Wat vind jij leuk aan oud(er) worden/zijn , voordelen??
Ik ben me nooit zo erg bewust van m’n leeftijd geweest, ik vond de leeftijd rond 25 leuk maar ook lastig ( ik hoorde niet meer bij de jeugd maar ook nog niet bij de ouderen, had toen vaak het gevoel niet serieus genomen te worden ( qua werk bijv). Voelde een sterke bewijsdrang. Ik ben nu 40 en voel me zelfverzekerd, maar de aftakeling is uiteraard in volle gang. Ik ben gewoon op m’n retour en beter dan dit wordt het niet(wat uiterlijk betreft).
Ik ben nu blij dat ik geen 25 meer ben, vooral vanwege het willen bewijzen/ keuzestress etc.
Echte voordelen van oud(er)zijn/ worden kan ik nog niet voelen/zien. Ik ga geen kind meer erbij krijgen en dat is slikken, terwijl ik er aan de andere kant nu niet meer aan moet denken om zwanger te zijn.
Hoe ervaar jij het ouder zijn/worden en vanaf welke leeftijd kwam er bij jou een soort “berusting/acceptatie “ dat sommige dingen gewoon afgelopen zijn en het nu eenmaal een gegeven is dat je die of die leeftijd hebt?
MMcGonagall schreef op 08-05-2022 om 20:37:
[..]
Waarom zou je het niet willen als je ze niet zelf hoeft te dragen. Het is een derde, dus die past er naadloos bij (mits voldoende energie, inkomen, etc.- daarom heb ik geen derde).
🤯
MMcGonagall schreef op 08-05-2022 om 20:32:
Als je 40 bent kun je nog prima (drie) kinderen krijgen. Waarom wil je man niet, als jij zo graag wilt en er geen echte argumenten tegen zijn?
Ik vind 40 wel heel erg oud om nog moeder te worden.
watertoren schreef op 08-05-2022 om 21:50:
[..]
Ik vind 40 wel heel erg oud om nog moeder te worden.
Dat is niet aan jou maar aan je lichaam. Ik ben benieuwd of ik het nog kan. Ik ga het niet uitproberen, maar ik heb geen aanwijzingen dat het niet zo is. Behalve dan dat de boekjes zeggen dat het met 49 niet meer kan 
MMcGonagall schreef op 08-05-2022 om 22:22:
[..]
Dat is niet aan jou maar aan je lichaam. Ik ben benieuwd of ik het nog kan. Ik ga het niet uitproberen, maar ik heb geen aanwijzingen dat het niet zo is. Behalve dan dat de boekjes zeggen dat het met 49 niet meer kan
Wij hadden een zoon en wilden graag een tweede kind. Ik heb daarna 5 keer een miskraam gehad. We zijn met hormonen en al het blijven proberen. Wij hadden afgesproken om het tot mijn 35ste te proberen. Daarna voelden we ons te oud en blij met 1 kind.
MMcGonagall schreef op 08-05-2022 om 20:37:
[..]
Waarom zou je het niet willen als je ze niet zelf hoeft te dragen. Het is een derde, dus die past er naadloos bij (mits voldoende energie, inkomen, etc.- daarom heb ik geen derde).
Voor de duidelijkheid; we hebben 3 kinderen en dat vindt m’n man goed zo, en ergens ben ik het ook met hem eens. Meer vrijheid terug als de jongste straks naar school gaat , nog meer met m’n paarden bezig zijn. Ik weet diep in m’n hart ook dat het goed is zo, maar had vroeger altijd een ideaalplaatje in m’n hoofd van 4 kinderen. Tussen de eerste en tweede zat een miskraam en m’n man zei gisteren nog dat ook al was dat geen miskraam geworden het voor hem alsnog bij 3 kinderen was gebleven.. Daarnaast ben ik ook zwanger geworden dmv Icsi( 4 keer als je de miskraam meetelt) en m’n man wil gewoon niet weer die molen in, en dat snap ik.
Daarnaast vind ik ook, en dat heb ik al eerder geschreven, ik eens blij moet zijn met wat ik wel heb, 3 kinderen, ipv het romantiseren van een vierde kind. En dat is mijn levensles.
Ik vind 3 kinderen al bizar veel, zeker in deze dure tijden. Waar moeten ze allemaal wonen later? Of zijn jullie zo rijk dat je ze op weg kunt helpen met hun toekomstige huizen?
redbulletje schreef op 08-05-2022 om 23:10:
Ik vind 3 kinderen al bizar veel, zeker in deze dure tijden. Waar moeten ze allemaal wonen later? Of zijn jullie zo rijk dat je ze op weg kunt helpen met hun toekomstige huizen?
Niet dat het je wat aangaat maar ja wij kunnen goed boeren. Je weet zelf wel wat paarden kosten denk ik?😉
Caramelzeezoutchocola schreef op 08-05-2022 om 23:14:
[..]
Niet dat het je wat aangaat maar ja wij kunnen goed boeren. Je weet zelf wel wat paarden kosten denk ik?😉
Ja ook dat is een hele dure hobby 
redbulletje schreef op 08-05-2022 om 23:24:
[..]
Ja ook dat is een hele dure hobby
Klopt maar wel heel leuk. Ik kan mijn merrie altijd nog een veulen laten krijgen🤣
Het fijnste aan ouder zijn? Ik hoef met niemand rekening te houden qua indeling van tijd (behalve mijn werkgever), aanwending van geld en middelen en wat ik doe. Wil ik ontbijten met taart, dan mag dat. Op vakantie in de winter, geen probleem. Nog een nieuw paar schoenen? Prima. Laat opblijven? Ook goed.
