Waar moet ik zijn? Dating
Ik ben nu 34 en heb nog nooit een relatie gehad. Waarom niet...? Ik weet het niet, het is er gewoon nooit van gekomen.
Ik heb lieve mensen om me heen, fijne vrienden, hechte vriendschappen ook, lieve familie, genoeg te doen qua hobby's en werk. Maar een relatie heb ik dus nooit gehad.
Blijkbaar ben ik niet het type dat zomaar iemand tegenkomt. Dus ik moet er iets voor gaan doen.
Daten dus, is nu toch mijn plan. Ik moet daarvoor een drempel over, heb dat nooit gedaan. Het stond me altijd wat tegen, ook. Ik vertrouwde erop dat ik echt wel iemand zou tegenkomen. Maar zo werkt het blijkbaar voor mij niet.
.
Tinder? Maar dat draait alleen om seks, nu? Dat hoeft van mij niet zo. (naast dat ik daar ook bar weinig ervaring mee heb!) Een andere app? Een datingsite? Maar welke dan? Tips welkom!
Ik ben op vakantie dus als ik even niet reageer dan ligt het daaraan, niet dat ik een stiekeme wegsluiper ben.
Als jouw plan is afgewezen vraag ik me ook af waarom je wel mee gaat in een plan waar jij geen zin in hebt. Dan zou ik iets gezocht hebben waar jullie beiden zin in hebben.
Ik wilde liever iets actievers doen. Het tijdstip dat ik voorstelde, kwam voor hem niet uit. Toen kwam hij met naar de film. Dat vond ik oké. (hoewel ik niet dol ben op films, deze lijkt me nog wel prima overigens) Maar omdat hij dus niet reageerde, zijn bij mij de twijfels gaan groeien.
Het hoeft zeker niet te matchen, maar die eerste keer was gezellig, dus... Ik vond eerst: hup, gewoon doen. Nu heb ik dus irritante twijfels.
film vind ik ook best raar op een date. Zo kun je elkaar toch helemaal niet leren kennen?
Ach joh, wat heb je te verliezen. Een avondje forummen op de bank?
Vanwaar de twijfels, vind je hem niet enthousiast genoeg of jij hem niet leuk genoeg?
Lollypopje schreef op 04-08-2021 om 21:39:
film vind ik ook best raar op een date. Zo kun je elkaar toch helemaal niet leren kennen?
Dat is precies ook mijn bezwaar. Je kijkt naar hetzelfde. Daarna kun je het erover hebben. (en meestal heb ik dan niet echt een mening...behalve mooi, langdradig, indrukwekkend...) Maar het blijft zo passief. Concreet: weer zitten en praten.
Maar goed, ik weet dus niet zo wat ik moet.
Ik weet niet goed wat ik verwacht. Misschien zou ik hem inderdaad enthousiaster verwachten, maar het kan ook een type zijn die dat moeilijker uit. En hoe leuk ik hem vind, dat weet ik dus ook niet. Maar ik vraag me af of ik dat kan weten, omdat ik hem dus niet echt ken. Dat lijkt me ook normaal.
anijsblokje schreef op 04-08-2021 om 21:46:
[..]
Dat is precies ook mijn bezwaar. Je kijkt naar hetzelfde. Daarna kun je het erover hebben. (en meestal heb ik dan niet echt een mening...behalve mooi, langdradig, indrukwekkend...) Maar het blijft zo passief. Concreet: weer zitten en praten.
Maar goed, ik weet dus niet zo wat ik moet.
Dat aangeven en iets anders voorstellen?
Tenzij je hem niet leuk genoeg daarvoor vind.
De wens om iets actievers te doen snap ik wel. Dat probeer ik de eerste dates altijd wel te doen. Ook de eerste ga ik nooit een drankje drinken als het even kan. Mocht het dan tegenvallen in real life (wat nog wel eens kan gebeuren) dan heb je in ieder geval nog iets anders te doen. Moet overigens zeggen dat mijn "iets actievers doen" eigenlijk op de eerste date bijna altijd poolen is.
MrsLady schreef op 04-08-2021 om 22:09:
De wens om iets actievers te doen snap ik wel. Dat probeer ik de eerste dates altijd wel te doen. Ook de eerste ga ik nooit een drankje drinken als het even kan. Mocht het dan tegenvallen in real life (wat nog wel eens kan gebeuren) dan heb je in ieder geval nog iets anders te doen. Moet overigens zeggen dat mijn "iets actievers doen" eigenlijk op de eerste date bijna altijd poolen is.
