Cadeau weigeren/terug geven.
De titel zegt het al eigenlijk. Een cadeau weigeren of terug geven, is dit asociaal of juist eerlijk?
Ik ben vooral benieuwd wat jullie ervaringen hier mee zijn, hoe hebben jullie het aangepakt wanneer je een ongewenst cadeau kreeh? Houden, of weigeren?
Ik zou me zowel als gever als krijger ontzettend lullig voelen als je een cadeau wat je overhandigd word zou weigeren.
Ik pak het aan en bedank vriendelijk, daarna geef ik het weg aan iemand die er wel blij van word.
Ligt eraan wie het geeft. Bij mijn man ben ik eerlijk, bij de rest plak ik een smile op.
Eerlijk zijn vond ik altijd lastig, tot ik hoorde van de "sandwich methode" en sindsdien vind ik het zelf minder moeilijk. Die aanpak houdt in dat je eerst iets positiefs zegt, dan de negatieve boodschap en afsluit met iets positiefs. En dat gaat eigenlijk automatisch.
Toen ik bijvoorbeeld een boek kreeg wat echt mijn smaak niet was, heb ik man eerst bedankt voor de gedachte achter het cadeau, eerlijk gezegd dat dit mijn smaak niet is en toen gezegd dat ik wel echt heel blij ben dat hij erover na had gedacht waar hij me blij mee kon maken en dat hij ook niet kon weten dat ik niet van die specifieke auteur hou (het genre lees ik namelijk wel). Heb het boek vervolgens omgeruild.
Maar heb jij een specifieke kwestie die je wilt voorleggen of is dat te herkenbaar?
Van mijn familie en partner verwacht ik een kado wat bij mij past... dus dan zou ik er wat van zeggen. Van mensen die niet zo dicht bij mij staan : aannemen, dank je wel zeggen, en verder geven.
Nee, dit zou ik niet doen.
er.is.maar.1.Pino schreef op 18-07-2021 om 17:34:
Ligt eraan wie het geeft. Bij mijn man ben ik eerlijk, bij de rest plak ik een smile op.
Eerlijk zijn vond ik altijd lastig, tot ik hoorde van de "sandwich methode" en sindsdien vind ik het zelf minder moeilijk. Die aanpak houdt in dat je eerst iets positiefs zegt, dan de negatieve boodschap en afsluit met iets positiefs. En dat gaat eigenlijk automatisch.
Toen ik bijvoorbeeld een boek kreeg wat echt mijn smaak niet was, heb ik man eerst bedankt voor de gedachte achter het cadeau, eerlijk gezegd dat dit mijn smaak niet is en toen gezegd dat ik wel echt heel blij ben dat hij erover na had gedacht waar hij me blij mee kon maken en dat hij ook niet kon weten dat ik niet van die specifieke auteur hou (het genre lees ik namelijk wel). Heb het boek vervolgens omgeruild.
Maar heb jij een specifieke kwestie die je wilt voorleggen of is dat te herkenbaar?
De sandwich methode ga ik onthouden!
Het is idd een heel specifieke kwestie die vrij herkenbaar is (denk ik) dus ik durf dat niet zo neer te plempen waar ik mee zit.
Weigeren of terug geven vind ik echt asociaal. Tegen naasten zou ik wel beleefd door laten schemeren na verloop van tijd waar ik wel en niet blij van word. Maar dat is meer omdat ik het zonde van hun geld vind als dingen niet gebruikt worden en achter in de kast belanden. Voor mij wel een reden om alleen nog maar cadeau bonnen te geven.
Schiet me gelijk van alles te binnen over dit onderwerp! Ik open een topic 
ik zou het aannemen en doorverkopen
Ik zou er niks van zeggen en denken: ze hebben de moeite genomen wat mee te nemen.
Ik vind het zo zonde als mensen geld uitgeven aan een cadeau waar ik vervolgens helemaal niets kan (al helemaal als ze me vragen wat ik wil en dan toch iets anders kopen). Bij de meeste vrienden/familie is dus de afspraak dat we van tevoren vragen wat iemand wil en dat geven. Maar mijn schoonmoeder koopt gewoon wat anders als ze het gevraagde niet leuk vindt... Daar heb ik me, soort van, bij neergelegd.
het is vaak moeilijk om een kado te verzinnen waar iemand blij mee is.Zeker bij mensen die alles al hebben en als ze iets willen dat zelf kopen. Daarom hebben wij met vriendinnen onderling kado's afgeschaft en nemen we degene die jarig is geweest mee uit lunchen en aarna borrelen. Degene die jarig is hoeft niet te betalen.
Alleen als het van m'n eigen ouders is zeg ik er iets van. Ik weet dat m'n moeder altijd het bonnetje bewaart voor het geval iemand wil ruilen, dus als ze dan bv komt met een boek dat ik al heb zeg ik dat gewoon. Voor het overige zag ik altijd dat ik het superlief vind, dankjewel! En dan geef ik het weg aan iemand die het hopelijk wel leuk vindt, en als het echt meuk is (heel goedkope bonbons ofzo, of een stinkende geurkaars) gooi ik het weg of breng ik het naar de kringloop.
Ik vind het nooit erg als ik iets krijg wat ik niet wil hebben. Het gaat om het gebaar.
Ik zou een cadeau niet teruggeven of weigeren, vooral niet bij kleine cadeaus. Bij grote cadeaus zou ik eerder eerlijk zijn.