Kater en gevoel van teleurstelling terecht?
Mijn priveleven was de afgelopen 3 jaar meer dan stressvol. Trauma's en veel strijd en verdriet.
Ik wilde heel graag er ff tussenuit. Ik werk niet , ( afgekeurd in de bijstand) en erg behoefte aan ff een andere horizon.
Vriendin gevraagd of ze met mij mee wil. Leek haar leuk en in overleg heb ik een huisje gehuurd en betaald. Zij zou rijden en kosten zouden we verder delen .
So far so good.
Ik had voorpret en er echt heel veel zin in.
Vriendin moest kort geleden naar orthopeed en de kans op een operatie was groot maar gezien de wachtlijsten zou dit geen probleem zijn. Toen kreeg ik een telefoontje ( wonen 1.5 uur rijden van.elkaar ) Ze kon zeer snel al geopereerd worden. Dat was goed nieuws voor haar maar de herstelperiode zou gevaarlijk kort zijn op de geboekte vakantie. Dus onzeker of zij überhaupt kan en bij wel kunnen zou ze op 2 krukken lopen dus flink beperkt in haar doen en laten. Boswandelingen, naar een stadje toe dat zou niet lukken.
Dus, fijn voor haar maar minder fijn voor mij. Haar vader zou mij wel naar het geboekte huisje kunnen brengen . Dan zou ik er toch uit zijn en lekker met de hond in het bos kunnen wandelen.
Maar dat wil ik helemaal niet , in mijn eentje in the middle off nowhere zitten en geen kant op kunnen.
Dat was dan mijn keuze en dus probleem want geopereerd moeten worden is ook niet leuk.
Uhhh nee, dat is het ook niet! Maar het hele probleem maar over de schutting gooien en mij zonder vakantie en 90% van het geld kwijt is ook niet heel aardig naar mijn mening.
Ik was er zo aantoe! Gezelschap, gezelligheid, andere omgeving en nu is dit het.
Deze vakantie heb ik met flink wat moeite kunnen betalen en dat gaf ik ook met heel veel liefde hieraan uit maar een volgende keer zal een paar jaar duren.
Vriendin heeft het financieel best heel goed en gaat ook regelmatig weekend weg en op vakantie.
Ik zou het andersom echt anders hebben aangepakt. Mijn best gedaan hebben om het zo goed mogelijk op te lossen. Eventueel financieel een deel betalen.
Ik begrijp de operatie, en hoop ook echt dat ze goed en snel zal herstellen. Maar voor mezelf vindt ik het best zuur en dat zij het over de schutting smijt.. dat raakt mij best wel.
Wat zouden jullie doen als jullie in deze situatie zaten en zijn mijn verwachtingen te hoog mbt vriendin ?
Ik heb uiteraard pogingen gedaan om een alternatief te vinden maar die is er niet
3 opties die overblijven..
Niet gaan.
Alleen , gebracht door vriendin haar vader
Of weggeven aan mensen die ook enorm toe zijn aan ff eruit. Dat er dan nog iemand plezier heeft.
De minst slecht voelende opties zijn voor mij : niet gaan of weggeven
Jeej, wat een k situatie!
Ik weet niet of je het nog ziet zitten momenteel om nog met anderen weg te gaan naar dat huisje.
Maar aangezien het maar 40 km bij jou vamdaan is zou je ook 1 of 2 mensen uit je omgeving kunnen vragen om 1 of 2 dagen langs te komen.
Dan ben je misschien geen hele week weg maar er toch even tussenuit.
Missingyoumuch schreef op 15-09-2022 om 23:56:
[..]
Nee dus. De operatie bleek een handig excuus te zijn.
Ze was sowieso niet meer gegaan ze moest alleen het nog ff aan mij vertellen. De operatie kwam qua timing voor haar juist handig uit.
En iets lastig vinden maakt niet dat je de ander dan maar zo behandeld. Ik heb zo een enorme hekel aan mensen die geen verantwoordelijkheid nemen voor hun keuzes .
Op deze manier, dat is echt een dikke vette jij bent bij mij af !
Er zijn echt meerdere momenten geweest waarop zij koos om te liegen, mij aan het lijntje te houden en alle consequenties bij mij neer te leggen.
