Waarom
Mijn heeft van mij al mijn wachtwoorden. Van mijn mail, die hij altijd geopend had staan op zijn laptop (zelf heb ik geen laptop en gebruik ik ook eigenlijk niet. Ik doe alles op mijn telefoon). En van mijn bank, waar hij ook zo op kan. Dan was ik in de stad en kreeg ik van hem een telefoontje: was het leuk bij de H&M, want ik zag dat je iets gekocht had? Ook al mijn administratie (maar dan zo dat alleen hij de juiste gegevens heeft, maar ik geen weet heb waar). Van mijn eigen bescheiden spaargeld, daar heeft hij ook eens 1000 vanaf gehaald. Daar kwam ik achter en was verbaasd, want hij verdient genoeg. Toen bericht van bank met vraag of dit vanuit mij kwam en toen moest ik samen met mijn man dit regelen. Andersom zou ik bij mijn man nooit zoiets hoeven doen...
Ook bijv zaken met mijn Digi D code wat ik dan voor akkoord moet geven, is aan zijn mobiele nummer gekoppeld en niet aan de mijne? En komt dus bij zijn mobiele nummer een melding of ik dit ben en dan geeft hij akkoord?
Door omstandigheden was ik niet bij hypotheekaanvraag en heb dus toestemming gegeven ,maar als ik vraag hoe wat en waar krijg ik geen normaal antwoord hierover.
Ook heb ik meerdere keren formulieren onder mijn neus gekregen waarin ik afstand moest doen van de levensverzekering...in de zin van, dat als mijn man iets gebeurd dat ik dan nergens recht op heb ofzo en mijn kids, ook zijn kinderen. Bizar vond ik dat, want je wilt je gezin toch verzorgd achterlaten lijkt mij, als er ooit iets erg gebeurd? Zo vreemd.
En krijg ook nergens antwoord op, want hij regelt het allemaal en daar moet ik maar blij mee zijn.
En volgens mij weet hij ook onder welke naam ik hier schijf, want na inschrijving hier, zette hij twee weken later de film Britget Jones op en zette het beeld stil en keek mij heel doordringend aan en zei: Leuk hè, de film van Britget Jones en bleef mij zo aankijken....?
Even voor de duidelijkheid andersom heb ik nergens wachtwoorden van en op zijn eigen rekening geen zicht, want dat gaat mij niks aan. Of loopt de boel op dit vlak te verdraaien.
Gaat dit bij jullie ook zo? Dit is toch raar
Dit zijn inderdaad rode vlaggen. Mijn man en ik waren in gemeenschap van goederen getrouwd en we hadden een gezamelijke rekening. Ik maak me veel zorgen om jou over de levensverzekering. Mijn man is 9 jaar geleden overleden en heeft mij gelukkig goed achter gelaten zodat ik mij in ieder geval over geld geen zorgen hoefde te maken want er komt al genoeg op je af. Ik zou niet blijven bij zo'n man als die van jou. Dan ben je alleen beter af.
Ik ben het helemaal eens met de forumsters die het niet normaal vinden.
Als je getrouwd bent in gemeenschap van goederen bezit je alles samen ook de schulden die op een bankrekening van je partner staan die jij niet kan zien en ook de betalingsachterstand op de hypotheek of huur is voor de helft van jouw.
Ik vind het normaal als je in gemeenschap van goederen getrouwd bent je op de hoogte bent van alle financiële zaken ook als je beide ook een rekening op je eigen naam hebt.
Je bent gewoon aansprakelijk als je partner een gokschuld heeft of een gat in zijn hand.
Een huwelijk sluit je meestal uit liefde maar het is ook een zakelijk contract met verstrekende consequenties. Ik vind openheid over financiële zaken heel belangrijk en zonder was ik nooit getrouwd.
Oh wat link dit! Schakel hulp in van familie/vrienden/iemand! Verander dit wachtwoord en je mail als eerste. Ik krijg er nare gevoelens van dat hij dit leest en voor zijn reactie. Regel met iemand samen daarna al je bankzaken! Hij houdt niet van je, hij profiteert van je en plukt je helemaal leeg! Je weet niet op welke naam alles staat. Straks sta je op straat. Ga stap voor stap met iemand aan de slag. Op de fiets, niet in de auto en zorg dat er geen tracksysteem op je mobiel zit. En daarna met jezelf aan de slag met als eerste stap naar de huisarts voor hulp. Zodat je jezelf in bescherming kan nemen in de toekomst.
rionyriony schreef op 18-02-2025 om 07:30:
In mijn huwelijk totaal niet. Elk hield een uiterst beleefde, omzichtige afstand tot elkaars spullen. Het was vanzelfsprekend dat er geen persoonlijke bezittingen zoals tassen, documenten, afschriften van banken van elkaar werden geopend. Bij planning van vakanties begon ik voorzichtig: "ik heb in juli 2500 euro, heb jij nog iets? Wat dacht je van Toscane?" En dan ging hij ook in zijn papieren kijken: "dan hebben we samen 4000 want ik verwacht een voordeeltje, daarmee moeten we het redden".
