Verdriet om oordeel van familie
Lieve medeforummers,
Hoe moet ik beginnen, ik moet mijn verhaal een beetje kwijt.
Ik ben een volwassen vrouw, heb meerdere relaties gehad. Ik kan wel zeggen dat het zelden klikte met mijn familie. Achteraf gezien, soms hadden ze wellicht gelijk. Mijn familie kent mij heel goed, uiteraard, en we zijn ook hecht. Ik moet wel alvast zeggen: het is echt een hecht clubje, vaak hetzelfde denkend enz. Ze vinden het denk ik sowieso al moeilijk wanneer er dan ineens een buitenstaander bij komt.
Nou goed, ik heb nu na een aantal jaren een leuke nieuwe vent ontmoet. We klikken echt mega in alles, we zijn ontzettend verliefd en hij heeft werkelijk alles voor mij over. Ik voel me echt een prinsesje zeg maar. Wel merkte ik de eerste 1 a 2x dat hij iets verlegen is, ook weet ik dat hij best onzeker is. Hier kunnen wij ook goed over praten, want ik heb dit zelf ook echt erg. Ik heb alleen wel de laatste jaren echt aan mezelf gewerkt en kan het redelijk goed verbergen.
Goed, nu kwam dus het moment dat ik hem aan mijn familie introduceerde. Eigenlijk wilde ik hier nog even mee wachten, en hem niet in 1 klap bij mijn familie gooien, maar gewoon steeds even kort aan 1 of 2 personen voorstellen. Maarja, iedereen was nieuwsgierig en we zijn al zoveel bij elkaar en in overleg dus maar gewoon erbij gezet op 2e kerstdag. Achteraf gezien enorme spijt, want hij werd zo onzeker dat hij helemaal dichtsloeg. Zijn angst van wat hun van hem vonden, angst om mij kwijt te raken, hun leuk babbelend met elkaar en zichzelf een vreemde eend voelen dat zorgde helemaal voor een blackout. Niet leuk voor niemand niet natuurlijk. Hij deed zijn best en IK wist dat wel, al vroeg ik mij ook wel af of hij het wel naar zijn zin had hoor..
De volgende dag kwamen de reacties al; die gozer moet hulp zoeken, je verdiend beter, hij is een autist, hij heeft een stoornis, niet respectvol... weet ik het allemaal wat ik te horen kreeg. Mijn moeder was zelfs zwaar teleurgesteld dat ik zo'n iemand had nu en niet een normale vent.
Ik kon natuurlijk wel door de grond zakken. Dit is absoluut niet wat je wil horen. Ik heb er zelf ook met hem over gepraat en hij kreeg gewoon een totale blackout, had ook erge zweethandjes die avond en gaf bij mij al direct wel aan dat het zenuwen waren en hij zich echt een debiel voelde.
Ikzelf herken het ook, want ben ook geen haantje de voorste. Ik wil hem ook steunen hierin en bij mij is hij inmiddels echt totaal anders, helemaal zichzelf en voor mij is hij echt superlief.
Mijn familie geeft aan dat ze zich vooral zorgen maken, dus ze bedoelen het echt goed. Maar de reacties zijn gewoon zo kwetsend. Enerzijds snap ik hun en was dit ook extreem, hij stelde eigelijk geen vragen en gaf ook weinig/korte antwoorden als hem wat gevraagd werd. Anderzijds snap ik de spanning en zijn hunzelf ook in hun vertrouwde omgeving en erg druk met elkaar en zelf erg zelfverzekerd, ook wel erg snel met de mening klaar enz.
Hij gaf aan dat hij ze superleuk vond, maar echt gewoon veel te gespannen. Dat hij dit zelfs nog nooit zo gehad had. Hij vondt t heel belangrijk en heeft zichzelf helemaal klem gezet denk ik. Mijn verhalen over dat het nooit erg geklikt heeft met mijn exen, dat werkte ook niet mee. En de angst mij kwijt te raken..
Inmiddels heeft hij een berichtje gestuurd op de app, en heb ik deze naar hun doorgezet in de familieapp. Hierin gaf hij aan een leuke dag gehad te hebben en een welkom gevoel gekregen te hebben, dat hij erg stil is geweest maar dit echt onzekerheid is geweest. En dat hij hen wil bedanken voor de leuke dag en ze snel beter wil leren kennen.
Dit werd gelukkig erg gewaardeerd, want hun dachten dat hij totaal niet geinteresseerd was in hen.
