Klaar met commerciële wereldje
Inmiddels al tien jaar werkzaam in commerciële bedrijven. Voornamelijk aan bureaukant. Ik ben heel goed in mijn werk. Echter interesseert het me allemaal geen hol. Waar ik nu werk gaat het echt alleen maar om geld verdienen. Werknemers en leveranciers worden letterlijk alleen als resources gezien en zijn compleet vervangbaar.
Het gaat mij niet alleen daarom. Stressen om dingen die in het leven echt niks boeien, wil ik niet meer. Zoals een deadline missen, of het zo druk hebben dat je niet meteen een offerte kan maken. Gaat er iemand dood? Nee. Het is allemaal zo onwezenlijk, ik wil er mijn tijd en vaardigheden niet meer aan vergooien en al zeker niet mijn stress.
Al vanaf het begin van mijn carrière solliciteer ik bij andere dingen dan commerciële bureaus. Universiteiten, NGO's. Maar ik word nooit uitgenodigd. Bij bureaus word ik zonder moeite aangenomen, maar bij de dingen die ik echt wil niet. Ik heb altijd het gevoel dat ze mij gewoon niet goed genoeg vinden.
Misschien wil ik met een jobcoach gaan praten of gewoon ontslag nemen en voor mezelf beginnen, ik weet het allemaal niet.
Wat ik wil met dit topic is herkenning? Of tips?
Pimpelmees67 schreef op 26-01-2025 om 13:33:
Bij gemeenten? Bij ons zitten ze te springen om project managers.
Vooral als ze ook nog inhoudelijke relevante kennis hebben.
Pimpelmees67 schreef op 26-01-2025 om 13:33:
Bij gemeenten? Bij ons zitten ze te springen om project managers.
Bij de Belastingdienst ook.
Aviendha schreef op 26-01-2025 om 10:39:
Dank voor de tips.
Vrijwilligerswerk heb ik helaas de tijd niet voor want ik heb twee jonge kinderen. Wel ben ik bereid om te zakken in salaris en ook om te reizen.
Overheid heb ik ook op gesolliciteerd maar de concurrentie is enorm. Toen ik was afgestudeerd heb ik gesolliciteerd naar het Rijksoverheid traineeship en er ging een pittige assessment aan vooraf. Heb heel veel geoefend van te voren. Van de 3000 academisch geschoolde kandidaten had ik op alle onderdelen ver bovengemiddeld tot top (figurenreeksen, analogieën, dat soort dingen). Alsnog niet eens door naar de eerste ronde. Dan denk ik; hoe komt dat dan? Omdat ik niet bij het corps heb gezeten? Niet de juiste mensen ken?
Ik ga niet bij de pakken neerzitten en opgeven. Heb nu wel wat brieven lopen. Ik ga ook op LinkedIn kijken wie van mijn connecties allemaal waar werkt en ze een berichtje sturen. Er zitten vast interessante dingen tussen.
Het helpt als je de babysitter bent geweest bij een rechter thuis. Zo uit de schoolbanken naar schaal 9.
Poezenmeisje schreef op 26-01-2025 om 14:41:
[..]
Het helpt als je de babysitter bent geweest bij een rechter thuis. Zo uit de schoolbanken naar schaal 9.
Ik had dat gevoel wel echt toen ik net afgestudeerd was. Is al tien jaar geleden. Heb op zoveel "toonaangevende" plekken gesolliciteerd, en heb zelfs van een groot bekend bedrijf ontvangen: beste [unknown variable], bedankt voor je sollicitatie naar [unknown variable].
Maar goed, inmiddels denk ik niet meer zo, ondanks dit soort ervaringen. Het is ook lastig dat ik 's avonds na werk gewoon moe ben en dan niet de energie heb om 2 uur aan een echt goede brief te besteden (kleine kinderen, gebroken nachten), zoals ik vroeger deed. Daarom speel ik ook met het idee om ontslag te nemen, zodat ik daar wél de tijd voor heb.
O, en een traineeship is natuurlijk nooit een hoge schaal. Dat verwacht ik nu niet en toen ook niet.
maar goed, op dit moment is mijn grootste probleem (en de reden van het topic) niet het wel of niet aangenomen worden bij dingen die ik leuk vind, maar het lege gevoel dat werken bij een commercieel bedrijf mij geeft. Ik vraag me af of ik daar de enige in ben.
Ik denk dat het ook bij ouder worden hoort. Dat je gaat reflecteren en daarna ziet waar de schoen wringt.
Je hebt 2 opties. Blijven en meer afstand nemen tot je werk en dan in je niet-werktijd maatschappelijk relevanter zijn óf inderdaad een andere baan zoeken in een omgeving die beter past.
Weet wel dat de realiteit ook tegen zou kunnen vallen als je op een andere plek zit. Daar ben je vaak slechts een radertje in het grotere geheel of gaat alles zo traag dat van ieders goede intenties minder terecht komt dan dat men wil.
alhambra schreef op 26-01-2025 om 21:40:
Ik denk dat het ook bij ouder worden hoort. Dat je gaat reflecteren en daarna ziet waar de schoen wringt.
Je hebt 2 opties. Blijven en meer afstand nemen tot je werk en dan in je niet-werktijd maatschappelijk relevanter zijn óf inderdaad een andere baan zoeken in een omgeving die beter past.