Als er toestemming nodig was dan werd die in elke fase van de besluitvorming opnieuw gevraagd, heel gedetailleerd en heel precies zonder kleine lettertjes.
Kennelijk wou hij dat zo dus ik deed hetzelfde. Zag ik zijn tas ergens staan dan hield ik een behoorlijke afstand ervan. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn belangstelling niet erg groot was.
Dus de situatie zoals jij schetst was er totaal niet; ondenkbaar. Er waren ook geen gezamenlijke rekeningen en log-ins. Vanaf het begin van de kennismaking, bij het elkaar aftasten wat we beiden het prettigst vonden qua omgang, waren die zo ontstaan. Je keek iemand naar de ogen hoe hij/zij behandeld wou worden en daaruit ontstond dit automatisme. Want je wou dat de ander van je hield. Je wist dat die te vertrouwen was.
Dit is dan ook wel weer totaal het tegenovergestelde in mijn ogen. Het komt bijna zo over dat jullie elkaar niet vertrouwde zo veel deden jullie je best om bij elkaars spullen uit de buurt te blijven.
Ik zit echt wel in de tas van mijn partner als ik daar reden toe heb en hij mag ook gewoon in mijn tassen zitten want ik heb geen geheimen voor hem. En zijn post openen of de rekening van zijn CC bekijken doe ik ook gewoon. Sterker nog, ik heb op zijn expliciete vraag wel toegang tot de app van de CC en hij zelf niet. Hij raakt in de stress van dat soort dingen.
Maar ik kan me echt niet voorstellen dat wij het geen vertrouwen hebben in elkaar (want om alles wel vrijwillig met elkaar te delen heb je echt een berg vertrouwen nodig) zouden scharen op houden en vertrouwen van de ander.
Ik beheer ook de administratie thuis. Mijn man heeft wel zijn eigen DigiD code aan zijn eigen nummer gekoppeld. En de wachtwoorden staan opgeschreven op een plek waar we beide bij kunnen. Zijn interesse erin is beperkt. Maar in principe kan hij ieder moment de controle dus terugpakken, wanneer hij dat wenst.
Zeespiegel schreef op 18-02-2025 om 12:39:
Ik beheer ook de administratie thuis. Mijn man heeft wel zijn eigen DigiD code aan zijn eigen nummer gekoppeld. En de wachtwoorden staan opgeschreven op een plek waar we beide bij kunnen. Zijn interesse erin is beperkt. Maar in principe kan hij ieder moment de controle dus terugpakken, wanneer hij dat wenst.
idem hier. ik regel het allemaal, maar hij moet mij dan wel even de code uit het smsje geven dat hij krijgt als 2factor authenticatie
bedankt voor jullie reacties.
In goed vertrouwen hem alles laten regelen. En dat moet ook kunnen, dat is bij meer stellen zo.
Wat ik vervelend vind aan de situatie is de vaagheid ervan. En dat hij al mijn gegevens weet, maar ik andersom niks.
Ik heb wel eens aangegeven of hij stap voor stap wil uitschrijven wat ik moet doen en waar ik info kan vinden inclusief ww, zodat ik erbij kan als er nood aan de man is. Vind ik een redelijke vraag, maar dat doet hij niet.
Wb de levensverzekering, daar was een aanbieding van zijn werk om dit te veranderen, zo was zijn verhaal tenminste. En daarom moest ik er eerst afstand van doen, iets tekenen. Maar ik heb daarvoor meerdere keren moeten ondertekenen, terwijl ook zijn collega's aangaven, dat her ongunstig was. Nu zegt hij dat er wel iets geregeld is, maar kan op mijn aanvraag geen duidelijke uitdraai laten zien, want online en daar kan hij niet zomaar bij. Maar hoe moet ik het dan wel weten?
En dat van de DigiD, dan geeft hij aan dat dat uit handigheid gedaan is, maar hij doet met zijn telefoon dus de verifiëring tot mijn verbazing.
Ook aangegeven dat ik dat niet wil, maar krijg dan een snauw van.
En vroeger had hij op zijn laptop gezet, dat er eerst ingelogd moest worden voor hij erin kon, maar dan tot mijn grote verbazing met mijn mailadres??? Dat vond ik raar, omdat het mijn laptop helemaal niet is en ikzelf er bijna nooit gebruik van maakte? Dus dat vond ik raar en zei dat hij dat moest veranderen naar zijn eigen mailadres, maar dat kon volgens hem niet anders? . Dus toendertijd was ik wel boos, want waarom zou dat niet kunnen. Dat heeft hij twee uur volgehouden en toen ineens kon het toch veranderd worden.....vaag toch dat soort dingen.
En als ik vraag, mag ik dan ook op jou persoonlijke rekening kijken, dan wil hij dat niet hebben.
'Ook aangegeven dat ik dat niet wil, maar krijg dan een snauw van.'
off topic: Ja maar, dan zit er toch iets fundamenteels in de relatie niet lekker?
On topic: Dit klinkt als identiteitsfraude Of hij heeft een soort geheime verslaving (seks- gokken- etc) waar jij niks van mag weten maar waar hij wel geld voor nodig heeft.
