Wat is voor jou “echt “vakantie/ vakantiegevoel?
Naar aanleiding van een ander topic over (lang) vliegen met kinderen vraag ik me af wat er door verschillenden onder vakantie verstaan wordt.
Voor mij persoonlijk voelt bijv Centerparcs niet als echt vakantie; prima voor een weekend/ midweek weg, maar het echte vakantiegevoel heb ik pas in een land met (bijna altijd) zomerse temperaturen. Griekenland vind mooi en leuk , maar wel bij een temperatuur vanaf een graad of 22/23. Maar ik ben dan ook echt een zomermens en en mij zou je niet blij maken met wintersport, dus ook dat zie ik zelf niet als vakantie. Camping hoogzomer bij mooi weer (wel in een huisje) vind ik prima voor 2 weken, waar de kinderen kunnen spelen en zwemmen. Dan kan ik ook zeker wel een vakantiegevoel hebben in Nederland. Twee weken wegregenen (waar dan ook ) dan weer niet🙃.
Uiteraard vind ik er niets van wat een ander doet, hoe hij zijn vakantie doorbrengt en ik kijk er al helemaal niet op neer als iemand graag vakantie viert op centerparcs. Het gaat puur voor mij persoonlijk, dat dat voor mijzelf geen vakantie is🌼
Hie zit dat bij “jullie”?
Edit: ik denk dat ik de vraag anders had moeten omschrijven, wat jouw ideale vakantie is. Ik voel me altijd heerlijk in Nederland, woon in het buitengebied en qua natuur hier om me heen zou ik in principe niet op vakantie hoeven. Ik zou niet in een ander land willen wonen ofzo, het gaat mij echt om "het op vakantie gaan", ander weer, andere cultuur etc, andere natuur.
Vakantiegevoel = mijn werk compleet vergeten
Thuis kan ik al een prima vakantiegevoel hebben als ik vrij ben. Twee randvoorwaarden:
1. De temperatuur binnen en buiten moet hetzelfde zijn, én aangenaam 
. Dus minimaal 20 graden denk ik en de zon moet schijnen. Al blijf ik binnen, dan nog geeft dat vakantiegevoel.
2. De kinderen (ahum, al best oud) moeten geen 'schoolverplichtingen' hebben. Als er school- of studieverplichtingen zijn dan werkt er nog wel eens een half moederinstinct m.b.t. op tijd opstaan en eten e.d. Dus als zij vrij zijn dan geeft dat meteen een extra vakantiegevoel
Wat vakantie betreft: kamperen is het ultieme vakantievieren. Zodra ik een kampeerterrein opkom begint de vakantie. Het inpakken thuis vind ik wat minder, dat geeft niet echt een vakantiegevoel maar is wel een noodzakelijke activiteit want anders gebeurt er nooit wat.
gr Angela
Mijn ouders hebben een stacaravan gehad.
Als we daar een dag waren had ik al het vakantiegevoel
er uit zijn en momenteel ook vooral niks moeten.
Al mijn energie gaat momenteel op aan dingen die moeten. Therapie, reintegratie, revalidatie, instanties die dingen van mij willen, het huishouden, bewegen omdat het moet en niet omdat het fijn is, etc. Ik hou vrij zelden wat over om voor mijzelf te gebruiken.
Dus toen ik laatst 25km verderop in een hotel zat had ik echt een ultiem vakantiegevoel. Het prachtige weer hielp natuurlijk, maar zelfs al had het geregend dan had ik dat gevoel gehad.
Zon, zee, strand en cocktails.
Temperaturen liefst boven de 25-30 graden. Je eigen vakantiehuis/bungalow/villa, waar je kunt barbecuen en tot 's avonds laat buiten kunt zitten. In de buurt van een stadje met gezellige terrasjes en restaurants.
Wintersport vind ik ook heerlijk, maar het echte vakantiegevoel heb ik in de zomer.
Vroeger gingen we altijd kamperen. Vakantie gevoel is voor mij vroeg in de ochtend over een beetje nat grasveld lopen. Bij voorkeur op teenslippers. Fluitende vogels op de achtergrond en de geur van de natuur. Dat het net nog een beetje fris is voor je zomerjurk, maar dat het over een paar uurtjes lekker warm is. Op de camping had ik dan natuurlijk altijd een wc rol in mijn hand, want het eerste wat ik doet na het opstaan is gaan plassen. Dit gevoel heb ik soms ook als ik gewoon de hond uitlaat. Denk dat het dan de geur, temperatuur en de rust is.
Ik hoop dat we dit jaar kunnen gaan kamperen. Lekker buiten zitten. Voor peuter is het dan de eerste echte vakantie. Vorige jaar zijn we alleen wat dagjes weg geweest en dat was ook leuk, maar voelde niet als echte vakantie.
Sangria om 11 uur 's morgens 
Ainne schreef op 25-03-2022 om 15:55:
Sangria om 11 uur 's morgens
Oeps
Buiten en in beweging zijn. Skiën, kamperen, hiken. Uitzicht op de bergen. Een Aperol drinken. De zon op je snuit...
Roadtrippen met ruimte en uitgestrekte natuur om me heen met dagtemperaturen boven de 20 graden.
Als ik op Curaçao zit en het regent een groot gedeelte van de dag, heb ik nog steeds een vakantiegevoel. Het is voor mij echt de temperatuur zelf die ik het belangrijkst vind.
In de auto stappen en (man laten) rijden. Zodra ik de straat uit rijd begint de vakantie. Heerlijk. Vooral weten op dat moment dat je nog de hele periode voor je hebt. Dat vakantiegevoel kan een dag zijn maar ook twee weken. Een dagje alleen met man op pad, of juist als gezin, ik kan dan echt het vakantiegevoel al ervaren.
Ik heb vrij snel een vakantiegevoel. In de zomer ga ik vaak op de fiets naar het werk, en dat is best een eind. Als ik dan terugfiets in de zon tussen de weilanden door, onderweg ergens een vriendin tref en daar spontaan een terrasje mee pak dan heb ik dat gevoel al.
Als ik er even lekker uit ben, in een huisje, hotel of op camping. Waar dat is, is voor mijn vakantiegevoel niet zo belangrijk. In een Landal huisje heb ik ook een vakantiegevoel.