Waar moet ik zijn? Dating

Is het de maatschappeij die koppels als mainstream blijft indoctrineren waardoor je toch opeens een man wil? Single blijven is ook gewoon okee natuurlijk. Geen gezeik met scheidingen, huis kwijt raken etc. In je eentje kun je iets helemaal van jezelf opbouwen wat niet door het verbreken van een relatie verloren kan gaan. 

anijsblokje schreef op 21-07-2021 om 10:15:

Daar heb je helemaal gelijk in, redbulletje! Ik ben ook zeker niet ongelukkig met het leven wat ik nu leid, maar...ik wil kinderen!
En dat wil ik dan liefst weer niet alleen hoeven doen. Dus dat is nu wel de belangrijkste reden om op zoek te gaan naar een man.
Volgens mij kun jij je daar weinig bij voorstellen, maar voor mij wordt die wens steeds belangrijker en niet meer te negeren.

Ik zou dit niet al te nadrukkelijk benoemen tijdens je eerste date... Mannen vinden het denk ik niet zo leuk om als een potentieel veredelde spermadonor / babysitter gezien te worden  

Lastig anijsblokje. Een kinderwens kan heel aanwezig zijn. Ik heb overigens wel vriendinnen die getrouwd zijn met hun Tinder match.

Je kan je natuurlijk ook inschrijven op datingsites (zo heeft mijn tante haar man ontmoet). De had een datingsites voor Surinamers gebruikt, maar zo zinn er talloze voor mensen met verschillende achtergronden. Misschien vind je iemand via Facebook ? Zo is mijn nicht haar man tegengekomen. Ik heb mijn man ook online via Instagram ontmoet. Dus online kan er heel veel! Weet je ook wat voor type man je op valt? Misschien maakt het dan wat makkelijker "zoeken"  

Woon je in Friesland? Ik heb nog wel een leuke vrijgezelle collega. 

Ik zou wel in je profiel zetten dat je een kinderwens hebt. Je bent al 34 dus het moet ook nog snel gerealiseerd worden. 

Toen ik 20 jaar geleden nog aan daten deed, zette ik er in dat ik bewust kindvrij ben en dus een man zocht die dat ook was. (Reageerden er nog sukkels die al kinderen hadden natuurlijk maar dat hou je toch ) 

Je hebt een heel leuk en voldoening gevend leven zo te lezen. Fijn! Dat is wellicht ook de reden dat er niet 'zomaar' een man langskomt in je leven. 

De kinderwensreden begrijp ik heel goed. Ik zou je graag een tip mee willen geven. Leg niet de focus op 'ik moet een man omdát ik een kind wil'. Mijn ervaring is dat je dan het verkeerde type man treft. Niet per se een slechte man. Maar een man die niet bij je past, omdat je te veel naar de kinderwens kijkt en dan minder let op wat écht past.

Ik heb zo'n zelfde periode ook gehad. De klok ging tikken. Ik zocht zelfs op den duur vooral mannen die al kinderen had, dan had ik toch nog iéts. Toen dat allemaal niet lukte, besloot ik maar even niet te daten (want daar had ik bijna een dagtaak aan!). Ik ging nadenken over andere manieren van moederschap. Pleegzorg, adoptie, zaaddonor zoeken, kind met homokoppel zoeken, etc. 

In die zoektocht leerde ik mezelf kennen, wat ik echt wilde, maar ook wat niet. Ik kwam ik erachter dat ik geen kind in mijn uppie wilde/kon krijgen. En pleegzorg bleek te zwaar (in het voortraject al bijvoorbeeld). Dus bleef ik alleen, zonder die wens vervuld te krijgen. Nog wel even verdere dates gehad, maar ik had er genoeg van. En toen ik besloot nooit meer te daten via sites, liep ik per ongeluk mijn huidige partner tegen het lijf.

Ik was bijna 40 toen. Kinderen kon nog. Maar... bij hem was die wens er niet! Hij had het zelfs technisch al onmogelijk laten maken. Dat eerste jaar was ik zó gefocust op 'misschien per ongeluk toch zwanger zijn geworden, ondanks zijn sterilisatie', dat ik vergat dat er méér is.

Ruim zeven jaar later nu. Geen kinderen. Wel gelukkig met mijn partner. Met mijn hart voel ik die wens nog steeds. Maar mijn verstand zegt dat het goed is zo. En dat is het ook voor mij.

Wilde mijn persoonlijke verhaal met je delen, zodat ook die kant bekend is. Hoop dat je vindt wat je zoekt, nodig hebt en wenselijk is. 

Ik vind jouw bijdrage heel mooi Hen74. 

TO, wat je denk ik goed voor ogen moet houden is dat een relatie hebben en kinderen krijgen twee totaal verschillende dingen zijn. Wel kosten ze beiden (op hun eigen manier) klauwen met werk en voor beide geldt: als je er niet volledig achter staat, dan werkt het totaal niet. 

Het lijkt me echt vreselijk om de grote verantwoordelijkheid van een kind opvoeden te moeten delen met een man die totaal niet bij je blijkt te passen. Ik snap wel, gezien je zo te lezen heftige kinderwens, dat het heel moeilijk (zo niet onmogelijk) is om de zoektocht naar een leuke relatie los te koppelen van het idee om zwanger te worden.  

Ik zou er in 'duiken' en verschillende datingsites uitproberen. Vlak Tinder daarbij inderdaad niet uit, het is het riool, maar dat betekent ook dat er in principe voor ieder wat wils op zit Dan inderdaad in je profiel zetten dat je - op termijn - graag huisje boompje kindje wil. Als er dan mannen serieus op reageren, dan weet je in ieder geval dat je wat dat betreft met ze op één lijn zit (wat al heel belangrijk is) en kun je van daaruit verder kijken of er potentie in zit.  

Is er misschien een man in je vrienden- of kennissenkring die ook nog single is en wellicht kinderen wil? 

Er zijn ook serieuze datingsites voor gelovige mensen. Als je een beetje gelovig bent zou je daar ook een man kunnen vinden.

Ik zou het juist niet los zien. Een man die geen kinderen wil past niet bij je! Ik zou lekker veel gaan daten. 

Voor mij waren de gewone datingsites het niet; ik heb m’n partner ontmoet via NMLK (Nieuwe mensen leren kennen). Ik vond het destijds leuk om gewoon ongedwongen activiteiten met anderen (onbekenden) te ondernemen; tussendoor was er mooi ruimte om met eventueel interessante mannen laagdrempelig een gesprekje te voeren. Misschien is dat ook iets voor jou? In de meeste steden is NMLK volgens mij wel actief. 
Ik ken overigens - zeker in jouw leeftijdscategorie - ook wel de nodige mensen die hun partner via Tinder hebben leren kennen, dus dat zou ik misschien niet meteen afschrijven  

Tot slot, kinderwens zou ik nooit meteen in een profiel zetten; dat vind ik echt zo’n onderwerp dat eigenlijk standaard op date 1, 2 of 3 wel ter sprake komt.