Toeslag voor fulltime werkenden
Een nieuw proefballonnetje van Annemarie van Gaal. Geef fulltime werkenden een flinke toeslag op hun salaris. Alleen als je dus 38 uur of meer werkt. Dat zou volgens haar de tekorten overal zó oplossen.
Ik vind het persoonlijk een onzinnig plan. Niet realistisch. Ik snap dat parttime werken door sommigen gedaan wordt omdat je door toeslagen beter uit bent dan werken. Daar moet zeker iets aan gebeuren.
Maar lang niet iedereen die parttime werkt krijgt toeslagen.
De hamvraag: zouden jullie 38 uur of meer gaan werken als je zo'n toeslag kreeg ?
Peiling
Zouden jullie fulltime gaan werken als je een flinke toeslag krijgt op je salaris?
absor schreef op 22-07-2024 om 12:58:
[..]
De verwachtingen naar de zorg kunnen ook best wat minder. Maar mensen willen allemaal NU geholpen worden. En als het niet zint dan extra onderzoek, meer onderzoek, verder behandelen, door behandelen, duur behandelen.
De verwachtingen minder? Hoe zie je dat voor je? Mensen met onverklaarbare aandoeningen moeten niet zeuren en hebben pech? Mogen niet eisen dat er gedegen onderzoek gedaan wordt naar hun klachten?
Een naaste van mij heeft momenteel zoiets gaande. Met heel veel moeite eindelijk doorgestuurd naar een internist. De 1e deed na 1 onderzoek al niks meer. Second opninion weer 2 maanden later ergens die dan eindelijk wel mee wil denken en verdere onderzoeken wil.
Ik kom zojuist terug met mijn man van de spoedeisende hulp in een ziekenhuis. Werd niet onderzocht want geen doorverwijzing van huisarts, huisartsen met lunchpauze en een man die doodziek was terug in de auto moeten zetten om dan vanmiddag om 16.10 naar eigen huisarts te kunnen gaan. Ja als we het in de tussentijd niet vertrouwen mogen we 112 bellen. Ik dacht dat hij een hartaanval kreeg zo slecht ging het met hem maar je wordt gewoon naar huis gestuurd zonder verwijzing.
De zorg is al om te huilen op veel vlakken in Nederland. Dus nog minder verwachtingen voor een rijk land als Nederland is gewoon echt zeer onwenselijk.
Miraval schreef op 22-07-2024 om 14:39:
[..]
De verwachtingen minder? Hoe zie je dat voor je? Mensen met onverklaarbare aandoeningen moeten niet zeuren en hebben pech? Mogen niet eisen dat er gedegen onderzoek gedaan wordt naar hun klachten?
Een naaste van mij heeft momenteel zoiets gaande. Met heel veel moeite eindelijk doorgestuurd naar een internist. De 1e deed na 1 onderzoek al niks meer. Second opninion weer 2 maanden later ergens die dan eindelijk wel mee wil denken en verdere onderzoeken wil.
Ik kom zojuist terug met mijn man van de spoedeisende hulp in een ziekenhuis. Werd niet onderzocht want geen doorverwijzing van huisarts, huisartsen met lunchpauze en een man die doodziek was terug in de auto moeten zetten om dan vanmiddag om 16.10 naar eigen huisarts te kunnen gaan. Ja als we het in de tussentijd niet vertrouwen mogen we 112 bellen. Ik dacht dat hij een hartaanval kreeg zo slecht ging het met hem maar je wordt gewoon naar huis gestuurd zonder verwijzing.
De zorg is al om te huilen op veel vlakken in Nederland. Dus nog minder verwachtingen voor een rijk land als Nederland is gewoon echt zeer onwenselijk.
Waarom ga je zonder doorverwijzing naar een spoedeisende hulp? Dat is inderdaad niet de bedoeling en ik dacht inmiddels algemeen bekend.