Ik vind het allemaal erg lastig, er zijn enorm kwetsende dingen gezegd en dat doet zeer en is een smet op mijn geluk natuurlijk. Anderzijds vraag ik mij inderdaad af hoe groot dit probleem is bij hem. Hij geeft aan dit nooit in deze mate te hebben, ik hou ook niet minder van hem als dit wel zo is maar het is wel erg moeilijk. Ik heb mezelf zo erg daaroverheen gezet, en mijn familie heeft ook een punt natuurlijk als ik dan nu steeds mij om hem moet bekommeren dat dat dan niet fijn is voor mij. Anderzijds: ik begrijp hem wel. En verder zijn wij echt heel fijn samen ..
Dat hij ook snel zelf weer wil afspreken en dat hij ook zijn best doet dmv een appje te sturen en hij er echt mee zit dat geeft ook aan dat hij er aan wil werken. Zelf geeft hij aan dat het beter zal gaan omdat dit nu al is opgehelderd...
Ik heb alleen echt een knoop in mn maag sinds deze ontmoeting/introductie.En de mening van mijn familie is denk ik nog niet echt gewijzigd ofzo.
Wat vinden jullie van deze situatie?
nee lijkt mij ook geen goed plan.
Wij willen natuurlijk bij elkaar zijn, maar ik had al afgesproken om bij mijn familie te vieren(het gaat om broer,zus en moeder). Hij had nog geen planning en hoopte gewoon samen te zijn.
Vandaar.
Grote kans dat als ik nu kies om alleen samen met hem te gaan zitten met oud en nieuw dat ik dan mijn familie kwets, maar ik laat hem natuurlijk ook niet vallen nu.
Ik vind t lastig, tuurlijk heb ik niet hun goedkeuring nodig maar wij zijn wel altijd heel close en nu baal ik enorm dat ze mij dit niet lijken te gunnen ofzo. Zelf zijn ze gescheiden en nooit meer nieuwe relaties aangegaan, daar speelt natuurlijk ook wel het een en ander mee.
Het ligt ook echt niet aan mijn vriend. Tegelijkertijd was hij extreem stil ja en stelde zelf geen vragen ofzo, maar maakt dat hem dan een slecht mens? Ik wil hem daar wel bij helpen want lijkt me voor hem zelf gewoon heel naar.
Ik ga morgen even bespreken met hem over oud en nieuw.
Hij weet uiteraard niet over de kwetsende opmerkingen, maar wel dat ze hem heel erg stil vonden en ik heb wel gezegd dat ze niet zo enthousiast waren omdat het is opgevat als desinteresse. Twijfelde of ik dat moest zeggen, maar ik hoop hem een beetje uit z'n schulp te trekken daarmee. Ik ken het probleem zelf ook heel erg.
met oud en nieuw is het ook hetzelfde clubje, alleen dan wel met hun kinderen erbij(mijn neefje en nichtjes)
Dat kan misschien wel wat afleiding geven.
Lullig dat je bang bent om je familie te kwetsen en daarmee wederom je vriend voor de hyena’s gooit als je dit doorzet. Waarom blijf je zo angstvallig hengelen naar hun goedkeuring en ben je zo bang voor hun afkeuring?
Jouw familie heeft hem voor van alles uitgemaakt, en dat weet hij dan wel niet omdat je hem dat niet verteld hebt, maar juist zij zijn hier degenen waar echt een steekje of wat loszit. Die zogenaamde diagnoses passen perfect bij ze.
Ga gewoon leuk oud en nieuw vieren met je vriend en bespaar hem en jezelf die asociale lui zeg. Ik kan me niet voorstellen dat je daar leuk oudjaar uit kunt zitten, die akelige opmerkingen blijven echt hangen.
Zoals ik het lees gaat het eigenlijk niet eens om jouw vriend als persoon, maar zal het hechte familiekliekje sowieso weinig buitenstaanders ‘accepteren’. Heb je wel door dat jouw familie jouw relatie(s) een soort van saboteren? En ze komen er blijkbaar nog mee weg ook, want je voelt je er verdrietig door.
Als jouw familie jou écht een leuke relatie gunt, dan zullen ze er juist alles aan doen hem een fijn gevoel en warm welkom te geven. Ipv afkraken hem erbij betrekken en de moeite nemen hem écht te leren kennen. Nu wordt hij al afgeserveerd na 1 bezoek, niet echt empatisch te noemen. Zij hoeven geen relatie met hem te hebben, het gaat om jou, en als hij jou gelukkig maakt, dan zou je familie blij voor joú moeten zijn.
Je bent niet goed bij je hoofd als jullie toch met dezelfde groep oud en nieuw gaan vieren. Ze hebben jullie gekwetst, dus jullie hebben het volste recht om je terug te trekken. Je geeft aan dat hen dit zou kwetsen. Realiseer je je wel, dat als jullie gaan zij jullie opnieuw zullen kwetsen?
Ja dat klopt zeker, dat dat blijft hangen.
Ik ga het er morgen met hem over hebben.. grote kans dat hij het allemaal voor mij doet natuurijk.. al zegt hij nu dat hij dat gewoon zelf zo wilt en omdat het dan makelijker zal gaan omdat ze nu ook weten dat het angst is.
