Hoeveel vinkjes heb jij? Over privileges.

alhambra schreef op 10-08-2022 om 23:45:

[..]

Wat goed dat je je poot stijf gehouden hebt en het gered hebt.

Mensen( vnl mannen)willen dit niet zien. Daarom ben ik blij dat Luytendijk het mam zijn als een extra vinkje ziet.

Ik heb er zelf overigens 6.

Het gebeurd onbewust. Het is geen vooropgezet plan om vrouwen anders te behandelen. Maar het gebeurd dus wel. En dat ligt niet alleen aan de man, vrouwen kijken net zo goed kritischer naar andere vrouwen dan naar mannen.

Stel voor een man en een vrouw zelfde werk hebben gelucht met een groep andere collega's. En na de lunch moet de tafel even worden afgeruimd. Als de man er voor kiest om het dweiltje over de tafel te halen dan verdiend hij onbewust daarmee credits dat hij collegiaal is, heeft hij het druk en daar terug naar zijn werkplek dan heeft hij zijn prioriteiten verdeeld (persoonlijk leiderschap). Stel je nu de vrouw voor die het druk heeft. Die wordt al snel asociaal gevonden door weg te gaan en dit aan de collega's te laten en als ze het wel doet vind men dat logisch.

Die gedachten en positieve en negatieve punten gaat onbewust. Dus ik vind het niet zo gek dat mannen zich niet aangesproken voelen en bij dit soort berichten denken "bij mij echt niet".  Het gaat denk ik niet om niet willen, maar niet kunnen.

Zorroo schreef op 10-08-2022 om 21:38:

[..]

Je had het Luzac college... als je dat bedoelt met privéonderwijs. En er waren vast ook wel bijlesinstituten. Maar volgens mij was dat laatste minder vaak professioneel georganiseerd en ook minder standaard. We hielpen als leerlingen wel vaak elkaar.

Ik denk dat in jouw directe omgeving er misschien minder sprake van was dan dat jij het nu ziet gebeuren. Maar overall (breder getrokken, (inter)nationaal bekeken) is voorrecht en klasseverschil natuurlijk niet iets van alleen deze tijd.

Jillz schreef op 11-08-2022 om 06:39:

[..]

Het gebeurd onbewust. Het is geen vooropgezet plan om vrouwen anders te behandelen. Maar het gebeurd dus wel. En dat ligt niet alleen aan de man, vrouwen kijken net zo goed kritischer naar andere vrouwen dan naar mannen.

Stel voor een man en een vrouw zelfde werk hebben gelucht met een groep andere collega's. En na de lunch moet de tafel even worden afgeruimd. Als de man er voor kiest om het dweiltje over de tafel te halen dan verdiend hij onbewust daarmee credits dat hij collegiaal is, heeft hij het druk en daar terug naar zijn werkplek dan heeft hij zijn prioriteiten verdeeld (persoonlijk leiderschap). Stel je nu de vrouw voor die het druk heeft. Die wordt al snel asociaal gevonden door weg te gaan en dit aan de collega's te laten en als ze het wel doet vind men dat logisch.

Die gedachten en positieve en negatieve punten gaat onbewust. Dus ik vind het niet zo gek dat mannen zich niet aangesproken voelen en bij dit soort berichten denken "bij mij echt niet". Het gaat denk ik niet om niet willen, maar niet kunnen.

En daarom is het extra lastig om te veranderen.

Ik denk dat vrouw zijn -2 vinkjes is i.p.v 1. Precies om deze reden.

https://www.rtlnieuws.nl/geld-en-werk/artikel/29611/vrouw-krijgt-moeilijker-sollicitatiegesprek-dan-man

(en dan moeten vrouwen met een andere achtergrond/kleur tegen nog veel meer opboksen)

Ik heb er 2. Universiteit en hetero. De uni heb ik via de lange weg bereikt (mavo, havo, hbo, uni). Mijn kinderen zijn nog te jong om antwoord te geven op de uni vraag en gymnasium/vwo maar hebben er wel al 4 nu. 

Mlah! schreef op 13-08-2022 om 09:49:

https://www.rtlnieuws.nl/geld-en-werk/artikel/29611/vrouw-krijgt-moeilijker-sollicitatiegesprek-dan-man

(en dan moeten vrouwen met een andere achtergrond/kleur tegen nog veel meer opboksen)

Ik heb bij sollicitaties vaak het gevoel een streepje voor te hebben. Ik weet gewoon zeker dat ik het enige vrouwelijke CV op de stapel ben en dat alle bedrijven in mijn branche graag diverser qua man vrouw willen zijn.

Ik herken wel dat ik soms hele kritische vragen over mijn CV krijg. Vaak al direct bij de opening een soort van ongeloof waarin ik dan het idee heb dat ik moet verdedigen dat ik daadwerkelijk die functie en dat niveau heb.

Maar ik wordt er niet gejaagd of onzeker van. Ik probeer de gesprekken ontspannen en in balans te houden. Ik geef antwoord op de vraag en probeer er direct een wedervraag op terug te stellen. Bijvoorbeeld op de vraag "ik zie dat je recent een Europese tender hebt gewonnen kun je eens uitleggen hoe groot jouw bijdrage daaraan precies was want ik neem aan dat je dat niet alleen hebt gedaan" dan antwoord ik netjes wat mijn rol was en vraag vervolgens direct aan welke type tenders zij wel en niet mee doen en wat mijn eventuele rol daar binnen zou zijn. Meeste gesprekken komen we er niet aan toe om mijn hele CV te bespreken, maar ik vind het belangrijker dat ze in een uur een indruk krijgen van hoe ik ben in de omgang. Mijn CV kunnen ze daarna nog eens lezen.

Ik ben slechts één keer afgewezen na een sollicitatiegesprek en dat was voor mijn allereerste stage. Die vent zei letterlijk ik denk dat je heel veel in je mars hebt, maar ik vrees dat je de mannen veel te veel het hoofd op hol brengt. Tja.. lang geleden gelukkig.

Lieveheersbeest schreef op 11-08-2022 om 09:00:

[..]

Ik denk dat in jouw directe omgeving er misschien minder sprake van was dan dat jij het nu ziet gebeuren. Maar overall (breder getrokken, (inter)nationaal bekeken) is voorrecht en klasseverschil natuurlijk niet iets van alleen deze tijd.

Zeker maar ik heb op mijn middelbare school nooit het gevoel gehad dat ik tot een armere klasse behoorde.  Ik zag wel dat klasgenoten in mooiere huizen woonden. En ik had geen dure merkkleding zoals veel van mijn vrienden. Maar verder was er geen verschil. Niet dat ik merkte in elk geval. In mijn beleving was iedereen in mijn klas gelijk en had iedereen dezelfde kansen.

-Nienke- schreef op 10-08-2022 om 12:08:

Zes van de zeven. Ik ben vrouw, geen man. Wel nieuwsgierig naar het boek trouwens!

Ik ook. En inderdaad nieuwsgierig naar dat boek.