Moederkareltje schreef op 17-02-2025 om 21:18:
ik denk dat dit ontstaat uit liefde. Gewoon zovan schatje ik heb geen geheimen. Mijn man weet ook mijn wachtwoord van telefoon en kan in mijn mail kijken en hij weet hoe ik nu heet op internet: Moederkareltje. Hij leest het alleen niet, het interesseert hem niet. Bij hem mag ik niet kijken in zijn telefoon. Niet zijn WhatsApp startpagina zien of zijn instagram zien of Facebook. Ik mag niet eens zijn vriend zijn daar, is afgeschermd. Ik weet ook niet wat er op zijn rekening staat. Het interesseert me ook allemaal niet zoveel want niet mogen zien zegt mij genoeg, ik ben niet helemaal van de pot gerukt, het is oké.
Maar bij To is meer aan de hand, althans ik neem aan dat jou man, je niet laat tekenen om afstand te doen van de levensverzekering?
Bij mij gaan er allerlei alarmbellen af met betrekking tot die levensverzekering. Weet je zeker dat hij het geld niet gewoon heeft opgestreken?
En precies wat Lexus zegt: wie weet financiert hij met jouw geld wel een of andere verslaving of heeft hij schulden gemaakt op jouw naam.
Ik zou als de bliksem zorgen dat je de regie terugkrijgt over in elk geval jouw eigen zaken en liefst ook over gedeelde zaken, want wat als er iets met hem gebeurt? Dan kan jij ook helemaal niets.
Hier doet man de gezamenlijke administratie en de declaraties van de ziektekosten. Mijn persoonlijke tekeningen betaal ik zelf. De belastingaangifte doen we samen en dan komt de code van de digiD binnen op mijn telefoon.
Tot vorige week kenden we ook de toegangscodes van elkaars telefoon. Nu heeft man een nieuwe mobiel van de baas en mag ik de code niet hebben. We kijken nooit in elkaars telefoon. Hij weet dat ik op via schrijf maar kent niet mijn nick noch mijn wachtwoord.
Yumi schreef op 18-02-2025 om 14:22:
[..]
Maar bij To is meer aan de hand, althans ik neem aan dat jou man, je niet laat tekenen om afstand te doen van de levensverzekering?
Ja ik gaf meer antwoord op de vraag toen iemand vroeg hoe kan dat onstaan zulke scheve verhoudingen. Gewoon uit liefde en vetrouwen geef je je partner je ww enz. Dat dat scheef groeit in die mate is niet te voorspellen. Nee ik heb idd niet zo een ingewikkelde situatie met hypotheken en levensverzekeringen want die bestaan hier niet. En ik gaf antwoord op de vraag van TO 'gaat dit bij jullie ook zo?' Nou ongeveer dus zo en zo.
Edjekroketje schreef op 18-02-2025 om 14:25:
Bij mij gaan er allerlei alarmbellen af met betrekking tot die levensverzekering. Weet je zeker dat hij het geld niet gewoon heeft opgestreken?
En precies wat Lexus zegt: wie weet financiert hij met jouw geld wel een of andere verslaving of heeft hij schulden gemaakt op jouw naam.
Ik zou als de bliksem zorgen dat je de regie terugkrijgt over in elk geval jouw eigen zaken en liefst ook over gedeelde zaken, want wat als er iets met hem gebeurt? Dan kan jij ook helemaal niets.
Nee, dat denk ik niet. Ik was zo boos uiteindelijk en mijn vader is toen nog langsgeweest om het te vragen. Het was dus een soort nieuwe aanbieding, als ik mij goed herinner.
Maar het gaat ook om de manier waarop het gaat, de vaagheid.
En dat hij mijn DigiD verifiëring doet met zijn mobiel eraan gekoppeld? Kleine moeite toch om dat via mijn eigen mobiel te doen, zodat ik zelf akkoord kan geven. Ook omdat ik aangeef dat zelf te willen doen.
Poeh, wat een alarmbellen. In het ergste geval heeft hij zich diep in de schulden gewerkt en geld van jou of jullie samen daarin opgemaakt. Een verslaving klinkt logisch, maar dan merk je vaak ook wel ander gedrag. In het gunstige geval heeft hij wat domme aankopen gedaan en schaamt hij zich daarvoor. Maar het is natuurlijk niet normaal dat als je om meer informatie en openheid alleen maar vage antwoorden of een snauw krijgt.
Ik zou heel voorzichtig zijn met onderzoeken en confronteren, want als het echt foute boel is weet je niet hoe hij gaat reageren.
BritgetJones007 schreef op 18-02-2025 om 15:38:
[..]
Nee, dat denk ik niet. Ik was zo boos uiteindelijk en mijn vader is toen nog langsgeweest om het te vragen. Het was dus een soort nieuwe aanbieding, als ik mij goed herinner.
Maar het gaat ook om de manier waarop het gaat, de vaagheid.
Maar als er een goede, nieuwe aanbieding is die hij heeft gevonden, dan zal hij dat toch trots laten zien als jij daar om vraagt? En zijn collega's raadden het af?