Wat vind jij leuk aan oud(er) worden/zijn , voordelen??
Ik ben me nooit zo erg bewust van m’n leeftijd geweest, ik vond de leeftijd rond 25 leuk maar ook lastig ( ik hoorde niet meer bij de jeugd maar ook nog niet bij de ouderen, had toen vaak het gevoel niet serieus genomen te worden ( qua werk bijv). Voelde een sterke bewijsdrang. Ik ben nu 40 en voel me zelfverzekerd, maar de aftakeling is uiteraard in volle gang. Ik ben gewoon op m’n retour en beter dan dit wordt het niet(wat uiterlijk betreft).
Ik ben nu blij dat ik geen 25 meer ben, vooral vanwege het willen bewijzen/ keuzestress etc.
Echte voordelen van oud(er)zijn/ worden kan ik nog niet voelen/zien. Ik ga geen kind meer erbij krijgen en dat is slikken, terwijl ik er aan de andere kant nu niet meer aan moet denken om zwanger te zijn.
Hoe ervaar jij het ouder zijn/worden en vanaf welke leeftijd kwam er bij jou een soort “berusting/acceptatie “ dat sommige dingen gewoon afgelopen zijn en het nu eenmaal een gegeven is dat je die of die leeftijd hebt?
Ik kan eigenlijk niets bedenken, ook niet als ik heel erg mijn best doe.
Mooie vraag, 1tje die me wel bezig houd. Ik ben 34, dus heb hopelijk nog heel wat jaren te gaan waarin ik me nog meer zal ontwikkelen. Maar als ik nu terugkijk naar een jaar of 10 geleden kan ik zeggen dat ik in heel mijn lijf en geest veel meer rust ervaar. Ik voel weinig druk van buitenaf. De tijd dat ik overal 100% wilde presteren (werk, thuis, als moeder, vriendin, partner, collega ed) is voorbij, omdat ik inzie dat dit streven simpelweg onmogelijk is. Wat ik doe, doe ik goed genoeg en zo niet, dan is het pech. Ik heb nog nooit zo goed in mijn vel gezeten omdat ik heb besloten minstens 4x in de week een uur te plannen waarin ik meestal sport en soms bewust ontspan. Ik kan best nog meer voordelen bedenken, maar dit zijn de grootste en de meest waardevolle en ik zou het iedereen gunnen.
MMcGonagall schreef op 06-05-2022 om 16:24:
Ik kan eigenlijk niets bedenken, ook niet als ik heel erg mijn best doe.
Ik dus ook niet en denk ook dat het alleen maar minder (leuk) wordt.
Als 50 plusser kan ik zeggen dat ik het niet meer iedere 4 weken ongesteld echt niet mis. De andere lichamelijke gebreken die de kop op steken kan ik missen als kiespijn.
Over de geestelijke "gezondheid" ga ik nog even nadenken daar kom ik later op terug
MMcGonagall schreef op 06-05-2022 om 16:24:
Ik kan eigenlijk niets bedenken, ook niet als ik heel erg mijn best doe.
Maar ik vind het ook niet heel erg ofzo.
Ik ben ongeveer van dezelfde leeftijd. Fysiek zie ik wel dat ik ouder word, het lichaam is niet meer zo strak als op mijn 20e en ik spot her en der wat witte haren. Maar daar heb ik niet echt moeite mee.
Op mentaal vlak lijkt het alleen maar beter te worden. Een vriendin van me lijkt in een midlifecrisis te belanden, maar zelf heb ik op dat vlak de laatste jaren rust gevonden, zelfs in moeilijke tijden. Vroeger had ik behoorlijke last van FOMO, maar dat is ook afgezwakt. Mijn prioriteiten zijn veranderd en ik ben rustiger en zelfverzekerder geworden.
Ik lees af en toe in een dagboek dat ik jaren geleden schreef en zou niet meer terug willen naar die tijd. Wat was ik toen onzeker en voelde ik me nog vaak down en alleen. En hoewel ik nu single ben, voel ik me nooit meer alleen.
