Zit er momenteel doorheen
maar ik blijf doorgaan, want opgeven is geen optie. Heb vorig jaar een dieptepunt gehad en toen alles losgelaten, dus daar wil ik niet meer heen. Nu ben ik constant bezig, moet ik van alles doen en ervaar ik soms wel te veel stress en voel ik me best wel down. Niemand weet dit van mijn omgeving, maar de laatste maand heb ik last van huilbuilen en moet ik elke dag wel janken onderweg naar huis of voor het slapen gaan.
Dan denk ik ook aan bepaalde moment wat me is aangedaan en raak ik gewoon weer emotioneel.
Ik weet niet wat ik ermee aanmoet. Ja psychische hulp zoeken, maar is dat wel slim om alles weer naar boven te halen terwijl daar nu helemaal geen ruimte voor is?
ik ben namelijk 7 dagen per week bezig en na een sessie sloop je weer je lichaam dus ik ben bang dat het niet nu uitkomt..
Ik ben momenteel doodop en voel me lichamelijk ook niet oke. Wil bloed gaan testen om te achterhalen of iets daar aan valt te verbeteren.
maar ik zie t soms echt niet meer zitten allemaal en haal eigenlijk nergens plezier uit maar ik sta ook niet stil. Ik voel me niet echt depressief maar meer opgebrand. Ik ben heel erg bang voor een burnout en heb al een keer ziekgemeld op werk en stage dus nu moet ik nog 2 maanden volhouden. Ik weet het niet meer.
Rustiger aan doen doe ik al door veel rusten na stage of werk, maar ik heb zoveel taken nog aan opdrachten of dingen weer te doen waarbij verhuizing dus ik word soms gek dat alles in een keer op me afkomt maar heb er zelf allemaal voor gekozen dus moet ermee dealen.
Langs de huisarts inderdaad en mss kan je bij een poh terecht gewoon dat met je mee kan denken welke rustmomenten je in kan bouwen
wanneer is je volgende vakantie? Heb je die niet dan inplannen
wat gaat er allemaal wel goed? Mss je stage al bijna klaar of zijn ze tevreden met je? Kom zet alles eens onder elkaar en praat met je moeder of zus of een vriendin.
Ik zou toch hulp zoeken. Je gezondheid is belangrijk en iedere dag huilbuien is echt niet gezond. Begin inderdaad gewoon bij de praktijkondersteuner ggz van de huisarts en vertel die ook wat je hier vertelt over je twijfels of je alles wel moet oprakelen.
Je zou ook kunnen kijken of iemand (iemand die je vertrouwt in je omgeving, de praktijkondersteuner, een maatschappelijk werker, een decaan van je school) met je mee kan denken hoe je je taken en werkzaamheden op korte termijn wat kunt verlichten. Want 7 dagen per week bezig moeten zijn voor langere tijd is ook niet gezond.
Sterkte! 
Gewoon doorgaan is zo toch geen optie, zoek hulp, ga in ieder geval met iemand praten!
En sterkte
To, dat klinkt allemaal niet heel gezond. Zeven dagen in de week doorgaan breekt elk mens op een gegeven moment op.
Ik zou zo denken: vraag nu wel om hulp. Als je al dingen gaat oprakelen, dan is dat pas na maanden ivm wachtlijsten. Dan is je stage voorbij. Zorg dat je dan ook echt een rustpauze inlast en niet direct doordendert in het volgende.
ga je dit topic ook weer laten verwijderen zoals al je andere topics? Dat stimuleert niet echt om steeds advies te geven namelijk.
Er is jou steeds geadviseerd professionele hulp in te schakelen, maar dat wil je niet! Waarom dan steeds een nieuw topic als je toch niets van anderen wilt aannemen?
Mijn stagebegeleider is niet tevreden over mij en heb zelfs onvoldoende gekregen voor tussentijdse beoordeling, in principe geen ramp als de eindbeoordeling maar uiteindelijk wel voldoende is. Maar dat zorgt natuurlijk ook wel wat voor extra spanning allemaal.
Ik wil wel professionele hulp miss zoeken, maar dan niet via zorgverzekeraars want dat duurt lang en ik vind hen niet goed doordat ze vaak aan protocollen vast zitten. Heb wel op google gekeken of ik iemand zo kan vinden maar niet echt mee opgeschoten.
