Financiën & huishouden - oneerlijke verdeling?
Hallo allemaal,
Sinds een jaar woon ik samen met mijn huidige partner in mijn eigen koophuis.
Mijn partner woonde hiervoor nog bij zijn ouders.
Van in het begin stelde hij niets te willen bijleggen voor het huis, daar het op mijn naam staat. Ik heb die redenering niet altijd even eerlijk gevonden (gezien hij van plan was om te gaan huren moest hij mij niet hebben leren kennen) maar heb me er voor de minste miserie bij neergelegd.
De overige kosten zijn allemaal 50/50, al liggen die wel een pak hoger sinds hij inwoont: sportzenders, filmzenders, gsm's, supersnel internet,... (allemaal dingen die ik niet gebruik maar wel voor dien mee te betalen).
Ook op vakantie gaan, etentjes,.. wenst hij allemaal 50/50 te doen.
Heel de huisinhoud is van mij maar gaat er iets stuk (zoals het bed nu) moet volgens hem 50/50 betaald worden. zelf eens iets uit eigen zak betalen zit er dus NOOIT in.
Brengt hij voor mij eens iets mee zoals een zak hondenvoer presenteert hij me meteen de rekening.
Hier heb ik het erg moeilijk mee aangezien zijn woonst al volledig gratis is en mijn maandelijkse kosten 1200 hoger liggen dan die van hem.
Dan het huishouden. Ik werk 50-60u/week, hij 38u/week. Alle overige tijd besteed hij aan gamen en televisie kijken. Ik zorg bovenop al mijn werk dus ook voor 90% van het huishouden. Ik ga naar de winkel, kook (ook voor de dagen dat ik er niet ben/ ik eet slechts 2 dagen de week thuis maar betaal mee voor de dagen dat ik er niet ben ook), poets, doe de was, onderhoud de tuin...
Ik wil het woord niet echt gebruiken maar begin soms echt wel te denken dat hij een beetje profiteert. Soms voel ik me heel erg alleen in deze relatie.
Wat denken jullie hiervan?
Balou93 schreef op 16-12-2022 om 11:54:
[..]
Dankjewel voor je reactie Mischa, Ik heb ondertussen al een keer of 3 geprobeerd om hierover in gesprek te gaan maar dan lijkt het alsof ik tegen een muur praat. Hij kent mijn standpunten maar doet er niets mee en zegt er nog minder over. Het enige wat hij kan uitbrengen is "je leven is nu toch ook makkelijker, ik betaal mee voor de vaste kosten, anders moest je alles alleen doen", maar eerlijk, dat gevoel heb ik niet. Het zou mij al heel veel doen moest hij eens iets uit eigen zak betalen, een weekendje weg uit blijk van appreciatie maar die is er duidelijk niet 😌.
Heel eerlijk: ik zou het uitmaken. Met zo'n houding is er toch geen basis voor een fijn leven samen. Hij denkt alleen maar aan zichzelf en hij neemt je niet serieus. Blijf jezelf in ieder geval wel serieus nemen want het is heel logisch dat je hier niet blij mee bent.
Balou93 schreef op 16-12-2022 om 12:00:
[..]
ik verdien een €1000 meer per maand (vooral door het kloppen van overuren) moest ik dat niet doen kan ik het op men eentje ook niet langer blijven bolwerken.
Dus je moet nu meer uren werken om de kosten te betalen? Volgens mij zouden je kosten lager zijn als je vriend niet bij je zou wonen.
Dus financieel is het interessant om hem er uit te gooien omdat je dan meer geld overhoudt of minder hoeft te werken.
Ook zou je minder werk hebben aan koken/schoonmaak etc.
Bovendien zou je je niet meer als een voetveeg laten behandelen door deze kleuter in een volwassen mannen lijf, waardoor je mogelijk ruimte in je hoofd en hart creëert voor iemand die wel een liefdevolle gelijkwaardige relatie met je wilt.
