Vakantietegenvallers, -missers en -blunders

Zeefietser schreef op 19-08-2023 om 11:17:

[..]

Voor Chinees (Mandarijn denk ik) werkt het perfect. Ooit eens moeten gebruiken in China met hun chineze papiertjes. Was iets met, als u hier tekent betaald u 1 Miljoen dollar. De schade was maar 100k USD en daar was ik het al niet mee eens.

Dat scheelt wel even!

Zeefietser schreef op 19-08-2023 om 11:17:

[..]

Voor Chinees (Mandarijn denk ik) werkt het perfect. Ooit eens moeten gebruiken in China met hun chineze papiertjes. Was iets met, als u hier tekent betaald u 1 Miljoen dollar. De schade was maar 100k USD en daar was ik het al niet mee eens.

In China zijn d schrifttekens in het hele land hetzelfde, de uitspraak echter niet. Zodat een Chinees uit het noorden, de zuidelijke chinees niet verstaat. In dat geval pakken ze pen en papier erbij, want dan begrijpen ze elkaar wel. Toen ik op vakantie een Chinese eens uitleg vroeg in mijn beste Engels, begreep ze me niet, antwoordde in het Chinees, wat ik niet begreep. Geen idee waarom ze dacht dat ik hun Chinese karakters wel zou kunnen lezen, maar ze duidde aan dat ze pen en papier nodig had, en ze ging het opschrijven voor me. Hielp dus niet 

Nog heel vers, namelijk zo'n 3 dagen geleden

We hadden ergens een overnachting geboekt als tussenstop naar ons vakantieadres.
Heel de nacht bijna geen oog dicht gedaan! Er stond dat de kamer geluidsisolatie had, maar daar heb ik niks van gemerkt..
Het was een Ibis budget hotel (ja, ik had misschien beter moeten weten mbt mijn verwachtingen) waar je 24 uur per dag in/uit kon checken.

Heel de nacht kabaal, geen idee waar vandaan maar het leek echt uit kamers te komen.
Het dichtvallen van de deuren, mensen die om 1 uur 's nachts met rolkoffers aankwamen en mensen die midden in de nacht vertrokken.

Als laatste hebben we 3 kwartier moeten wachten op ons vakantieadres!
We hadden netjes aangegeven hoe laat we aan zouden komen, bleek er bij aankomst niemand te zijn. Een halfuur na aankomst hebben we dus maar gebeld en toen waren ze er binnen 10 minuten ofzo

Na alles uitgelegd te hebben waren ze nog de laatste puntjes op de i aan het zetten
Wat ze aan het doen waren weet niemand, maar ik vond het maar een beetje vreemd. Je zorgt bij een reservering toch dat alles vooraf in orde is!?

Bijna vergeten: het bed van 1 van mijn reisgenoten bleek geen laken te hebben en 1 bed kraakte verschrikkelijk!
Wat bleek nou: de lattenbodem was dus bijna kapot/doorgezakt.

noas_1993 schreef op 20-08-2023 om 20:12:

Als laatste hebben we 3 kwartier moeten wachten op ons vakantieadres!
We hadden netjes aangegeven hoe laat we aan zouden komen, bleek er bij aankomst niemand te zijn. Een halfuur na aankomst hebben we dus maar gebeld en toen waren ze er binnen 10 minuten ofzo

Na alles uitgelegd te hebben waren ze nog de laatste puntjes op de i aan het zetten
Wat ze aan het doen waren weet niemand, maar ik vond het maar een beetje vreemd. Je zorgt bij een reservering toch dat alles vooraf in orde is!?

Kabaal in een hotel is vervelend, maar 45 minuten wachten bij aankomst valt voor mij niet onder vakantietegenvallers. Tenzij je in de stromende regen buiten staat of zo.

In het hoogseizoen moet er in hoog tempo heel veel gebeuren en dan kan er van alles tegenzitten ook bij de verhuurder. In ons huisje bleek de koelkast kapot, de eigenaar heeft op stel en sprong een nieuwe geregeld maar die was er nog niet toen we aankwamen, we hebben een dagje moeten improviseren. Verhuurders moeten tussen de vertrekkers en de nieuwe aankomers zoveel regelen, schoonmaken, vervangen.... ik vind het niet vreemd dat je soms even moet wachten of een beetje flexibiliteit moet hebben. Zolang je maar wel het idee hebt dat de verhuurder probeert de dingen in orde te maken.

Maar als je onderweg een slapeloze nacht hebt gehad dan kun je misschien ook wat minder hebben

Er schieten me weer wat belevenissen te binnen naar aanleiding van moeten wachten op het aankomt-adres. 

