Minnaar/Minnares deel 43
Al 42 delen lang schreven we over het wel en wee om en rond onze minnaars en/of minnaarrelaties in het algemeen. De voorgaande 42 delen sterven helaas een vroege dood met het verdwijnen van het Viva forum. Met de komst van Viafora mag een topic als dit natuurlijk niet ontbreken! 
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijg(st)er met pantser en harnas? Moeten de mannen/vrouwen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden.....
Kun jij een minnaar/minnares hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Of je status nu een open relatie, huwelijk of single bestaan betreft, het hebben van een minnaarrelatie is meestal een lastig onderwerp om te bespreken met je omgeving, terwijl het (vaak) een rollercoaster aan gevoelens en emoties met zich meebrengt. Met dit topic hopen we een ‘veilige’ plek te creëeren voor deze emoties. Elkaar een spiegel voorhouden, prima, maar behandel elkaar vooral met respect!
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Offtopic: Vind je het alleen maar leuk om je ongezouten ongenoegen over vreemdgaan hier te komen verkondigen, open dan vooral je eigen topic! Dit geldt tevens voor ongevraagde/ongewenste psychologische adviezen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
ik bedoelde eigenlijk te zeggen, puur vanuit nieuwsgierigheid naar het psychologisch aspect, wat mensen drijft om een minnaar te nemen Ik veroordeel het niet, ik heb ook geen relatie en vraag het mij af. Ik weet niet of ik als manzijnde een affaire zou kunnen hebben
hoi allemaal,
Graag wil ik mijn verhaal, in het kort, delen.
Ik vind het lastig om dit goed te verwoorden en begrijp het als er oordelen zijn over mijn verhaal.
Ik kan het alleen met niemand delen en zou graag wat inzichten van anderen horen. Misschien dat het helpt bij verwerken.
IK heb een relatie van 6 jaar. Ik mis het best erg om goed met hem over dingen te praten en voel mij soms alleen. Ik ben op iemand verliefd geworden. Hij heeft ook een relatie. Hij zei ook verliefd te zijn. Hij heeft mij na een aantal weken ook eerlijk verteld dat zijn vriendin zwanger is. Ik schrok daarvan en toen is het contact even gestopt. Erna toch weer afgesproken en dat waa fijn, maar nadat ik toch aangaf niet zo verder te kunnen, omdat ik hem daarvoor te leuk vond en hem zijn tijd met gezin gunde, kwam hij uiteindelijk erop uit om ,paar maanden na bevalling, zijn relatie te gaan beëindigen. Ik wilde dit graag geloven, maar ik vind het allemaal erg moeilijk en dus heb ik het gestopt. Ook omdat ik een fb filmpje op zijn fb zag waarin geslacht bekend werd gemaakt. En hij niet wist dat ik dit filmpje kon zien. Ik weet gewoon niet of ik hem kan geloven in wat hij zegt en beloofd. Ondertussen ben ik zelf thuis wel ook het gesprek aangegaan en heb gezegd niet gelukkig te zijn. Ik kon niet zo met leugens verder. Hoe dat verder gaat, weet ik niet.
Maar ik blijf nu wel zitten met verdriet en vragen. Ik heb hem in mijn wanhoop nog wel paar keer gemaild, waarop hij wel (uitgebreid) reageert, maar pas na een paar dagen. Wat mij het gevoel geeft of hij verder gaat met zijn leven en activiteiten en ik alleen hiermee worstel. Dit is alles in het kort.
Welkom Jacobien,
Geen oordelen vanuit mijn kant, wel enkele alarmbellen en vragen. Kijk zelf maar welke je wel of niet kan/wil beantwoorden 
Het klinkt voor mij allemaal iets te gelikt en makkelijk, zijn vrouw zwanger en nu al aangeven dat hij over enkele maanden zijn gezin gaat verlaten? Het klinkt zo harteloos en mijn eerste gedachte is dat het vooral een zoethoudertje is. Als je relatie zo ontzettend slecht is, dan besluit je toch niet een kind op de wereld te gaan zetten en dit alles zo makkelijk aan de kant te schuiven nog voordat je kind überhaupt is geboren? Dan hoef je in mijn ogen ook niet te wachten tot na de bevalling, toch?
