Verdrietig om bedelaar
Voel me heel verdrietig om de situatie met een bedelaar net. Ik stond op de parkeerplaats van het station en deze man klopte op mijn autoruit. Hij vertelde dat hij vandaag een belangrijk gesprek had gehad, werk heeft gekregen, maar dat hij niet meer terug naar zijn woonplaats kon want het ov-kaartje was te duur (28 euro). Zijn vrouw en kinderen waren thuis aan het wachten. En hij vertelde hoe koud hij het had, en hij had de hele dag niet gegeten. Zijn vraag was eigenlijk of ik hem geld kon geven en dan zou hij het later teruggeven. Ik wilde met hem meelopen om het kaartje te betalen. Maar hij wilde zijn kaartje per se bij de Albert Heijn halen, omdat dit goedkoper is. De Albert Heijn is echter een stukje rijden dus ik weigerde dit, omdat ik me als vrouw onveilig voel met een vreemde man in de auto of om zomaar naar een plek te gaan die ik niet ken. Ik durfde ook niet uit m’n auto te stappen op de parkeerplaats. En eigenlijk vond ik het heel naar dat ik uit angst hem niet heb geholpen. Bij mij speelde ook de overweging dat ik zelf niet zoveel geld heb om te missen. Ik heb hem wel eten gegeven en 8 euro die ik contant bij me had. Maar dat voelt eigenlijk als te weinig. Ik zie nu ook achteraf dat ik hem op andere manieren had kunnen helpen.
Ik voel me verdrietig dat deze man in deze situatie zit. En ik voel me schuldig dat ik hem niet volledig heb durven helpen. Het voelt als een veroordeling alleen maar omdat hij een man is. Ik hoop dat hij inmiddels iemand heeft gevonden die wel kan helpen en dat hij gauw thuis is. Heb er echt een brok in mijn keel van. Met de kou zijn er steeds meer mensen aan het bedelen en ik zou zo graag willen dat iedereen gewoon een warm thuis heeft, eten, goede handschoenen en op zijn minst genoeg geld om naar een sollicitatiegesprek te gaan zoals deze man.
Kersje schreef op 18-01-2023 om 18:01:
[..]
Het zal niet enkel om de overlast gaan……
Dat klopt, volgens de wijkagent zorgt het voor onrust en ruzie in de groep. Daarnaast raadde hij het af omdat het gegeven geld naar drank en/of drugs gaat.
rebmaaviv schreef op 18-01-2023 om 18:56:
Dan open je eigen topic.
Dit is mijn topic
Nee schreef op 18-01-2023 om 19:04:
[..]
Dit is mijn topic
Libertine schreef op 18-01-2023 om 18:29:
[..]
Maar nu wordt het wel erg off topic. En bovendien heb ik niet veel goesting in een discussie met iemand die denkt dat het allemaal wel meevalt.
Misschien zou je dan om te beginnen niet zoveel voor een ander moeten invullen, discussieert een stuk prettiger ook.
Libertine schreef op 18-01-2023 om 14:53:
[..]
Zo werkt het op papier maar niet in de praktijk. Om een briefadres te krijgen moeten daklozen aan veel eisen voldoen die voor velen onhaalbaar en zelfs onmogelijk zijn. We leven immers in een land waar burgers worden gewantrouwd, systemen vanuit de frauduleuze visie worden ingeregeld en ook nog eens kneiterbureaucratisch.
Ben je te zelfredzaam (?): helaas. Kom je niet uit deze stad en kun je niet bewijzen dat je hier ergens hebt ingeschreven gestaan: helaas. Zoek maar een briefadres in je eigen netwerk: anders helaas. En zo kan ik nog talloze helasen noemen.
Dat mensen uit vrije keus dakloos zijn is een broodje aap. Dat is echt maar een handje vol.
Ik heb nergens geschreven dat mensen uit vrije keus dakloos zijn. Dat maak jij er nu van, en dat is niet oké.
Ik refereer naar de hulp die er is ingeregeld, en dat mensen keuze maken om die handreiking te pakken ja of nee. Hulpverlening is vrijblijvend, het is geen verplichting. En hoe schrijnend levens ook zijn, er is een keuze. En natuurlijk kan je het dan hebben over welke handreikingen er worden aangeboden en hoe dat eruit zien. Wie de dakloze is en zijn/haar verhaal. Maar we hebben het wel over mensen die net zoals jij en ik keuzes hebben.
Tatemae schreef op 18-01-2023 om 19:53:
[..]
[..]
Ik heb nergens geschreven dat mensen uit vrije keus dakloos zijn. Dat maak jij er nu van, en dat is niet oké.