Heb vandaag bloed laten prikken dus ben ook benieuwd of daar wat uit te halen valt.
Nog 2 maanden en daarna klaar en ga ik we even rustig aan doen. Ga dan pas na een halfjaar rust weer opnieuw afstudeerstage doen en niet meteen achteraan plakken.
Ik heb de bloeduitslag terug gekregen, blijkt alles in orde te zijn. Maar heel irritant ik heb gevraagd of ze bepaalde dingen ook moesten onderzoeken zoals vit b12 en ijzer en ik zie dat die gwn niet is meegenomen.
Maar goed ik denk dat ik gewoon rust nodig had en nu gaat het weer oke. Was even een mental break down. Heb wel soms de behoefte om tegen iemand te kunnen lullen wanneer het niet gaat maar hulp komt niet vanzelf aanwaaien.
ik ga wel kijken, in principe voel ik me nu weer echt goed en stabiel.
Ik wil ook geen topics meer openen. Helaas hebben de mods al me aangesproken dat ze mijn topics niet meer gaan verwijderen.
Ik heb ook niks aan niemand eigenlijk. Ja soms wel maar eigenlijk ook weer niet.
ik praat toch tegen mezelf als ik hulpverleners inschakel is het zoals het hier gaat verlopen.
Uiteindelijk hebben we niemand nodig mensen.
je psychische problemen kun je prima zelf oplossen en soms is het leven eenmaal kut ,, dat verander je niet door er over te blijven malen.
Je zegt dat je je weer stabiel en goed voelt. Als ik je je berichten lees ben je dat helemaal niet. Neem jezelf serieus en ga professionele hulp zoeken.
En hoezo niet via de zorgverzekeraars? Wil en kun je de psycholoog dan zelf betalen?
Begin bij de huisarts.
_Arianna_ schreef op 26-11-2022 om 01:20:
Je zegt dat je je weer stabiel en goed voelt. Als ik je je berichten lees ben je dat helemaal niet. Neem jezelf serieus en ga professionele hulp zoeken.
En hoezo niet via de zorgverzekeraars? Wil en kun je de psycholoog dan zelf betalen?
Begin bij de huisarts.
Ik wil het wel ma ik moet even kijken of ik iemand kan treffen waarmee een klik er ook is.
nee die vind ik slecht en ja zo duur is het niet.
komt op hetzelfde neer als zorgverzekeraars en je kan kiezen of roken of ventileren bij een psych. Huisarts kan wel, ik mag haar wel maar die weten niet van mijn leven.
Eigenlijk heb ik ook geen zin om opnieuw weer te gaan praten over dingen waar ik mee zit.
daarom is iemand zelf inhuren we prettig dat je zelf kan bepalen wanneer je er we of gewn behoefte aan hebt om te praten
vergis je je er niet in hoe duur psychologische hulp is?
Ik lees dat een half uur hulp van een psycholoog gemiddeld 100 euro kost. Dat kost je zo heel veel geld hoor.
Ik snap je weerzin om je verhaal opnieuw te vertellen en dat je een klik met een psycholoog wil. Het is lastig om die persoon te vinden. De POH kan je hierbij helpen.
En verdiep je vooraf in de kosten als je zelf gaat betalen.
Cleopatra. schreef op 26-11-2022 om 06:47:
[..]
Ik wil het wel ma ik moet even kijken of ik iemand kan treffen waarmee een klik er ook is.
nee die vind ik slecht en ja zo duur is het niet.
komt op hetzelfde neer als zorgverzekeraars en je kan kiezen of roken of ventileren bij een psych. Huisarts kan wel, ik mag haar wel maar die weten niet van mijn leven.
Eigenlijk heb ik ook geen zin om opnieuw weer te gaan praten over dingen waar ik mee zit.
daarom is iemand zelf inhuren we prettig dat je zelf kan bepalen wanneer je er we of gewn behoefte aan hebt om te praten
Als je een goede hulpverlener hebt zal die toch met jou willen praten over moeilijke dingen. Het heeft natuurlijk geen zin om over al je successen daar te gaan zitten vertellen. En over het wanneer: je maakt toch gewoon een afspraak en als je dan niet kunt of niet wilt zul je toch in alle gevallen gewoon af moeten zeggen? Gaan ze ook over zeuren dan als het goed is en vaak voorkomt, want als ze met jou meepraten wat schiet je er dan mee op?