Je maakt het wel erg persoonlijk. Die vriendin heeft heel stom geopereerd. Maar dat heeft minder met jou te maken dan jij denkt. Ik snap dat je boos bent en je gekrenkt voelt. En dat mag ook best. Maar let op dat je niet allerlei conclusies trekt over hoe weinig die vriendin jou waard vindt. Die vriendin heeft zelf een probleem, dat ze kennelijk niet goed weet waar haar grenzen liggen en dat ze daar ook niet eerlijk en kwetsbaar over kan praten met jou. Dat heeft niks met jou te maken.
Missingyoumuch schreef op 15-09-2022 om 23:56:
[..]
Nee dus. De operatie bleek een handig excuus te zijn.
Ze was sowieso niet meer gegaan ze moest alleen het nog ff aan mij vertellen. De operatie kwam qua timing voor haar juist handig uit.
En iets lastig vinden maakt niet dat je de ander dan maar zo behandeld. Ik heb zo een enorme hekel aan mensen die geen verantwoordelijkheid nemen voor hun keuzes .
Op deze manier, dat is echt een dikke vette jij bent bij mij af !
Er zijn echt meerdere momenten geweest waarop zij koos om te liegen, mij aan het lijntje te houden en alle consequenties bij mij neer te leggen.
Zeer k*t maar nu weet je wel exact wat de vriendschap voorstelde voor haar.
Concentreer je op je eigen welzijn en gezondheid TO.
360€ is veel, heel veel geld, dus als je geen restitutie kunt hebben, maak dan iemand anders blij met het verblijf.
Mija schreef op 16-09-2022 om 01:16:
[..]
Je maakt het wel erg persoonlijk. Die vriendin heeft heel stom geopereerd. Maar dat heeft minder met jou te maken dan jij denkt. Ik snap dat je boos bent en je gekrenkt voelt. En dat mag ook best. Maar let op dat je niet allerlei conclusies trekt over hoe weinig die vriendin jou waard vindt. Die vriendin heeft zelf een probleem, dat ze kennelijk niet goed weet waar haar grenzen liggen en dat ze daar ook niet eerlijk en kwetsbaar over kan praten met jou. Dat heeft niks met jou te maken.
Ja eens. Ik ben zo iemand die heel slecht nee kan zeggen. Dat heeft niks met de ander te maken, maar alles met mezelf. Ook ik ben wel eens in een situatie gekomen waarin het gewoon niet lukte om nee te zeggen, en ik daar later wel spijt van had. Maar niet nee durven zeggen heeft nog nooit de oorzaak gehad dat ik iemand iets niet waard vind. Integendeel, geen nee betekent vaak dat ik je niet wil teleurstellen. Ik werk er wel aan, maar het gaat met vallen en opstaan.
Dit betekent niet dat ik het goedpraat. Maar wel dat er misschien een ander perspectief is dan 'ze geeft niet om me en heeft het slechtste met me voor'. Ondanks dat dat wel het resultaat van haar acties is en het gevoel dat ze bij jou achterlaat
Ik vind dat ook wel een mooi zijpaadje hoor, over geen "nee" kunnen zeggen in een vriendschap. Maar dat wordt hier ook maar ingevuld nu. En dan nog..
TO als je het geld terug kunt krijgen pak dan het geld. Weggeven kan altijd nog. Je hebt het zelf niet breed, weggeven is wel nobel maar probeer het geld toch maar gewoon te besteden aan jezelf pamperen.
Mijn advies : zet het op marktplaats en verkoop het met een beetje korting door. Niet te lang wachten (als ze niet over de brug komt met de annuleringsverzekering). Je hoeft er niemand 'blij' mee te maken, gewoon doorverkopen.
Ik vrees dat deze vriendschap niet gelijkwaardig is. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar wel goed om dat te erkennen.
Je schrijft dat vriendin zes keer per jaar weg gaat. Gaat ze dan alleen of met vrienden? Als ze met vrienden gaat dan heeft zij dus een sociaal druk leven, terwijl jij naast haar blijkbaar geen enkele vriendin heeft die met je mee wil. Dan is voor jou de vriendschap waarschijnlijk veel waardevoller dan voor haar.
Of zij gaat al die keren alleen en geniet van de vrijheid die ze dan heeft. Kan zich misschien niet voorstellen waarom jij niet alleen kunt gaan, want zij geniet daarvan.
