Minnaar/Minnares deel 43
Al 42 delen lang schreven we over het wel en wee om en rond onze minnaars en/of minnaarrelaties in het algemeen. De voorgaande 42 delen sterven helaas een vroege dood met het verdwijnen van het Viva forum. Met de komst van Viafora mag een topic als dit natuurlijk niet ontbreken! 
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijg(st)er met pantser en harnas? Moeten de mannen/vrouwen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden.....
Kun jij een minnaar/minnares hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Of je status nu een open relatie, huwelijk of single bestaan betreft, het hebben van een minnaarrelatie is meestal een lastig onderwerp om te bespreken met je omgeving, terwijl het (vaak) een rollercoaster aan gevoelens en emoties met zich meebrengt. Met dit topic hopen we een ‘veilige’ plek te creëeren voor deze emoties. Elkaar een spiegel voorhouden, prima, maar behandel elkaar vooral met respect!
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Offtopic: Vind je het alleen maar leuk om je ongezouten ongenoegen over vreemdgaan hier te komen verkondigen, open dan vooral je eigen topic! Dit geldt tevens voor ongevraagde/ongewenste psychologische adviezen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
nou, een ander verhaal van mij dan van Anna, maar de strekking begrijp en onderschrijf ik wel
Hi Kersje, ik snap jouw vraag en nee helaas geen alarmbellen. We vonden elkaar helemaal the one. Maar wel al lang getrouwd. Kinderen. En terugkijkend natuurlijk een saaier (sex) leven wat na 20 jaar logisch is. De dame in kwestie maakte spannende opmerkingen. Liet duidelijk merken dat ze hem wilde. Stuurde blote foto's. Hij werd versierd en hij versierde haar Wat je samen in een lange relatie niet meer doet. Of zegt. Nou ja in onze relatie dan.
Natuurlijk weet ik niet wat er was gebeurd als mijn man het toen wel had gezegd. Ik kan niet terug in de tijd. Maar dan waren er nog geen leugens geweest en dat is wat hij en ik concludeerden. Maak bespreekbaar dat er verleidingen zijn. Dat maakt het meteen minder spannend. En minder sexy. Als je tenminste je partner niet kwijt wil raken.
Dat ben ik niet helemaal met je eens, denk ik. Ik heb het wel besproken, aangegeven wat mn behoeftes zijn etc, maar het was niet mogelijk. Nu is er een soort "wat niet weet wat niet deert"-constructie, maar toch is het natuurlijk niet oke.
Dan is het achteraf altijd makkelijker zeggen "had iemand het maar eerlijk gezegd dat er verleidingen waren."
Ik denk dat Anna wel een punt heeft, mits je partner daar ook goed mee om kan gaan. Zo blijf je in hetzelfde team als het ware, in plaats van dat een van de twee op eigen houtje een sloopkogel tegen de relatie aan begint te smijten.
Het zou natuurlijk altijd kunnen gebeuren dat je een zwak voor iemand krijgt, of daardoor beseft dat niet tegemoet gekomen wordt aan behoeften. Idealiter betrek je je partner daarbij. En idealiter beëindig je de relatie als je partner flipt, niks bespreekbaar wil maken en je daarin niet serieus neemt. Maar ik besef ook wel dat dat laatste makkelijker gezegd is dan gedaan.
SportySpice schreef op 14-07-2021 om 21:24:
Dat ben ik niet helemaal met je eens, denk ik. Ik heb het wel besproken, aangegeven wat mn behoeftes zijn etc, maar het was niet mogelijk. Nu is er een soort "wat niet weet wat niet deert"-constructie, maar toch is het natuurlijk niet oke.
Dan is het achteraf altijd makkelijker zeggen "had iemand het maar eerlijk gezegd dat er verleidingen waren."
exact, dit bedoel ik.
Anna Cara schreef op 14-07-2021 om 21:17:
Maar dan waren er nog geen leugens geweest en dat is wat hij en ik concludeerden. Maak bespreekbaar dat er verleidingen zijn. Dat maakt het meteen minder spannend. En minder sexy. Als je tenminste je partner niet kwijt wil raken.
In een ideale wereld werkt het zo, in de werkelijke wereld maar zeer zelden. Als je merkt dat je je hartje langzaam maar zeker aan het verliezen bent is de stap om naar je partner te gaan een heel onaantrekkelijke. De meeste mensen kunnen prima omgaan met een eigen leugen, pas als het uitkomt wordt het een probleem.
Je schreef ook dat het bijna altijd uitkomt, dit is heel erg ontzettend niet waar. Het is natuurlijk hartstikke goed dat je de andere kant belicht om een a.s. minnares te waarschuwen en dat is en blijft heel waardevol maar je argumenten rammelen wel een tikje.
Of er nou angst is voor uitkomst of nie, het blijft een kwestie van bezinnen voor beminnen. Het volgen van je morele compas is hier een heel mooie tool bij.
Kersje schreef op 14-07-2021 om 20:24:
[..]
Leuk om een bijdrage vanuit 'de andere kant' te lezen, bedankt Anna.
