Wel of niet vertellen? Chronische depressie
Chronische depressie als in: terugkerend (al 40 jaar) en chronisch, die staat erom bekend dat ze niet diep zijn, maar wel (ook) lang kunnen duren.
Huidige situatie: zie dit draadje,
https://www.viafora.nl/forum/psyche-en-mentaal/wat-te-doen-met-een-off-day?page=1#22
Ik heb een berg tekst onderaan geplempt (dus niet de openingspost), 28-10.
wel/niet vertellen is iets waar ik altijd wel mee zit, en juist in situaties als deze moet ik daar wat van vinden (en wel/niet vertellen) terwijl ik niet goed in staat ben keuzes te maken en de consequenties daarvan overzien.
Ik wil liever nooit iets vertellen, want ik wil normaal zijn. Ik heb bijvoorbeeld wel aan goede vriendinnen verteld dat ik medicatie slik hiervoor en verder heb ik het er niet over met hen, ik ga niet elk dal delen, gezeur waar niemand iets aan heeft.
Mijn ouder weet hier veel van, en afhankelijk van de hoeveelheid sh*t op zijn eigen bord gooi ik daar ook weleens wat neer. En tegen mijn zussen kan ik ook zeggen: gaat ff niet.
Werkgever vind ik lastig. Ouder is daar duidelijk in: niet, nooit, nooit! over vertellen.
Mijn werkgever is echter niet gek, die weet er e.e.a. van en ziet het heus wel als ik 'niet in m'n vel' zit. Die zou ik eerder chagrijnig maken door te doen alsof er niks is, hij vindt dat hij moet weten waar hij op moet rekenen. En ja, in een dal beperken mijn werkzaamheden zich tot het hoogst noodzakelijke, zonder dal ben ik een inspirerende gesprekspartner vol ideeën.
Mja. Wat is nu handig. Ik klets nu overal omheen merk ik, kom voor zakelijke mail a, begin te ratelen over mijn dochter en haar schoolresultaten, ga door naar zakelijke mail b en zit in mijn hoofd eigenlijk bij taak c en d en in welke volgorde ik die vandaag zal gaan doen (terwijl ik eigenlijk al weet dat de volgorde vast ligt, die heb ik zelf mogen kiezen zelfs).
- Ik wil geen vertrouwen kapot maken
- Ik wil niet de aandacht vestigen op: er is weer eens wat / ik ben niet normaal
- Ik wil gewoon ff niks!
Peiling
Duidelijker zijn over de chronische depressie en wanneer die (a.s.) optreedt?
Viva-amber schreef op 28-10-2021 om 19:26:
[..]
Zij kan je toch doorverwijzen naar een GGZ. Of kom je daar al?
Of bedoel je psycholoog en zo? Ik ben uiteindelijk terecht gekomen bij een psychiater, 2e lijns is dat of zo? Maar op dit moment geen behandelende contacten. Weet ook niet goed hoe ik dat op moet starten, behalve via de huisarts dan. Ik slik mijn medicijnen, daar bemoeit verder niemand zich tegenaan.
Hoi SusannaT, schuif gerust terzijde als je niks met mijn reactie kunt, maar ik vraag me af of je ADHD misschien een startpunt kan zijn voor coaching/behandeling? Ik was niet verbaasd toen je schreef dat dat ook een rol speelt, want je manier van schrijven vond ik wat 'all over the place'. Een familielid van mij heeft ook ADHD en heeft in relatie daarmee ook depressieve periodes gehad. Nu kan ik uit een topic hier natuurlijk niet afleiden wat bij jou kip en ei is, en dat is ook niet de bedoeling (noch mijn expertise), maar wellicht dat het wel een idee is om eens uit te gaan van ADHD. Ik kan me voorstellen dat diverse dingen die je noemt daar ook mee te maken hebben en je veel energie kosten. En er is bij mijn weten ook wel gerichte hulp/coaching op mogelijk. Maar wellicht heb je dat al gedaan/geprobeerd, hoor. Ik schrijf vooral even op wat me opvalt.
coolpack2 schreef op 28-10-2021 om 21:13:
Hoi SusannaT, schuif gerust terzijde als je niks met mijn reactie kunt, maar ik vraag me af of je ADHD misschien een startpunt kan zijn voor coaching/behandeling? Ik was niet verbaasd toen je schreef dat dat ook een rol speelt, want je manier van schrijven vond ik wat 'all over the place'. Een familielid van mij heeft ook ADHD en heeft in relatie daarmee ook depressieve periodes gehad. Nu kan ik uit een topic hier natuurlijk niet afleiden wat bij jou kip en ei is, en dat is ook niet de bedoeling (noch mijn expertise), maar wellicht dat het wel een idee is om eens uit te gaan van ADHD. Ik kan me voorstellen dat diverse dingen die je noemt daar ook mee te maken hebben en je veel energie kosten. En er is bij mijn weten ook wel gerichte hulp/coaching op mogelijk. Maar wellicht heb je dat al gedaan/geprobeerd, hoor. Ik schrijf vooral even op wat me opvalt.