Ik heb ook een vriendschap met iemand die vrij eenzaam is en psychisch ook wat in de knoop zit op dit moment. Ik beleef die vriendschap heel anders dan mijn vriendin. Ik bel haar zo eens in de drie maanden en zie haar zo ongeveer twee keer per jaar. Terwijl ik ook vrienden heb die ik bijna dagelijks zie. Dus voor mij is ze een verre vriendin. Terwijl zij naast mij eigenlijk geen vrienden heeft. Ik ben degene die het meeste contact met haar heeft en dus voor haar haar beste vriendin. Dat is gewoon een scheve verhouding en soms ook teleurstelling aan haar kant.
Zij heeft ook wel eens voorgesteld om samen op vakantie te gaan. Maakte mij daarbij ook een beetje verantwoordelijk voor het feit dat ze al zes jaar niet op vakantie was geweest, omdat ze niemand had om mee te gaan. Ik vond dat heel lastig want ik realiseerde me goed dat er niemand anders was die dat zou gaan doen, maar ik had er ook gewoon geen zin in. Ik heb direct nee gezegd en daar was zij heel teleurgesteld over. Uiteindelijk is ze op mijn advies alleen gegaan en heeft een mooie tijd gehad en doet dat nu ieder jaar.
Het zou mij niks verbazen als die vriendin vanaf het begin het vooral deed om jou te plezieren en niet, omdat ze zelf nu zo nodig weg wilde. Tenslotte gaat ze al genoeg op vakantie. Bovendien vind ik de verdeling gek want als het waar is dat zij financieel veel beter zit, waarom betaal jij dan volledig? Het komt op mij over alsof jij van te voren ook al aanvoelde dat als je de kosten zou splitsen ze niet mee zou gaan.
Ik vraag mij ook af hoe er voor het boeken is gesproken over de operatie. Want het was je bekend. Heeft je vriendin misschien gereageerd met leuk een weekend weg alleen ik weet niet wanneer ik kan want ik sta op de wachtlijst voor een operatie? En dat jij hebt aangedrongen dat je er echt aan toe bent, een mooie deal had gevonden of dat een operatie nog wel een half jaar kan duren voor je aan de beurt bent? Zij heeft het waarschijnlijk opgenoemd met een reden en ik vraag mij wel af waarom het jullie dan toch een goed idee leek om alvast te boeken en niet nog even twee weken af te wachten om er achter te komen hoe lang een eventuele wachtlijst zou zijn.
De reactie van haar dat een operatie ook niet leuk is, doet mij vermoeden dat jij jouw leed boven dat van haar hebt geplaatst. Alsof zij door de operatie te aanvaarden jou doelbewust een vakantie ontneemt. En ik kan mij goed voorstellen dat dat haar in het verkeerde keelgat schiet. En dat ze door jouw reactie besluit dat ze niet nog eens iets wil plannen. Want als haar intentie inderdaad was joh ik gun haar een leuke vakantie en als dat de enige optie is dan maak ik tijd vrij en ga ik mee. Dan snap ik dat ze na deze reactie denkt joh laat maar ze is ook niet met mijn lot begaan.
Kortom het ligt er nog al aan hoe dit precies gelopen is. Als het echt zo is dat het een gelijkwaardige vriendschap was en dat jullie allebei heel veel zin hadden in dit uitje dan is het inderdaad gek dat vriendin niet opnieuw wil plannen.
Elaine68 schreef op 16-09-2022 om 08:27:
Ik vind dat ook wel een mooi zijpaadje hoor, over geen "nee" kunnen zeggen in een vriendschap. Maar dat wordt hier ook maar ingevuld nu. En dan nog..
Denken dat die vrouw Mym een vervelend mens vindt, is nog speculatiever. Ze heeft immers steeds benadrukt zin te hebben in die vakantie en het contact is altijd warm en gul geweest. De kans dat ze dat ze die affectie al die tijd heeft lopen faken is niet zo groot.
