(Hoeveel) wil je werken ?
Dag dames,
Ik was even benieuwd hoeveel jullie werken en hoeveel je zou willen werken?
Zelf werk ik 32 uur en kan daar goed van rondkomen . Nu bad ik nog veel overuren staan en werd ik een tijdje zo'n 24 à 28 uur ingepland. En toen merkte ik hoe heerlijk ik dat vond. Hoe fitter ik was, minder hoofdpijn en vrolijker.
En eerlijk: het liefst zou ik ongeveer 24 uur werken. Maar ja, dan bouw ik minder pensioen op en kan ik minder sparen. Dus dat gaat m niet worden.
Voorheen werkte ik altijd heel veel (5 à 6 dagen per week) Maar ik ben nu in een fase dat ik eigenlijk weinig zin meer heb om veel te werken.
Hoe zit dat bij jullie ?
Poezie schreef op 19-07-2021 om 00:03:
[..]
Omscholen zou ik graag willen, ik heb ooit 1 jaar verkorte pabo gedaan maar heb daarmee moeten stoppen omdat het niet te combineren was met het alleenstaand zijn en erg jonge kinderen hebben. Praktisch gezien zou ik dat nu weer kunnen oppakken, maar ik weet niet of ik nog wel voor de klas wil. (En eigenlijk heb ik het geld er niet voor om het zelf te financieren)
Wel ben ik bezig met solliciteren, wellicht helpt het om na 10 jaar op de huidige werkplek te hebben gezeten in een andere omgeving te werken. Ik ben inmiddels 54, dus heel makkelijk gaat dat niet
Ik zou lekker een school in de buurt opbellen, vertellen hoe en wat en of je mee mag kijken. Heb ik ook gedaan toen ik de verkorte deeltijd wilde gaan doen. En later toen ik de school waar ik werkte wel gezien had heb ik mezelf ook op 4 scholen uitgenodigd (verschillende onderwijstypen) en ik mocht overal komen. Ze hadden ook overal direct een baan voor me 😉
Als jij al een jaar erop hebt zitten, en ik las in een ander topic dat je al ervaring in ander onderwijs hebt, dan betaalt school jouw papiertje wel hoor.
Je hebt het voor het zeggen momenteel
😀
Mijn vriend verdiend ook genoeg en wij zouden het ook prima af kunnen op zijn salaris. Maar ik vind mijn werk leuk, echt leuk. Ik ben geen carierretijger, want dan was ik wel wat anders gaan doen, maar ben na 2 dagen achter elkaar moederen ook echt toe aan mijn werkdagen. Om even wat anders te doen.
Vorig jaar zat ik in de ziektewet en had ik daarna zwangerschaps en bevallingsverlof, maar ik vond dat fulltime thuis zijn echt niet leuk.
Klopt hoor, zeker als ze op de middelbare school zitten dan komen ze tussen de middag ook niet meer thuis om te eten. Ik kan natuurlijk alleen maar voor mezelf spreken maar als ik geen moeder was geworden dan zou ik ook gestopt zijn met werken.
@watertoren gezien ik mijn baan niks meer vind zegt mijn man ook dan stop je nu toch al. Maar ik kan het niet omdat ik me dan schuldig voel. Had jij dat niet?
Nose schreef op 19-07-2021 om 08:47:
@watertoren gezien ik mijn baan niks meer vind zegt mijn man ook dan stop je nu toch al. Maar ik kan het niet omdat ik me dan schuldig voel. Had jij dat niet?
Nee, dat had ik niet. Mijn man vond het ook fijn dat ik niet werkte en dat hij thuis niks hoefde te doen. Hij vond dat helemaal niks als hij dat zag bij andere mensen die met zijn 2 werken dat je dan in je vrije weekend nog het huis aan kant moet maken en boodschappen doen. Als hij thuis kwam was hij echt vrij en ik ook.