Je zegt niet gelukkig te zijn en je hebt je partner dit ook verteld. Wat hoopte je hiermee te bereiken? Willen jullie samen nog jullie relatie redden en wat zou er moeten veranderen wil je wel weer gelukkig zijn met hem? Heb je je partner verteld verliefd te zijn op een ander, want als je niet in/met een leugen wilt leven, dan zou je hierover ook open kaart moeten spelen natuurlijk.
Waarom niet de relatie verbreken als je niet gelukkig bent, dat is ook een optie hè, of wacht je stiekem op die ander?
Dropje34 schreef op 29-07-2021 om 22:14:
ik bedoelde eigenlijk te zeggen, puur vanuit nieuwsgierigheid naar het psychologisch aspect, wat mensen drijft om een minnaar te nemen
Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe te reageren op jouw post. Er zijn zoveel redenen om een minnaar/minnares te hebben/nemen, kan me niet zo goed voorstellen dat je zelf niet kunt bedenken hoe dit zo kan lopen of wat mensen drijft.
@Kersje; dank je wel! En ook bedankt voor jouw reactie! Jouw vragen vind ik fijn, sowieso vind ik het fijn om de mening van een ander te horen. Ik wil ook zeker niet mijn straatje schoon vegen. Ik zit nu nog zo " middenin" alles, dat ik niet op alles de beste of duidelijkste antwoorden heb. Wat ik hoopte met het gesprek thuis vind ik lastig, maar ik wilde het in elk geval aangeven dat ik dingen mis thuis. Ergens moest ik toch een keer het gesprek aangaan, hoe nu verder weet ik nu niet.
Ik wil niet wachten op die ander, mijn gevoel zegt heel duidelijk dat hij er moet zijn voor de baby/gezin en ik daar niet tussen mag en kan zitten , ook niet alleen via app of wat dan ook. Wel hoop ik ergens dat ik niet in de maling ben genomen met alles wat hij heeft gezegd.. en dat het ooit in de toekomst " goed" kan komen. Al is dat waarsch tegen beter weten in. Maar ik heb echte gevoelens voor hem.
Ik denk wel dat jij gelijk hebt dat het allemaal iets te makkelijk klinkt. Ik snap wat je zegt. Ik denk dat ik het gewoon nog niet wil accepteren.
Allereerst ben jij niet verantwoordelijk voor de keuzes van die ander!
Of hij je in de maling neemt, geen idee, maar mijn alarmbellen gaan wel enorm af bij hetgeen hij zegt. Ik zie hem niet zo snel al z’n schepen verbranden iig. En wat is ‘in de maling genomen’, neem aan dat je ook zonder zijn zgn beloftes seks met hem gehad zou hebben en ervan genoten hebt? Geen oordeel hoor, maar ik heb een bepaalde aversie tegen de uitspraken ‘in de maling genomen’ of ‘gebruikt voelen’, je was er immers zelf bij, toch?
Hoe lang hebben jullie deze affaire al? En hoe is het gesprek verder thuis gegaan nadat jij hebt aangegeven dingen te missen? En wat zou er moeten veranderen maw wat is hetgeen jij mist en zit dat er wel in met huidige partner? Ik vind dat je je huidige relatie wel los moet kunnen zien van die ander, anders heeft het waarschijnlijk nooit een kans van slagen gezien jij gevoelens voor een ander hebt.
Zie je alles nu niet door een vertroebelde roze bril en is die ander niet enkel een ‘waarschuwing’ dat je huidige relatie niet is zoals deze zou moeten zijn?
Je hebt gelijk dat ik er zelf bij was. Daar heb je een punt.
De affaire duurde minder dan 2 maanden, al ken ik hem wel wat langer.
Ik voel mij thuis vaak niet begrepen en alleen. Ik weet niet of dat kan veranderen.
Ik ben voornamelijk in de war op het moment, maar ik denk zeker dat je een punt hebt met bepaalde dingen.