Ik vond iemand van 40 toen ik zelf 15 was echt oud. Nu ben ik 40 en vind het ook wel best oud, maar nog niet stok. Het lijkt me eerlijk gezegd vreselijk om 50, 60 of ouder te zijn. Want zijn dan nog de leuke dingen? Want qua vitaliteit ga je gewoon achteruit , kun je dan nog achter je eventuele kleinkinderen aanrennen zonder dat je daar 3 weken van moet bijkomen? En ik houd erg van vakantie ( natuur) maar wat heb je daar dan aan met een lijf dat niet echt meer wil. Neem je een duik in de zee kun je je gebit of gehoorapparaat op gaan duiken, mits je dat nog kunt zien met je oude ogen.
Mevrouw75 schreef op 06-05-2022 om 16:53:
[..]
Maar ik vind het ook niet heel erg ofzo.
Het is wat het is, en misschien is het wel relaxt dat mensen niet meer van je verwachten dat je mooi en slank bent. Of dat je jezelf niet meer tegen dat ideaal aan hoeft te houden omdat je die tijd wel voorbij bent.
Ik houd mijn leeftijd altijd een beetje in het midden. Mijn kinderen, familie en partner zijn me aan het plagen met verhalen over gereserveerde met helium gevulde Sara’s die ze later dit jaar aan mijn huis willen laten hangen. Ik ga mijn best doen om die neer te halen voor ze hangen, want ook weer niet de hele straat hoeft te weten hoe oud ik ben.
Bovenstaand klinkt allemaal een beetje dramatisch en of het allemaal om uiterlijk draait. Kennelijk zit dat bij mij flink ingeprent, want het is het eerste waar ik aan dacht.
Je niet meer aantrekken van wat anderen van je denken, niet meer bezig hoeven zijn met de ratrace naar boven, de kinderen volwassen en goed op hun pootjes terecht gekomen. Vrijheid en geld genoeg om daarvan te genieten!
Ik zie absoluut voordelen van ouder worden, zolang de lichamelijke aftakeling nog niet toeslaat. Ik vind deze periode in mijn leven (50+) oprecht genieten.
De lichamelijke aftakeling is gewoon waardeloos. Een leesbril, eerder moe, kleine pijntjes die je vroeger nooit had, ik vind het maar niks (ben 51). Verder mis ik de onbevangenheid die ik had op mijn 25ste, ik maakte me werkelijk nergens zorgen over.
Wat ik waardevol vind is dat ik door de jaren heen toch wat meer genuanceerd naar dingen ben gaan kijken, veel minder zwart/wit dan vroeger.
Caramelzeezoutchocola schreef op 06-05-2022 om 17:03:
Ik vond iemand van 40 toen ik zelf 15 was echt oud. Nu ben ik 40 en vind het ook wel best oud, maar nog niet stok. Het lijkt me eerlijk gezegd vreselijk om 50, 60 of ouder te zijn. Want zijn dan nog de leuke dingen? Want qua vitaliteit ga je gewoon achteruit , kun je dan nog achter je eventuele kleinkinderen aanrennen zonder dat je daar 3 weken van moet bijkomen? En ik houd erg van vakantie ( natuur) maar wat heb je daar dan aan met een lijf dat niet echt meer wil. Neem je een duik in de zee kun je je gebit of gehoorapparaat op gaan duiken, mits je dat nog kunt zien met je oude ogen.
De verschillen zijn groot. Mijn moeder was jonger dan ik toen ze ziek werd en is nu met 71 een oud gebrekkig besje. Ik heb collega’s van 66/67 die nog op een drieweekse fietsvakantie gaan en/of halve marathons lopen. Maar ja, ook net twee collega’s verloren die mijn leeftijd niet gehaald hebben. Je kunt zelf dingen doen om het verval tegen te gaan, maar pech (en genen) houd je niet tegen.