Ik zou t wel weten...
Wat maakt dat je met hem samen bent?
Jillz schreef op 16-12-2022 om 11:59:
[..]
Hij betaald niet mee aan de grootste kosten en heeft bovendien de kosten ook nog eens enorm verhoogd. Het zou mij niets verbazen als je nu zelfs duurder uit bent dan zonder hem. Klusjes zijn ook meer geworden want jij moet zelfs koken voor avonden dat je er niet bent.
Een keer iets uit eigen zak betalen is niet genoeg. Het moet gewoon eerlijk verdeeld worden. En zo niet zou ik mezelf nog eens goed afvragen of je met deze vent verder wil.
Het lijkt voor mij inderdaad zo dat ik nu duurder uitkom als daarvoor en het werk in het huishouden is ook verdubbeld.
Hij doet ook niet de minste moeite om mij te ontlasten, ook niet als ik zeg dat het me soms wat teveel word...
misschien is het inderdaad tijd voor een goed gesprek (al denk ik niet dat dat zal lukken) maar dan moet ik daar mijn conclusies maar uit trekken...
Je bent van Vlaanderen, aan je taalgebruik te lezen? Dan stuur hem snel eens op kot, om voor zichzelf te zorgen. Of naar zijn mama, zodat die de opvoeding even afmaakt want hij is blijven hangen in pubergedrag.
Als je samenwoont, heb je samen de zorg voor huis en haard. Dus niet jouw bedanken met een weekendje weg, je bent zijn huishoudster niet, maar meedoen. Zo niet; dan betaalt hij de poets. Plus de rest.
Hoe vervelend ook, hij gaat niet veranderen omdat je dat vriendelijk of huilend vraagt. Maar dat sámen doen is wel essentieel in iédere relatie. Wil hij niet dan is het tijd voor een keuze; samen doen of bij mama doen. De keuze is niet wat het nu is; hier doen of je bij mama bent.
De eerlijke oplossing blijft nl dat hij wel bijdraagt. Aan rente, onderhoud en verzekeringen. Dat jij de aflossing betaalt en hij datzelfde geld dan spaart, moest hij er toch uitgaan kan hij dat als een soort overwaarde gebruiken. Voor de rest; maak een en/of waar je boodschappen, huis, meubilair enz van betaalt.
Eigenlijk zou je dan (zakgeldregeling) beiden evenveel moeten overhouden, maar dat is een stapje te ver denk ik.
Voor nu; het is niet tof, maar recht je rug en stel hem de keuze. De tijd van vragen is voorbij.
(En zeg sws al die dure abonnementen alvast op. Als hij weg is, zijn ze toch niet meer nodig).
Perfecte voorbeeld waarom je dus nooit gaat samen wonen met iemand die nog niet alleen heeft gewoond.
Genoeg mannen die kunnen koken en de was kunnen doen, maar toch vallen vrouwen telkens weer voor zo'n prachtexemplaar.
Balou93 schreef op 16-12-2022 om 12:00:
[..]
Alle kosten die aan het huis verbonden zijn zijn voor mijn rekening. Zo ook bvb de brandverzekering. Heb hem al proberen duidelijk te maken dat als je huurt je ook een brandverzekering dient te betalen, maar deze ligt op mijn huis dus vind hij het niet nodig hiertoe bij te dragen...
ik verdien een €1000 meer per maand (vooral door het kloppen van overuren) moest ik dat niet doen kan ik het op men eentje ook niet langer blijven bolwerken.
Je klinkt als een vrouw die van aanpakken weet en haar zaken goed op orde heeft. Maar hoe kan het toch dat vrouwen zich zo vaak laten ringeloren door een vent als het op geld aankomt? Voor de duidelijkheid, jíj bent de huiseigenaar en jíj bent degene die de voorwaarden bepaalt waaronder een ander daar mag wonen, niet hij. Kom je daar samen niet uit dan blijf je latten. Dan kan hij terug naar zijn moeder of zelf gaan kopen of huren, dan vallen er geen kosten meer te delen met jou.