Toch vraag ik me af of gequote tekst daadwerkelijk zo is en of je er op dat moment ook zo naar gekeken zou hebben? Noem me achterdochtig, maar ik heb het in mijn omgeving aan den lijve ondervonden. Al vele malen dat 1 vd partners al diverse malen had laten doorschemeren niet tevreden te zijn, maar op dat moment geen gehoor kreeg bij de ander.
Ik bedoel, waren er bij jullie dan niet eerder alarmbellen?
Dat doorschemeren, daar zit vaak de crux. Waarom niet gewoon open en eerlijk vertellen? Zoals Anna Cara ook zegt?
Als je niet het gevoel hebt dat je dit soort zaken kunt bespreken in je relatie, zou je eerst daar eens naar kunnen kijken voor je überhaupt buiten de deur wil gaan snoepen. Stiekem doen is leuk en spannend, maar ook een recept voor een ramp. Van de vele, vele, minnaars en minnaressen die je in dit topic voorgingen, zijn de succesverhalen op één hand te tellen. Open relaties idemdito. Het is een van de moeilijkste relatievormen om vol te houden, juist omdat het zo draait om open communicatie.
Ik zie het in heel veel relaties misgaan op communicatievlak. Iets laten doorschemeren is heel wat anders dan iets openlijk bespreken. En dan heb je al gauw een verongelijkte reactie als 'hij/zij begrijpt/hoort/ziet me niet' en alle varianten daarop. Als je dat gevoel hebt, dan kun je je ook afvragen of je je vraag of kwestie wel duidelijk genoeg verwoord hebt.
Mok schreef op 15-07-2021 om 13:08:
[..]
Open relaties idemdito. Het is een van de moeilijkste relatievormen om vol te houden, juist omdat het zo draait om open communicatie.
Mwah... volgens mij zijn alle relatievormen even moeilijk om (met eerlijk spel 
) vol te houden. En open communiceren is net zo moeilijk in een monogame relatie als in een open relatie. Het komt er denk ik op neer dat je aan de voorkant bepaalde afspraken met elkaar maakt waar je op moment X oké mee bent, maar waarbij je jaren later voelt dat ze je belemmeren in je groei en verlangens. Op dat moment is er zoveel liefde tussen jou en je partner, is er zoveel opgebouwd, dat je dat ook niet wil riskeren om weg te gooien (wat je op een bepaalde manier wel doet als jij verlangens gaat uiten die haaks staan op wat je onderling had afgesproken en daarmee een stuk veiligheid bij je partner wegneemt).
Wat ik en mijn vriend nu hebben afgesproken is dat we niet al op voorhand van alles in steen vastleggen en dat we het prioriteit maken om altijd eerlijk en open naar elkaar te communiceren. Dat is nu heel makkelijk, we zitten nog niet zo lang in een relatie, lekker op de roze wolk, willen dezelfde dingen en niks schuurt. Maar ik zal hem natuurlijk ook steeds beter leren kennen, erachter komen dat er dingen zijn die hem pertinent niet zinnen en dat ik dus ook wel dondersgoed weet wat het antwoord gaat zijn als ik een bepaalde wens in de groep gooi. De echte test komt dus (maar ik hoop van niet ) op het moment dat ik een wens heb waar hij echt niet aan wil voldoen. En wat mijn morele kompas dan roept. Ga ik meteen alles opengooien en mijn wens tegen beter weten in op tafel leggen, met het risico dat ik mijn partner ontzettend kwets en zijn gevoel van veiligheid in de relatie ontneem? Of ga ik voorzichtig eerst bij mezelf verkennen of dit een bevlieging was, met als risico dat het helemaal geen bevlieging blijkt te zijn en ik dieper en dieper ga tot op een punt dat ik echt in de nesten zit? Ik denk dat dit soort lastige make or break momenten in iedere relatievorm zitten. Ik streef er natuurlijk wel echt naar om voor optie 1 te kiezen, trouwens
Dag dames en heren!
Op Viva was ik een meelezer en geen bekende poster, ben blij dat ik jullie gevonden heb en dat jullie op dezelfde manier doorgaan!
Het minnaartopic is een heel bijzonder, doordacht topic waarin zoveel goede inzichten en adviezen worden gegeven samen met een dikke knuffel!
Blij dat ik jullie kan blijven lezen, bij gebrek aan minnaars (open/poly relatie) kan ik geen enkel advies of meepraten
Maar ook ik wilde het jullie even melden dat er iemand met veel plezier meeleest!
Wat een leuke post Beertje en mocht je willen meeschrijven, altijd welkom natuurlijk!
Dank je wel Kersje!
Maar laat ik eerst maar leren om zinnen te produceren zonder fouten 
haha beertjelief vgm word je hier niet op spelfouten gewezen.. 
ik kom even voorbij vliegen en zwaaien naar sommigen hier. 👋
Hee Hex, ik zwaai terug. Volgens mij zijn we bijna weer compleet 😉
Hey hexopbezemsteel! Leuk ik zwaai terug! 