Eerste doe ik altijd een drankje. Als het tegenvalt kan ik dan heel snel weer weg.
ik vind naar de film ook niet echt geschikt voor een 2e date. Maargoed: de afspraak staat, wat let je om verder om je heen te blijven kijken en toch die date maar door te laten gaan?
Je mag ook altijd op iets terugkomen. Bijvoorbeeld: Ik heb me bedacht qua date-activiteit. Ik ben geen prater, al helemaal niet over een film. Dus om iets te bespreken te hebben, leek het me juist fijner om wat actiefs te gaan doen. Dus ik verder graag de afspraak.
Of zoiets dan. 
Leg hem, als je hem echt nog wel iets beter wilt leren kennen, gewoon uit wat je punt is. Als je iets gaat doen waar één van beide zich niet lekker bij voelt, kom je ook niet goed uit de verf.
Ik vind het best veelzeggend dat jij akkoord gaat met een date voorstel waar je niet van houdt, je vond het nml wel ok dat hij jouw suggestie afsloeg. Dus waarom gaan jullie niet iets doen wat jullie beide leuk vinden? Je voegt je nu al naar hem, wat er in resulteert dat je eigenlijk al geen zin meer hebt in de date zelf.
Ik vind een bioscoop ook echt niks voor een 2e date maar dat terzijde.
anijsblokje schreef op 04-08-2021 om 21:38:
Ik wilde liever iets actievers doen. Het tijdstip dat ik voorstelde, kwam voor hem niet uit. Toen kwam hij met naar de film. Dat vond ik oké. (hoewel ik niet dol ben op films, deze lijkt me nog wel prima overigens) Maar omdat hij dus niet reageerde, zijn bij mij de twijfels gaan groeien.
Het hoeft zeker niet te matchen, maar die eerste keer was gezellig, dus... Ik vond eerst: hup, gewoon doen. Nu heb ik dus irritante twijfels.
Een film is toch een prima tegenvoorstel van hem? Go with the flow. Je hoeft nu nog geen keuze voor de toekomst te maken. Het is maar een date.
Kijk gewoon hoe het ontwikkeld. Dat kost tijd. Heb je een gezellige avondje dan plan je volgende date . Vind je het niet gezellig of leuk dat stop je en zoek je naar een nieuwe man om te daten.
CharliesA schreef op 25-07-2021 om 08:09:
[..]
Ik vind dit juist een goede post. Realistisch. Het tijdspad wordt wat krap. Eerst iemand vinden, dan een relatie opbouwen. Dus dan ben je zo 2-3 jaar verder. En dan een kind. Beetje het Meghan Markle traject.
Heb je wel al lange relaties gehad, anijsblokje? Het klinkt eigenlijk of je het prima naar je zin hebt, alleen je hebt een kinderwens.
Zelf ben ik geen relatietype, het past me niet. Ik heb gewoon geen zin om mijn leven echt te delen met iemand. Ik vind daarbij ook dat er nogal wat onbetrouwbare mannen rondlopen, en dat veel vrouwen veel tegoed van vertrouwen zijn / dingen niet willen zien, terwijl ze bedonderd worden waar ze bij staan. Daar heb ik nogal wat nare voorbeelden van gezien.
En ook vriendinnen met een sterke kinderwens die kinderen namen met een man die ik echt niet van hun niveau vond. Mooie, leuke vrouwen, prachtige carrières en dan man type nerd met alcoholprobleem of man type botte hork. Eentje zelfs met een man die psychisch ziek bleek te zijn, en die voor veel problemen heeft gezorgd, tot schulden aan toe. Zooo zonde. En ja dat is dan de vader van je kinderen, dus uit elkaar gaan is lastig. Eentje is nu toch gescheiden, met kinderen in de leeftijd 12 en 6 jaar. Oudste dochter echt een papa's kindje dus die is woest op moeder. Daar ga je dan.
Dit is wat ik zelf zou adviseren. In mijn omgeving heb ik echter mensen gezien die binnen een paar maanden of zelfs weken al zwanger waren.
Als ik een kritische vraag mag stellen...
Waarom heb je nooit eerder actie ondernomen als je zo graag kinderen wilt? Ik bedoel, je had al pak-m'-beet 16 jaar de tijd om te 'oefenen' op het gebied van relaties, kijken wat bij je past, etc.