Ik heb ook gezegd dat ik hem dat niet weer wil aandoen, waarop hij aangeeft dat hij dat niet zo zwaar ervaart.
Eens met de anderen: ik zou nu juist niet daar oud&nieuw gaan vieren (en ze ook vertellen waarom niet !), misschien valt uiteindelijk het kwartje dat ze zich niet zo kunnen gedragen.
Klopt het is ook aso. Ik ben ook blij dat vele hier dat ook zeggen. Ik ga zelf helemaal twijfelen bijna aan mijn relatie namelijk.
Gewoon omdat je in een situatie komt dat je zowat moet kiezen ofzo.
Mamalou32 schreef op 28-12-2021 om 12:51:
Ja dat klopt zeker, dat dat blijft hangen.
Ik ga het er morgen met hem over hebben.. grote kans dat hij het allemaal voor mij doet natuurijk.. al zegt hij nu dat hij dat gewoon zelf zo wilt en omdat het dan makelijker zal gaan omdat ze nu ook weten dat het angst is.
Ik heb ook gezegd dat ik hem dat niet weer wil aandoen, waarop hij aangeeft dat hij dat niet zo zwaar ervaart.
Maar hoe groot acht jij de kans dat het dit keer beter zal gaan?
Dat jouw familie al hun oordelen en negatieve opmerkingen in zullen trekken en hem nu wel leuk vinden? Zeker als de setting weinig anders is.
Ik denk dat je voor o&n moet kiezen, je familie die tot nu toe al je relaties hebben afgekeurd, of je vriend die ook weer door hen wordt afgekeurd? Want het lijkt er niet op dat ze jou een relatie gunnen en hem een kans willen geven.
Peen schreef op 28-12-2021 om 12:53:
Eens met de anderen: ik zou nu juist niet daar oud&nieuw gaan vieren (en ze ook vertellen waarom niet !), misschien valt uiteindelijk het kwartje dat ze zich niet zo kunnen gedragen.
Ik betwijfel het. In verleden ook me wel eens teruggetrokken met ex en dan lag t allemaal aan mij. Daarna was het uit en dan kreeg ik natuurijk te horen dat hun gelijk hadden....
Mamalou32 schreef op 28-12-2021 om 12:53:
Klopt het is ook aso. Ik ben ook blij dat vele hier dat ook zeggen. Ik ga zelf helemaal twijfelen bijna aan mijn relatie namelijk.
Gewoon omdat je in een situatie komt dat je zowat moet kiezen ofzo.
Maar waarom wil je zelf nog gaan? Mensen die je zo hebben gekwetst zou je toch voorlopig niet moeten willen zien?
Peen schreef op 28-12-2021 om 12:53:
Eens met de anderen: ik zou nu juist niet daar oud&nieuw gaan vieren (en ze ook vertellen waarom niet !), misschien valt uiteindelijk het kwartje dat ze zich niet zo kunnen gedragen.
Vetgedrukte zéker! Grote kans dat ze ook hem dat kwalijk nemen, maar daar zou ik heel duidelijk in zijn. Met zo’n familie heb je geen vijanden meer nodig!
Mamalou32 schreef op 28-12-2021 om 12:37:
...
Ik vind t lastig, tuurlijk heb ik niet hun goedkeuring nodig maar wij zijn wel altijd heel close en nu baal ik enorm dat ze mij dit niet lijken te gunnen ofzo. Zelf zijn ze gescheiden en nooit meer nieuwe relaties aangegaan, daar speelt natuurlijk ook wel het een en ander mee.
...
Hou er in dit geval alvast rekening mee dat afgunst een rol kan spelen in hun reacties.
Mamalou32 schreef op 28-12-2021 om 12:55:
[..]
Ik betwijfel het. In verleden ook me wel eens teruggetrokken met ex en dan lag t allemaal aan mij. Daarna was het uit en dan kreeg ik natuurijk te horen dat hun gelijk hadden....
Probeer eerlijk naar jezelf en de situatie te kijken.
Verwacht jij dat ze ooit een partner van je zullen goedkeuren en accepteren?
Verwacht je dat ze jouw keuzes ooit zullen goedkeuren als je hen niet op één zet?
Bij minimaal één nee, kies dan voor jij wat wilt en niet wat zij willen. Want hen zul je dan nooit tevreden kunnen stellen.
Mamalou32 schreef op 28-12-2021 om 12:53:
Klopt het is ook aso. Ik ben ook blij dat vele hier dat ook zeggen. Ik ga zelf helemaal twijfelen bijna aan mijn relatie namelijk.
Gewoon omdat je in een situatie komt dat je zowat moet kiezen ofzo.
Je familie kies je niet. Je partner wel.