Mijn man zou ook kunnen stoppen met werken en ik ook (niet allebei tegelijk 
) maar wij zouden dat beiden echt niet tof vinden om de enige kostwinner te zijn.
Die druk lijkt me heftig dat het allemaal op jou aankomt financieel en het lijkt me ook niet leuk als de verdeling thuis dan zo scheef gaat, ipv de gelijkwaardigheid die we nu hebben. Wij vinden het allebei belangrijk om ook veel thuis te zijn met de kinderen, dat we hen niet te veel missen.
Dat vind ik er ook dubbel aan, want vaak zie je toch dat als de vrouw stopt, de man nog een tandje moet aanzetten op het werk en zijn kinderen daardoor nauwelijks meemaakt.
Dat lijkt me voor al die vaders echt geen gewenste situatie, maar zij moeten wel, omdat hun vrouw de ruimte pakt om gebruik te maken van haar keuzevrijheid. Helaas ontneemt ze daarmee wel haar man de keuze om ook meer mee te kunnen maken van zijn kinderen.
-Nienke- schreef op 18-07-2021 om 23:18:
[..]
Wat ik altijd bijzonder vindt van dit soort argumentaties: kind(eren) zit(ten) het grootste deel van de dag op school, dus dan valt er thuis toch helemaal niks 'mee te maken' van de kinderen?
Verder moet iedereen uiteraard zelf weten of ie wel/niet werkt, maar dit valt me vaker op.
Onze dochter is 6 maanden oud, dus ze is nog thuis.
Julali schreef op 19-07-2021 om 08:58:
Mijn man zou ook kunnen stoppen met werken en ik ook (niet allebei tegelijk
Die druk lijkt me heftig dat het allemaal op jou aankomt financieel en het lijkt me ook niet leuk als de verdeling thuis dan zo scheef gaat, ipv de gelijkwaardigheid die we nu hebben. Wij vinden het allebei belangrijk om ook veel thuis te zijn met de kinderen, dat we hen niet te veel missen.
Dat vind ik er ook dubbel aan, want vaak zie je toch dat als de vrouw stopt, de man nog een tandje moet aanzetten op het werk en zijn kinderen daardoor nauwelijks meemaakt.
Dat lijkt me voor al die vaders echt geen gewenste situatie, maar zij moeten wel, omdat hun vrouw de ruimte pakt om gebruik te maken van haar keuzevrijheid. Helaas ontneemt ze daarmee wel haar man de keuze om ook meer mee te kunnen maken van zijn kinderen.
Ik ben het inhoudelijk helemaal met je eens maar laten we niet doen alsof die mannen daar zelf niet ook bij zijn hè. Het zijn geen willoze slachtoffers 
ik heb in het verleden 32, 36 en 40 uur gewerkt in een branche waar 40 uur echt de norm is en minder dan 32 eigenlijk niet voorkomt.
Mijn ervaring is dat je ongeacht de hoeveelheid uren die he betaald krijgt evenveel werk krijgt. Met 32 uur krijg je minder leuke projecten want je bent 1 dag in de week afwezig. Nu werk ik dus 40 uur (want meer geld en leukere projecten). Man werkt ook 40 uur. Over 15 jaar hoop ik te kunnen stoppen met werken. Ik vind mijn werk niet heel vervelend maar ik kan genoeg leuke dingen verzinnen om te doen met mijn tijd. Man is ouder dan ik maar ziet er tegenop om te stoppen met werken. Hij is bang dat hij zich gaat vervelen.
Positivevibes schreef op 19-07-2021 om 09:10:
[..]
Ik ben het inhoudelijk helemaal met je eens maar laten we niet doen alsof die mannen daar zelf niet ook bij zijn hè. Het zijn geen willoze slachtoffers
Nee dat is waar, maar de keuzevrijheid waar vrouwen zo prat op gaan, is voor mannen meestal heel beperkt.