In Denemarken, fietsvakantie, overnachting geboekt bij een B&B in het midden van nergens. Ze waren stomverbaasd dat we arriveerden, ze wisten van niks. De website waar we hadden geboekt had niks doorgegeven. Gelukkig waren er kamers vrij.

In Tjechië ook meegemaakt, degene bij wie we geboekt hadden, werkte niet meer bij dat hotel. Ook daar konden we gelukkig toch terecht.

In Engeland bij een jeugdherberg, twee nachten geboekt, maar nee hoor, ze hielden stug vol dat we maar één hadden geboekt. Mail erbij van de bevestiging en daar stond echt 2, maar onze 2e nacht inde vierpersoonskamer was vergeven, dus dat kon echt niet. We moesten maar wat anders zoeken. Naar veel vijven en zessen was er nog een kamer vrij met twee bedden en twee bedden in de dames-slaapzaal. Ik had toen nog niet standaard oordopjes bij me, wat heb ik slecht geslapen daar!

En dan die keer in Duitsland bij een jeugdherberg, waar we alleen om klokslag 17 uur òf klokslag 19 uur konden inchecken. We hadden begrepen tussen 17-19 uur, zo stond het aangegeven, maar de mevrouw die ons in zou schrijven werd me toch een partijtje kwaad toen we suggereerden dat het duidelijker aangegeven zou moeten worden. Vervolgens konden we daar alleen overnachten als we allemaal onze paspoorten in zouden leveren, omdat we geen lid waren van de Duitse jeugdherberg-vereniging. En dan niet even voor een kopie, maar we zouden de paspoorten pas terugkrijgen als we weggingen, wat uiteraard ook alleen mogelijk was om klokslag 11. Dat vertrouwden we niet, je moet toch een paspoort op zak hebben in het buitenland, èn we wilden eerder weg. Dat werd nog een heel gedoe. Maar uiteindelijk hebben we ook daar overnacht.

Bij jouw verhaal over paspoorten schiet mij ook nog een leuk verhaal te binnen. 
Het jaar van de aanslagen in Parijs (Bataclan Charlie Hebdo) gingen wij zoals gewoonlijk naar Frankrijk op vakantie. 
We hadden net kaartjes gekocht om een kasteel te bezoeken en liepen naar de hekken om de tuin in te kunnen toen er een heel legerregiment aan kwam rijden. Het hek ging open alle auto's naar binnen en alle soldaten kwamen met geweren om hun schouder uit de auto. 
Ze gingen in rijen staan en bij iedere soldaat moesten we iets laten zien. 
Paspoorten, tickets en tot slot een tassencheck. Ieder vakje, elke rits moest open en alles moest uit mijn damestas.
Zonder blikken of blozen werd het etuitje met maandverband en tampons leeggeschut op de rand van het hek.

Ginevra schreef op 20-08-2023 om 20:34:

[..]

Kabaal in een hotel is vervelend, maar 45 minuten wachten bij aankomst valt voor mij niet onder vakantietegenvallers. Tenzij je in de stromende regen buiten staat of zo.

In het hoogseizoen moet er in hoog tempo heel veel gebeuren en dan kan er van alles tegenzitten ook bij de verhuurder. In ons huisje bleek de koelkast kapot, de eigenaar heeft op stel en sprong een nieuwe geregeld maar die was er nog niet toen we aankwamen, we hebben een dagje moeten improviseren. Verhuurders moeten tussen de vertrekkers en de nieuwe aankomers zoveel regelen, schoonmaken, vervangen.... ik vind het niet vreemd dat je soms even moet wachten of een beetje flexibiliteit moet hebben. Zolang je maar wel het idee hebt dat de verhuurder probeert de dingen in orde te maken.

Maar als je onderweg een slapeloze nacht hebt gehad dan kun je misschien ook wat minder hebben

3 kwartier wachten is lang hoor!
Ik snap dat het druk kan zijn en dat er soms iets tussen kan komen, maar laat dat dan in elk geval weten aan de gasten.

noas_1993 schreef op 20-08-2023 om 21:49:

[..]

3 kwartier wachten is lang hoor!
Ik snap dat het druk kan zijn en dat er soms iets tussen kan komen, maar laat dat dan in elk geval weten aan de gasten.

Oh, ik snap zeker dat het irritant is hoor en dat het een heleboel scheelt als de verhuurder dat dan even laat weten.

Ik bedoelde meer dat het voor mij valt onder de gebeurtenissen die er nou eenmaal bij horen als je op reis bent. Een kamer blijkt stoffig, een museum is dicht, je moet wachten...... Dat is op het moment even vervelend maar een halve dag later ben ik het weer vergeten en het beinvloedt mijn vakantie verder niet. Bij dit topic denk ik meer aan leed zoals weggehagelde tenten en gebroken polsen en zo.