Ik refereer naar de hulp die er is ingeregeld, en dat mensen keuze maken om die handreiking te pakken ja of nee. Hulpverlening is vrijblijvend, het is geen verplichting. En hoe schrijnend levens ook zijn, er is een keuze. En natuurlijk kan je het dan hebben over welke handreikingen er worden aangeboden en hoe dat eruit zien. Wie de dakloze is en zijn/haar verhaal. Maar we hebben het wel over mensen die net zoals jij en ik keuzes hebben.
Dan heb ik dat verkeerd begrepen. Excuus.
Toch ben ik het niet met je eens. Daklozen hebben geen keus. Dakloos worden is zeker geen keus (en iets dat echt iedereen kan overkomen). “Kiezen” voor hulpverlening komt met verplichtingen en als dakloze raak je daarmee compleet de regie over je leven kwijt. Kies je niet voor hulpverlening word je aan je lot overgelaten. Indirecte dwang dus.
En daarnaast: er is veel te weinig hulp. De hulp is te complex georganiseerd. Het sluit niet aan bij de problemen. De hulp is te gefragmenteerd. En er worden heel erg veel daklozen uitgesloten van hulp. Bijvoorbeeld mensen die dakloos zijn geworden door economische problemen, daklozen die als te zelfredzaam worden gezien, daklozen die geen regiobinding hebben, zogenaamde niet rechthebbenden. Die mogen het allemaal zelf uitzoeken.
On topic: omdat ik weet hoe schrijnend het dakloze bestaan is geef ik altijd geld aan bedelaars. De keren dat ik genaaid word neem ik met liefde op de koop toe. Ik bied ook wel eens aan iets uit de supermarkt mee te nemen als ik geen geld heb. En dat mag wat mij betreft ook alcohol of sigaretten zijn. Net waar ze om vragen
Nee schreef op 18-01-2023 om 19:04:
[..]
Dit is mijn topic
hilarisch
Libertine schreef op 18-01-2023 om 20:10:
[..]
Dan heb ik dat verkeerd begrepen. Excuus.
Toch ben ik het niet met je eens. Daklozen hebben geen keus. Dakloos worden is zeker geen keus (en iets dat echt iedereen kan overkomen). “Kiezen” voor hulpverlening komt met verplichtingen en als dakloze raak je daarmee compleet de regie over je leven kwijt. Kies je niet voor hulpverlening word je aan je lot overgelaten. Indirecte dwang dus.
En daarnaast: er is veel te weinig hulp. De hulp is te complex georganiseerd. Het sluit niet aan bij de problemen. De hulp is te gefragmenteerd. En er worden heel erg veel daklozen uitgesloten van hulp. Bijvoorbeeld mensen die dakloos zijn geworden door economische problemen, daklozen die als te zelfredzaam worden gezien, daklozen die geen regiobinding hebben, zogenaamde niet rechthebbenden. Die mogen het allemaal zelf uitzoeken.
On topic: omdat ik weet hoe schrijnend het dakloze bestaan is geef ik altijd geld aan bedelaars. De keren dat ik genaaid word neem ik met liefde op de koop toe. Ik bied ook wel eens aan iets uit de supermarkt mee te nemen als ik geen geld heb. En dat mag wat mij betreft ook alcohol of sigaretten zijn. Net waar ze om vragen
Excuses aanvaard
Maar in mijn leven is er ook indirecte dwang. Als ik niet werk, heb ik geen geld, zonder geld kan ik mijn hypotheek/huur niet betalen, geen betalingen gedaan is mijn huis verliezen. Een simpel voorbeeld, maar het leven is een aaneenschakeling van indirecte dwang. Elke keuze heeft een gevolg.
Dat er verplichtingen komen met hulpverlening vind ik logisch. Waarom mag een dakloze geen verplichtingen hebben? Ik ben het met je eens dat eigen regie essentieel is voor een fijn leven, maar bij eigen regie hoort ook verantwoordelijkheid nemen, en daarbij horen dan soms ook verplichtingen.
als maatschappelij betalen wij allemaal voor deze hulp. en ja die kan zeker weten beter, ik ben zelf groot voorstander van Housing First. Maar ook in dat soort projecten wordt er eigenaarschap verwacht over je keuzes en zal je verplichtingen aan moeten gaan.
interessant boek over keuzes, regie en overleven is De Keuze van Edith Eger.
Tatemae schreef op 18-01-2023 om 14:16:
[..]
Dan weet je ook dat daklozen als ze een briefadres hebben, een bijstandsuitkering kunnen aanvragen. Een briefadres is vaak gekoppeld aan hulpverlening, en dus ook een handreiking uit dit bestaan. Sommige mensen willen dit niet en dat is een vrije keuze.