En ik weet niet wat je bedoelt met ‘huisartsen met lunchpauze’. De gemiddelde huisarts is nog bezig met zijn spreekuur tijdens zijn lunchpauze. Of is dit een pleit voor geen lunchpauze voor huisartsen? In dat geval lukt dat al aardig
Wat ik bedoel is dat mensen in de zorg in de breedste zin van het woord het allemaal nu willen. Ik wil om 8:00 gedoucht door de thuiszorg, niet om half acht en niet om half negen. Dat je als wijkvpk langs 30 mensen moet, interesseert me niets. Ik wil dat ik NU geopereerd wordt. Dat er nu een keizersnede voorgaat, interesseert me niets. Ik wil NU dat de dokter kijkt naar mijn uitslag die er al drie weken zit en daarom bel ik de spoedhuisarts in een avond want overdag heb ik zelf geen tijd en BELACHELIJK dat ik dus 30 wachtenden voor me hebt de ZORG IS FAILLIET
Nou nee hoor. De zorg die je nu krijgt is van veel hogere kwaliteit dan 20 jaar geleden. Dat je na een blindedarmoperatuue de volgende dag naar huis kan ipv een week liggen is zeker geen achteruitgang, maar een gigantische vooruitgang.
Miraval schreef op 22-07-2024 om 14:39:
[..]
De verwachtingen minder? Hoe zie je dat voor je? Mensen met onverklaarbare aandoeningen moeten niet zeuren en hebben pech? Mogen niet eisen dat er gedegen onderzoek gedaan wordt naar hun klachten?
Een naaste van mij heeft momenteel zoiets gaande. Met heel veel moeite eindelijk doorgestuurd naar een internist. De 1e deed na 1 onderzoek al niks meer. Second opninion weer 2 maanden later ergens die dan eindelijk wel mee wil denken en verdere onderzoeken wil.
Ik kom zojuist terug met mijn man van de spoedeisende hulp in een ziekenhuis. Werd niet onderzocht want geen doorverwijzing van huisarts, huisartsen met lunchpauze en een man die doodziek was terug in de auto moeten zetten om dan vanmiddag om 16.10 naar eigen huisarts te kunnen gaan. Ja als we het in de tussentijd niet vertrouwen mogen we 112 bellen. Ik dacht dat hij een hartaanval kreeg zo slecht ging het met hem maar je wordt gewoon naar huis gestuurd zonder verwijzing.
De zorg is al om te huilen op veel vlakken in Nederland. Dus nog minder verwachtingen voor een rijk land als Nederland is gewoon echt zeer onwenselijk.
Sterkte met je man!
Als reactie op wat ik vet heb gemaakt:
Klachten begonnen na een covid besmetting? Tja, kan long covid zijn, is nog weinig aan te doen, leer eet maar mee leven! Aldus de eerste neuroloog die oudste van 20 onderzocht. Ik wilde bijna gillen: een jonge vrouw van 20 die zomaar door haar benen zakt moet iets mankeren dan is ermee leren leven wel heel makkelijk gezegd!
Neuroloog 2 doet nu gelukkig meer onderzoek.
absor schreef op 22-07-2024 om 14:57:
[..]
Waarom ga je zonder doorverwijzing naar een spoedeisende hulp? Dat is inderdaad niet de bedoeling en ik dacht inmiddels algemeen bekend.
En ik weet niet wat je bedoelt met ‘huisartsen met lunchpauze’. De gemiddelde huisarts is nog bezig met zijn spreekuur tijdens zijn lunchpauze. Of is dit een pleit voor geen lunchpauze voor huisartsen? In dat geval lukt dat al aardig
Wat ik bedoel is dat mensen in de zorg in de breedste zin van het woord het allemaal nu willen. Ik wil om 8:00 gedoucht door de thuiszorg, niet om half acht en niet om half negen. Dat je als wijkvpk langs 30 mensen moet, interesseert me niets. Ik wil dat ik NU geopereerd wordt. Dat er nu een keizersnede voorgaat, interesseert me niets. Ik wil NU dat de dokter kijkt naar mijn uitslag die er al drie weken zit en daarom bel ik de spoedhuisarts in een avond want overdag heb ik zelf geen tijd en BELACHELIJK dat ik dus 30 wachtenden voor me hebt de ZORG IS FAILLIET
Nou nee hoor. De zorg die je nu krijgt is van veel hogere kwaliteit dan 20 jaar geleden. Dat je na een blindedarmoperatuue de volgende dag naar huis kan ipv een week liggen is zeker geen achteruitgang, maar een gigantische vooruitgang.
Omdat mijn man helemaal niet goed werd en tegen de vlakte aanging. Omdat we in een onbekende regio waren en het ziekenhuis dichtbij. En omdat het 12.15 was was er geen huisarts te pakken te krijgen anders dan een antwoordapparaat. We hadden dus bijna voor de deur van het ziekenhuis 112 moeten bellen dan was hij wel geholpen geweest terwijl we er 5 minuten vandaan waren.