Maar ik kan ook niet voor een ander bepalen hoe erg iets is, misschien hebben jullie nog wel dagen last gehad van dat wachtmoment of dat de kinderen vreselijk moeilijk gingen doen of zo

Schiet me nog ineens iets te binnen.
Elf jaar terug in Engeland. Ik ging met een vriend naar de Goodwood Revival, een heel groot klassiek autofestival in Zuid-Engeland. Je moet er al vroeg bij zijn met overnachtingen boeken, want die zitten al bijna 1 jaar tevoren al vol.

We konden met pijn en moeite nog een kamer krijgen in een pub met enkele hotelkamers. Een andere vriend boekte daar ook een kamer. Alles vooruitbetaald.
De vriend die de andere kamer had geboekt ging uiteindelijk niet mee, had zijn geld terug gevraagd (was echt wéken van tevoren) en ze deden nogal moeilijk om terug te betalen, dus ik bood aan als ik daar toch was, het geld terug te krijgen. 
Toen we daar waren, bleek de bewuste kamer gewoon verhuurd. 

Onze kamer was klein, maar te doen. De douche was een soort van pre-fab achting hokje dat in een hoek was gepropt. Ik ben 1,73m en stond al bijna met mijn hoofd tegen het plafond, mijn kameraad met 1,83 moest met gebogen hoofd douchen. 
En er was elke nacht karaoke. Hard. Heel hard. En toe wel 3 uur in de nacht. Zo hard, dat oordoppen weinig uithaalden. 
Gelukkig was ik de tweede avond zó moe, dat ik uiteindelijk wel heb geslapen. 

Het terugvragen van het geld was een enorm probleem. Toegezegd was van het hotel dat we het aan het einde van het verblijf terug zouden krijgen. Toen bleek het niet cash te kunnen met een smoes over de BTW. Na afloop van de vakantie vanuit Nederland met heel veel gedoe een deel teruggehad. 

En vreemd genoeg bleef de eigenaar van het hotel via LinkedIn mij maar uitnodigingen sturen om contact te maken. Nog zeker tot 1 jaar na dato. 

We gaan dit jaar weer naar hetzelfde evenement, maar we hebben dat hotel toch maar niet geboekt. 

Oh ja, een tegenvaller tijdens een van onze eerste vakanties in een frans gehucht dat ons sindsdien heeft geadopteerd ... 

We waren rond de 20 en gingen wildkamperen in een dal waar open vuur niet mocht. Aangezien we alleen een wiebelig éénpits dingetje hadden dat we op de grond gebruikten, kookten we 'boven' bij de boerderij van de grootgrondbezitster. 

Mijn vriend is een uitslaper. Ik niet. Elke ochtend wandelde ik naar de boerderij om daar koffie te zetten. Eerst de berg af, over het riviertje, dan langs de moestuin waar de oude boerin meestal al vroeg bezig was en ik haar even ging helpen. Vervolgens liepen we samen naar boven, hielp ik bij het neerzetten van de tafels en stoelen van haar buvette (ze had een terrasje langs de weg) en zette ik koffie voor ons beiden. 

Op een zo'n ochtend was er een zomerse wolkbreuk waardoor het vriendelijke riviertje ver buiten haar oevers trad en over de brug kolkte. Te gevaarlijk om over te steken. Het klaarde snel op, dus ik had een prima dag op de buvette. Maar het water blééf komen en mijn vriend kon geen kant op. Hij heeft die dag overleefd op cola en carambars. Tot we 's avonds weer veilig, maar wel door het water, konden oversteken

Inmiddels is er een hogere voetgangersbrug aangelegd, want er werd wel eens vaker iemand door overstromingen afgesloten van de buitenwereld. 

SuzyQFive schreef op 21-08-2023 om 11:20:

[..]

Ik was eens mee met een schoolreis naar Parijs (volgens mij met mijn mentorklas). Met een collega (docent Frans) kocht ik een ijsje. Ik heel beleefd en in mijn beste Frans een ijsje bestellen. Dat ging heel goed. Ik vergat alleen de s’il vous plaît. Dus die ijsverkoper bleef me maar aanstaren en deed niets. Mijn collega: je vergeet alstublieft. Na een uitgebreid excuus van mijn kant maakte hij mijn bolletjes wel extra groot 🤣.

Dus jij vergeet noooooooit meer svp  te zeggen 

Dat heeft die ijsverkoper er dus wel ingerost. 

BlairW schreef op 17-08-2023 om 20:25:

[..]

Dat was in 2010 toch? Mijn broer zat toen ook vast op vakantie en is in Parijs geland uiteindelijk en met de bus naar Nederland gekomen.

Klopt!!