Wat is voor jou “echt “vakantie/ vakantiegevoel?
Naar aanleiding van een ander topic over (lang) vliegen met kinderen vraag ik me af wat er door verschillenden onder vakantie verstaan wordt.
Voor mij persoonlijk voelt bijv Centerparcs niet als echt vakantie; prima voor een weekend/ midweek weg, maar het echte vakantiegevoel heb ik pas in een land met (bijna altijd) zomerse temperaturen. Griekenland vind mooi en leuk , maar wel bij een temperatuur vanaf een graad of 22/23. Maar ik ben dan ook echt een zomermens en en mij zou je niet blij maken met wintersport, dus ook dat zie ik zelf niet als vakantie. Camping hoogzomer bij mooi weer (wel in een huisje) vind ik prima voor 2 weken, waar de kinderen kunnen spelen en zwemmen. Dan kan ik ook zeker wel een vakantiegevoel hebben in Nederland. Twee weken wegregenen (waar dan ook ) dan weer niet🙃.
Uiteraard vind ik er niets van wat een ander doet, hoe hij zijn vakantie doorbrengt en ik kijk er al helemaal niet op neer als iemand graag vakantie viert op centerparcs. Het gaat puur voor mij persoonlijk, dat dat voor mijzelf geen vakantie is🌼
Hie zit dat bij “jullie”?
Edit: ik denk dat ik de vraag anders had moeten omschrijven, wat jouw ideale vakantie is. Ik voel me altijd heerlijk in Nederland, woon in het buitengebied en qua natuur hier om me heen zou ik in principe niet op vakantie hoeven. Ik zou niet in een ander land willen wonen ofzo, het gaat mij echt om "het op vakantie gaan", ander weer, andere cultuur etc, andere natuur.
een tent.
Heerlijk op vakantie in de natuur veel wandelen en of fietsen leuke plaatsjes bekijken. Dit mag ook in Nederland maar als dit in de bergen kan wordt ik helemaal blij.
Temperatuur niet te warm. Zonnetje is heerlijk maar wij houden niet van 30 graden. Heerlijk veel buiten de deur eten liefst buiten geeft ook een vakantie gevoel.
Center parcs wordt ik nu niet meer blij van. Maar een jaar of 25 geleden vond ik dat geweldig.
Even weg, kan ook in Nederland, niet te heet, 22, 23 graden maximaal, 's morgens beginnen op een terrasje en bedenken wat je die dag gaat bekijken, later op de dag in een pub/kaffeehaus/grand café belanden met de kranten uit het betrokken land.
Ik ben ooit op vakantie gegaan. Caravan ingepakt, de hele rataplan, op het gemak naar de plaats van bestemming, in 2 dagen want het was ver en zo’n caravan rijdt niet zo hard. Op de plaats van bestemming alles uitgepakt, tent opgezet, uit eten geweest en lekker op tijd naar bed, want je wordt wel moe van zo’n reis. En toen werden we de volgende morgen wakker gebeld door een familielid, moesten we halsoverkop terug naar huis.
Toen we weer thuis waren had ik niet het idee dat ik op vakantie geweest was, ondanks dat het mooi weer was, we ver gereden hadden, bergen gezien hadden, lekker uit eten waren geweest en in de caravan geslapen hadden.
Voor mij is het echte vakantiegevoel als alles geregeld is (dus dat er niks meer moet gebeuren), ik uitgeslapen ben en op mijn gemak ontbeten heb.
Wandelen in de bergen, ontbijt buiten in de ochtendzon bij het hotel, een mooie rondrit via bergpassen, een cappuccino op een terras, verrast worden door prachtige uitzichten, een dagje zwembad of strand met een goed boek, het verkennen van een leuke plaats, de vrijheid om te gaan naar waar we op dat moment willen zonder rekening te hoeven houden met QRcode/testen of andere coronaverplichtingen geven mij allemaal een vakantiegevoel. En mijn vakantiegevoel start altijd met het dichttrekken van de voordeur en genieten van het idee dat ik dan de hele vakantie nog voor me heb liggen.
Voor mij is het elke dag ‘vakantie’, want arbeidsongeschikt vanwege ongeneeslijk ziek zijn.