De kans dat ze bijvoorbeeld minder goed met Myms emoties kan omgaan (omdat ze eraan gerefereerd heeft als reden waarom ze nu niet met haar mee wil) maar dat pas te laat tegen haar vriendin durft te zeggen, is veel groter. En juist als je dan om iemand geeft, kan het zijn dat je te lang wacht om je grenzen aan te geven, omdat je ook wel weet dat zeggen: ‘ik kan niet zo goed omgaan met (jouw) heftige emoties’ ontzettend pijnlijk is voor degene die ze heeft. Hoe moet je dat op een nette manier doen? Dat is altijd pijnlijk, hoe goed je het ook inpakt. Het kan ook zijn dat het niet zo speelde toen de vakantie werd afgesproken. Maar nu komen die stomme operatie en het niet kunnen doorgaan van die vakantie erbij en komt er (logisch!) nog heel meer emotie bovenop en kan die vriendin het helemaal niet meer bolwerken.
Het is gewoon enorm pech dat er iets is gebeurd wat zoveel emoties oproept bij jou Mym. Waarbij het volkomen logisch is dat het zoveel oproept. En dan speelt er ook nog eens een keer zoveel meer pijn in jouw leven waardoor een teleurstelling nog zoveel harder aankomt. Dat er zoveel meer speelt in jouw leven, daar kun jij helemaal niks aan doen! Maar je vriendin ook niet.
Ik snap de teleurstelling en zelfs de intense pijn heel goed. Die zijn ook terecht, voor zover een gevoel (on)terecht kan zijn. Maar dat ik of iemand het snapt, wil nog niet zeggen dat ik of een ander op ieder moment in ons leven met die gevoelens overweg kan. Heel veel mensen zullen dat al helemaal niet kunnen en zullen niet jouw (en mijn) vrienden willen zijn. Maar als ze dat wel zijn en je voelt je veilig bij ze en ze bereiken hun grens, dan komt dat natuurlijk heel hard aan. Het is erg moeilijk om dat niet persoonlijk te nemen. En toch raad ik je aan om dat te proberen, op den duur. Het is al pijnlijk en verdrietig genoeg dat je de verbinding kwijtraakt. Om daar dan ook nog eens waardeoordelen over jezelf en over de ander aan te koppelen, dat maakt het nog zoveel zwaarder. Die vrouw is een waardevolle vriendin voor jou (geweest). Maak dat niet met terugwerkende kracht kapot! Het schaadt vooral jouzelf als je dat doet. Zorg goed voor jezelf Mym! Het leven is niet gemakkelijk. Je hebt veel te veel op je bordje liggen.
Super vervelend TO. Ik heb niet alles gelezen. Misschien nog een alternatief, die ik niet voorbij heb zien komen... Maar kan er geen fiets mee? Of zijn er leen fietsen bij het huisje? Dat iemand jou met hond en fiets daarheen brengt, of zelf op de fiets gaan (is ook wel leuk op een mooie dag, 40 km is goed te doen, kleine hond kan in een mandje). Dan ben je ook minder aan het huisje gebonden.
Ik kan me helemaal vinden in de post van Jillz over de gelijkwaardigheid van de vriendschap. k heb ook contact met een verre vriendin die psychische klachten heeft en niet veel contacten heeft buiten mij. We bellen zo nu en dan en zien elkaar hooguit 2 x per jaar, maar zij ziet mij echt als haar beste vriendin, terwijl dat andersom echt niet zo is. Met mijn beste vriendinnen heb ik bijna dagelijks contact, we zien elkaar regelmatig, maken uitjes etc. Dat is echt een heel ander gevoel en dynamiek. Deze vriendin wilde op een gegeven moment aanhaken bij mijn vakantie met mijn kinderen en was heel erg teleurgesteld en verongelijkt dat ik dat niet wilde, want ik had mijn kinderen en zij had helemaal niemand en was al heel lang niet weg geweest en alleen gaan was voor haar ook geen optie. De vriendin van TO had natuurlijk ook meteen moeten zeggen dat ze niet wilde, ook al is dat heel lastig. Als ik die vriendin was zou ik daarom wel de helft van het geld van het huisje over maken, zeker ook omdat TO het niet breed heeft. Ik vind het trouwens sowieso vreemd dat er nooit is afgesproken dat ieder de helft zou betalen, als je samen weg gaat deel je toch automatisch de kosten voor het verblijf?
Jillz schreef op 16-09-2022 om 09:00:
Ik vrees dat deze vriendschap niet gelijkwaardig is. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar wel goed om dat te erkennen.
Je schrijft dat vriendin zes keer per jaar weg gaat. Gaat ze dan alleen of met vrienden? Als ze met vrienden gaat dan heeft zij dus een sociaal druk leven, terwijl jij naast haar blijkbaar geen enkele vriendin heeft die met je mee wil. Dan is voor jou de vriendschap waarschijnlijk veel waardevoller dan voor haar.