Zeker niet alle daklozen komen in aanmerking, denk aan de Oost Europeanen die komen om te werken en soms met hele groepen op straat belanden als dat werk ophoudt. En veel mensen met een uitkering bedelen ook. Daklozen uitkering is iets van 750 netto en geld vliegt eruit tegenwoordig.
Tatemae schreef op 18-01-2023 om 22:21:
[..]
Excuses aanvaard
Maar in mijn leven is er ook indirecte dwang. Als ik niet werk, heb ik geen geld, zonder geld kan ik mijn hypotheek/huur niet betalen, geen betalingen gedaan is mijn huis verliezen. Een simpel voorbeeld, maar het leven is een aaneenschakeling van indirecte dwang. Elke keuze heeft een gevolg.
Dat er verplichtingen komen met hulpverlening vind ik logisch. Waarom mag een dakloze geen verplichtingen hebben? Ik ben het met je eens dat eigen regie essentieel is voor een fijn leven, maar bij eigen regie hoort ook verantwoordelijkheid nemen, en daarbij horen dan soms ook verplichtingen.
als maatschappelij betalen wij allemaal voor deze hulp. en ja die kan zeker weten beter, ik ben zelf groot voorstander van Housing First. Maar ook in dat soort projecten wordt er eigenaarschap verwacht over je keuzes en zal je verplichtingen aan moeten gaan.
interessant boek over keuzes, regie en overleven is De Keuze van Edith Eger.
De voorbeelden die je aanhaalt zijn natuurlijk allemaal keuzes die je zelf uit de context van bestaanszekerheid neemt. Als je die niet hebt is er geen sprake van vrije keus. De keus voor het kopen van je huis brengt met zich mee dat je daar ook maandelijks geld voor betaalt. Logisch. En veel daklozen willen ook graag verantwoordelijkheid nemen. Maar het is niet zo dat als ze instemmen met hulpverlening dat ze die ook krijgen. In tegendeel. Die verantwoordelijkheid wordt dan juist van hun afgenomen en er wordt vóór ze besloten.
Hulpverleners willen bv dat ze zich aanmelden bij de ggz, verplicht stoppen met gebruik van middelen als daar sprake van is. Dwingen soms om een huis te accepteren in een andere gemeente ver van het weinige systeem dat ze nog hebben, verplicht vrijwilligerswerk te doen, hun huisdier in een asiel te stoppen. Etc.
Keuzes vanuit een comfortabele positie waarin je zonder veel stress de gevolgen kunt overzien en eventuele tegenvallers kunt incasseren is natuurlijk niet te vergelijken met de positie van mensen die al zoveel zijn verloren in het leven en in een soort continue overlevingsmodus zitten.
Het is een privilege als je je daar niet in kunt inleven omdat het je zelf niet hebt meegemaakt of onvoldoende ervaring hebt met mensen die het hebben meegemaakt.
(Housing first is een fantastisch aanbod, maar kan helaas onvoldoende plekken bieden voor de 40.000 daklozen die we hebben in dit land. En dan heb ik het alleen nog maar over de rechthebbenden want het zijn er nog veel meer)
Tatemae schreef op 18-01-2023 om 22:21:
[..]
Excuses aanvaard
Maar in mijn leven is er ook indirecte dwang. Als ik niet werk, heb ik geen geld, zonder geld kan ik mijn hypotheek/huur niet betalen, geen betalingen gedaan is mijn huis verliezen. Een simpel voorbeeld, maar het leven is een aaneenschakeling van indirecte dwang. Elke keuze heeft een gevolg.
Dat er verplichtingen komen met hulpverlening vind ik logisch. Waarom mag een dakloze geen verplichtingen hebben? Ik ben het met je eens dat eigen regie essentieel is voor een fijn leven, maar bij eigen regie hoort ook verantwoordelijkheid nemen, en daarbij horen dan soms ook verplichtingen.
als maatschappelij betalen wij allemaal voor deze hulp. en ja die kan zeker weten beter, ik ben zelf groot voorstander van Housing First. Maar ook in dat soort projecten wordt er eigenaarschap verwacht over je keuzes en zal je verplichtingen aan moeten gaan.
interessant boek over keuzes, regie en overleven is De Keuze van Edith Eger.
Zo mee eens, deze week een gesprek met iemand die ook geen verplichtingen wou en nu op de blaren zit.... dank Tatemae, ik ga je boek lezen.
Tatemae schreef op 18-01-2023 om 22:21:
[..]
