Verdrietig om bedelaar
Voel me heel verdrietig om de situatie met een bedelaar net. Ik stond op de parkeerplaats van het station en deze man klopte op mijn autoruit. Hij vertelde dat hij vandaag een belangrijk gesprek had gehad, werk heeft gekregen, maar dat hij niet meer terug naar zijn woonplaats kon want het ov-kaartje was te duur (28 euro). Zijn vrouw en kinderen waren thuis aan het wachten. En hij vertelde hoe koud hij het had, en hij had de hele dag niet gegeten. Zijn vraag was eigenlijk of ik hem geld kon geven en dan zou hij het later teruggeven. Ik wilde met hem meelopen om het kaartje te betalen. Maar hij wilde zijn kaartje per se bij de Albert Heijn halen, omdat dit goedkoper is. De Albert Heijn is echter een stukje rijden dus ik weigerde dit, omdat ik me als vrouw onveilig voel met een vreemde man in de auto of om zomaar naar een plek te gaan die ik niet ken. Ik durfde ook niet uit m’n auto te stappen op de parkeerplaats. En eigenlijk vond ik het heel naar dat ik uit angst hem niet heb geholpen. Bij mij speelde ook de overweging dat ik zelf niet zoveel geld heb om te missen. Ik heb hem wel eten gegeven en 8 euro die ik contant bij me had. Maar dat voelt eigenlijk als te weinig. Ik zie nu ook achteraf dat ik hem op andere manieren had kunnen helpen.
Ik voel me verdrietig dat deze man in deze situatie zit. En ik voel me schuldig dat ik hem niet volledig heb durven helpen. Het voelt als een veroordeling alleen maar omdat hij een man is. Ik hoop dat hij inmiddels iemand heeft gevonden die wel kan helpen en dat hij gauw thuis is. Heb er echt een brok in mijn keel van. Met de kou zijn er steeds meer mensen aan het bedelen en ik zou zo graag willen dat iedereen gewoon een warm thuis heeft, eten, goede handschoenen en op zijn minst genoeg geld om naar een sollicitatiegesprek te gaan zoals deze man.
Ja een beetje wereldvreemd ben ik wel. Liep als kind ook altijd met volwassen mannen mee om naar de nieuwe cavia te kijken, waren mijn ouders ook niet blij mee. Ik heb een bedelaar als dit ook niet eerder meegemaakt (zo emotioneel). En heb zelf vroeger ook in een moeilijke situatie gezeten waarin ik uit wanhoop onmogelijke verzoeken aan mensen heb gedaan, dus kan me er ook wel weer iets bij voorstellen dan. Maar het klopt inderdaad niet dat hij mijn eerste aanbod om het kaartje te kopen afwees. Normaal kom ik bedelaars tegen die meer straight to the point zijn, willen een euro voor de opvang en dat geloof ik wel altijd. Al kan ik niet elke keer wat geven omdat het er zoveel zijn 
.
ik werk met daklozen en bedelen doet echt bijna niemand voor z’n lol. Eten is vaak wel te krijgen in allerlei inloophuizen etc maar geld is een probleem. Terwijl ze dat wel nodig hebben natuurlijk. Er zijn maar weinig mensen die geld geven als je er om vraagt daarom zijn ze wat creatief. Geld voor de opvang, treinkaartjes etc.
De gemiddelde bedelaar zou het goed doen in sales 
Yumi schreef op 18-01-2023 om 09:19:
Laatst vroeg iemand geld die bij ah op de stoep stond, geen geld om eten te kopen. Zei dat ik geen contant geld had, maar wel een broodje voor hem wou kopen. Wou hij niet of ik geld kon pinnen? Nee dus.
Herkenbaar 😃
Ik zag, heel wat jaren geleden, ook steeds dezelfde bedelaar bij het CS in Rotterdam waar hij steeds vroeg om geld voor eten. Ik wilde geen geld geven, dus kocht op een dag een luxe broodje op voorhand en gaf deze aan hem. Hij kon dit verre van waarderen, want gooide het broodje zwaar verontwaardigd rechtstreeks in de prullenbak naast ons. Je begrijpt, dit was de laatste keer dat ik een bedelaar iets heb gegeven!
Amazooi schreef op 18-01-2023 om 07:04:
Je verhaal klinkt alsof je een professionele bedelaar hebt ontmoet. Die werken vaak voor een baas.
Hier is een sociaal pensioen vlakbij Centraal. De meeste bewoners hebben verslavingsproblematiek en krijgen "daggeld", wat natuurlijk snel op is als je gelijk een paar halve liters bier koopt. Ook zij bedelen hier om geld maar zijn geen beroepsbedelaars zoals sommige die heel zielig met verband om hun been zitten of met een vuil kind ernaast.
rebmaaviv schreef op 18-01-2023 om 08:44:
[..]
Bedelen is verboden in de trein, meestal waarschuwt de conducteur via de omroep ervoor.
Ik vind een hoop reacties nogal wereldvreemd.
Ik hoop dat je niet op mijn reactie doelt want ik ben verre van wereldvreemd. Ik weet zeker dat degene die om geld vraagt, dat nodig heeft. De vraag is alleen of het voor een doel is waar ik achter kan staan. Ze weten zelf ook wel dat je hun verslaving niet wilt bekostigen. Dus verzinnen ze iets anders. En bij twijfel, geef ik wat ik kan missen. Liefst eten of drinken, of warme sjaals dus. Ik maak me echt geen illusies. Wie kiest er nou bewust voor het ‘beroep’ van bedelaar? Ik denk weinig mensen. Met alle anderen is hoogstwaarschijnlijk “iets” aan de hand (anders hadden ze nu wel een baan gehad, maar kennelijk lukt ze dat niet) en die wil ik best helpen met het kleine beetje dat ik kan doen. Uiteraard wel lettend op mijn eigen veiligheid.
