Wat te doen
Ik moet dit toch even van mij afschrijven en wellicht dat jullie inzicht mij hierin verder kunnen helpen.
Drie maanden geleden heb ik mijn relatie beëindigd om verscheidene redenen waaronder de situatie wat mij erg veel stress opleverde. Deze relatie is met een collega geweest. Een maand geleden ben ik door een hoop factoren in de afgelopen 2,5 jaar over de kop gegaan en zit ik nu bijna een maand overspannen thuis. Wat de emmer heeft doen overlopen toentertijd was dat ik iemand aan het daten was die communicatief niet erg vaardig was waardoor ik erg op mijn tenen liep. Je raad het misschien wel: wederom stress. In de afgelopen maand zijn mijn ex en ik wel weer aan de praat geraakt doordat ik thuis ben komen te zitten. Ik ben toen ook gaan beseffen dat ik tijdens de break-up erg emotioneel heb gehandeld in plaats van rationeel (wat ik van nature veel meer ben). Ik heb dit ook toegegeven aan hem en aangegeven dat ik wacht op hem zolang ik kan tot de situatie er wel naar is om echt iets op te bouwen. We raakten steeds meer aan de praat, hij zit voor een groot deel in hetzelfde schuitje. Hij zit ook erg tegen overspannenheid aan. We merken beide dat het ons echt goed doet elkaar hierin te steunen en om hierover te praten met elkaar. Dit is voor een groot deel vriendschappelijk.
Nu zit ik met het volgende: ik wil meer, ik wil hem mijn vriend kunnen noemen. Ik wil dat we met elkaar omgaan als een koppel. Hij wilt dit ook en heeft dit ook aangegeven. Alleen beseffen we ons beide heel goed dat ik nu even voor mezelf moet zorgen en dat hij voor zichzelf moet zorgen. Maar aan de andere kant merken we dat we dit beter kunnen met elkaar… Hij geeft zelf aan dat hij er minder moeite mee heeft de gedachte los te laten om een relatie te moeten hebben om het leuk te hebben met elkaar, ik heb daar meer moeite mee. Maar ik weet zelf oprecht niet precies waarom. Ik weet ook niet welke vragen ik mezelf moet stellen om hier wel achter te komen. Ik wil hem niet te lang in die onzekerheid laten, dus het houd me wel bezig. Ik weet niet wat ik moet. Misschien dat het perspectief van jullie erbij kan helpen om wat helderheid te creëren want voor mij zijn er momenteel echt teveel bomen
O, jij wil een relatie en hij niet. Tja nu is de situatie mij eindelijk duidelijk.
Courage schreef op 07-12-2024 om 19:22:
Ik lees een heleboel rode vlaggen in je verhaal. Het lijkt me meer dan terecht dat je nog niet okay was met hoe hij met zijn ex omging. En dat verhaal is nog helemaal niet klaar.
Ik zou stevig afstand nemen van hem.
Het ding is dat we eigenlijk al voorbij dat punt zijn, hij heeft zich wel echt inmiddels bewezen. Het is hem ook overvallen dat ik na een halfjaar dat zij uit elkaar waren zijn leven in kwam
ToetieToover schreef op 07-12-2024 om 19:26:
O, jij wil een relatie en hij niet. Tja nu is de situatie mij eindelijk duidelijk.
Hij ook, maar hij wilt er nu nog geen stempel op drukken. Het ding is dat ik er mijn vinger niet op kan leggen waarom ik het niet gewoon gezellig met hem kan hebben zonder het te moeten labelen
Veel dingen lijken een opeenstapeling van onduidelijkheid, onuitgesproken dingen naar de verschillende personen.
Je ex heeft geen ‘clean’ break up gedaan met zijn vorige vriendin. Haar persoonlijke spullen lagen nog bij hem maanden nadat ze al uit elkaar waren. Hij laat haar in zijn bed slapen. Hij legt geen duidelijke grenzen.
Ik begrijp jouw onzekerheid wel. En daarom zoek je zo erg naar een begrenzing van wat jullie hebben. Want jouw vriend (ex?) geeft dat niet en is niet bereid dat te geven. Tenminste, zo leest het.
Dat voelt onveilig, onduidelijk.
Vraag jezelf af of je dit wel wil. Of dat wel goed voor jou is?
Waterfles schreef op 08-12-2024 om 04:45:
Veel dingen lijken een opeenstapeling van onduidelijkheid, onuitgesproken dingen naar de verschillende personen.
Je ex heeft geen ‘clean’ break up gedaan met zijn vorige vriendin. Haar persoonlijke spullen lagen nog bij hem maanden nadat ze al uit elkaar waren. Hij laat haar in zijn bed slapen. Hij legt geen duidelijke grenzen.
Ik begrijp jouw onzekerheid wel. En daarom zoek je zo erg naar een begrenzing van wat jullie hebben. Want jouw vriend (ex?) geeft dat niet en is niet bereid dat te geven. Tenminste, zo leest het.
Dat voelt onveilig, onduidelijk.
Vraag jezelf af of je dit wel wil. Of dat wel goed voor jou is?
Dankjewel, ik heb er zelf niet op die manier naar gekeken. Onduidelijkheid is ook niet iets wat überhaupt bij mij als persoon past
als je het wel leuk wilt hebben, maar nog niet met elkaar het bed in wil duiken, kan je dat ook gewoon zo bespreken met hem.
