Op vakantie als je (klein)kind jarig is.
Ik ben half juni jarig en hoorde laatst al van mijn vader dat ze dan op vakantie zijn. Vorige jaar gingen ze op mijn verjaardag weg en konden ze ook niet langskomen. Mijn opa en oma waren vroeger vaker wel dan niet op vakantie met mijn verjaardag. Ik ben het dus wel gewend en vier al jaren niet meer echt mijn verjaardag.
Naar aanleiding hier van en van het feit dat ons eigen kind zeer binnenkort jarig is had ik hier een gesprek over met mijn man. Hij vind het belachelijke dat je op vakantie gaat als je (klein)kind jarig is. Zelf zou hij dat nooit doen. Ik kan het mij nu ook niet zo goed voorstellen dat ik dat zou doen, maar vind het dus niet raar. Maar ons kind is in dat opzicht ook niet zo ongunstig jarig als ik. Man en ik zijn trouwens zelf ook een keer op vakantie geweest met mijn verjaardag, maar dat is toch anders.
Ik vroeg mij eigenlijk gewoon af hoe normaal het is om er niet te zijn op de verjaardag van je (klein)kind aangezien mijn man en ik er dus totaal verschillende over denken. Andere omstandigheden zoals COVID even niet mee geteld natuurlijk.
Peiling
Op vakantie zijn tijdens de verjaardag van je (klein)kind?
Mn zoon is op 31 juli jarig dus er komt nooit iemand want iedereen is op vakantie rond die tijd. Ik heb er geen moeite mee hoor.
ik heb niks met verjaardagen. Ik vind de verjaardagen van mijn kinderen wel leuk, voor hun. Maar of je opa en oma er san bij zijn is mij om het even. Dan vieren we het met hun later of eerder. Heb je 2 keer feest
Mijn moeder heeft 7kleinkinderen. 1 woont in Australie, 1 in Frankrijk, en de anderen in Zwitserland. Ze komt dus bijna nooit op verjaardagen.
Zo bijzonder is een verjaardag ook niet.....
Ik vind dit drama maken om niets. Het kind vind er niets van, tenzij je dit op hem of haar overbrengt.
Vind het echt iets van deze tijd dat mensen menen dat een ander hun vakantie moet aanpassen aan henzelf of hun kind.
Je zal 20 kleinkinderen hebben, dan kan je dus nooit meer iets.
Ik zou dit nooit verlangen, en zelfs niet eens willen dat een ander zijn vakantie aanpast aan mij. Ga lekker je ding doen en we zien elkaar wel weer eens.
Ik denk dat er onterecht aan gekoppeld wordt dat als grootouders op vakantie gaan, er gedacht wordt dat ze dan niet van jou of je kind houden. Maar dit staat los van elkaar.
Een van mijn kinderen (april) en ik (zomer) zijn vrijwel altijd in het buitenland jarig. Hebben we geen enkel probleem mee. We vieren het -indien gewenst- thuis gewoon nog een keer! Dubbel feest 
Als kind vond ik het ook prima, zolang mijn verjaardag maar niet op de heen- of terugreis viel. Zo kreeg ik toen ik +/-11 werd om 5.00 's ochtends mijn eerste gloednieuwe fiets. Eindelijk geen afdankertje! Hij was prachtig. En nog rood ook! Ik was door doe heen 
Maar na één snel rondje voor het huis, moest die fiets direct de schuur in. Alles zat al in de auto, we vertrokken richting Middellandse Zee. Lekker vroeg, dan reden we voor de drukte uit.
Mijn moeder had voor onderweg wel een plaatje van een groene fiets uit een catalogus geknipt. 'Deze maar dan in het rood,' had ze erop geschreven. Kon ik daar leuk de komende 3 weken naar kijken 
Dus reizen hebben wij zelf nooit gedaan op de verjaardag van ons kind. Dan gaan we liever een dagje eerder of later. Maar op mijn eigen verjaardag maakt het me al lang niks meer uit.
Grootouders moeten vooral doen wat voor hun uit komt. Die kunnen ook best een andere keer langskomen met een cadeautje. Doen we gewoon nòg eens taart!
Het ligt er een beetje aan. Als opa en oma met pensioen zijn zou ik het ook jammer vinden dat ze dan net op vakantie willen als kleinkind jarig is. Maar voor de rest is de situatie nou eenmaal zo
@ Tara, off topic ...
Is je man vaker zo uitgesproken in zijn oordeel? Ik vind het namelijk nogal wat dat hij de beslissing van jouw ouders belachelijk noemt. Da's toch een flink verwijt. Als mijn man zoiets zou zeggen over mijn ouders, zou ik daar 'niet blij' van worden (behalve als ze ècht belachelijke dingen zouden doen). Andersom geldt dat ook. Wat mij betreft mag je iets best raar vinden, of stellen dat het niet jouw keuze zou zijn, maar ik wil wel wat meer begrip en respect als je het tegenover mij hebt over mensen waar ik om geef.