Ze willen in veel gevallen meer thuis zijn bij hun kinderen, maar die mogelijkheid is er maar al te vaak niet.
Perzikboom schreef op 19-07-2021 om 09:16:
ik heb in het verleden 32, 36 en 40 uur gewerkt in een branche waar 40 uur echt de norm is en minder dan 32 eigenlijk niet voorkomt.
Mijn ervaring is dat je ongeacht de hoeveelheid uren die he betaald krijgt evenveel werk krijgt. Met 32 uur krijg je minder leuke projecten want je bent 1 dag in de week afwezig. Nu werk ik dus 40 uur (want meer geld en leukere projecten). Man werkt ook 40 uur. Over 15 jaar hoop ik te kunnen stoppen met werken. Ik vind mijn werk niet heel vervelend maar ik kan genoeg leuke dingen verzinnen om te doen met mijn tijd. Man is ouder dan ik maar ziet er tegenop om te stoppen met werken. Hij is bang dat hij zich gaat vervelen.
Dit ligt helemaal aan de sector waarin je werkt. Het werkt lang niet overal zo.
Julali schreef op 19-07-2021 om 09:19:
[..]
Dit ligt helemaal aan de sector waarin je werkt. Het werkt lang niet overal zo.
Ik ben eigenlijk ook wel razend benieuwd in welke sector iedereen werkt aangezien 40 uur hier op het forum eerder een uitzondering dan de norm lijkt.
Om opmerkingen over forummen op het werk voor te zijn: ik heb vakantie. Ik forum niet op het werk.
Julali schreef op 19-07-2021 om 08:58:
Mijn man zou ook kunnen stoppen met werken en ik ook (niet allebei tegelijk
Die druk lijkt me heftig dat het allemaal op jou aankomt financieel en het lijkt me ook niet leuk als de verdeling thuis dan zo scheef gaat, ipv de gelijkwaardigheid die we nu hebben. Wij vinden het allebei belangrijk om ook veel thuis te zijn met de kinderen, dat we hen niet te veel missen.
Dat vind ik er ook dubbel aan, want vaak zie je toch dat als de vrouw stopt, de man nog een tandje moet aanzetten op het werk en zijn kinderen daardoor nauwelijks meemaakt.
Dat lijkt me voor al die vaders echt geen gewenste situatie, maar zij moeten wel, omdat hun vrouw de ruimte pakt om gebruik te maken van haar keuzevrijheid. Helaas ontneemt ze daarmee wel haar man de keuze om ook meer mee te kunnen maken van zijn kinderen.
Mijn man was ambtenaar en had variabele werktijden en heel veel vrije dagen. Toen mijn zoon op de middelbare school zat was mijn man vaak eerder thuis dan mijn zoon. Hij heeft echt wel veel tijd gespendeerd met onze zoon. Zoon voetbalde vanaf zijn vijfde en mijn man was vanaf het begin leider van het team. Op zondag gingen ze vaak samen naar Feyenoord want ze hadden een seizoenskaart. 36 uur was bij mijn man fulltime.
In de zorg kun je niet fulltime werken. Nou ja 28 uur is daar fulltime
Julali schreef op 18-07-2021 om 20:34:
[..]
Dat ligt aan je werk. Mijn werk kan ik niet met mijn ogen dichtdoen. Ik vind dat toch van een andere orde dan een cursus, of vrijwilligerswerk. Veel meer uitdaging, verantwoordelijkheid en diepgang.
Voor mijn werk moet je eerst 6 jaar fulltime studeren voordat je überhaupt mag beginnen, dus om dat nu te vergelijken met een cursus waar verder geen voorkennis voor nodig is?
Er zijn natuurlijk ook zat vrouwen die niet gestudeerd hebben (de skills niet) en werk doen wat helemaal niet zoveel voldoening geeft maar uitsluitend vermoeidheid.
Werk is echt niet voor iedereen zaligmakend.