Of zij gaat al die keren alleen en geniet van de vrijheid die ze dan heeft. Kan zich misschien niet voorstellen waarom jij niet alleen kunt gaan, want zij geniet daarvan.
Ik heb ook een vriendschap met iemand die vrij eenzaam is en psychisch ook wat in de knoop zit op dit moment. Ik beleef die vriendschap heel anders dan mijn vriendin. Ik bel haar zo eens in de drie maanden en zie haar zo ongeveer twee keer per jaar. Terwijl ik ook vrienden heb die ik bijna dagelijks zie. Dus voor mij is ze een verre vriendin. Terwijl zij naast mij eigenlijk geen vrienden heeft. Ik ben degene die het meeste contact met haar heeft en dus voor haar haar beste vriendin. Dat is gewoon een scheve verhouding en soms ook teleurstelling aan haar kant.
Zij heeft ook wel eens voorgesteld om samen op vakantie te gaan. Maakte mij daarbij ook een beetje verantwoordelijk voor het feit dat ze al zes jaar niet op vakantie was geweest, omdat ze niemand had om mee te gaan. Ik vond dat heel lastig want ik realiseerde me goed dat er niemand anders was die dat zou gaan doen, maar ik had er ook gewoon geen zin in. Ik heb direct nee gezegd en daar was zij heel teleurgesteld over. Uiteindelijk is ze op mijn advies alleen gegaan en heeft een mooie tijd gehad en doet dat nu ieder jaar.
Het zou mij niks verbazen als die vriendin vanaf het begin het vooral deed om jou te plezieren en niet, omdat ze zelf nu zo nodig weg wilde. Tenslotte gaat ze al genoeg op vakantie. Bovendien vind ik de verdeling gek want als het waar is dat zij financieel veel beter zit, waarom betaal jij dan volledig? Het komt op mij over alsof jij van te voren ook al aanvoelde dat als je de kosten zou splitsen ze niet mee zou gaan.
Ik vraag mij ook af hoe er voor het boeken is gesproken over de operatie. Want het was je bekend. Heeft je vriendin misschien gereageerd met leuk een weekend weg alleen ik weet niet wanneer ik kan want ik sta op de wachtlijst voor een operatie? En dat jij hebt aangedrongen dat je er echt aan toe bent, een mooie deal had gevonden of dat een operatie nog wel een half jaar kan duren voor je aan de beurt bent? Zij heeft het waarschijnlijk opgenoemd met een reden en ik vraag mij wel af waarom het jullie dan toch een goed idee leek om alvast te boeken en niet nog even twee weken af te wachten om er achter te komen hoe lang een eventuele wachtlijst zou zijn.
De reactie van haar dat een operatie ook niet leuk is, doet mij vermoeden dat jij jouw leed boven dat van haar hebt geplaatst. Alsof zij door de operatie te aanvaarden jou doelbewust een vakantie ontneemt. En ik kan mij goed voorstellen dat dat haar in het verkeerde keelgat schiet. En dat ze door jouw reactie besluit dat ze niet nog eens iets wil plannen. Want als haar intentie inderdaad was joh ik gun haar een leuke vakantie en als dat de enige optie is dan maak ik tijd vrij en ga ik mee. Dan snap ik dat ze na deze reactie denkt joh laat maar ze is ook niet met mijn lot begaan.
Kortom het ligt er nog al aan hoe dit precies gelopen is. Als het echt zo is dat het een gelijkwaardige vriendschap was en dat jullie allebei heel veel zin hadden in dit uitje dan is het inderdaad gek dat vriendin niet opnieuw wil plannen.
Je vult best veel in.. en hoe het gegaan is staat in mijn vele reacties.
En nee de operatie was nog niet bekend voor het boeken. Die afspraak met de specialist zou paar weken voor de vakantie zijn. En toen bleek ze geopereerd te moeten worden en dat kon ibinnen een week.
En dat heeft ze vervolgens als reden aangedragen dat het wel eens lastig zou kunnen worden. Terwijl ze toen ook al niet meer wilde.
Ze gaat de weekenden met haar gezin en soms nog vrienden / familie erbij.
