Samen thuiswerken
Voor de corona pandemie werkte ik al thuis, als zzp-er. Man werkt in ICT en moest tijdens corona thuiswerken. Dat is in zijn vak natuurlijk heel goed te doen.
Gelukkig hebben we een kamer over omdat de oudste het huis uit is (al voor corona).
Maar nu alles allang weer normaal is, werkt man nog thuis, 4 dagen per week. En dat gaat niet veranderen, want zijn werkgever vindt het helemaal prima.
En eigenlijk baal ik daar behoorlijk van.
Ik weet eigenlijk niet goed waarom, we zitten niet in een ruimte. Ik zit nu in de huiskamer omdat het zonde is om een kamer warm te stoken terwijl de huiskamer al warm is, dus kloppen vind ik dan ook niet heel logisch. Ik overweeg weer naar mijn kamertje te gaan, maar die is ook erg klein. En dus erg koud in de winter en snikheet in de zomer.
Het is niet dat we daar ruzie over maken, maar ik voel me zo niet vrij om te doen waar ik zin in heb, en dat mis ik nogal. Ik voel me ook bezwaard om dit uit te spreken, want "het is toch fijn dat we elkaar zoveel zien nu?".
Ik wil weer buitenshuis gaan werken, maar ben heel snel moe en weinig belastbaar. Nu kan ik juist werken op momenten dat ik daar energie voor heb. En ik denk zomaar dat je als chronisch zieke 50 plusser echt niet zomaar aan de bak komt.
Qua inkomen gaat het nu met mij heel slecht. Ook vanwege dat ik ziek ben.
Vind je het vervelend dat je man soms de huiskamer inloopt waar jij werkt? En wat doet ie daar dan, even koffie halen? Als je buitenhuis gaat werken heb je ook collega's, veel irritantere waarschijnlijk. Ik denk dat ik het probleem niet zo goed begrijp.
Aviendha schreef op 27-09-2023 om 10:04:
Vind je het vervelend dat je man soms de huiskamer inloopt waar jij werkt? En wat doet ie daar dan, even koffie halen? Als je buitenhuis gaat werken heb je ook collega's, veel irritantere waarschijnlijk. Ik denk dat ik het probleem niet zo goed begrijp.
Ik ben niet voor niks als zzp-er gestart. Ik werd gek van mijn collega's (ik werd gepest).
Mijn man pest mij natuurlijk niet, maar op een of andere manier word ik toch onrustig als hij rondloopt.
Ik begrijp mijn eigen probleem ook niet zo om eerlijk te zijn. Misschien dat iemand het herkent?
ik zou dit ook hebben. Daarom woon ik niet samen. De aanwezigheid is al genoeg. Altijd al gehad, als kind was ik al het liefste alleen thuis. 
is dat voor jou ook zo?
Weet je partner dat je hier last van hebt? Heb je het alleen rondom werk of ook als je “gewoon” thuis bent en wat rondhangt?
Zou het een optie zijn om te wisselen met werkplek met je man? Dus jij in de nieuwe werkkamer, en hij in de huiskamer (of evt. jouw kleine kamertje)? Nu werk jij eigenlijk in zijn 'coffeecorner'. Ik kan mij heel goed voorstellen dat dat voor jou niet fijn is en vrij onrustig. Alsof je in je eigen kantoortje werkt en er op elk moment iemand de deur kan openzwaaien en binnenvallen, waardoor je je misschien zelfs 'betrapt' voelt als je (in je pauze) even op viafora zit rond te klikken ipv aan het werk bent.
Heb je ook last van hem met bijvoorbeeld bellen van collega's? Anders kan een noice cancelling hoofdtelefoon ook nog helpen.
ik herken het wel, zoon is echt niet lastig maar als hij thuis is als ik thuis werk staat er altijd wel zo'n antenne aan die dan toch oplet of zo. Dat kost energie en concentratie.
En hij is echt lief, stoort me niet, zet thee, maakt mijn lunch en appt dat het klaar staat zoals we ook appen als ik op kantoor ben maar toch heb ik liever gewoon de rust om me heen en geen 'onverwachte' bewegingen.
En ik heb een fijne werkplek koel in de zomer, warm in de winter (ik zit naast de woonkamer) waar niemand doorheen hoeft, de kat is populair bij mijn collega’s want loopt regelmatig langs voor een portie aandacht en dat stoort me dus niet. Katten praten niet onverwacht tegen je, ik denk dat dat het verschil is, dan moet je zo schakelen.
Tenzij je man een directe collega is want dan blijf je in hetzelfde onderwerp bedenk ik me nu. Want ik heb een tijdje een relatie met een collega gehad en toen ging samen thuis werken prima zaten we zelfs naast elkaar te werken zoals we op kantoor ook deden. Thuis werken was bij ons voor corona al heel gewoon.
"maar ik voel me zo niet vrij om te doen waar ik zin in heb, en dat mis ik nogal". Gaat dit om de dagen dat jij niet hoeft te werken maar je man wel? Want dan snap ik het wel een beetje. Af en toe alleen thuis zijn is ook lekker.
Maar als het om dagen gaat dat je gewoon aan het werk bent snap ik het minder, geloof ik. Misschien kan je die dagen toch naar het kamertje gaan en daar een elektrisch kacheltje zetten?