Caramelzeezoutchocola schreef op 06-05-2022 om 17:03:
Ik vond iemand van 40 toen ik zelf 15 was echt oud. Nu ben ik 40 en vind het ook wel best oud, maar nog niet stok. Het lijkt me eerlijk gezegd vreselijk om 50, 60 of ouder te zijn. Want zijn dan nog de leuke dingen? Want qua vitaliteit ga je gewoon achteruit , kun je dan nog achter je eventuele kleinkinderen aanrennen zonder dat je daar 3 weken van moet bijkomen? En ik houd erg van vakantie ( natuur) maar wat heb je daar dan aan met een lijf dat niet echt meer wil. Neem je een duik in de zee kun je je gebit of gehoorapparaat op gaan duiken, mits je dat nog kunt zien met je oude ogen.
nou, zo somber zie ik het niet hoor. Het lijkt me wel lekker eigenlijk om lekker met pensioen te kunnen, vooral zoals ik sommige fitte bejaarden rond zie lopen en daar heb ik er nogal veel van in mijn omgeving.
MMcGonagall schreef op 06-05-2022 om 17:09:
[..]
De verschillen zijn groot. Mijn moeder was jonger dan ik toen ze ziek werd en is nu met 71 een oud gebrekkig besje. Ik heb collega’s van 66/67 die nog op een drieweekse fietsvakantie gaan en/of halve marathons lopen. Maar ja, ook net twee collega’s verloren die mijn leeftijd niet gehaald hebben. Je kunt zelf dingen doen om het verval tegen te gaan, maar pech (en genen) houd je niet tegen.
Ik heb een collega van 76 die nog fulltime werkt😎 en die van 71 liep op 67 inderdaad nog een halve marathon.
Een andere collega ziet door mijn eigenste moeder nog potentie op een wereldbeker in de ‘bejaardenklasse’.
Ik vind het juist heerlijk nu in 45 ben! Geen zorg van kleine kinderen meer, prima inkomen, goed diploma op zak, mooi huis. Leuke vrienden die over het algemeen ook wat grotere kinderen hebben en waarmee we veel leuke dingen ondernemen. Festivallen enzo.
En ik kom van ver. Opgegroeid in een arm gezin, waar studeren ongewoon was, ouders met forse trauma’s. De therapie die ik rond m’n veertigste heb gevolgd heeft me veel over mezelf geleerd en ontdaan van patronen die me in de weg zaten. Dat maakt het leven nu veel plezieriger. Nu ik weet hoe het werkt met grenzen aangeven enzo 
Ik leef ook steeds bewuster en hou me bezig met vrouwenrechten, klimaat. Ik wil graag een maatschappelijk aandeel leveren. En daar haal ik veel voldoening uit.
Heerlijk, een leven zonder onzekerheid (ook financieel) en ruimte voor zingeving en pret. Het wordt wat mij betreft alleen maar beter.
(Behalve dat m’n lijf er steeds meer uit begint te zien als een druipkaars. Ook daar probeer ik steeds milder naar te kijken. Het droeg m’n kind, stond een nier af, en is verder hartstikke gezond. Maar goed. Niet bijster knap, haha)
Caramelzeezoutchocola schreef op 06-05-2022 om 17:03:
Ik vond iemand van 40 toen ik zelf 15 was echt oud. Nu ben ik 40 en vind het ook wel best oud, maar nog niet stok. Het lijkt me eerlijk gezegd vreselijk om 50, 60 of ouder te zijn. Want zijn dan nog de leuke dingen? Want qua vitaliteit ga je gewoon achteruit , kun je dan nog achter je eventuele kleinkinderen aanrennen zonder dat je daar 3 weken van moet bijkomen? En ik houd erg van vakantie ( natuur) maar wat heb je daar dan aan met een lijf dat niet echt meer wil. Neem je een duik in de zee kun je je gebit of gehoorapparaat op gaan duiken, mits je dat nog kunt zien met je oude ogen.
Nou overdrijf je toch wel heel erg hoor haha. Ik ben 56 en heb geen gebit of gehoorapparaat. Ik doe nog zat leuke dingen. Ik ga vaak op stap en dan wordt het altijd laat ( vroeg) . Ook als er mensen op visite komen kan het gerust zijn dat de laatste om 5 uur 's morgens weg gaat. Het is dat ik herstellende ben van een enkelbreuk maar verder ben ik gewoon fit. Ik zeg wel eerlijk dat wat uiterlijk betreft ik wel moeite heb met ouder worden hoewel ik nog steeds veel complimenten krijg over mijn uiterlijk.