Ik heb haar een voorstel gedaan. Waar ze rustig over na mocht denken. Maar dat hoefde niet het was direct een ja !!! Leuk !!!!
En dan daarna dit ? Hoe had ik het dan anders moeten doen ?
Hoe ik nu gedaan heb is vragen en bedenktijd geven. Overleg over welke datum, locatie , afstand enz. Ik wat opties uitgezocht en haar uiteindelijk 2 voorgelegd waar zij op reageerde , beide prima . Gekozen.
Geregeld en toen kwam de operatie ertussendoor. En uiteindelijk wilde ze al langer niet .
Financiële verdeling was duidelijk besproken. Het was dus niet een vakantie waarin ik bepaalde en zij het er maar mee moest doen . Overal had zij een stem in! Ik wilde niet een hulpverlener op vrijwillige basis mee die haar vrije tijd opofferde voor mij!
Dat zij veel vaker weggaat is totaal verder geen issue. Zij heeft ook in mijn financiele situatie gezeten en het is fijn dat ze het nu beter heeft. ( ze is zeker niet mega rijk hoor maar kan regelmatig leuke dingen doen )
Het was om aan te geven dat het voor haar een vakantie van de zoveel is .
En voor mij bijzonder. Om financiele redenen en om praktische redenen. ( vervoer , hond mee , niet alleen kunnen nu. ( ga ik in de toekomst echt wel doen !)
Ik zou het ook al was het mijn derde vakantie dit jaar een kutstreek vinden hoor. Puur omdat je dit gewoon niet flikt naar iemand , en al helemaal niet naar een vriendin .
En ook al was het goedbedoeld . Ook een goedbedoelde kutstreek is een kutstreek.
CocoCharlie schreef op 16-09-2022 om 09:30:
Ik kan me helemaal vinden in de post van Jillz over de gelijkwaardigheid van de vriendschap. k heb ook contact met een verre vriendin die psychische klachten heeft en niet veel contacten heeft buiten mij. We bellen zo nu en dan en zien elkaar hooguit 2 x per jaar, maar zij ziet mij echt als haar beste vriendin, terwijl dat andersom echt niet zo is. Met mijn beste vriendinnen heb ik bijna dagelijks contact, we zien elkaar regelmatig, maken uitjes etc. Dat is echt een heel ander gevoel en dynamiek. Deze vriendin wilde op een gegeven moment aanhaken bij mijn vakantie met mijn kinderen en was heel erg teleurgesteld en verongelijkt dat ik dat niet wilde, want ik had mijn kinderen en zij had helemaal niemand en was al heel lang niet weg geweest en alleen gaan was voor haar ook geen optie. De vriendin van TO had natuurlijk ook meteen moeten zeggen dat ze niet wilde, ook al is dat heel lastig. Als ik die vriendin was zou ik daarom wel de helft van het geld van het huisje over maken, zeker ook omdat TO het niet breed heeft. Ik vind het trouwens sowieso vreemd dat er nooit is afgesproken dat ieder de helft zou betalen, als je samen weg gaat deel je toch automatisch de kosten voor het verblijf?
Ik heb haar gevraagd of ze met mij op vakantie wilde en daar over na mocht denken. Vriendin hoefde dat niet die reageerde binnen een minuut met Ja !! LEUK !!!
En dat ik voor haar niet zo belangrijk ben dat zou kunnen. Maar eerst vol enthousiasme alles door mij laten regelen. ( vind ik leuk om te doen hoor ) en dan zo...
Dan is zij er een niet zo belangrijke mee kwijt nu . En ik een iets belangrijkere voor mij. ( niet mijn hartsvriendin hoor )
En de betaalverdeling was voor mij prima ! Nu het zo eindigt vind ik er wel wat van . Zij geen kosten want ook geen benzine kosten en ik wel. Terwijl het niet mijn keuze is. Maar goed naar iemand die ze toch niet meer tegenkomt is dit wellicht gemakkelijker dan naar iemand die je regelmatig in het dorp tegen het lijf kan lopen.
En nogmaals. Het geld is echt niet zo belangrijk voor mij nu. Daarom ook het weg willen geven. Dat is nu mijn eerste optie en op MP zetten tweede en als dat het is boek ik een heerlijke sauna dag. Want daar ben ik wel aantoe.
Mija schreef op 16-09-2022 om 09:16:
[..]
