Wil geen latrelatie meer
Hallo allemaal,
Ik wil geen latrelatie meer. Ik ben het zo zat om om het weekend, of in vakanties, mijn koffers in te pakken en mee te slepen en weer afscheid te moeten nemen.
Vorige week na 1 week bij mijn partner te zijn geweest moest ik weer weg want wij hadden 1 week afgesproken en daar wou partner zich aan houden. Ik wilde blijven en ben toen ben ik in een ontzettende huilbui en angst/paniek aanval terecht gekomen.
Nu na 5 werkdagen thuis te zijn geweest ben ik weer bij mijn partner voor een hele week in verband met vakantie, en veel plannen samen, naast de feestdagen en de verplichtingen die daar bij komen kijken. Ik ben nijdig want dan had ik die 5 werkdagen ook gewoon kunnen blijven, want de week samen was op zijn verzoek.
Anderhalf jaar geleden maakte mijn partner het uit toen ik bleef pushen om een antwoord over samen wonen, omdat ik na 3 jaar latten samen wilde wonen en wilde weten waar ik aan toe was.
En nu wederom wilt partner het er niet over hebben dus dan laat ik het maar.... maar hij nodigd mij dan wel uit om bij hem een weekje te oefenen met reizen naar mijn werk voor als ik bij hem kom te wonen et cetera waardoor ik het ook niet meer snap. Tegenstrijdigheid...
Wat ik wel weet is dat ik het latten niet meer wil... en daardoor weet ik niet wat te doen, omdat ik echt van hem hou en bij hem wil zijn. Ik trek het latten gewoon niet altijd meer...
rebmaaviv schreef op 28-12-2022 om 07:33:
[..]
Wanneer je op het punt staat om in redelijk intensieve therapie te gaan, dan is ook logisch dat je op jezelf bent gefocused. Het is niet puur twijfel. Wanneer je geen gezonde relatie met jezelf hebt, dan kun je geen gezonde relatie aan gaan met de ander.
Maar je hebt wel goede relaties met anderen nodig om een goede relatie met jezelf te krijgen. Soort kip- en eiverhaal.
Mijn vriend liet in het begin van onze relatie weten dat hij pas wilde samenwonen als de kinderen de deur uit waren. Toen dat zover was, liet hij weten liever te blijven latten. Ik vind het fijn dat hij daar duidelijk over is en merk dat ik het wel ok vind om te blijven latten. Al leefde ik wel vaag met het idee dat we ooit onze te ruime huizen zouden verkopen en een gezamenlijk huis zouden kopen. Ook om de kinderen financieel te kunnen helpen met een huis kopen. We wonen op een half uur fietsen van elkaar dus zijn elk weekend en nog een avond en nacht bij elkaar, buiten vakanties om. Ik kijk er altijd erg naar uit om hem te zien. Ik heb bij hem plankjes in de kast voor wat toiletspullen maar hij heeft ze niet bij mij. Ik respecteer zijn beslissing en ga er maar vanuit dat het zo blijft. Ik wens jou veel succes met het bepalen of je ermee kunt leven dat de relatie zo blijft met heen en weer verhuizen.