2e spoor
Ik zit na een jaar ziek zijn. ( reuma) in een 2e spoortraject.
Ik wil dolgraag weer aan het werk en ben weer begonnen voor een paar uurtjes per week.
Maar ik vind dat 2e spoor echt lastig. Het kost mij veel energie en ik vind het vervelend dat ik verplicht moet solliciteren. En dan solliciteren buiten mijn vakgebied. Zijn er meer mensen met ervaring met een 2e spoortraject? Hoe is dat traject bij jullie gegaan?
Als ik het goed lees heeft de bedrijfsarts iets gezegd over de belastbaarheid en heeft arbeidsdeskundig onderzoek plaatsgevonden. De conclusie is dat volledige terugkeer in eigen werk niet waarschijnlijk is. En dan geldt wat Moxie zegt; dan moet gekeken worden naar manieren waarop je wel (zo veel mogelijk) je eigen loon kan verdienen zodat je niet 'in de wia' hoeft.
Als al duidelijk is dat volledig terugkeren in het eigen werk niet lukt dan heeft het ook geen zin om naar dat werk te solliciteren. Daar zul je dan immers ook je oude uren niet kunnen maken. Het is dan belangrijk om te zoeken naar werk dat je wél kunt. Dat zal die lijst met functies zijn; banen die je ondanks je gezondheidsklachten nog zou moeten aankunnen. Je hebt ook altijd de mogelijkheid om zelf met opties te komen. 'Ja maar ik wil gewoon het zelfde werk, dat vind ik leuker' is dan wel begrijpelijk, maar gaat voorbij aan het doel van spoor2, namelijk zoeken naar mogelijkheden waarin je wél volledig in je eigen inkomen kan voorzien. Dus als je zelf met opties komt moet het iets zijn dat je goed aankan.
Dus als ik je advies mag geven: je eigen werk bij je eigen werkgever zo goed mogelijk blijven doen. En daarnaast voor spoor2 gaan nadenken wat je nog zou kunnen én okee vind. Dan neem je de regie weer wat terug. En laat je zien uit de weerstand te komen.
Moxxie schreef op 15-04-2023 om 12:06:
Het is helaas wel hoe het werkt Koko67. Jouw werkgever moet zich voldoende inzetten om ervoor te zorgen dat jij minimaal 65% van je oude loon kan verdienen zodat je niet (gedeeltelijk) in de WIA komt. Bijvoorbeeld, als je in zorg werkt maar je dat fysiek nog maar voor de helft van je uren aankan, dan wordt er van je verwacht dat je ander passend werk gaat doen waar je wel 65% mee kan verdienen als dat er is, ook als je het niet leuk vindt.
Ik heb een andere ervaring. Namelijk dat de werkgever er mee akkoord is gegaan dat de werknemer voor minder uren is blijven werken in dezelfde baan, na 2 jaar ziekte. Daarnaast ontvangt de werknemer een WIA uitkering. Voor zover ik weet is er geen 2e spoor geweest.
Martje80 schreef op 16-04-2023 om 19:31:
[..]
Ik heb een andere ervaring. Namelijk dat de werkgever er mee akkoord is gegaan dat de werknemer voor minder uren is blijven werken in dezelfde baan, na 2 jaar ziekte. Daarnaast ontvangt de werknemer een WIA uitkering. Voor zover ik weet is er geen 2e spoor geweest.
Dat kan, maar die werknemer ontvangt geen WIA-uitkering omdat de werkgever akkoord is gegaan met minder uren, maar omdat hij/zij de volledige belastbaarheid benut met die uren en hij/zij niet meer uren kan maken of meer kan verdienen bij een andere werkgever. Een WIA wordt toe- of afgewezen door het UWV en die nemen in hun beoordeling ook een arbeidsdeskundig onderzoek mee. Je hoeft natuurlijk niet ergens anders te gaan werken als je bij je eigen werkgever net zoveel kan verdienen. En als dat bv 50% is ben je gedeeltelijk arbeidsongeschikt en heb je recht op WIA.
Moxxie schreef op 16-04-2023 om 22:30:
[..]
Dat kan, maar die werknemer ontvangt geen WIA-uitkering omdat de werkgever akkoord is gegaan met minder uren, maar omdat hij/zij de volledige belastbaarheid benut met die uren en hij/zij niet meer uren kan maken of meer kan verdienen bij een andere werkgever. Een WIA wordt toe- of afgewezen door het UWV en die nemen in hun beoordeling ook een arbeidsdeskundig onderzoek mee. Je hoeft natuurlijk niet ergens anders te gaan werken als je bij je eigen werkgever net zoveel kan verdienen. En als dat bv 50% is ben je gedeeltelijk arbeidsongeschikt en heb je recht op WIA.
Dit is precies wat ik ook uitgelegd kreeg door mijn 2e spoor begeleider.
Ik vind het lastig om te solliciteren op banen waar ik helemaal niet wil werken. Ik snap het wel, maar baal ervan.Ik baal van mijn ziekte die mij in deze positie dwingt.