Excuses aanvaard
Maar in mijn leven is er ook indirecte dwang. Als ik niet werk, heb ik geen geld, zonder geld kan ik mijn hypotheek/huur niet betalen, geen betalingen gedaan is mijn huis verliezen. Een simpel voorbeeld, maar het leven is een aaneenschakeling van indirecte dwang. Elke keuze heeft een gevolg.
Dat er verplichtingen komen met hulpverlening vind ik logisch. Waarom mag een dakloze geen verplichtingen hebben? Ik ben het met je eens dat eigen regie essentieel is voor een fijn leven, maar bij eigen regie hoort ook verantwoordelijkheid nemen, en daarbij horen dan soms ook verplichtingen.
als maatschappelij betalen wij allemaal voor deze hulp. en ja die kan zeker weten beter, ik ben zelf groot voorstander van Housing First. Maar ook in dat soort projecten wordt er eigenaarschap verwacht over je keuzes en zal je verplichtingen aan moeten gaan.
interessant boek over keuzes, regie en overleven is De Keuze van Edith Eger.
Zo mee eens, deze week een gesprek met iemand die ook geen verplichtingen wou en nu op de blaren zit.... dank Tatemae, ik ga dat boek lezen.
het klinkt niet aardig maar ik vind het eigenlijk best arrogant overkomen als je stelt dat alle mensen keuzes hebben, verantwoordelijkheid moeten nemen, op de blaren zitten. Het is echt véél te simpel en enkelvoudig gedacht.
Vaak zijn daklozen juist in de problemen gekomen daardoor hulp te laat kwam of niet adequaat was. Er is terecht vaak wantrouwen ontstaan.
Luister eens naar de podcast Stuurloos van Gustaw Bessems aflevering “Wie problemen probeert te fiksen snapt ze beter”. De wetenschapper die daar uitgebreid aan het woord is geeft heel goed aan in welk totaal onoverzichtelijk systeem mensen terechtkomen als ze de keus maken om hulp te zoeken. En dat dat systeem vaak problemen veroorzaakt en verergert.
Libertine schreef op 19-01-2023 om 07:04:
het klinkt niet aardig maar ik vind het eigenlijk best arrogant overkomen als je stelt dat alle mensen keuzes hebben, verantwoordelijkheid moeten nemen, op de blaren zitten. Het is echt véél te simpel en enkelvoudig gedacht.
Vaak zijn daklozen juist in de problemen gekomen daardoor hulp te laat kwam of niet adequaat was. Er is terecht vaak wantrouwen ontstaan.
Luister eens naar de podcast Stuurloos van Gustaw Bessems aflevering “Wie problemen probeert te fiksen snapt ze beter”. De wetenschapper die daar uitgebreid aan het woord is geeft heel goed aan in welk totaal onoverzichtelijk systeem mensen terechtkomen als ze de keus maken om hulp te zoeken. En dat dat systeem vaak problemen veroorzaakt en verergert.
En het zijn vaak enorm getraumatiseerde personen, niemand kiest ervoor om te bedelen voor de kost en om onder een brug te slapen en maar te duimen dat je vannacht wel een plekje hebt. Los nog van het ingewikkelde systeem inderdaad. Zie het dagelijks in m'n werk en het is echt schrijdend. Liep net over Amsterdam CS, je ligt daar niet voor je lol in de kou te wachten tot de politie je er uit schuift.
Tatemae schreef op 18-01-2023 om 19:53:
[..]
[..]
Ik heb nergens geschreven dat mensen uit vrije keus dakloos zijn. Dat maak jij er nu van, en dat is niet oké.
Ik refereer naar de hulp die er is ingeregeld, en dat mensen keuze maken om die handreiking te pakken ja of nee. Hulpverlening is vrijblijvend, het is geen verplichting. En hoe schrijnend levens ook zijn, er is een keuze. En natuurlijk kan je het dan hebben over welke handreikingen er worden aangeboden en hoe dat eruit zien. Wie de dakloze is en zijn/haar verhaal. Maar we hebben het wel over mensen die net zoals jij en ik keuzes hebben.
De term keuze wordt heel erg overschat. Vaak gebezigd door gezonde personen met zelf heel veel keuzes. Eet je vanmorgen havermout of brinta? Ga je vanmorgen even boodschappen doen of vanmiddag? Neem je deze lamp of toch maar die andere?
De consequenties daarvan zijn makkelijk te overzien en niet vreselijk dramatisch. Bij - bijvoorbeeld - mensen met complexe problematiek kan navolging van een goedbedoeld casual advies heel nadelig uitpakken en dan kan het heel moeilijk zijn om je daarvan te herstellen.