Overleden
Vannacht is mijn moder overleden op 77 jarig leeftijd.
Ik weet nu even niet wat ik wil met dit topic, in ieder geval andere topics niet vervuilen.
Zoals ik schreef in topic, waar erger je aan
Mijn moeder is vannacht overleden en ik ben er niet eens rouwig om. Ook niet toen mijn vader mij belde vanochtend . Geen traan niks, ik heb wel mijn oudste zus gebeld , zij zei, dat komt wel, misschien bij het laatste afscheid of pas later. Geef het de tijd. Dan doe ik dat dan maar.
Het komt gewoon niet binnen.
Aan de ene kant ben ik blij voor mijn vader, die frustraties wat hij had over mijn moeder heeft hij niet meer(mijn moeder had in 2020 een hersenbloeding gehad). Maar toch voor hem is het al niet makkelijk.
Mijn moeder is nu nog in Duitsland, geen idee wanneer ze naar Nederland komt. Oh ja, ze waren op vakantie in Duitsland.
Gelukkig neemt de ANWB alarmcentrale veel uit handen, ook de uitvaartverzorging en ziekenfonds.
Het enige wat mijn vader moet doen is zorgen voor gegevens enz. Dat doen mijn zus en vader morgen.
Ik ga zelf dinsdag even naar mijn vader.
Nogmaals, weet niet wat ik wil met deze topic.
Mijn oudste zus gaat vrijdag het as van mijn moeder ophalen en zaterdag ga ik even naar mijn zus
Fijn HarlyQuin. Het spreekwoord "gedeelde smart is halve smart" klopt wel een klein beetje naar mijn idee.
HarleyQuin schreef op 08-08-2022 om 21:09:
Ik ben er nu achter dat mijn hoofdpijn, vermoeidheid, slecht slapen een deel is van het rouwproces. Nou geef mijn portie maar aan Fikkie, misschien dat hij er wat mee kan
Sterkte. Rouwen is soms hard werken...
Coreopsis schreef op 09-08-2022 om 10:05:
[..]
En het heeft tijd nodig
https://www.rememberme.nl/inspiratie/home-1/de-fases-van-het-rouwproces
lientje69 schreef op 09-08-2022 om 10:10:
[..]
En het heeft tijd nodig
https://www.rememberme.nl/inspiratie/home-1/de-fases-van-het-rouwproces
Die ken ik, ik heb daar mijn verhaal ook zo'n beetje verteld
Ben ingestord, mam ik mis je, het doet zo'n pijn.
Kwam jankend van de Aldi vandaan en ik kan niet stoppen met janken. Net ook al overgegeven.
harley een hele dikke knuffel. Het is zo’n zwaar proces waar je doorheen moet. Hier is het eind deze maand alweer een jaar geleden dat mijn lieve vader stierf. En het doet nog zo ongelooflijk veel pijn en verdriet
Ik keek naar een wolk en dacht, zit jij daar mam, en toen kwamen de tranen.
We zeiden het al, het komt echt wel . Over het algemeen. Bij iedereen om zijn eigen tijd.
Zelf ben ik denk teveel gehard. Heb weinig gehuild om vader. Vroeger als kind wel heel veel om mijn broertje. Dat doet nog steeds pijn als ik eraan denk.
Sterkte Harley. Het valt niet mee. Het slijt. Maar dat kost tijd.
Net mijn vader gebeld, het gaat goed met hem, hij mist mijn moeder nu ook. Hij zei, hij heeft ieder keer het idee dat mijn moeder zo naar binnen stapt in de caravan.
Mijn vader gaat dus het as op de camping uitstrooien. Ik heb gezegt at het voor mij goed is, ik wil mijn moeder herinneren hoe ze was.
Ook verteld van mijn kleine inzinking van vanmiddag. Mijn vader reageerde meelevend. Het is voor hem ook wel moeilijk, ze waren 56 jaar getrouwd, mijn vader is nu voor het eerst echt alleen. Ze hebben elkaar als buren ontmoet.
Ach, dat is ook best triest Harley. Hij is nu ook echt alleen. Moeilijk als je zo lang samen bent geweest
Gisteren heeft mijn zus de urn met het as van mijn moeder opgehaald bij het crematorium. Vandaag bij mijn zus geweest, heb de urn opgetilt, is best wel een zwaar ding. Het blijkt namelijk dat er een vuursteen inzit.
Voordat ze werd gecremeerd werd er een vuursteen of op kist of in de kist gelegt, daar staat een serienummer op, dat weer correspondeerd met de serienummer op het urn.
Is niet alleen die vuursteen, de as schijnt ook wel een paar kilo te wegen. (wist ik ook niet, maar las ik in de columns van de vrouw van jan Rot in de krantbijlage
nlies schreef op 13-08-2022 om 23:10:
Is niet alleen die vuursteen, de as schijnt ook wel een paar kilo te wegen. (wist ik ook niet, maar las ik in de columns van de vrouw van jan Rot in de krantbijlage
Klopt, kilo of 3 totaal meen ik
Waarschijnlijk binnenkort weer een uitvaart.
Dit keer de zus van mijn moeder.
Mijn tante heeft gisteren een herseninfarct gehad. Het is een aflopende zaak. Ze krijgt morfine om het nog een beetje dragelijk te maken.
Mijn tante is erg achteruit gegaan na de hersenbloeding en overlijden van mijn moeder. Mijn tante had al gezegd toen mijn moeder was overleden dat ze naar haar zus wou.
Tante is 87 jaar, paar maanden geleden had ze al een lichte TIA gehad(tante)