Ik geef ook weleens wat geld of maak een praatje, maar ik ben allergisch voor oplichtersgedrag zoals hier. Hij vraagt niet om 2 euro maar om duur treinkaartje of eigenlijk vraagt hij daar ook niet om.
Ik ben op vakantie weleens erg verrast. Ik werd aangesproken door een meneer die er uit zag als een junk. Hij wilde geld voor eten. Ik heb hem een paar euro gegeven. Later kwam hij uit de supermarkt met brood en fruit. Nog even gepraat. Meestal gaven mensen niets. Hij gaf aan dat hij Aids heeft en dat daardoor zijn uiterlijk is wat het is.
Op station ook weleens aangesproken door een meneer die zei dat zijn koffer en tas was gestolen en of wij konden helpen met geld. Er stond een agent in de buurt dus die aangesproken zo van: we helpen wel even met je aangifte. Nog nooit iemand zo hard weg zien rennen.
Ik woon in een omgeving met veel ouderen en de babbeloplichtingpogingen zijn inmiddels niet meer op 1 hand te tellen en dat zijn echt niet allemaal mensen die geen normaal beroep zouden kunnen uitvoeren. Ze zijn echt niet allemaal arm en zielig.
Libertine schreef op 18-01-2023 om 09:49:
ik werk met daklozen en bedelen doet echt bijna niemand voor z’n lol. Eten is vaak wel te krijgen in allerlei inloophuizen etc maar geld is een probleem. Terwijl ze dat wel nodig hebben natuurlijk. Er zijn maar weinig mensen die geld geven als je er om vraagt daarom zijn ze wat creatief. Geld voor de opvang, treinkaartjes etc.
De gemiddelde bedelaar zou het goed doen in sales
Dan weet je ook dat daklozen als ze een briefadres hebben, een bijstandsuitkering kunnen aanvragen. Een briefadres is vaak gekoppeld aan hulpverlening, en dus ook een handreiking uit dit bestaan. Sommige mensen willen dit niet en dat is een vrije keuze.
Standaard oplichtingstruc van ‘geen geld voor treinkaartje’, met daarbij een Heel Zielig Verhaal…
Ik ken het al van zeker 25 jaar geleden.
Metallover schreef op 18-01-2023 om 14:34:
Standaard oplichtingstruc van ‘geen geld voor treinkaartje’, met daarbij een Heel Zielig Verhaal…
Ik ken het al van zeker 25 jaar geleden.
Ja dat inderdaad.
Ik zou me hier totaal niet schuldig over voelen. Je bood aan een ticket voor hem te kopen maar het was hier te lang en daar te breed. Dat was de enige alarmbel die je nodig had 
Tatemae schreef op 18-01-2023 om 14:16:
[..]
Dan weet je ook dat daklozen als ze een briefadres hebben, een bijstandsuitkering kunnen aanvragen. Een briefadres is vaak gekoppeld aan hulpverlening, en dus ook een handreiking uit dit bestaan. Sommige mensen willen dit niet en dat is een vrije keuze.
Zo werkt het op papier maar niet in de praktijk. Om een briefadres te krijgen moeten daklozen aan veel eisen voldoen die voor velen onhaalbaar en zelfs onmogelijk zijn. We leven immers in een land waar burgers worden gewantrouwd, systemen vanuit de frauduleuze visie worden ingeregeld en ook nog eens kneiterbureaucratisch.
Ben je te zelfredzaam (?): helaas. Kom je niet uit deze stad en kun je niet bewijzen dat je hier ergens hebt ingeschreven gestaan: helaas. Zoek maar een briefadres in je eigen netwerk: anders helaas. En zo kan ik nog talloze helasen noemen.
Dat mensen uit vrije keus dakloos zijn is een broodje aap. Dat is echt maar een handje vol.
Libertine schreef op 18-01-2023 om 14:53:
[..]
Zo werkt het op papier maar niet in de praktijk. Om een briefadres te krijgen moeten daklozen aan veel eisen voldoen die voor velen onhaalbaar en zelfs onmogelijk zijn.
Wat voor eisen zijn dat?
Courage schreef op 18-01-2023 om 14:56:
[..]
Wat voor eisen zijn dat?
Ik heb er een aantal in m’n post gemeld.
Deze meneer claimt helemaal niet dat hij dakloos is. Hij wilde naar huis, naar zijn vrouw en kinderen. Hij had ook al een baan.
Iemand die op mijn autoruit komt kloppen, komt eigenlijk al te ver in mijn persoonlijke ruimte. Daar zou ik dus per definitie al niets aan geven. Onderweg word ik ook wel eens aangesproken en voor mij geldt eigenlijk: hoe eenvoudiger de vraag, hoe makkelijker ik je een euro toestop. Bij hele uitgebreide verhalen gaat bij mij de bullshit radar al makkelijker af. Hoe zit het eigenlijk nog eens met de daklozenkrant ? Bestaat die nog ? Vroeger een vaste verkoper bij de lokale supermarkt, maar die man heb ik al heel lang niet meer gezien.
Daklozenkrant is tijd lang gekaapt geweest door een soort Roemeense bende en ook hebben bestuurders in de kas gegraaid. O.a. een Utrechts PVDA lid stal 40.000: https://www.rtvutrecht.nl/nieuws/1084100/pvda-raadslid-utrecht-stal-geld-van-daklozenkrant