Klenezachtzoet been there done that helaas. En ik denk met mij veel meer minnaressen. Het is enorm frustrerend om iets af te spreken over contact houden wat dan niet nageleefd wordt door wat dan ook. Want 9/10 keer is er altijd wel een goeie reden voor alleen die weet jij niet omdat je geen deel uitmaakt van zijn dagelijks leven.
Het niet opnemen van de telefoon (al begrijp ik waar de gedachte vandaan komt) zou ik niet doen. Beetje passief/agressief en het brengt je niks. Ik zou gewoon nogmaals het gesprek aangaan. Aangeven waar je tegenaan loopt en hoe je je daardoor voelt. Of het zin heeft in de toekomst dat weet je niet maar waarom rond blijven lopen met zulke gevoelens?
Een minnaarrelatie is al zo kwetsbaar. Openheid is gewoon belangrijk. Bij mij werkte het heel goed om dus duidelijke afspraken te maken over de contact momenten. Dat nam een heel groot stuk onrust weg. Maar dat hebben jullie misschien al gedaan? Ik wist gewoon, in het weekend en na werktijd was er nooit contact. Ook niet in vakanties. En dat was dan ook prima. Dan hoefde ik ook niet constant te kijken op mijn telefoon of hij toch niet misschien wel iets gestuurd had.
Klenezachtezoete, naar dat je je zo voelt en dat er zelfs niet van kan slapen (of zij lijkt het in ieder geval).
Met het niet de telefoon opnemen, heb je denk ik alleen jezelf. Want gaat het hem iets leren? Wat levert het op? Behalve nog meer frustratie voor jezelf dat je hem weer niet spreekt?
Zoals Mirval zegt, wees er open over. Leg nogmaals uit dat het voor je heel vervelend is dat je niets hoort. Maak (opnieuw) afspraken met elkaar hierover. En ik heb ook wel geleerd dat je niet op alle slakken zout kort leggen. Zo'n relatie is kwetsbaar en aangezien het "eigenlijk niet mag" trek je regelmatig aan het kortste eind.
Ik herken het zelf ook en dan vooral de gedachte dat 1 berichtje dan wel kan. Minnaar heeft me een keer uitgelegd waarom ook dat niet kan en daarnaast zijn het inderdaad 9/10 keer goede redenen.
Bedenk vooral goed voor jezelf of je er nog voldoende energie uit haalt.
Aanvulling: In het BDSM topic schrijf je dat het aflopende zaak is. Speelt er meer dan het contact gedoe?
Dropje, ik kan ook helemaal niks met je bericht, waar ben je nou eigenlijk nieuwsgierig naar? Naar waarom mensen vreemdgaan? Of zou je eigenlijk zelf ook een minnares willen en wil je weten waar je op in moet spelen? "Het psychologische verhaal achter het nemen van..." , waarom zou dat je boeien?
Jacobien, het maakt niet uit of je "in de maling genomen"bent, het enige dat uitmaakt zijn jouw eigen ideeën, wensen en principes. Is een man met een pasgeboren baby niks voor jou, stop er dan mee. Maakt het je niet uit wat zijn achtergrond is en is het te leuk, hou het dan lekker in stand.
Misschien wil hij bij vrouw en kind weg, misschien ook wel niet, je komt (voorlopig althans) toch niet achter de waarheid.
Ik proef een beetje uit jouw postings (maar misschien zit ik ernaast) dat je hem zelf misschien wel ziet zitten als relatiemateriaal, ik bedoel, anders zouden zijn "ik ga bij haar weg" uitspraken je niet zoveel kunnen schelen neem ik aan.
Klene, je hebt het meerdere keren aangekaart en hij doet er niks mee. Jij mag daar boos over zijn, hij mag je lekker laten bungelen in het contact als dat hem past. Schijnbaar matchen jullie daar niet in. Net als Sporty vraag ik me af of de kies nog aan een draadje hangt omdat je idd elders meldt dat het een aflopende zaak is. Ik denk dat het tijd wordt om een bezoekje aan de tandarts te brengen! 