Ik snap het wel want ik ben ook nooit naar de GGz gegaan, maar dan was ik wel goed verzekerd of bijvoorbeeld een werkgever betaalde mee. Maar ook bij de GGz zullen bekwame goede mensen zitten. Die kun je ook treffen (na een lange wachttijd misschien). Ik zou toch naar je huisarts gaan, die hulp vragen en tegen de tijd dat je aan de beurt bent denk je er misschien anders over, of blijk je een goede klik te hebben. Dan kun je altijd nog zien.
Zo zonde om zo je jonge jaren door te worstelen, echt, wees niet eigenwijs en begin bij (de praktijkondersteuner van) je huisarts!
Oh wacht ik zie nu dat je goed verzekerd bent, ik snapte in eerste instantie dat ventileren en roken niet.
Ga eens googelen en plaatjes kijken (foto's) van behandelaren en de sites en wat ze doen en ga kennismaken en klikt het niet dan skip je die.
Elaine68 schreef op 26-11-2022 om 11:39:
[..]
Als je een goede hulpverlener hebt zal die toch met jou willen praten over moeilijke dingen. Het heeft natuurlijk geen zin om over al je successen daar te gaan zitten vertellen. En over het wanneer: je maakt toch gewoon een afspraak en als je dan niet kunt of niet wilt zul je toch in alle gevallen gewoon af moeten zeggen? Gaan ze ook over zeuren dan als het goed is en vaak voorkomt, want als ze met jou meepraten wat schiet je er dan mee op?
Ik snap het wel want ik ben ook nooit naar de GGz gegaan, maar dan was ik wel goed verzekerd of bijvoorbeeld een werkgever betaalde mee. Maar ook bij de GGz zullen bekwame goede mensen zitten. Die kun je ook treffen (na een lange wachttijd misschien). Ik zou toch naar je huisarts gaan, die hulp vragen en tegen de tijd dat je aan de beurt bent denk je er misschien anders over, of blijk je een goede klik te hebben. Dan kun je altijd nog zien.
Zo zonde om zo je jonge jaren door te worstelen, echt, wees niet eigenwijs en begin bij (de praktijkondersteuner van) je huisarts!
Oh wacht ik zie nu dat je goed verzekerd bent, ik snapte in eerste instantie dat ventileren en roken niet.
Ga eens googelen en plaatjes kijken (foto's) van behandelaren en de sites en wat ze doen en ga kennismaken en klikt het niet dan skip je die.
Ja ik heb er niet al te veel goede ervaring mee gehad dus vandaar dat ik het dan via een andere manier wilde uitproberen of dat beter uitpakt.
Dat ventileren dus je betaald ongeveer hetzelfde wat ik maandelijks kwijt zou zijn aan roken zou ik ook kunnen uitbesteden door met iemand te gaan praten. Was puur een rare vergelijking om aan te kaarten dat die optie helemaal niet zo veel vraagt van je.
Maar ik wil juist ook over successen praten dan creëer je toch ook een fijne sfeer en ik wil dat ik er ook wat uit haal dan alleen jezelf neerhalen door over alleen over nare dingen te praten.
Een goede ggz-behandeling laat jou natuurlijk niet alleen maar ventileren, maar afhankelijk van wat er in een situatie nodig is bijvoorbeeld: zelf leren oplossen, hanteren of voorkomen van problemen, het herkennen van en omzetten van belemmerende negatieve gedachten over jezelf, het verwerken van de impact van een trauma, jezelf beter leren kennen en accepteren, het vergroten van zelfredzaamheid, het herkennen en doorbreken van negatieve patronen in je handelen en denken.
Je moet daar echter wel voor open staan, en dat lijkt me bij jou het probleem.
Is het dan niet bedoeling dat je zelf ook mag bepalen welke behandelingsmethode je krijgt of hebben zij het voor het zeggen.
Die ik dus had luisterde niet naar wat ik wilde terwijl ik andere mensen ken die zelfs behandelaar hebben gehad waarbij ze zelf de client vroegen of ze wel die behandeling wilde en mochten bepalen dus, bij mij was dat niet het geval.
Maar goed mijn ggz vertrouwen is natuurlijk helemaal weg en daarom als ik het al een kans wil gaan geven moet het via een andere weg gaan.