Ik snap je gevoel. Ik heb ook lange tijd thuisgewerkt terwijl mijn man huisman was en voor onze dochter zorgde. Toen was het super fijn, omdat we veel tijd met elkaar hadden en ons kind nog heel jong was. We zaten echt in ons eigen bubbeltje, maar er was ook niks anders. Maar nu gaat ze naar school en probeert mijn man een bedrijfje op te richten. Als ik thuiswerk dan heeft hij het gevoel dat hij niet zelf bezig kan zijn en omgekeerd als hij in het weekend boven zit te werken heb ik niet het gevoel dat ik echt de vrijheid heb in huis. We houden ontzettend veel van elkaar, maar het is ook zo fijn om even het hele huis voor jezelf te hebben.
Ik werk dus ook weer helemaal op kantoor en dat help wel. Op mijnwerk is de regel dat je max 40% thuis mag werken. Helaas hebben we geen geld voor een werk ruimte buiten de deur voor mijn man, dus het blijft behelpen. We kunnen hier wel over praten, omdat we het beide zo ervaren. Maar voorlopig zit een betere oplossing er niet in. Ik denk toch dat je het beste met je man kan gaan praten. Als hij al 1 dagje toch naar kantoor gaat is dat voor jou al fijn.
Ik denk dat je jezelf een fijne ruimte moet gunnen. De woonkamer is het niet. Het kleine kamertje is het ook niet. Daarom zou ik nog eens goed bedenken wat je nodig hebt: een fijne ruimte met goede klimaatbeheersing waar je niet zomaar wordt gestoord, bijvoorbeeld. En dan kijken hoe je dat kunt realiseren.
Eerlijk bespreken om tot een oplossing te komen. Miss met elkaar afspreken om beide minimaal 1 vaste dag extern te werken. Er zijn genoeg leuke werkplekken of koffie tentjes waar je met de laptop kunt werken. Vreemde mensen geven minder het gevoel van “ storen” omdat je hier niks mee moet.
Kun je die werkkamer niet comfortabeler maken? Bijvoorbeeld met een airco? Dan kun je verwarmen en koelen.
Je kan ook initiatief nemen om samen koffie te drinken tussendoor en een lunchtijd afspreken. Dan hoeft hij minder tussendoor in de huiskamer te komen en is jullie samenzijn misschien kwalitatief leuker.
Verder niet herkenbaar voor mij, wij werken ook vaak thuis samen maar ik stoor me er niet aan als hij binnen komt.
Voor extern werken heb ik echt teveel spullen nodig, voor mij onwerkbaar. Man werkt standaard 1 dag buiten de deur. Hij wil niet vaker. Hij is ook afhankelijk van collega's dus dat verandert ook niet makkelijk.
Stomme is dat ik dus niet durf uit te komen voor wat ik wil. Ik ben ook in therapie om dat te leren (en dan precies op de dag dat man weg is, lucky me).
Dat praten moet ik echt gaan doen.
PhilDunphy schreef op 27-09-2023 om 10:49:
Kun je die werkkamer niet comfortabeler maken? Bijvoorbeeld met een airco? Dan kun je verwarmen en koelen.
Je kan ook initiatief nemen om samen koffie te drinken tussendoor en een lunchtijd afspreken. Dan hoeft hij minder tussendoor in de huiskamer te komen en is jullie samenzijn misschien kwalitatief leuker.
Verder niet herkenbaar voor mij, wij werken ook vaak thuis samen maar ik stoor me er niet aan als hij binnen komt.
Ons huis is vrij matig geïsoleerd. Al ons spaargeld zit nu in zonnepanelen, nieuwe ketel, en vloerisolatie. Een airco zouden we willen maar dan moeten we nog even sparen.
En het kamertje is echt te klein voor mij. Maar dat geldt dus ook voor mijn man.
Mijn eigen redenatie is omdat ik veel minder verdien heb ik ook minder recht op een goede plek.
Atalanta schreef op 27-09-2023 om 11:00:
[..]
Ons huis is vrij matig geïsoleerd. Al ons spaargeld zit nu in zonnepanelen, nieuwe ketel, en vloerisolatie. Een airco zouden we willen maar dan moeten we nog even sparen.
En het kamertje is echt te klein voor mij. Maar dat geldt dus ook voor mijn man.Mijn eigen redenatie is omdat ik veel minder verdien heb ik ook minder recht op een goede plek.
Je kan hem ook andersom zien, hij heeft de mogelijheid om op kantoor te werken, kiest er voor om dat niet te doen en mag daardoor dus de minder goede plek hebben als hij wel thuis werkt.
Van wat ik lees cijfer jij jezelf teveel weg.
Weet je man van je gedachten? Als hij er niet van weet kan hij je niet tegemoet komen. Wie weet wil hij dat wel!
Atalanta schreef op 27-09-2023 om 11:00:
[..]
Mijn eigen redenatie is omdat ik veel minder verdien heb ik ook minder recht op een goede plek.
En je weet dat dit flauwekul is toch. Want juist door je beperkingen heb je recht op de beste plek waardoor je beter kunt werken en eventueel je inkomen verhogen. En daardoor misschien minder last van je beperkingen hebt.