Hier stomen Vent en ik heerlijk door, we hebben het nog steeds geweldig samen. Een paar weken geleden een kleine passie-hick up maar dat is uitgesproken en herontdekt, de boog kan nu eenmaal niet altijd gespannen staan!
Afgelopen weekend heb ik een geweldige date gehad met 3 meiden, dat was echt de bomb, zo fijn dat dat allemaal mogelijk is binnen onze afspraken! En Vent geniet daar dan na de date dubbel en dik van mee!
Het leven samen is nog steeds een feestje.
klinkt heerlijk Rooss, fijn ook dat jullie zulke hick ups kunnen bespreken en ombuigen!
Klene ik sluit me denk ik aan bij Rooss’ advies als ik je zo lees….
Jacobien de vraag is denk ik inderdaad wil jij zo door, met ook niet weten of hij ooit voor jou kiest? Of hoeft er geen toekomst in te zitten voor jou? En als dat zo is, waarom doet zijn belofte tot over een tijdje wel weggaan je dan zoveel?
Minnaar is nog steeds op vakantie, maar appt ineens toch dagelijks, tot nachtelijke appjes en appsex aan toe. Best heerlijk eigenlijk.
bedankt voor jullie reacties. Ja, het voelt alsof ik verliefd ben geworden. Daarom raken die uitspraken mij inderdaad. We hebben nu aantal weken geen contact en ik merk wel dat het gister en vandaag wat beter gaat. Het is nog wel een beetje chaos in mijn hoofd, maar geen contact lijkt mij toch voor beide het beste nu.
Het feit dat ik het alleen al op een forum deel geeft mij, wat de reacties ook zijn, op de een of andere manier al wat lucht. Ik vind het geen contact hebben wel lastig, maar geeft ook rust.
Jacobien84 schreef op 03-08-2021 om 13:14:
Het feit dat ik het alleen al op een forum deel geeft mij, wat de reacties ook zijn, op de een of andere manier al wat lucht. Ik vind het geen contact hebben wel lastig, maar geeft ook rust.
Het is ook fijn dit te kunnen delen, daarom is dit topic al heel wat jaren geliefd bij lotgenoten. Ik heb altijd het geluk gehad alles te kunnen delen binnen mijn vriendenkring, maar meeschrijven op dit topic was/is erg leerzaam.
Vwb het contact hebben, heel herkenbaar, daarom ben ik ook van de korte pijn en pleister er snel aftrekken. Dit geeft zeker ook pijn en verdriet, maar niet zo lang als erin blijven hangen. Ik heb bijvoorbeeld in januari afscheid genomen van minnaar, na bijna 4 jaar, maar sinds kort toch weer in gesprek nadat hij, na 4 mnd, toch weer contact opnam.
Inmiddels elkaar ook weer gezien, maar ik merk wel dat ik nu prima kan zonder veel contact, mijn leven is nog steeds nét zo goed en leuk als daarvoor, dat was weer een mooie eye-opener terwijl ik er, mn in het begin, heel diep inzat.
Het is dus vooral voor jezelf afwegen wat hij je brengt en wat je uiteindelijk van hem wilt en als duidelijk is dat hij je dat niet kan geven of jou enkel maar ‘zoethoudertjes’ blijft geven, dan zou ik mijn conclusies trekken. Niet makkelijk, maar wel het beste voor jezelf!
Rooss4 schreef op 03-08-2021 om 11:32:
Hier stomen Vent en ik heerlijk door, we hebben het nog steeds geweldig samen. Een paar weken geleden een kleine passie-hick up maar dat is uitgesproken en herontdekt, de boog kan nu eenmaal niet altijd gespannen staan!
Afgelopen weekend heb ik een geweldige date gehad met 3 meiden, dat was echt de bomb, zo fijn dat dat allemaal mogelijk is binnen onze afspraken! En Vent geniet daar dan na de date dubbel en dik van mee!
Het leven samen is nog steeds een feestje.
Tja, wat valt hier nog meer op te zeggen, heerlijk om te lezen hoe goed jij en Vent samen gaan 