Daarnaast pleit ik al helemaal niet voor geen lunchpauze voor huisartsen hoe kom je daarbij. Die sneren mag je achterwege laten wanneer ik net met mijn man van het ziekenhuis terug kom en deze ervaring deel. Dacht dat hij dood zou gaan zo beroerd en grijs was die. Maar hey, iedereen weet dat je niet zonder verwijzing naar een ziekenhuis mag rijden... wat ontzettend dom van ons dat we wel probeerden zorg te krijgen in een stad buiten onze regio.
En ik heb het niet over de voorbeelden die jij noemt. Jij benoemde dat mensen onderzoeken eisen. Ik stel dat je die onderzoeken bij vage klachten al met veel pijn en moeite krijgt, en wanneer er een oudere diagnose is van CVS dan worden al die vage klachten daaronder gegooid zonder nog verder te willen kijken. Been there done that.
OnherkenbaarAnoniem schreef op 22-07-2024 om 15:00:
[..]
Als reactie op wat ik vet heb gemaakt:
Klachten begonnen na een covid besmetting? Tja, kan long covid zijn, is nog weinig aan te doen, leer eet maar mee leven! Aldus de eerste neuroloog die oudste van 20 onderzocht. Ik wilde bijna gillen: een jonge vrouw van 20 die zomaar door haar benen zakt moet iets mankeren dan is ermee leren leven wel heel makkelijk gezegd!
Neuroloog 2 doet nu gelukkig meer onderzoek.
Dankjewel! we gaan straks naar onze eigen huisarts.
en precies dat laatste hebben wij ook meegemaakt maar dan onder de noemer CVS. Het lijkt wel alsof men niet WIL zoeken vanwege tijdgebrek.
Wanneer duidelijk is wat je mankeert is het een ander verhaal maar vage klachten...
Daarnaast valt GGZ ook onder zorg. Nou we weten allemaal hoe goed het daarmee gesteld is. Maar ja we mogen niet teveel eisen natuurlijk.
Miraval schreef op 22-07-2024 om 15:06:
[..]
Omdat mijn man helemaal niet goed werd en tegen de vlakte aanging. Omdat we in een onbekende regio waren en het ziekenhuis dichtbij. En omdat het 12.15 was was er geen huisarts te pakken te krijgen anders dan een antwoordapparaat. We hadden dus bijna voor de deur van het ziekenhuis 112 moeten bellen dan was hij wel geholpen geweest terwijl we er 5 minuten vandaan waren.
Daarnaast pleit ik al helemaal niet voor geen lunchpauze voor huisartsen hoe kom je daarbij. Die sneren mag je achterwege laten wanneer ik net met mijn man van het ziekenhuis terug kom en deze ervaring deel. Dacht dat hij dood zou gaan zo beroerd en grijs was die. Maar hey, iedereen weet dat je niet zonder verwijzing naar een ziekenhuis mag rijden... wat ontzettend dom van ons dat we wel probeerden zorg te krijgen in een stad buiten onze regio.
En ik heb het niet over de voorbeelden die jij noemt. Jij benoemde dat mensen onderzoeken eisen. Ik stel dat je die onderzoeken bij vage klachten al met veel pijn en moeite krijgt, en wanneer er een oudere diagnose is van CVS dan worden al die vage klachten daaronder gegooid zonder nog verder te willen kijken. Been there done that.
Ik begrijp dat mijn opmerkingen niet goed vallen. Sterkte met je man natuurlijk en ik hoop dat het goed komt. Uiteraard logisch dat je een ziekenhuis in wandelt als je om de hoek zit. En gelukkig dat hij terugverwezen is naar een huisarts dat is dan hopelijk een goed teken voor jullie
ik zit hier echter wel op een forum een discussie te voeren over personeelstekorten en dat is inmiddels gelinkt aan de verwachtingen van de zorg. Die zullen minder moeten. Dat is waar ik het over heb. De huidige verwachtingen van de zorg zijn onrealistisch en steeds minder haalbaar.
Als we nu geen actie ondernemen moet over 10 jaar 1 op de 3 mensen in de zorg werken en dat is compleet onhaalbaar dus de zorg zal moeten veranderen en ook nog schraler worden. Dat is nu eenmaal zo.