Kom aan, als je hem niet buiten wil zetten omdat dit allemaal niet zo liefdevol is kom dan in ieder geval voor jezelf op. Je kan dit.
Hahaha, dit verhaal is niet echt hoop ik? En als het dat wel is, slimme jongen. Gaan samenwonen maar geen huur betalen, en niks uitvoeren in het huishouden.
We kunnen nu zeggen dat hij een profiteur is, maar je laat het zelf gebeuren.
Tijd om rond de tafel te zitten. Vanaf nu elke maand 500 euro huur, en een lijst met huishoudelijke taken waar hij verantwoordelijk voor is. En ja, mannen kunnen ook strijken.
Valdemar schreef op 16-12-2022 om 12:17:
Perfecte voorbeeld waarom je dus nooit gaat samen wonen met iemand die nog niet alleen heeft gewoond.
Genoeg mannen die kunnen koken en de was kunnen doen, maar toch vallen vrouwen telkens weer voor zo'n prachtexemplaar.
Nou.... onze zoon en schoonzoon zijn allebei vanuit huis gaan samenwonen, en kunnen toch echt heel goed koken en t huishouden doen. Btw, dochter en schoondochter hadden ook nog nooit alleen gewoond. Tja, er was geen woonruimte he?
Mischa83 schreef op 16-12-2022 om 12:12:
[..]
Dus je moet nu meer uren werken om de kosten te betalen? Volgens mij zouden je kosten lager zijn als je vriend niet bij je zou wonen.
Dus financieel is het interessant om hem er uit te gooien omdat je dan meer geld overhoudt of minder hoeft te werken.
Ook zou je minder werk hebben aan koken/schoonmaak etc.
Bovendien zou je je niet meer als een voetveeg laten behandelen door deze kleuter in een volwassen mannen lijf, waardoor je mogelijk ruimte in je hoofd en hart creëert voor iemand die wel een liefdevolle gelijkwaardige relatie met je wilt.
Ik zou t wel weten...
Wat maakt dat je met hem samen bent?
Meer uren werken durf ik niet te stellen, ik werkte altijd al wel veel maar hield ook meer over (ging ook wel minder uitstapjes maken etc).
Waarom ik met hem samen ben? In het begin klikte het heel erg goed, nu nog als ik niet begin te piekeren over de financiën en het huishouden... Maar die laatste gedachten halen meer en meer de bovenhand.
Biebel schreef op 16-12-2022 om 12:16:
Je bent van Vlaanderen, aan je taalgebruik te lezen? Dan stuur hem snel eens op kot, om voor zichzelf te zorgen. Of naar zijn mama, zodat die de opvoeding even afmaakt want hij is blijven hangen in pubergedrag.
Als je samenwoont, heb je samen de zorg voor huis en haard. Dus niet jouw bedanken met een weekendje weg, je bent zijn huishoudster niet, maar meedoen. Zo niet; dan betaalt hij de poets. Plus de rest.
Hoe vervelend ook, hij gaat niet veranderen omdat je dat vriendelijk of huilend vraagt. Maar dat sámen doen is wel essentieel in iédere relatie. Wil hij niet dan is het tijd voor een keuze; samen doen of bij mama doen. De keuze is niet wat het nu is; hier doen of je bij mama bent.
De eerlijke oplossing blijft nl dat hij wel bijdraagt. Aan rente, onderhoud en verzekeringen. Dat jij de aflossing betaalt en hij datzelfde geld dan spaart, moest hij er toch uitgaan kan hij dat als een soort overwaarde gebruiken. Voor de rest; maak een en/of waar je boodschappen, huis, meubilair enz van betaalt.
Eigenlijk zou je dan (zakgeldregeling) beiden evenveel moeten overhouden, maar dat is een stapje te ver denk ik.
