(Hoeveel) wil je werken ?

Dekentje10 schreef op 18-07-2021 om 22:08:

[..]

Hier net zo. Ik ben na de geboorte van onze dochter gestopt met werken, ben erg blij om zoveel van dochter mee kunnen te maken. Wie weet als ze straks groter is, maar voor nu vind ik dit heerlijk.

Wat ik altijd bijzonder vindt van dit soort argumentaties: kind(eren) zit(ten) het grootste deel van de dag op school, dus dan valt er thuis toch helemaal niks 'mee te maken' van de kinderen?

Verder moet iedereen uiteraard zelf weten of ie wel/niet werkt, maar dit valt me vaker op.  

-Nienke- schreef op 18-07-2021 om 23:18:

[..]

Wat ik altijd bijzonder vindt van dit soort argumentaties: kind(eren) zit(ten) het grootste deel van de dag op school, dus dan valt er thuis toch helemaal niks 'mee te maken' van de kinderen?

Verder moet iedereen uiteraard zelf weten of ie wel/niet werkt, maar dit valt me vaker op.

-Nienke- schreef op 18-07-2021 om 23:18:

[..]

Wat ik altijd bijzonder vindt van dit soort argumentaties: kind(eren) zit(ten) het grootste deel van de dag op school, dus dan valt er thuis toch helemaal niks 'mee te maken' van de kinderen?

Verder moet iedereen uiteraard zelf weten of ie wel/niet werkt, maar dit valt me vaker op.

Als ze baby en peuter zijn dan zijn ze dus wel het meest thuis en dan maak je inderdaad alles mee. Later maak je ook meer mee met je kinderen als ze na school thuis komen en niet naar een Bso hoeven. 

Ik heb altijd al 36 uur per week gewerkt. (Met een paar keer tussendoor voor een paar maanden werkloos zijn).
Binnen mijn oorspronkelijke vakgebied was er geen mogelijkheid om aan de bak te komen, dus ben ik het vak ingerold wat ik nu nog steeds doe. 
Ik merk dat ik langzamerhand boreout klachten begin te krijgen. Het werk wat ik doe is onder mijn niveau en in al die jaren tijd is er geen mogelijkheid geweest om door te kunnen groeien. 
Het liefst zou ik per direct mijn baan opzeggen en me enkel en alleen bezig houden met creatieve zaken. Helaas kan dat niet omdat ik alleenverdiener ben en er brood op de plank moet komen. 
Wel zit ik eraan te denken om minder te gaan werken als beide zoons het huis uit zijn. In mijn eentje heb ik namelijk niet zoveel nodig.

Ik werk nu als zelfstandige, gemiddeld 30 uur per week. Ik wil het eigenlijk anders doen omwille van financiele zekerheid, want ik bouw geen echt pensioen op en heb geen goed vangnet als ik arbeidsongeschikt word, maar een vaste baan vind ik lastig vol te houden, omdat ik me snel verveel en altijd wat anders wil. Het is voor mij echt totaal onbegrijpelijk hoe mensen dat doen: elke dag naar hetzelfde kantoor met dezelfde mensen aan dezelfde taken werken. Die discipline, connectie en toewijding - ik kan er echt jaloers op zijn.  

Poezie schreef op 18-07-2021 om 23:33:

Ik heb altijd al 36 uur per week gewerkt. (Met een paar keer tussendoor voor een paar maanden werkloos zijn).
Binnen mijn oorspronkelijke vakgebied was er geen mogelijkheid om aan de bak te komen, dus ben ik het vak ingerold wat ik nu nog steeds doe.
Ik merk dat ik langzamerhand boreout klachten begin te krijgen. Het werk wat ik doe is onder mijn niveau en in al die jaren tijd is er geen mogelijkheid geweest om door te kunnen groeien.
Het liefst zou ik per direct mijn baan opzeggen en me enkel en alleen bezig houden met creatieve zaken. Helaas kan dat niet omdat ik alleenverdiener ben en er brood op de plank moet komen.
Wel zit ik eraan te denken om minder te gaan werken als beide zoons het huis uit zijn. In mijn eentje heb ik namelijk niet zoveel nodig.