Lief. En het lijkt steeds of ik hard nee roep tegen hulp, maar dat is lastig. Ik moet een afspraak bij de huisarts maken (hoge drempel, want ik moet iets dóén en heel gemakkelijk 'komt het er gewoon niet van').
Na die drempel een lang proces van de ene naar de andere tot je op het juiste plekje zit en daar hulp kunt krijgen. En ook dat kost heel veel tijd (en energie). In de hoop daar beter uit te komen.
Ondertussen zit mijn omgeving (werk en privé) met de mening: wat doe je toch bij al die psychologen? Helpt dat al? Je kunt toch ook gewoon (vul in standaardoplossing die allang tot mijn repetoir behoort). Iedereen in mijn omgeving is sceptisch tegenover dit soort hulpverleners, dat helpt niet bepaald.
Snap ik, en ik (her)ken de zoektocht, dus ik oordeelde daar niet over. Wat jammer dat jouw directe omgeving dat blijkbaar wel doet.
Ik vind het een hele lastige vraag. Ik heb het op het werk een tijdje wel gedaan. Ik kreeg een leidinggevende waarmee ik het heel goed kon vinden en het vertrouwen is langzaam gegroeid. Mijn leidinggevende is heel begripvol. Ik werk erg graag met hem samen en hij is heel betrokken, ook op menselijk vlak. Maar mijn openheid heeft er op een gegeven moment ook toe geleid dat ik een bepaald project niet mocht doen, puur omdat hij van mening was dat het te belastend was voor mij. Terwijl ik echt dacht daar meer energie van te zullen krijgen. Daar heb ik echt een flinke klap van gekregen. Omdat ik mijn leidinggevende echt heel erg waardeer, heb ik daar uiteindelijk geen boosheid aan overgehouden. Maar ik ben wel veel terughoudender geworden in wat ik vertel. Ik hou er toch niet zo erg van als anderen 'voor mijn eigen bestwil' over me gaan beslissen, ook niet als ze het goed bedoelen. Betekent wel dat het masker weer op zit. Daar ben ik eigenlijk niet zo goed in. Het kost me veel energie en ik voel me minder verbonden met het werk. Dat is eigenlijk ook niet zo gezond voor mij, me zo terugtrekken. Ik vind de vraag: 'wat is het beste' heel moeilijk te beantwoorden.
SusannaT schreef op 28-10-2021 om 20:58:
[..]
Breed sociaal loket heet dat bij onze gemeente?
En met mijn dochter loop ik bij Altrecht, en daar zijn voor mij ook mogelijkheden
Ik zou die kans pakken.
Viva-amber schreef op 29-10-2021 om 08:10:
[..]
Ik zou die kans pakken.
Altrecht is GGZ, je kan je huisarts om een verwijzing vragen, maar ook de bedrijfsarts mag verwijzen.
wat heb je uiteindelijk gedaan?
Niks gezegd. Mijn gemiste deadline is onopgemerkt, die is vanwege een ander naar rond deze week verplaatst. Ik heb maandag stuiterend doorgebracht op school, dinsdag goed doorgekomen op werk, ternauwernood 's avonds mijn sporttraining doorgekomen en na afloop janken in de auto gezeten. Maar hé, niemand heeft iets gemerkt.
Vandaag mijn vrije dag, ik heb mijn zoon met een folder en papier aan een verlanglijstje gezet en ben "even" op bed gaan liggen, ik heb ruim twee uur geslapen.
Ik weet het niet meer, ik wil gewoon niet, alle zeilen bijzetten, kost zoveel energie
SusannaT schreef op 03-11-2021 om 19:10:
Niks gezegd. Mijn gemiste deadline is onopgemerkt, die is vanwege een ander naar rond deze week verplaatst. Ik heb maandag stuiterend doorgebracht op school, dinsdag goed doorgekomen op werk, ternauwernood 's avonds mijn sporttraining doorgekomen en na afloop janken in de auto gezeten. Maar hé, niemand heeft iets gemerkt.
Vandaag mijn vrije dag, ik heb mijn zoon met een folder en papier aan een verlanglijstje gezet en ben "even" op bed gaan liggen, ik heb ruim twee uur geslapen.
Ik weet het niet meer, ik wil gewoon niet, alle zeilen bijzetten, kost zoveel energie
Tijd voor de huisarts. Knuffel!