Het moet leuk en fijn zijn. Als dat niet zo is, dan streef je je doel al voorbij. Echt waar - want de negatieve effecten van een gestresste en gefrustreerde moeder zijn namelijk wel heel concreet.
Yvaine, ik heb het idee dat om mij heen zo'n beetje alle baby's hun tongriem moet worden gekliefd wat mij persoonlijk al een beetje op mijn achterhoofd doet krabben. En gaat de bv vaak nog steeds niet om over naar huis te schrijven. Dus ik denk dat je het super goed doet dat je je hebt ingelezen en deze keuze hebt gemaakt.
Als je twijfelt en je hebt nog melk, zou ik aanraden te kolfen. En als bv te frustrerend is voor beide het in een flesje geven. Zou zonde zijn als je productie straks helemaal weg is en je spijt krijgt.
Edit: ik lees nu pas in het andere topic dat er niet genoeg uitkomt met kolfen. In dat geval sluit ik me helemaal aan bij de andere reacties. Leg je er bij neer, en geniet van de voordelen van fles.
Allereerst gefeliciteerd!
Je hebt niet gefaald als moeder! Onthoud dat. Je bent een gelukkige moeder in een land waar goede kunstvoeding bestaat en je je kindje groot kan laten worden zonder honger. Het gaat anders dan je had gehoopt maar dat is niet per definitie falen.
Ik heb 5 weken gemodderd en toen zat ik bij een lactatiekundige. Zij had maar 1 advies: stoppen! Hier wordt niemand blij van.
Uren kolven voor 50 ml. Vaak aanleggen, echt het lukte niet. Toen ik was gestopt was ik een blije moeder met een kind aan de fles maar kindje werd wel rustig, die stress van mij van: Het moet lukken!!! voelde kind ook.
Bij de 2e heb ik het weer geprobeerd maar toen ben ik al na een week gestopt toen had ik ook nog een kleintje rondlopen en had ik dus echt geen tijd om uren te kolven. De verloskundige heeft nog dik anderhalf uur zitten praten dat ik het nog een kans moest geven en moest blijven proberen. Toen heeft mijn man haar weggestuurd. Nummer 1 was goed gezond zonder borst dat zou met nummer 2 ook wel lukken.
Ik herken je gevoel. Borstvoeding kwam niet goed op gang na keizersnede en dochter kreeg niet genoeg binnen. Eerst nog combi borst en kunstvoeding gedaan. Totdat ik 1 dag zat te kolven en genoeg had voor 1 voeding. Toen gestopt, schuldgevoel ebde wel weg en meer tijd voor dochter.
geniet alsjeblieft van de vele voordelen van kunstvoeding en dan met name dat je de zorg heerlijk nu echt volledig en eerlijk kan delen met je man. En dat je nu tijd en rust kan nemen om zelf te herstellen. Ik heb bij het 2e kind veel te lang doorgemodderd omdat het bij de eerste niet ging. En kostte een 3e voordat ik een fantastische fijne kraamtijd had waar in no time hersteld was en man in het begin heerlijk alle nachtvoedingen deed zodat ik bij kon komen
Bij mij had het bij nummer 1 ook nogal wat voeten in de aarde, maar minder erg dan bij jou en het kwam uiteindelijk ook goed. Maar die eerste dagen was een hoop gedoe en de tranen zaten hoog bij me.
Jaren later las ik een stukje van -meen ik- Asha ten Broeke waarin die opmerkte dat je aan iemand niet kan zien of die vroeger borst- of flesvoeding heeft gekregen. En toen dacht ik 1) ze heeft verdikke gewoon gelijk en 2) ik had me niet zo druk hoeven maken.
Gewoon lekker de fles geven en er vooral niet meer over inzitten.
Flesvoeding is oké. Echt waar.
Je wordt enorm gepusht naar borstvoeding maar het is oké dat het niet lukt. Het is ook loodzwaar en pijnlijk als het tegen zit.
Ikzelf heb een maand lang gevochten, dochter heeft honger gehad en nog wilde ik niet opgeven. Kon niet meer rationeel denken.
Ik wilde zelfs puur en alleen een tweede kind om het dan wél goed te doen. Als een soort straf. Idioot natuurlijk maar als je er midden in zit, denk je zo.
Het was zo'n opluchting toen ik gestopt was. En tegelijkertijd vond ik mezelf een trut en een mislukking. Na een jaar keek ik er heel anders tegen aan. Gelukkig bestaat er zo'n goed alternatief!
Gun het jezelf en je kind om te stoppen. Het mag. Echt waar.
Lieveheersbeest schreef op 08-05-2023 om 19:54:
Ach lieve schat, dat maakt toch helemaal niet uit!
De beste manier van voeden is... Voeden! Of dat nou borst- of flesvoeding is, dat maakt jouw lieve knappe baby helemaal niet uit. Als er maar genoeg is en op het moment dat ze honger heeft.
Daar zorg je voor. Je denkt na. Leest je in. Doet je best. Klinkt dat als een falende moeder? Of klinkt dat als een topwijf die zich inzet voor de baby die ze zo ontzettend lief heeft?
Ik sluit me hier helemaal bij aan dikke knuffel!
Gefeliciteerd!
En de mislukte borstvoeding, daar mag je best wel even verdrietig over zijn, maar geen schuldgevoel hebben, dat is niet nodig.
Helaas zal het waarschijnlijk niet de laatste keer zijn dat het leven van je kind anders loopt dan gehoopt of gepland. Zelfs voor kinderen die heel goed terechtkomen geldt dat!
Gefeliciteerd met je kleine. Heb je geen kraamzorg die je kan helpen (zowel met borstvoeding, flesvoeding, kolven ed) en heb je al een lactatiekundige laten meekijken? Wat je ook kiest je doet het altijd goed he, onthoud dat. En gefeliciteerd met je baby <3 Probeer te genieten want deze tijd komt nooit meer terug <3xtagstartz/p>