Lotgenotentopic voor werkloze forummers
Ik zag hier geen topic over, ik begin mij sinds kort wat lamlendig te voelen dus open ik er bij deze zelf 1.. (Houdt me van de straat/ weg bij de tv 
)
Situatie: Ik ben 41 en hoor als Wajonger bij de zogeheten 'lastige doelgroepen om aan het werk te komen'. Desondanks tot nu toe altijd gewerkt, ik zat erg lang bij een leuke maar ook chaotische stichting waar ik 1 jaar vrijwillig en 12 jaar als betaalde kracht gewerkt heb. Omdat ik na jaren ook wat andners wilde ben ik uiteindelijk daar weggegaan omdat ik een andere baan had waar ik na een jaar weg ben gegaan omdat ik het werk niet meer leuk vond en besloten had dat die paar uurtjes die ik kan werken ivm mijn (uren) beperking enkel wilde besteden aan iets wat ik leuk vond en ook dat ik maar eens hulp ging zoeken bij het vinden van een baan ivm het zelf doen wat me de laatste jaren vooral veel frustratie en afwijzing oplevert. Dit heeft tot nu toe weinig opgeleverd, behalve een paar maanden proefplaatsing in een ziekenhuis waar ik te maken kreeg met erg veel onbegrip.
Gelukkig ben ik sinds kort begonnen aan een reëintegratietraject, wat ik heel leuk vind maar een echte baan gaat dat op korte termijn niet opleveren, we gaan eerst kijken naar een soort stage. (werkervaringsplek)
Verder heb ik genoeg om handen, ik heb een kat, ik sport, doe yoga en wandel. Ook doe ik voor de lol een thuisstudie Spaans en heb ik aangezien ik alleen woon ook genoeg andijvie-klusjes maar toch voel ik mij sinds een paar weken een beetje lamlendig en nutteloos.
Ik heb ook het gevoel dat ik de enige werkloze in Nederland ben (zal wel niet...) terwijl ik momenteel best behoefte heb aan lotgenoten. (Waarom ik overigens geen vrijwilligerswerk doe? Daar ben ik mee bezig geweest, zal je verbazen maar dat gaat dus ook niet zo gemakkelijk. Ik heb een poging of 6 gedaan, soms niet eens reactie gekregen, of ik had er zelf geen goed gevoel bij en het is ook een paar x gebeurd dat ik op een vrijwilligersvacature reageerde maar daar dan toch geen plek was. En nu denk ik dat het wat te veel wordt omdat ik met dat traject bezig ben en dan zou ik er dus weer mee moeten stoppen als ik een werkervaringsplek zou vinden. Al weet je natuurlijk niet of dat zo snel gaat en of dat uberhaupt lukt dus van de andere kant kan ik dat natuurlijk toch proberen (ik heb nog wel een idee voor een leuke plek) en maar zien hoe het loopt...)
Trouwens ik zit desondanks niet helemaal stil, ik ben door mijn gemeente een tijdje geleden uitgenodigd voor het meedoen aan een burgerberaad, daar heb ik me voor ingeschreven en ik mag mee doen, maar goed dat is maar een paar x maar het is in ieder geval wel een leuke bezigheid.
Sorry voor de lange TO, ik hoop dat mijn gevoel dat ik de enige zonder baan ben niet klopt en dat er meer mensen mee komen schrijven 
Er is nog 1 leuke vrijwilligersvacature over, nogmaals het kan zo zijn dat het niet erg lang gaat duren voordat ik in ieder geval een werkervaringsplaats heb maar ik heb ineens toch zin om toch te reageren op die vacature... Maar goed ik twijfel dus of dat slim is nu...
Trouwens officieel doe ik al iets, ik begeleid sinds een paar maanden een anderstalige, 1 uurtje per week online. (Twee officieel, de andere helpt mij ook omdat zij de taal spreekt die ik studeer maar die is al een paar maanden in land van herkomst en blijft daar ook tot mei)
Sanquin vraagt vaak vrijwilligers als gastheer/vrouw
https://www.sanquin.nl/over-sanquin/vrijwilliger-worden
Dank maar ik heb geen vacatures nodig of zo. (Heb net zelf ook weer iets benaderd maar ik weet niet of die plek hebben voor vrijwilligers)
Wel een leuke vacature trouwens van Sanquin..!
is het misschien een leuk idee om aan een cursus, sport of hobby in groepsverband te beginnen?
In mijn woonplaats vragen ze regelmatig vrijwilligers voor de kringloopwinkel. Misschien ook in jouw woonplaats?
Valentijn: dank je, dat kan maar van de andere kant het is niet dat ik mij verveel, meer dat ik mij de laatste tijd regelmatig wat lamlendig voel en dat er dan weinig uit mijn handen komt als ik mijzelf er niet toe zet. Meestal weet ik dat wel op te lossen zoals vanmorgen. Dan geef ik mijzelf een schop onder mijn kont waardoor ik toch weer het een en ander ga doen en dat geeft wel wat voldoening.
Grindelwald: wij hebben ook een kringloopwinkel maar die vind ik niet zo leuk, zeker niet om er te werken als vrijwilliger. Bovendien is het er koud maar goed dat is misschien niet zo'n goede rede 
Ik ga mezelf overigens binnenkort wel weer aan het studeren zetten want (Nogmaals ik doe een thuisstudie voor de lol maar ik kan mijzelf daar de laatste tijd toe zetten...)ik merkte vandaag maar weer dat ik mij een stuk minder lamlendig voel door bezig te blijven.