Koko67 schreef op 17-04-2023 om 08:03:
[..]
Dit is precies wat ik ook uitgelegd kreeg door mijn 2e spoor begeleider.
Ik vind het lastig om te solliciteren op banen waar ik helemaal niet wil werken. Ik snap het wel, maar baal ervan.Ik baal van mijn ziekte die mij in deze positie dwingt.
Wat je zou kunnen doen is zelf ook kijken naar vacatures die je wel aanspreken. Dan zul je wel de knop om moeten zetten dat je breder moet gaan kijken dan je eigen werk. En dat is verdomd lastig als je je werk leuk vindt.
Ik heb in het tweede spoor ook allerlei testen gedaan wat betreft capaciteiten en interesses. Heb je dat niet gehad (al vond ik dat soms wel een beetje een wassen neus zo'n test, soms kwamen er wel verrassende dingen uit die het onderzoeken waard waren (en waarvoor ik samen met de begeleider vanuit het tweede spoor regelde dat ik daar mocht gaan kijken).
Nee, ik heb geen testen gehad. Ik zal daar eens naar vragen.
Koko67 schreef op 17-04-2023 om 08:03:
[..]
Dit is precies wat ik ook uitgelegd kreeg door mijn 2e spoor begeleider.
Ik vind het lastig om te solliciteren op banen waar ik helemaal niet wil werken. Ik snap het wel, maar baal ervan.Ik baal van mijn ziekte die mij in deze positie dwingt.
Snap ik, maar je zal het ermee moeten doen helaas... En dus ervan maken wat ervan te maken is, met de mogelijkheden die je NU hebt. Je kan niet terug naar "voor je ziek was", dat is helaas voorbij.
Is het een idee dat je via de huisarts naar de POH gaat, om dit beter te accepteren? Ik denk dat je dan veel meer hebt aan je tweedespoortraject, omdat je daar dan veel meer voor open staat.
Dit heb ik natuurlijk geschreven met wat invulling van mijn kant. Doe ermee wat je kan en wil. Vanuit mijn situatie, een aantal jaar geleden, was het accepteren dat ik nooit meer gezond zou worden, iets dat mij juist vooruit geholpen heeft. Mijn toenmalige werk was het laatste waar ik weer in zou kunnen beginnen, en bij terugval van mijn ziekte, het eerste waarin ik weer zou uitvallen. Voor duurzaam aan de slag was een andere baan dus noodzakelijk. Ik heb een tweedespoortraject gehad, wat niet alleen uit solliciteren bestond, maar juist eerst interesse- en beroepskeuzetests en zo. En gesprekken over wat ik zou kunnen en hoe dat te bereiken (stukje scholing, of is er een leerbaan te krijgen, of kun je zo al beginnen met je kennis en vaardigheden?) Dat is hoe een tweedespoortraject heel goed kan helpen om je toekomst, met je ziekte/beperingen, zo goed mogelijk in te richten.
Koko67 schreef op 17-04-2023 om 08:03:
[..]
Dit is precies wat ik ook uitgelegd kreeg door mijn 2e spoor begeleider.
Ik vind het lastig om te solliciteren op banen waar ik helemaal niet wil werken. Ik snap het wel, maar baal ervan.Ik baal van mijn ziekte die mij in deze positie dwingt.
Natuurlijk baal je ervan 
, ziek zijn is al rot genoeg en nu word je ook nog gedwongen om werk te zoeken dat je niet zo leuk vindt.
Bedenk wel dat dit nu een stap achteruit is, maar dat er nog een werkleven voor je ligt waarin je ook weer stappen vooruit kan maken. Misschien ga je over een tijdje iets doen waar je gewoon niet zo'n zin in hebt, dat kan, maar dat wil niet zeggen dat je daar tot je pensioen moet blijven hè. Stel je open, leg je erbij neer dat je een periode wat minder interessant werk zal doen, maar blijf om je heen kijken en onderzoeken wat je wél leuk zou vinden en zou kunnen. De mens is zo flexibel, je zal zien dat je interesses ook breder zullen worden als je dat toelaat.
Moxxie schreef op 17-04-2023 om 20:39:
[..]
Natuurlijk baal je ervan
Bedenk wel dat dit nu een stap achteruit is, maar dat er nog een werkleven voor je ligt waarin je ook weer stappen vooruit kan maken. Misschien ga je over een tijdje iets doen waar je gewoon niet zo'n zin in hebt, dat kan, maar dat wil niet zeggen dat je daar tot je pensioen moet blijven hè. Stel je open, leg je erbij neer dat je een periode wat minder interessant werk zal doen, maar blijf om je heen kijken en onderzoeken wat je wél leuk zou vinden en zou kunnen. De mens is zo flexibel, je zal zien dat je interesses ook breder zullen worden als je dat toelaat.
Dank je, ik moet leren er op deze manier naar te kijken.