wat is er leuk aan kamperen (zonder kids)
Vroeger wel gegaan en met m' n ouders ook, hele fijne herinneringen aan. Back to basic, weggefikt worden uit je tent en een groep vrienden bij het zwembad. Mijn eigen kinderen waren niet zo, die zijn erg op elkaar aangewezen, eigen keuze, dus langzaamaan zijn we andere vakantie keuzes gaan maken, nu gaat niemand meer mee. Blij toe ook.Ook voor hen. maar nu is een dochter met haar vriend mee naar een camping in zuid frankrijk en heeft ze de tijd vd leven. Wij de laatste tijd investeren in toffe reizen maar blijkbaar is de camping net zo leuk. camperen er hier nog mensen zonder kinderen???? ik vind het persoonlijk echt iets dat je met kinderen doet,
zeker, en dan ook nog eens in mijn eentje in zo'n heel klein tentje.
Heerlijk! Beetje rommelen, lekker lezen, en om de paar dagen verkassen naar een ander plekje.
Voordat we kinderen hadden kampeerden man en ik ook al. Het geeft veel vrijheid: we boekten hooguit de eerste camping, maar soms zelf niks. 3-4 nachten blijven en dan met een vaag idee van richting weer verder en wel zien. (Dat kan met hotels vast ook, maar met kamperen heb je toch je eigen stekje, mogelijkheid om te koken, etc.)
En als je er behoefte aan hebt, maak je met kamperen ook snel contact met anderen. Ook zonder kinderen dus. Wijntje met de buren, spelletje erbij.
Oww ja zeker. Ik vind kamperen heerlijk; ik word blij van veel buiten zijn,je kunt doen en laten wat je wil, je hebt enorm veel vrijheid, er hangt een rustige sfeer en idd je legt veel makkelijker contact met anderen, met en zonder kinderen. En het kneuterige, wat kamperen natuurlijk ook wel een beetje is, kan ik ook enorm van genieten.
Ysenda: nooit gedaan, in mn eentje, maar lijkt me ook heel erg lekker. Lekker doen waar jij zin in hebt, geen gezeur van anderen.
Wij hebben geen kinderen en gaan ook nog wel kamperen. Lekker buiten zijn, beetje kneuterig gevoel. Maar wel altijd als extra vakantie/paar dagen weg. Het is nooit onze grote vakantie.
Hebben alleen pas onze lekke tent en een hoop spullen weggedaan dus voortaan op zoek naar van die ingerichte tenten.
camperen was stukken makkelijker voor we een kind hadden. Tent opzetten gaat sneller. Niemand die zich misdraagt bij het uit eten gaan. Alleen douchen. ( Of juist met partner, heeft de rest van de camping wat te roddelen.)
Niet bij de tent moeten blijven omdat er iemand slaapt.
Vrijheid blijheid!
precies dat rommelen waar Ysenda het over heeft. Op de knietjes koffie maken. Veel, echt véél meer buiten. Liefst lekker primitief dus en er zijn kampeerterreinen waar ik van gruwel
Ik zou wel de hele zomer willen kamperen.
Heerlijk aan kamperen vind ik dat je veel ‘buiten’ bent en dat je heel veel zelf kunt bepalen. Je hebt je eigen comfortabele bed meegenomen. Je kunt ontbijten wat je wilt en hoe laat je wilt. Je zit niet in een stenen omgeving, je zit in een tuin als het ware. Je kunt lekker aanrommelen. Slow cooking. Slow coffee. Slow alles 
ik heb mijn halve leven gekampeerd, vond het niet altijd leuk. Lekke luchtbedden, klamme tenten. Nu we een caravan hebben, is het een stuk beter te doen 
ik slaap veel beter in een tent. Ik voel me enorm stoer als ik een tent kan opzetten met stevige wind en blijft staan. Eten wordt gesimplificeerd. Het bevraagd gewoon andere gedeeltes van je brein. Dingen die de rest van het jaar (voor mij als bureauwerker) weinig gekieteld worden.
Ik houd er zoveel van dat mijn verkering me een tent heeft gegeven toen ik terug kwam van het laatste tripje met vriendinnen (om te oefenen om de gezinstent op te zetten).
Er zit een simpele saamhorigheid in. Op de camping mag je iedereen vragen voor heet water, een afwasborstel of een haring.
Maar ik heb ook gezien hoe grootschalig kamperen is geworden. Dat is niet mijn ding. Het is meer de simplificatie van het leven en daarna weer heerlijk thuis komen en op je eigen wc kunnen douchen.