Voor nu; het is niet tof, maar recht je rug en stel hem de keuze. De tijd van vragen is voorbij.
(En zeg sws al die dure abonnementen alvast op. Als hij weg is, zijn ze toch niet meer nodig).
Klopt, ik ben van Vlaanderen ☺️.
Je hebt gelijk.., ga het er met hem nog eens over hebben vanavond. Ik voel me hier al een hele tijd niet goed over maar begon ook wat te twijfelen aan mezelf. Alle reacties hier maken me duidelijk dat die twijfel niet nodig is en ik er gewoon voor moet gaan. Uiteindelijk heb ik niets te verliezen...
Moxxie schreef op 16-12-2022 om 12:22:
[..]
Je klinkt als een vrouw die van aanpakken weet en haar zaken goed op orde heeft. Maar hoe kan het toch dat vrouwen zich zo vaak laten ringeloren door een vent als het op geld aankomt? Voor de duidelijkheid, jíj bent de huiseigenaar en jíj bent degene die de voorwaarden bepaalt waaronder een ander daar mag wonen, niet hij. Kom je daar samen niet uit dan blijf je latten. Dan kan hij terug naar zijn moeder of zelf gaan kopen of huren, dan vallen er geen kosten meer te delen met jou.
Kom aan, als je hem niet buiten wil zetten omdat dit allemaal niet zo liefdevol is kom dan in ieder geval voor jezelf op. Je kan dit.
Dankjewel Moxxie,
Ik begon echt te twijfelen aan mijzelf, kon mijn verhaal ook niet echt ergens kwijt. Ben heel erg blij dat ik dit vandaag heb neergeschreven, neemt mijn twijfel helemaal weg.
Ik zou nog een keer heel goed het gesprek aangaan en hem precies duidelijk maken wat je van hem verwacht. Hij klinkt inderdaad als een flinke profiteur. Dus betalen voor zijn eigen zaken als tv-zenders en duurder internet, een eerlijke verdeling van de kosten en dat hij minimaal de helft van het huishouden op zich neemt. Doet hij dat niet, dan kan hij kiezen: op zichzelf gaan wonen, terug naar zijn ouders of het is over tussen jullie. Je moet dit echt niet pikken zeg!
hij kan van alles zeggen en vinden, maar ik begrijp vooral niet waarom jij dit oké vindt. Op alle gebieden van samenwonen is de balans helemaal zoek. En jij laat het gebeuren.
Zie je dit echt nog 40 jaar voor je zo? Als er kinderen komen, zijn die ook voor jou.
Een heel stevig gesprek met eerlijke verdeling en anders weer terug naar zijn moeder. Zo wil je toch niet leven?
Ik heb vooral heel veel vragen! Waarom laat je dit gebeuren? Waarom kook je voor hem terwijl je enorm veel werkt en maar 2 keer per week thuis eet? Waarom doe jij alles in huis? Waarom betaalt hij niet mee aan de rente en betaal jij wel mee voor dingen van hem? Waarom laat je dit al een jaar gebeuren terwijl je weet dat het enorm oneerlijk verdeeld is? Als hij dit niet wil toegeven, waarom is het dan een leuke partner waarmee je wil samenwonen?! Kom voor jezelf op, laat hem meer betalen en doe minder in huis terwijl hij lekker zit te gamen! Ik hoop dat het je lukt om meer op je strepen te gaan staan en als hij niets wil veranderen je hem laat verhuizen. Er zijn echt wel mannen die hier heel anders in staan, het normaal vinden dat ze net zoveel in huis doen, kunnen koken en gewoon eerlijk meebetalen.
Mischa83 schreef op 16-12-2022 om 12:12:
[..]
Wat maakt dat je met hem samen bent?
Het enige wat ik zou kunnen bedenken: het moet wel verdraaid goede sex zijn.
Maar meestal het iets dat er insluipt. Verliefd, beetje laten overdonderen en het patroon nu niet kunnen doorbreken.