Miraval schreef op 22-07-2024 om 14:39:
[..]
De verwachtingen minder? Hoe zie je dat voor je? Mensen met onverklaarbare aandoeningen moeten niet zeuren en hebben pech? Mogen niet eisen dat er gedegen onderzoek gedaan wordt naar hun klachten?
Een naaste van mij heeft momenteel zoiets gaande. Met heel veel moeite eindelijk doorgestuurd naar een internist. De 1e deed na 1 onderzoek al niks meer. Second opninion weer 2 maanden later ergens die dan eindelijk wel mee wil denken en verdere onderzoeken wil.
Ik kom zojuist terug met mijn man van de spoedeisende hulp in een ziekenhuis. Werd niet onderzocht want geen doorverwijzing van huisarts, huisartsen met lunchpauze en een man die doodziek was terug in de auto moeten zetten om dan vanmiddag om 16.10 naar eigen huisarts te kunnen gaan. Ja als we het in de tussentijd niet vertrouwen mogen we 112 bellen. Ik dacht dat hij een hartaanval kreeg zo slecht ging het met hem maar je wordt gewoon naar huis gestuurd zonder verwijzing.
De zorg is al om te huilen op veel vlakken in Nederland. Dus nog minder verwachtingen voor een rijk land als Nederland is gewoon echt zeer onwenselijk.
Heftig! Sterkte!
Is dat laatste een gevoel of een feit? Want volgens mij is onze zorg helemaal niet slecht. Kijk naar wat we allemaal kunnen. Maar ja, wel tegen een prijs. Het kost geld en het kost mankracht. Voor niets komt de zon op. We kúnnen niet onbeperkt willen, zeker niet als "we" zelf niet bereid zijn die mankracht te leveren en we aan het eind van het jaar weer klagen als de zorgverzekering omhoog gaat.
Ik sluit echt niet uit dat dingen efficiënter kunnen en ook echt niet dat dingen beter kunnen. Uiteraard. Maar er zit natuurlijk wel een plafond op. We kunnen niet voor 120% verlangen terwijl we als maatschappij slechts 80% kunnen bieden.
Is de zorg in vergelijkbare landen daadwerkelijk beter? En hoe doen ze dat? En ten koste van wat gaat dat dan? Zijn we bereid om ergens op in te leveren? Het gaat niet vanzelf.
absor schreef op 22-07-2024 om 15:11:
[..]
Ik begrijp dat mijn opmerkingen niet goed vallen. Sterkte met je man natuurlijk en ik hoop dat het goed komt. Uiteraard logisch dat je een ziekenhuis in wandelt als je om de hoek zit. En gelukkig dat hij terugverwezen is naar een huisarts dat is dan hopelijk een goed teken voor jullie
ik zit hier echter wel op een forum een discussie te voeren over personeelstekorten en dat is inmiddels gelinkt aan de verwachtingen van de zorg. Die zullen minder moeten. Dat is waar ik het over heb. De huidige verwachtingen van de zorg zijn onrealistisch en steeds minder haalbaar.
Als we nu geen actie ondernemen moet over 10 jaar 1 op de 3 mensen in de zorg werken en dat is compleet onhaalbaar dus de zorg zal moeten veranderen en ook nog schraler worden. Dat is nu eenmaal zo.
De mensen die irreële verwachtingen hebben van de zorg mogen daar best op aangesproken worden. Dat je niet a la minuut terecht kan, dat je op een wachtlijst komt voor een MRI, dat je bij vragen om onderzoeken die niks op gaan leveren (de ervaring van artsen) best op de wachtlijst mag maar het dan zelf moet betalen of zo.
Mensen die echt wat mankeren steeds weer naar huis sturen is ook niet goed voor de maatschappij. Groter ziekteverzuim, minder productiviteit. > dan 10 jaar met invaliderende klachten "lopen" waar niet serieus naar gekeken wordt is niet vol te houden met een baan, kinderen, mantelzorg en een beperkt sociaal leven. Pas bij de derde arts werd er goed naar gekeken en bleek de 1e diagnose een misser te zijn, er was echt wat aan de hand. Iets dat met een operatie simpel op te lossen was. Als er 9 jaar eerder iets aan was gedaan had revalidatie geen half jaar geduurd, want dan was de patiënt fitter het ziekenhuis in gegaan. Dat was een besparing in zorg(kosten) geweest.
