Te gek?

Nog mensen met stevige mentale
problemen die tips willen uitwisselen over hoe ze zich staande houden
in het dagelijkse leven?

Ga proberen het niet te lang te maken.

Op dit moment de etiketjes:
ASS/Persoonlijkheidsstoornis NOA/PTSS/hoogbegaafd/alcohol misbruik.
Medicatie: AD, antipsychotica en bloeddruk verlagers.

Na een periode van crisisopnames en een
collocatie toen ik begin twintig was, heb ik jaren vrij normaal
kunnen functioneren, jaren waarbij ik vrij veel uren werkte op mijn
job en daarnaast een renovatie deed.

Bijna drie jaar geleden
in een stevige depressie belandt met wederom een crisisopname, job
verloren en sindsdien thuis. Probeer weer te gaan werken, maar het
mislukt elke keer.
Op dit moment wordt ik opgevolgd door huisarts
en twee psychologen, weldra komt daar nog een psycholoog bij en
eigenlijk moet ik weer op zoek naar een psychiater voor mijn
medicatie te herzien.
Ben bijna vijf jaar getrouwd en heb hier
een stiefzoon rondlopen van tien; doe mijn uiterste best voor hun.

Vorige maand heb ik voor het eerst de
vraag laten vallen of er een mogelijkheid is voor euthanasie. Heb
zelf geen doodswens, maar wil geen last zijn voor mijn omgeving.

Mijn partner gaf aan dat ze liever heeft dat ik hier blijf.

Misschien komt het gewoon door de
voorbije dagen, maar ik heb steeds het gevoel dat ik verder in de
waanzin wordt getrokken. Door mijn levendige en realistische dromen
wordt het voor mij steeds moeilijker om te bepalen of iets echt
gebeurd is of dat ik dit gedroomd heb. Op dit moment lukt het mij nog
om mee te draaien in het huishouden, maar daarbuiten is er vrijwel
niets meer; ik kom enkel nog buiten om te gaan winkelen, de hond uit
te laten of te gaan ploggen, andere dingen moet ik plannen met mijn
partner.
Persoonlijke verzorging lukt nog redelijk, al zal het
voor velen minimaal lijken.

Als er hier nog personen zijn met een complexe psychiatrische problematiek, hoor ik graag tips van hen om boven water te blijven en misschien een stabiel leven te onderhouden.