Ik begrijp je topic niet helemaal vlgs mij, wat is nu je eigenlijke vraag?
Ik heb geen vraag, ik vroeg mij af of er meer mensen zijn die ook mee willen schrijven. Een soort lotgenoten-topic
Kersje schreef op 04-03-2024 om 18:57:
Ik begrijp je topic niet helemaal vlgs mij, wat is nu je eigenlijke vraag?
Ze wil volgens mij samen met andere werkelozen hier schrijven, om van het gevoel af te komen dat de niet de enige zonder baan is... althans zo lees ik het.
Yumi schreef op 04-03-2024 om 19:08:
[..]
Ze wil volgens mij samen met andere werkelozen hier schrijven, om van het gevoel af te komen dat de niet de enige zonder baan is... althans zo lees ik het.
Nou niet perse daarom, meer om het te kunnen delen, elkaar tips geven enz, maar zoiets inderdaad. (Maar het lijkt erop alsof ik echt de enige ben.. 
)
PhoebeHolmesreturns schreef op 04-03-2024 om 19:27:
[..]
Nou niet perse daarom, meer om het te kunnen delen, elkaar tips geven enz, maar zoiets inderdaad. (Maar het lijkt erop alsof ik echt de enige ben..
Het zal wel aan mij liggen, maar deze reactie/uitleg maakt het sowieso niet duidelijker. 
Kersje schreef op 04-03-2024 om 19:46:
[..]
Het zal wel aan mij liggen, maar deze reactie/uitleg maakt het sowieso niet duidelijker.
Een lotgenoten-topic.
PhoebeHolmesreturns schreef op 04-03-2024 om 19:27:
[..]
Nou niet perse daarom, meer om het te kunnen delen, elkaar tips geven enz, maar zoiets inderdaad. (Maar het lijkt erop alsof ik echt de enige ben..
Ik meld me. Je bent echt niet de enige. Ik heb vanaf mijn 19e gewerkt. Eerst alleen als (leerling)verpleegkundige en later ook als sociotheraeut erbij. Daarvoor tijdens mijn werk vele scholingen gevolgd. Ik werkte in ziekenhuizen, in de wijk, bij de GGD en ga zo maar door. Nu bijna 5 jaar geleden viel ik uit. Ik was toen 53 jaar. Van 60 tot 80 uur werken per week (ik stapelde banen)naar 0. Het eerste half jaar was ik te ziek om iets te doen. Na dat half jaar ben ik heel voorzichtig mijn conditie gaan opbouwen. Mijn dagen zitten tegenwoordig vol. Ik heb altijd structuur gehouden. Opstaan, aankleden, kopje koffie en wat doen. Ik ben veel buiten. Doe mantelzorg. En heb als vrijwilligerswerk het onderhouden van een aantal vierkante kilometers wandelnetwerk. Daarnaast doe ik "iets" met mensen die willen afvallen en in een betere conditie willen komen. Ook vrijwillig. Ik heb 1 gepensioeerd vriendenstel maar de rest van mijn fam (op mijjn ouders na)en vrienden werkt allemaal. En ja, dat vind ik soms lastig. Ik heb mijn werk vreselijk gemist. Maar ik zie nu ook wel de voordelen. Ik zit overigens voor 1 baan nog in een reïntegratietraject. De gesprekken zijn plezierig (overigens, ik ben geweldig te spreken ook over mijn werkgever van deze baan. En mijn collega's: wat een mooie mensen, nog steeds goede contacten) maar we verwachten op korte termijn niets qua werk. Mijn beide handen moeten nog geopereerd worden en er komt nog een ingreep voor de trigeminusneuralgie. Daarna wordt het misschien anders. Mijn reïntegratiecoach vertelde wel dat er voor mij echt mogelijkheden waren. Ik heb nu een fysieke beperkingen helaas, ik hoop nog steeds tijdelijk. Ik ervaar mijn leven nu wel als heel anders dan toen ik nog werkte. Ik kan nu veel meer tijd en aandacht aan mensen om me heen geven. Dat zie ik als winst
Ook hier iemand die al twee jaar "werkloos" thuis zit. Naja, werkloos, ik werk hard aan mijn herstel van een burn-out een depressieve episode. Je bent zeker niet de enige.
Dank Dorestad! Die structuur ga ik er ook weer ingooien bedacht ik me vanmorgen, dat helpt ook wel tegen dat lamlendige gevoel wat ik dus de laatste tijd regelmatig heb.
Ik heb overigens ook een fysieke (niet zichtbare) beperking.
Mag ik trouwens vragen waar je dat vrijwilligerswerk doet met mensen die af willen vallen?
Ik vind het overigens ook echt wel voordelen hebben hoor... Ik ben wat betreft werk altijd erg streng geweest voor mijzelf. Ik deed altijd alles maar wat ik krijgen kon, ging makkelijk over mijn grenzen en heb de laatste jaren ook nog best veel vervelende reacties van collega's door onbegrip gehad. Dat deed echt wel wat met me en ik heb nu wel de ruimte om dat te verwerken en om te bedenken wat ik wil.