Denken dat die vrouw Mym een vervelend mens vindt, is nog speculatiever. Ze heeft immers steeds benadrukt zin te hebben in die vakantie en het contact is altijd warm en gul geweest. De kans dat ze dat ze die affectie al die tijd heeft lopen faken is niet zo groot.
De kans dat ze bijvoorbeeld minder goed met Myms emoties kan omgaan (omdat ze eraan gerefereerd heeft als reden waarom ze nu niet met haar mee wil) maar dat pas te laat tegen haar vriendin durft te zeggen, is veel groter. En juist als je dan om iemand geeft, kan het zijn dat je te lang wacht om je grenzen aan te geven, omdat je ook wel weet dat zeggen: ‘ik kan niet zo goed omgaan met (jouw) heftige emoties’ ontzettend pijnlijk is voor degene die ze heeft. Hoe moet je dat op een nette manier doen? Dat is altijd pijnlijk, hoe goed je het ook inpakt. Het kan ook zijn dat het niet zo speelde toen de vakantie werd afgesproken. Maar nu komen die stomme operatie en het niet kunnen doorgaan van die vakantie erbij en komt er (logisch!) nog heel meer emotie bovenop en kan die vriendin het helemaal niet meer bolwerken.
Het is gewoon enorm pech dat er iets is gebeurd wat zoveel emoties oproept bij jou Mym. Waarbij het volkomen logisch is dat het zoveel oproept. En dan speelt er ook nog eens een keer zoveel meer pijn in jouw leven waardoor een teleurstelling nog zoveel harder aankomt. Dat er zoveel meer speelt in jouw leven, daar kun jij helemaal niks aan doen! Maar je vriendin ook niet.
Ik snap de teleurstelling en zelfs de intense pijn heel goed. Die zijn ook terecht, voor zover een gevoel (on)terecht kan zijn. Maar dat ik of iemand het snapt, wil nog niet zeggen dat ik of een ander op ieder moment in ons leven met die gevoelens overweg kan. Heel veel mensen zullen dat al helemaal niet kunnen en zullen niet jouw (en mijn) vrienden willen zijn. Maar als ze dat wel zijn en je voelt je veilig bij ze en ze bereiken hun grens, dan komt dat natuurlijk heel hard aan. Het is erg moeilijk om dat niet persoonlijk te nemen. En toch raad ik je aan om dat te proberen, op den duur. Het is al pijnlijk en verdrietig genoeg dat je de verbinding kwijtraakt. Om daar dan ook nog eens waardeoordelen over jezelf en over de ander aan te koppelen, dat maakt het nog zoveel zwaarder. Die vrouw is een waardevolle vriendin voor jou (geweest). Maak dat niet met terugwerkende kracht kapot! Het schaadt vooral jouzelf als je dat doet. Zorg goed voor jezelf Mym! Het leven is niet gemakkelijk. Je hebt veel te veel op je bordje liggen.
Dank !
Zit veel waarheid in.
En het eigenlijk niet op een niet pijnlijke manier kunnen zeggen dat klopt volledig
Waar ik moeite mee heb is dat ze het volledig bij mij neerlegt . Nog geen sorry. Het is voor haar nu opgelost. Zonder schade . En hoe ik er nu bijzit interesseert haar blijkbaar niet. En dat stukje doet best pijn !
En dit is een enorme rode kabel door mijn leven.. wat iets met mij doet , dat maakt niet uit. Ik mag er eigenlijk niet iets van zeggen want het is totaal onbelangrijk.
En dat weet zij van mij en dan zo doen dat raakt extra.
En natuurlijk is zij op geen enkele manier verantwoordelijk voor opgelopen trauma s !
Ik , dus weer die valkuil, zou juist omdat je het weet hier zo zorgvuldig mogelijk mee omgaan ook al zou dat niet voor mezelf de perfecte manier zijn.
voor mij doet het gevoel van de ander er wel toe! Juist door mijn verleden. Maar zo is dit niet perse ook voor anderen.
Missingyoumuch, je hebt meerdere keren antwoord en uitleg gegeven.
Dat hoeft niet, het kost alleen maar energie en die kun je wel ergens anders voor gebruiken.
Ik zou toch echt aandringen op het gebruik van die annuleringsverzekering. Daarmee krijg je alles terug. En ze heeft die verzekering tenslotte niet voor niks!