CharlieB schreef op 22-07-2024 om 15:17:
[..]
Heftig! Sterkte!
Is dat laatste een gevoel of een feit? Want volgens mij is onze zorg helemaal niet slecht. Kijk naar wat we allemaal kunnen. Maar ja, wel tegen een prijs. Het kost geld en het kost mankracht. Voor niets komt de zon op. We kúnnen niet onbeperkt willen, zeker niet als "we" zelf niet bereid zijn die mankracht te leveren en we aan het eind van het jaar weer klagen als de zorgverzekering omhoog gaat.
Ik sluit echt niet uit dat dingen efficiënter kunnen en ook echt niet dat dingen beter kunnen. Uiteraard. Maar er zit natuurlijk wel een plafond op. We kunnen niet voor 120% verlangen terwijl we als maatschappij slechts 80% kunnen bieden.
Is de zorg in vergelijkbare landen daadwerkelijk beter? En hoe doen ze dat? En ten koste van wat gaat dat dan? Zijn we bereid om ergens op in te leveren? Het gaat niet vanzelf.
Het heeft er denk ik ook mee te maken hoe de zorg in Nederland gevormd is. De zorgverzekeraar heeft ontzettend veel macht en bepaald daardoor ook voor een groot deel hoe en welke zorg uitgevoerd mag worden. Daarnaast is het imago ook hard werken voor weinig geld en waardering. En teveel te dure managers die niet weten wat ze eigenlijk aan het managen zijn.
Die enorme tekorten op de arbeidsmarkt komen niet als een verrassing. Maar er is onvoldoende op geanticipeerd. Je gaat de tekorten niet meer oplossen door fulltime werken te belonen. Daar is het te laat voor.
De maatschappij moet anders ingericht worden. Dat vraagt van alle sectoren ontzettend veel. Ik denk dat het veel meer helpend zou zijn dat organisaties/bedrijven die hiermee aan de slag zijn gestimuleerd worden en niet worden tegengehouden door regels die gemaakt zijn door mensen die het niet snappen.
Ook moet er rekening mee gehouden worden dat hier weerstand op komt. Want anders is spannend en 'ik heb er recht op' tendens heeft tijd nodig om zich aan te passen.
Bailey26 schreef op 22-07-2024 om 15:43:
[..]
Het heeft er denk ik ook mee te maken hoe de zorg in Nederland gevormd is. De zorgverzekeraar heeft ontzettend veel macht en bepaald daardoor ook voor een groot deel hoe en welke zorg uitgevoerd mag worden. Daarnaast is het imago ook hard werken voor weinig geld en waardering. En teveel te dure managers die niet weten wat ze eigenlijk aan het managen zijn.
Die enorme tekorten op de arbeidsmarkt komen niet als een verrassing. Maar er is onvoldoende op geanticipeerd. Je gaat de tekorten niet meer oplossen door fulltime werken te belonen. Daar is het te laat voor.
De maatschappij moet anders ingericht worden. Dat vraagt van alle sectoren ontzettend veel. Ik denk dat het veel meer helpend zou zijn dat organisaties/bedrijven die hiermee aan de slag zijn gestimuleerd worden en niet worden tegengehouden door regels die gemaakt zijn door mensen die het niet snappen.
Ook moet er rekening mee gehouden worden dat hier weerstand op komt. Want anders is spannend en 'ik heb er recht op' tendens heeft tijd nodig om zich aan te passen.
Dit ja er zitten nog op veel plaatsen managers dingen te managen waar ze geen verstand van hebben. Er gaat geld door de plee alsof het water is om bewezen niet functionerende systemen in stand te houden/te verbeteren terwijl stoppen en opnieuw beginnen veel efficiënter is.
Ik ben bang dat er dan veel meer constructies komen waarin 1 partner dan fulltime werkt en de ander dan minder gaat werken om dat op te vangen thuis.
En ik denk dat we allemaal wel weten wie in de meeste gevallen de thuisopvangers zullen zijn.
Lieveheersbeest schreef op 22-07-2024 om 13:41:
[..]
Maar dat zeg ik ook helemaal niet.