Bore out? Heftig en ook omdat je dus door moet gaan. Is omscholen een optie? 

Nose schreef op 18-07-2021 om 23:53:

[..]

Bore out? Heftig en ook omdat je dus door moet gaan. Is omscholen een optie?

Omscholen zou ik graag willen, ik heb ooit 1 jaar verkorte pabo gedaan maar heb daarmee moeten stoppen omdat het niet te combineren was met het alleenstaand zijn en erg jonge kinderen hebben.  Praktisch gezien zou ik dat nu weer kunnen oppakken, maar ik weet niet of ik nog wel voor de klas wil. (En eigenlijk heb ik het geld er niet voor om het zelf te financieren)

Wel ben ik bezig met solliciteren, wellicht helpt het om na 10 jaar op de huidige werkplek te hebben gezeten in een andere omgeving te werken. Ik ben inmiddels 54, dus heel makkelijk gaat dat niet.

Nose schreef op 19-07-2021 om 00:09:

[..]

Nee klopt de leeftijd is (voor de maatschappij) lastig. Wat natuurlijk onzin is. Ik weet wel hoe het voelt als je geen zin meer hebt. Ik werk nu nog in de zorg en wil graag weg. Financieel zou ik zonder ook redden maar je leeft naar wat je hebt. Dus ik ga ook met de tijd weg en wat anders doen.

In de zorg werken lijkt me vooral nu heel heftig maar enorm betekenisvol. 

Heb je enig idee welke kant je uit zou willen?

Voor mijzelf zou ik het liefst 32 uur werken. Voor mijn zoon en gezin liever 16 uur of nog minder. Binnenkort ga ik er tussenin zitten en wordt het 24. Ben benieuwd hoe dat bevalt.

28-30 uur maar ik zou 16 uur wel lekker vinden, heerlijk lijkt me dat om 2 dagen te werken,  en verder rommelen in huis, meer tijd besteden aan gezin, meer kunnen helpen op school, genieten van de uren dat ik alleen ben, maar wil niet minder verdienen dus prima zo. 

geen schoonmaakster en dergelijke, wat ik ideaal zou vinden is dat iemand de was deed ( man doet het ook hoor maar dan nog), wat een rotklus vind ik dat. Hopelijk vinden ze daar nog eens iets voor uit, een automaitische was, strijk, in de kasthangapparaat.

De was....hier sowieso elke dag 2 x aan als het geen 3 is. Bah

JenBarber schreef op 18-07-2021 om 23:30:

[..]

Op mijn werkdagen zie ik mijn kinderen 2 uurtjes in de avond. Ik vind dat heel anders dan de dagen waarop ik de oudste om half 3 al van school haal. Ook vind ik de ochtenden een wereld van verschil als ik vrij ben. Het interesseert mij verder helemaal niet wat anderen doen iedereen moet vooral doen waar hij een leuker mens van word en wat het beste is voor zijn/haar situatie, maar ik begrijp wel dat mensen zeggen dat ze ook met schoolkinderen minder willen werken.

Mijn man en ik werken allebei 32 uur en onze kinderen gaan niet naar de bso. Ze worden dus altijd na schooltijd opgehaald door een van ons. Daarvoor hoef je echt niet de hele dag thuis te blijven. 

De tijd dat de kinderen onder de 4 jaar zijn is maar zo kort, meestal een jaar of 7 bij meerdere kinderen. Als je dit afzet tegen de 45 jaar dat de meeste mensen werken, dan vind ik het bijzonder om al die jaren thuis te gaan zitten, terwijl je kinderen daar niet eens zijn. 

Als je man werkt en genoeg verdient dan kan het praktisch gezien misschien, maar ik snap er de meerwaarde niet zo van. Die eerste paar jaren wel, maar daarna? 

Je kinderen zitten op school, hebben hun eigen vrienden, hun eigen bezigheden en dan zit jij de hele dag thuis omdat je zo graag thuis voor hen wil zijn om alles mee te maken, maar wat maak je dan precies mee? Ze zijn er niet...