Het minste: dat ik af en toe denk; O jee, ik ben volwassen en nu moet ik mij gedragen. o_O
Ik vond 30 worden in zo verre vervelend, dat men in eens van alles van mij ging verwachten. Settelen, trouwen, kinderen enz. Terwijl mijn parter en ik samenwonen prima vonden, maar de rest niet. Ik denk nog met regelmaat over mensen die jonger zijn dan ik en wel dat huisje-boompje-beestje hebben, tjee... jij bent volwassen. Terwijl ik ouder ben en best verstandig. 
Of dat ik nu mensen tegenkom die jonger zijn dan ik, maar veel verder in hun carrière. Ik ben niet jaloers, maar meer; hm... zo had ik ook kunnen eindigen.
Ik was altijd wel content met mijn leven en mijn keuzes, dat ben ik nu nog meer, doordat ik mij nog minder druk maak over hoe het heurt.
watertoren schreef op 08-05-2022 om 21:50:
[..]
Ik vind 40 wel heel erg oud om nog moeder te worden.
Ben ik mee eens hoor en daarom vind ik ook dat m’n man (mede) gelijk heeft en ook het leeftijdsverschil met de jongste zou ik te groot vinden. Maar soms zegt je verstand iets anders dan je gevoel hè. En ik vind ook dat je er allebei achter moet staan, en niet dat de vrouw hier een doorslaggevende factor in heeft, enkel omdat zij het kind draagt en baart.
Ach, zoveel mensen om me heen die op hun 40ste pas beginnen met kinderen. Vooral onder hoogopgeleiden in de Randstad is dat niet ongebruikelijk. Maar ik snap je man ook wel: zo kun je wel bezig blijven. En drie kinderen is natuurlijk al best veel.
Is het ook niet het 40-ers dilemma/midlife crisis gevoel? Dat je nu bereikt hebt wat je wilde bereiken en nu onrustig wordt? Dat herken ik in elk geval bij mezelf en mensen om me heen.
En qua uiterlijk: voel jij je aangetrokken tot 20-ers of zou je een man willen die zich aangetrokken voelt tot 20-ers? Tja, je uiterlijk verandert, maar je ‘doelgroep’ en hun wensen op het gebied van uiterlijk ook. Ik hoef als ik 50 ben geen vent die geilt op 30-ers. Als ik er mooi uitzie passend bij mijn leeftijd, vind ik dat prima.
Wat ik fijn vind aan ouder worden (39+) is het zelfvertrouwen, de rust en een stuk meer zelfinzicht. Het kan altijd beter want heb lang gezeten met psychische problemen, die zijn er nog maar nu zo op de achtergrond dat het eigenlijk goed met me gaat (op de LC na dan 
). Ik merk eigenlijk alleen aan mijn katers na een avondje doorzakken dat ik ouder word. 
Mijn lijf word her en der iets slapper maar blijft binnen de perken, krijg een lijntje bij mijn ogen en wat witte haren. Maar mensen geloven vaak niet dat ik al zo oud ben, meestal denken ze dat ik begin 30 ben.
Caramelzeezoutchocola schreef op 08-05-2022 om 12:29:
[..]
Dank je wel voor je post.
Ben (vooral deze dagen) gewoon erg sentimenteel, lege nest gevoel. Jongste over niet al te lange tijd naar de basisschool, tussen eerste en tweede kind bij 12 weken een miskraam gehad. Mijn man wil geen kind meer erbij,ik diep in m’n hart ws wel. Maar afgezien van m’n leeftijd ( zou in theorie nog kunnen ws) zegt mijn man dat een volgend kind óók weer een keer ( hopelijk) 4 wordt dus dan zou je bezig kunnen blijven. En verstandelijk weet ik ook dat het goed is zo en ik kijk ergens ook wel uit naar de vrijheid die ik terugkrijg in de uren dat ze allen op school zijn. Het is een rollercoaster aan gevoelens versus verstand.
En ik kan natuurlijk ook blij zijn met wat ik WEL heb, ipv dat ene kind wat het plaatje in mijn hoofd dan “ideaal” zou maken.
Ik herken het gevoel gedeeltijk, had het zelf rond mijn veertigste en mijn jongste ging ook net naar de basisschool. Een paar jaar later was het echt helemaal over. Ik heb dit van meer vrouwen gehoord, ook nog in combinatie met een bovengemiddeld libido, dus het zou wel eens iets biologisch kunnen zijn, die rammelende eierstokken net voordat de poorten sluiten. Een noodkreet van rimpelige eicellen die smeken om bevruchting nu het nog kan.
Ik ben eind 50, en een stuk energieker dan toen ik nog de zorg voor kleine kinderen/ bewerkelijke pubers had.
Caramelzeezoutchocola schreef op 06-05-2022 om 17:03:
Ik vond iemand van 40 toen ik zelf 15 was echt oud. Nu ben ik 40 en vind het ook wel best oud, maar nog niet stok. Het lijkt me eerlijk gezegd vreselijk om 50, 60 of ouder te zijn. Want zijn dan nog de leuke dingen? Want qua vitaliteit ga je gewoon achteruit , kun je dan nog achter je eventuele kleinkinderen aanrennen zonder dat je daar 3 weken van moet bijkomen? En ik houd erg van vakantie ( natuur) maar wat heb je daar dan aan met een lijf dat niet echt meer wil. Neem je een duik in de zee kun je je gebit of gehoorapparaat op gaan duiken, mits je dat nog kunt zien met je oude ogen.
Ik ben 50, maar zie qua conditie echt geen verschil met mijn collega's van 25.
Sterker nog, ik heb meer conditie dan de meesten.