Weet wel dat de realiteit ook tegen zou kunnen vallen als je op een andere plek zit. Daar ben je vaak slechts een radertje in het grotere geheel of gaat alles zo traag dat van ieders goede intenties minder terecht komt dan dat men wil.
Hier zou ik dan persoonlijk bang voor zijn bij de overheid, maar wellicht is dat een lelijk vooroordeel..
In de tussentijd: als je aangeeft dat minder verdienen geen probleem is, kun je nu dan niet wat minder werken? Meer tijd om te solliciteren/vrijwilligerswerk te doen/op andere manieren jezelf relevanter te voelen. Lijkt me sowieso een goede eerste stap.
Aviendha schreef op 26-01-2025 om 15:21:
maar goed, op dit moment is mijn grootste probleem (en de reden van het topic) niet het wel of niet aangenomen worden bij dingen die ik leuk vind, maar het lege gevoel dat werken bij een commercieel bedrijf mij geeft. Ik vraag me af of ik daar de enige in ben.
Dat lege gevoel zou ik onderzoeken en bedenken wat je wel blij maakt. Zit het 'm in de werkomgeving, en zou je ergens anders wel gelukkig worden van je werk? Je hebt weinig te verliezen, dus ik zou niet inzetten op bijv. minder uren werken, maar op een andere omgeving. En als dat niets oplost geheel ander werk met zingeving.
Via een jobcoach kom je er snel achter waar de angel zit.
Kennelijk staat de markt te springen om mensen zoals jij, dus je kan eisen stellen. Minder uren, meer salaris, en daarvan kan je dan dingen doen die je wél belangrijk vindt. Misschien strookt het niet met een eventueel perfectionistische aard, die moet je dan even wat opzij duwen voor je eigen belang, maar je hoeft maar iets beter te zijn dan je concurrenten, dus je hoeft je niet bepaald druk te maken, zolang je dat levert wat je salaris ongeveer waard is.
Dus ik zou me eerst wat groter en breder maken in het werk wat je momenteel doet, om betere voorwaarden af te dwingen, en als je daarin het maximale hebt bereikt kan je altijd nog verder kijken.
Aviendha schreef op 26-01-2025 om 15:21:
maar goed, op dit moment is mijn grootste probleem (en de reden van het topic) niet het wel of niet aangenomen worden bij dingen die ik leuk vind, maar het lege gevoel dat werken bij een commercieel bedrijf mij geeft. Ik vraag me af of ik daar de enige in ben.
Uiteraard ben je daar niet de enige in. Lang geleden heb ik al de switch gemaakt naar een non-profit organisatie. Dat bevalt mij veel beter dan ‘meer winst voor de aandeelhouders’. Ik wil meewerken aan een doelstelling die mensen dient. In de breedste zin van het woord: gezondheidszorg, overheid, nutsbedrijven, genoeg aanbod. Tot nu toe is het altijd nog gelukt.
Kom lekker in de zorg werken! Werk zat en mensen zijn blij dat je er bent. Weg met dat lege gevoel, werken in de zorg is betekenisvol! Tegenwoordig kun je je bij veel organisaties om laten scholen dmv een werken-leren traject.
Ik snap je heel goed hoor Aviendha, ik zou nooit voor een bedrijf kunnen werken waar mijn enige doel is om de baas rijker te maken.
ToetieToover schreef op 27-01-2025 om 10:12:
[..]
Uiteraard ben je daar niet de enige in. Lang geleden heb ik al de switch gemaakt naar een non-profit organisatie. Dat bevalt mij veel beter dan ‘meer winst voor de aandeelhouders’. Ik wil meewerken aan een doelstelling die mensen dient. In de breedste zin van het woord: gezondheidszorg, overheid, nutsbedrijven, genoeg aanbod. Tot nu toe is het altijd nog gelukt.
Dit is exact wat mij verteld is toen ik aangaf iets niet te willen doen omdat het ten koste gaat van de kwaliteit. Ze willen me dwingen het alsnog te doen. Blegh.
De welvaart heeft een belangrijke relatie met het BBP. Zonder flink Bruto Binnenlands Product zou de zorg nergens zijn. Daar zou gewoon dan het geld niet voor zijn. Dus zinloos is het meestal niet om winst voorop te stellen. Iedereen krijgt daar een beter leven door.
De overheid is afhankelijk van het belastinggeld wat ze ontvangt. Een grote overheid en alles gaat achteruit. Want die mensen willen ook hun inkomsten. En daar is dan het geld niet meer voor bij een kleiner BBP.
Overigens kan ik me voorstellen dat als je werk moet doen wat niet overeenstemt met je moraal, je erg gedemotiveerd raakt.
Wil je interessante podcasts over alles wat werk betreft horen over de meest uiteenlopende onderwerpen, dan zie je hier een keur aan luistervoer:
https://www.bnr.nl/search?q=rens%20de%20jong
Onder meer over downshifting waar Mischa83 het over heeft.
Dankjewel, interessant!!
Heb je wel eens gehoord van een "bore-out"?
Dit overkwam mij een aantal jaren geleden.
Toen ik erover las ben ik de volgende dag naar een Frans opleidingsinstituut gestapt, werd ik boven verwachting hoog ingedeeld qua cursusniveau en heb ik me vastgebeten in een intensieve talenstudie, plus staatsexamen op de ambassade gedaan (en geslaagd).
Het gaf me een enorme oppepper.
https://gezond.be/bore-out-het-minder-bekende-broertje-van-burn-out-dat-je-niet-mag-onderschatten/