Je zou op de basisschool ook een rekenleraar in kunnen zetten die in verschillende klassen les geeft (ipv een eigen vaste klas heeft). Als de rekentoets veel mensen tegenhoudt om de pabo te volgen zou je zo meer generieke leraren aan kunnen trekken én goed rekenonderwijs kunnen verzorgen.
Dan wil ik wel rekenleraar worden. Alleen rekenen geven aan meerdere klassen. Dus geen vaste klas zodat ik alle bijzaken (zoals gesprekken met de ouders) niet hoef te doen. Wil ik zelfs wel 5 dagen in de week doen, als ik daarbij 12 weken vakantie heb.
Caroline80 schreef op 22-07-2024 om 19:21:
[..]
Dan wil ik wel rekenleraar worden. Alleen rekenen geven aan meerdere klassen. Dus geen vaste klas zodat ik alle bijzaken (zoals gesprekken met de ouders) niet hoef te doen. Wil ik zelfs wel 5 dagen in de week doen, als ik daarbij 12 weken vakantie heb.
Dat denkt iedereen van buiten het onderwijs dat leerkrachten 12 weken vakantie hebben maar dat is niet zo. Je bent vaak in de avond nog thuis aan het voorbereiden/ nakijken voor de volgende dag. Ook als de kinderen weg zijn ben je nog niet meteen vrij.
In het onderwijs werk je 40 weken meer dan fulltime en dat wordt gecompenseerd met langere vakanties maar is geen 12 volle weken. De laatste week van de zomervakantie is voorbereiden voor het nieuwe schooljaar en van de kleine vakanties wordt er ook wel 1 of meerdere dagen besteed aan werk.
momenteel niet, omdat ik veel ballen in de lucht heb hoog te houden en ik een 1 persoons huishouden draaiende houden best intensief vind met een zorgbehoeftige ouder. Ik werk gemiddeld 32 uur en vraag me vaak echt af waar ik de tijd vandaan moet halen om mijn huishouden te doen, mijn auto te laten repareren, mijn tuin te fixen dat wordt overgenomen door 7blad, mijn ouder te helpen bij zijn tuin zodat hij nog veilig naar de voordeur kan blijven gaan en af en toe bij hem schoon te maken. Ik heb het al geprobeerd door dingen uit te besteden, maar elke 3 a 4 maanden kan ik een nieuwe schoonmaker zoeken, omdat ik er nog geen 1 ben tegengekomen die voldoet aan mijn standaard. En als ze wel voldoen, zijn het meestal meiden die slim genoeg zijn om een betere baan te krijgen en dus ook na een paar maanden zijn vertrokken.
Dus eerlijk, ik zie het niet lukken als ik ook nog een beetje tijd wil hebben voor de randvoorwaarden.
Mevrouw75 schreef op 22-07-2024 om 14:29:
[..]
Status omhoog. Lesgeven is nu voor de sukkels die niks anders kunnen. Dan ga je dat natuurlijk niet kiezen als je een beroep moet kiezen.
Daarnaast is lesgeven in iets wat je eigenlijk niet kan (dit is wat anders dan talent hebben voor trouwens) enorm stressverhogend, wat weer voor veel uitval kan zorgen. bovendien hoef je op de opleiding minder te doen aan het bijspijkeren van die vaardigheden waardoor er tijd over is voor andere vaardigheden, zoals pedagogiek en didactiek enzo.
Het zal op de korte termijn misschien niet zoveel uithalen, maar onderbevoegden voor de klas zorgt ook alleen maar voor opvang en niet voor didactiek.
ik vind het echt heel erg belangrijk dat we goede, capabele en vaardige mensen voor de klas hebben staan.
Bij mijn weten wordt er op de Pabo niet onder lestijd aan rekenvaardigheden van de studenten gewerkt. Wel aan rekenstrategiën, didactiek, observatie enzovoort. Weten hoe iets uitgelegd moet worden en als een kind het niet snapt hoe het op een andere manier kan. Wanneer er een fout antwoord uitkomt weten welke vragen gesteld moeten worden om zo de denkstappen van het kind te achterhalen. Bij een juist antwoord ook omdat sommige kinderen fantastische dingen hebben bedacht die toevallig een paar keer uitkomen maar wat geen juiste strategie is.
Ook weten hoe de leerlijn is zodat er makkelijk een stap terug of juist vooruit kan worden gemaakt.
Zelfde geldt voor de andere vakken.