En vervolgens dus niet met zijn tweeën bij 1 van jullie thuis verblijven, dan kan je er redelijk van op aan dat jullie alsnog samen in bed belanden.
Maar samen er op uit, dat zou waarschijnlijk wel moeten kunnen zonder al te veel risico.
Avening schreef op 07-12-2024 om 18:32:
[..]
Het was een opeenstapeling van, ik zag allemaal beren op de weg zonder te bedenken hoe we ermee om zouden kunnen gaan. De grootste reden is eigenlijk het volgende: na een relatie te hebben gehad van een aantal jaar is hij uit elkaar gegaan met haar. De gevoelens waren er vanuit hem niet meer voor haar. Een halfjaar later kwam in ten tonele en hij was direct om. Ik was om op het moment dat we moesten carpoolen. We konden heel erg met elkaar lachen, raakten goed aan de praat. De klik was er direct. Omdat dit behoorlijk rap op elkaar was heeft hij nooit goed de ruimte en afstand kunnen creëren tussen hem en zijn ex zodat er daadwerkelijk ruimte was voor mij. Een groot deel van haar spullen lagen nog in het huis, ook persoonlijke items. Zij was nog regelmatig in het huis om op de hond te passen, zij heeft huur dus dat is overmacht. Zij overnachtte ook nog in zijn bed (niet samen) wanneer hij niet thuis kon slapen voor de hond. Ik werd nog behoorlijk geheim gehouden. Op gegeven moment werden wij een stuk serieuzer en moest ineens alles hak op de tak gebeuren omdat daar eerder nooit de tijd voor was gemaakt. Ondanks dat hij zich de laatste maanden echt wel heeft bewezen en het zetten van de stappen en tonen dat hij mij echt wilt, voelde het voor mij als ‘the damage is already done’. Het is allemaal de laatste tijd gaan knagen waardoor ik ben gaan piekeren en emotioneel ben geklapt. Dit zijn natuurlijk slechts voorbeelden, er is meer. Ik dacht toen dat het echt puur daardoor kwam, maar er was veel meer gaande buiten de relatie (werk heeft voor 80% aandeel in mijn overspannenheid). Ik kreeg een minderwaardigheidsgevoel tegenover haar, ‘waarom heb ik me zo laten behandelen voor jou door hem?’. Ik was ook erg bezig met de gedachte hoe ik me de volgende keer zou voelen als ik haar onder ogen kom. Het was geen prettig gevoel. Ik vergeet helemaal te melden dat ze dezelfde hoofd vriendengroep hebben
Dus om hierbij dan ook in te haken op de laatste alinea van Meesje: dit zou zeker iets kunnen zijn was kan worden opgelost/worden uitgepraat. Het viel allemaal ook een stuk zwaarder omdat er al zoveel gaande was buiten de relatie. Wellicht dat ik het over een halfjaar heel anders ervaar. Maar haar tegenkomen zal gebeuren in verband met de vriendengroep. Ik ben erg introvert, dus verjaardagen houd ik meestal al niet lang vol. Ik zou niet overdreven lang hoeven blijven, of misschien kan hij zonder mij. Verjaardagen is vaak wel iets waarbij de hele groep bij elkaar is. Ik ben ook zeker niet verplicht om mee te gaan naar sociale gelegenheden, dat trek ik op dit moment überhaupt al heel slecht en ikzelf ben daar ook niet altijd van. De komende tijd zal ik daar niet mee te maken hebben.
Maar bepaalde dingen zijn ook triggers. Zij heeft nog ruim een halfjaar in zijn privé auto gereden nadat hij en ik waren begonnen met daten. Ik vond het niet mijn plek daar echt wat over te zeggen, het is zijn auto, wij waren nog aan het daten. Alleen wekte het bij mij wel de vraag op of het echt was afgesloten destijds tussen hen. En hoe het met die verbondenheid zat. En hoe zit het met een grens? De trigger hierin is dat hij een miniatuur model heeft van de auto. Hij was erg trots op die auto. Dit is slechts een voorbeeld en ik wil nog eens benoemen dat het uiteindelijk een opeenstapeling van is.
Hij ontmoette jouw een half jaar later pas en haar spullen lagen nog in zijn huis? Was ze op sabbatical ofzo toen het uitging?
Zeespiegel schreef op 08-12-2024 om 18:27:
[..]
Hij ontmoette jouw een half jaar later pas en haar spullen lagen nog in zijn huis? Was ze op sabbatical ofzo toen het uitging?
Je hebt er zeker gelijk in dat het zou moeten kunnen zonder teveel risico, maar ik merk aan de hand van de reacties dat ik ook heel veel kan vragen bij hem. Hoe ziet hij dit dan verder voor zich? Zouden er voor hem grenzen zijn? Moeten we het zien als friends with benefits?
Ik heb eigenlijk nooit gevraagd waarom haar spullen nog zo lang in het huis lagen. Ze verbleef bij een vriendin die tijd, later kreeg ze een eigen huurwoning. Het uitkopen was nog niet helemaal rond, ergens dacht ik dat het daardoor kwam. Maar scheerspullen bijvoorbeeld lijken mij niet te hoeven blijven liggen, of ze moest zich nog in zijn huis scheren 🤷🏽♀️