Iedere zonnestraal, ongeacht de temperatuur of omgeving voelt voor mij goed en als genieten………..je wensen zijn niet zo groot als je de diagnose ongeneeslijk ziek hebt gekregen. 
Kersje schreef op 25-03-2022 om 18:41:
Voor mij is het elke dag ‘vakantie’, want arbeidsongeschikt vanwege ongeneeslijk ziek zijn.
Iedere zonnestraal, ongeacht de temperatuur of omgeving voelt voor mij goed en als genieten………..je wensen zijn niet zo groot als je de diagnose ongeneeslijk ziek hebt gekregen.
Wrang en mooi tegelijk, kersje.
Kersje schreef op 25-03-2022 om 18:41:
Voor mij is het elke dag ‘vakantie’, want arbeidsongeschikt vanwege ongeneeslijk ziek zijn.
Iedere zonnestraal, ongeacht de temperatuur of omgeving voelt voor mij goed en als genieten………..je wensen zijn niet zo groot als je de diagnose ongeneeslijk ziek hebt gekregen.
Dat herken ik wel. Al heeft het bij mij jaren geduurd voordat ik dat zo kon voelen. Schuldgevoel overheerste lange tijd. Maar nu doe ik ook zoveel mogelijk leuke dingen. Groot of (veel vaker) klein. Het maakt me ook trots dat onze kinderen juist door de situatie kunnen genieten van kleine dingen. Zoals samen picknicken in de garage.
Mooi weer, vrij zijn en niets moeten
òf
Op de boot naar terschelling/ameland/vlieland ook al is het voor een dag
Niets moeten en niet op de klok hoeven kijken, dat vooral.
En de vakantie begint voor mij zodra ik bij een winderig benzinestation naast de snelweg cappuccino drink uit een papieren beker, prutsend met een roerstaafje en een net niet passend plastic dekseltje.
Zelfs als we op maar een uurtje van huis zitten, hoort zo'n stop er gewoon bij.
Als het zonnetje schijnt en ik niets hoef.
Of dat nu in Nederland of in het verre buitenland is, maakt niets uit. Het hoeft helemaal niet zo warm te zijn (we hebben laatst bijvoorbeeld een heerlijk lang weekend in Zeeland gehad) om in vakantiestemming te komen, al vind ik het altijd wel lekker om tenminste één keer per jaar een weekje écht te kunnen zonnebaden aan een zwembad.
Een andere omgeving dat thuis geeft mij een vakantiegevoel, en een andere streektaal of dialect horen ook. Ik kan dus prima vakantie vieren in bosrijk Drenthe of heuvelachtig Zuid Limburg. Maar op de Wadden heb ik wel meer vakantiegevoel, vanwege die veerboot denk ik.
Schommelstoel schreef op 25-03-2022 om 20:32:
Een andere omgeving dat thuis geeft mij een vakantiegevoel, en een andere streektaal of dialect horen ook. Ik kan dus prima vakantie vieren in bosrijk Drenthe of heuvelachtig Zuid Limburg. Maar op de Wadden heb ik wel meer vakantiegevoel, vanwege die veerboot denk ik.
Ja dat herken ik ook wel. Op die veerboot voelt het gelijk als vakantie. Maar dat heb ik eigenlijk ook in Zeeland, of in Maastricht. Omdat de omgeving daar zo anders is dan ik gewend ben.
Voor mijn gevoel heb ik pas echt vakantie als ik in een hotel zit. En dus niet hoef te koken, afwassen, bedden opmaken etc.
Het liefst met minimaal 24 graden.
1x naar een camping geweest in een luxe stacarvan en vanwege corona 2 jaren in een huisje gezeten. Maar dit geeft mij dus niet echt een vakantie gevoel. Want de afwas moet worden gedaan, huisje stofzuigen, boodschappen halen, afwasen etc. En dan ook nog 2 jaar achter elkaar schijtweer hebben.
Kwam dus niet echt uitgerust thuis.
Blij dat we dit jaar weer gaan vliegen naar de zon en we weer in een hotel zitten.
Zon, zee, strand en 25-30 graden. Liefst op een plek waar je mooi kunt snorkelen.