Stardust schreef op 09-08-2024 om 00:30:
ik slaap veel beter in een tent. Ik voel me enorm stoer als ik een tent kan opzetten met stevige wind en blijft staan. Eten wordt gesimplificeerd. Het bevraagd gewoon andere gedeeltes van je brein. Dingen die de rest van het jaar (voor mij als bureauwerker) weinig gekieteld worden.
Ik houd er zoveel van dat mijn verkering me een tent heeft gegeven toen ik terug kwam van het laatste tripje met vriendinnen (om te oefenen om de gezinstent op te zetten).
Er zit een simpele saamhorigheid in. Op de camping mag je iedereen vragen voor heet water, een afwasborstel of een haring.
Maar ik heb ook gezien hoe grootschalig kamperen is geworden. Dat is niet mijn ding. Het is meer de simplificatie van het leven en daarna weer heerlijk thuis komen en op je eigen wc kunnen douchen.
Jouw laatste zin brengt me in verwarring 😆.
Ik vind kamperen afschuwelijk, met of zonder kinderen. En ik kan het weten want ik heb het veel gedaan in mijn leven. In een tent is het te heet óf te koud, aangenaam is het er zelden. Het is omslachtig. Alles duurt lang, afwassen, douchen, naar bed gaan, overal moet je extra activiteiten voor ontplooien voordat je het gedaan krijgt. En er zijn mensen, óveral mensen. Als je plast, doucht, je tanden poetst. Als je ligt te slapen voel je de aanwezigheid van anderen door de dunne wanden van je caravan of tent heen. Je hoort de buurman snurken en het buurkind hoesten. Je leeft op het ritme van een ander, slaapt als een ander het je gunt. 's Avonds hoor je het tv programma dat de buurvrouw nog even wil zien voor het slapen gaan, en de dobbelstenen op de plastic tafel van de mensen achter je. Want om de een of andere reden moet er altijd geyahtzeet worden op een camping. 's Morgens begint de baby links van je om zeven uur (als je geluk hebt) onbedaarlijk te krijsen tot het flesje gemaakt is. En om acht uur komen de fietsjes en stepjes tevoorschijn van de kleutertjes die gezellig met papa mee broodjes gaan halen in het campingwinkeltje. Dan weet je: ik heb nog een kwartier relatieve rust en dan zijn ze terug en dendert het gerebbel, gekibbel en gelach van de rest van de wereld weer dwars door je voortent.
Wat is er leuk aan kamperen (zonder kids)? Helemaal niks. Het is de hel 😂
Ik vind camperen als je hutje mutje staat ook niks, schoonouders stonden altijd met de caravan in Zeeland en daar zijn we vaak geweest. Voor mijn gevoel was het net een caravanstalling/parkeerplaats. Constant dat gestommel ook om je heen.
Wij zijn regelmatig op Kogerstrand op Texel geweest, met de eigen tent en in een huurtent en daar is geen plek hetzelfde en zit je op veel plaatsen niet echt dicht tegen elkaar. Hoorde daar in elk geval niemand snurken.
Het klinkt alsof je bijna beledigd bent TO dat je dochter dit net zo leuk vindt als jullie dure reizen?
Ik ben ook niet van het kamperen maar ik kan me wel voorstellen dat zij knetterverliefd is en het enthousiasme van haar vriend en zijn familie overneemt. Heerlijk voor haar!
ToetieToover schreef op 09-08-2024 om 00:24:
Heerlijk aan kamperen vind ik dat je veel ‘buiten’ bent en dat je heel veel zelf kunt bepalen. Je hebt je eigen comfortabele bed meegenomen. Je kunt ontbijten wat je wilt en hoe laat je wilt. Je zit niet in een stenen omgeving, je zit in een tuin als het ware. Je kunt lekker aanrommelen. Slow cooking. Slow coffee. Slow alles
Dit! Dat is echt wel gedoe, en ik snap ook echt wel dat sommigen dat niet leuk vinden maar ik word daar heel erg ontspannen van, al zal het vele buiten zijn daar ook wel in meespelen...
Wel 1 dingetje, paar weken geleden nog gekampeerd hier vlakbij met mijn nichtje. Kleine camping maar wel met koffiebar maar die was dus dicht toen ik er was en ik heb het dus 2 dagen met hele smerige aanmaak-koffie moeten doen, das voor een koffieaddict wel een ding 
... (Vd andere kant, mn laatste dag daar was die wel open en toen was ik superblij... )
wat heeft kamperen nou met kinderen te maken?