Dus ik vind dit tegenover jou niet zo tof.
BlueFawn schreef op 05-02-2022 om 10:02:
Mn zoon is op 31 juli jarig dus er komt nooit iemand want iedereen is op vakantie rond die tijd. Ik heb er geen moeite mee hoor.
Dit, mijn jongste is van 29 juli en we zijn dan zelf op vakantie. Het is niet anders, we vieren haar verjaardag voor vrienden en familie altijd wat eerder. En een feestje op de camping als ze echt jarig is.
Mijn moeder, broertje en zusje zijn ook altijd in de zomervakantie jarig en dus ook geregeld de verjaardag niet op de dag zelf kunnen vieren. Mijn vader geregeld op wintersport jarig en dat was altijd een feest met vlaggetjes en bellen met opa en oma in Nederland.
We hadden gewoon wat meer feestjes daardoor en eigenlijk had niemand daar problemen mee.
Wat een gezeur....mijn schoonouders hebben 7 kinderen en 16 kleinkinderen. Dan kun je nooit weg.
Juist als je met pensioen bent moet he genieten van het leven. Desnoods hele jaar rond op sjouw.
En het is toch heerlijk dat je op vakantie kunt als je er zin in hebt. Vooral als kids uit huis zijn. Zou fraai zijn als je dan nog rekening met ze moet houden.
Ik probeer er te zijn als (klein)kinderen jarig zijn, en plan vakanties bij voorkeur als er niemand jarig is. Maar andersom zijn ze niet zo precies🤤. Vind ik weleens jammer, maar ja, ik heb dan ook een onpraktische verjaardagsdatum.
De verjaardag van mijn moeder heb ik vrijwel altijd op de dag zelf met haar gevierd, broer was geregeld met vakantie op dat moment. Ik ontbrak (en dat vind ik achteraf onbegrijpelijk en ongevoelig) op haar eerste verjaardag sinds ze weduwe werd: toen zaten man en ik in Australië onder het motto 'nu kan het, als we een gezin hebben is dat veel te veel gedoe' . Daar heeft ze niets van gezegd, maar bij nader inzien moet ik ervan zuchten.
Ik denk dat het ook wel uitmaakt hoe je het zelf vanuit huis hebt meegekregen en hebt ervaren.
Bij ons in de familie was het wel gewoon om rekening te houden met verjaardagen. Ze werden ook op de dag zelf gevierd. Eigenlijk sinds een jaar of 3 a 4 gebeurt dat niet meer en worden ze verplaatst naar het weekend.
Mijn zoontje is jarig in de meivakantie. Ik ga echt van niemand verwachten dat ze hier rekening mee houden. Andersom ga ik ook geen rekening houden met anderen. Maar ik weet dat m'n moeder bijvoorbeeld nooit op vakantie gaat als ze hierdoor een verjaardag van de (klein) kinderen mist.
'Man en ik zijn trouwens zelf ook een keer op vakantie geweest met mijn verjaardag, maar dat is toch anders.' aldus TS.
Is dat echt zo anders? Zit er een leeftijdsgrens aan?
Je bent toch kind van je ouders? Die vinden het misschien ook wel jammer dat ze je geboortedag niet met je kunnen vieren.
Hangt van vele factoren Een verjaardag van een kleinkind dat jong is, is wat anders dan de verjaardag van een volwassen kleinkind. Ik zou -- denk ik -- de verjaardagen van mijn (ooit) kleinkinderen in de eerste 10 jaren proberen niet over te slaan. Het kan een keer gebeuren, maar niet structureel. Ook niet als dat in de zomer valt.
Je eigen kind... als ze klein zijn, zou ik als ouder zeker nooit overslaan. Ook niet als co-ouder of bonus-vader. Maar als ze, zeg, 15+ zijn is het geen ramp.
Verjaardagen in de zomervakantie zijn extra lastig... Ik ken genoeg mensen die hun verjaardag dan niet of nooit vieren...
Ik denk dat het mijn man ook een beetje steekt omdat hij weet dat ik het eigenlijk helemaal niet zo leuk vind dat mijn vader niet op mijn verjaardag komt. Dat zal ik dan weer niet zeggen tegen mijn vader, omdat ik hem en zijn vrouw echt hun vakantie gun. Plus dat ik geen kind meer ben en vind dat het niet zo belangrijk meer is en ik ook nog al conflict vermijdend ben.
Zelf weg zijn met je verjaardag voelt anders, omdat je er dan zelf voor kiest. Maar ook dat kan inderdaad wel weer vervelend zijn voor de mensen die langs willen komen.