Overleden
Vannacht is mijn moder overleden op 77 jarig leeftijd.
Ik weet nu even niet wat ik wil met dit topic, in ieder geval andere topics niet vervuilen.
Zoals ik schreef in topic, waar erger je aan
Mijn moeder is vannacht overleden en ik ben er niet eens rouwig om. Ook niet toen mijn vader mij belde vanochtend . Geen traan niks, ik heb wel mijn oudste zus gebeld , zij zei, dat komt wel, misschien bij het laatste afscheid of pas later. Geef het de tijd. Dan doe ik dat dan maar.
Het komt gewoon niet binnen.
Aan de ene kant ben ik blij voor mijn vader, die frustraties wat hij had over mijn moeder heeft hij niet meer(mijn moeder had in 2020 een hersenbloeding gehad). Maar toch voor hem is het al niet makkelijk.
Mijn moeder is nu nog in Duitsland, geen idee wanneer ze naar Nederland komt. Oh ja, ze waren op vakantie in Duitsland.
Gelukkig neemt de ANWB alarmcentrale veel uit handen, ook de uitvaartverzorging en ziekenfonds.
Het enige wat mijn vader moet doen is zorgen voor gegevens enz. Dat doen mijn zus en vader morgen.
Ik ga zelf dinsdag even naar mijn vader.
Nogmaals, weet niet wat ik wil met deze topic.
Mijn vader komt zaterdag weer even thuis uit Duitsland, even de financiële kant regelen en dan gaat hij weer terug naar de camping met het as van mijn moeder en zij word uitgestrooid daar. Of hij doet het in de avond als niemand het ziet of hij vraagd toestemming aan eigenaar van de camping.
Wel jammer dat wij er dan niet bij zijn, maar mijn vader wilt het alleen doen.
HarleyQuin schreef op 13-07-2022 om 18:44:
Mijn vader komt zaterdag weer even thuis uit Duitsland, even de financiële kant regelen en dan gaat hij weer terug naar de camping met het as van mijn moeder en zij word uitgestrooid daar. Of hij doet het in de avond als niemand het ziet of hij vraagd toestemming aan eigenaar van de camping.
Wel jammer dat wij er dan niet bij zijn, maar mijn vader wilt het alleen doen.
Oh, dat zou ik inderdaad ook jammer vinden. Gaat hij het ook al echt vandaag doen? Of misschien later (deze week)?
Elaine68 schreef op 16-07-2022 om 20:50:
[..]
Oh, dat zou ik inderdaad ook jammer vinden. Gaat hij het ook al echt vandaag doen? Of misschien later (deze week)?
Nee heb gekeken op website. As word pas na een maand na de uitvaart vrijgegeven(zijn ze wettelijk verplicht) . Dus nog niet. Overigens gaat hij woensdag weer terug naar de camping .
Ik had hem gebeld en gevraagd of hij mijn moeder al miste, hij zei, ik geloof dat ik er over heen ben. Ik zei of dat komt nog
HarleyQuin schreef op 16-07-2022 om 21:55:
[..]
Nee heb gekeken op website. As word pas na een maand na de uitvaart vrijgegeven(zijn ze wettelijk verplicht) . Dus nog niet. Overigens gaat hij woensdag weer terug naar de camping .
Ik had hem gebeld en gevraagd of hij mijn moeder al miste, hij zei, ik geloof dat ik er over heen ben. Ik zei of dat komt nog
Oh ja dat is ook zo. Dan verandert hij misschien nog van mening.
Ik vind het altijd wel bewonderenswaardig hoe veel oude mensen gewoon doorgaan als ze hun partner verliezen. Al zegt dat niks over wat ze voelen misschien. Maar ze reageren soms zo mat en berustend en verslagen en blijven verder zo'n beetje hun ding doen, ik weet niet. Ze praten niet echt over hun verdriet. Of dat geldt alleen voor de oude mensen die ik ken, dat kan ook. Maar ik vind het altijd erg sneu en toch ook sterk, beetje dubbel.
Nu ik jouw topic lees komt het verlies van mijn eigen ouders ook weer naar boven. Sinds ze overleden zijn denk ik eigenlijk altijd aan ze.
HarleyQuin schreef op 16-07-2022 om 21:55:
[..]
Nee heb gekeken op website. As word pas na een maand na de uitvaart vrijgegeven(zijn ze wettelijk verplicht) . Dus nog niet. Overigens gaat hij woensdag weer terug naar de camping .
Ik had hem gebeld en gevraagd of hij mijn moeder al miste, hij zei, ik geloof dat ik er over heen ben. Ik zei of dat komt nog
Wat verdrietig, Harley, dat je terugkijkt en jezelf alleen ziet staan.
Het klinkt alsof je vader zijn emoties aan het onderdrukken is want het wil er bij mij niet in dat hij er al overheen is. Of zou hij zich ‘groot’ houden voor jou? Dat lijk jij ook aangeleerd te hebben, even ‘niet’ voelen. Soms werkt dat het beste, vooral als je nog veel te regelen hebt. Maar als het verdriet toeslaat, laat het er dan uitkomen. Sla het niet op in je lichaam, wees lief voor jezelf.
Wat de as betreft: wat wil jij? Wil jij erbij zijn als de as wordt uitgestrooid? Of wil je dat het crematorium een ashanger voor je maakt, bijvoorbeeld?
toetie: mijn vader neemt het as mee naar de camping en strooit het saar uit. Of wanneer het donker is en niemand ziet hem of hij vraagt het aan de eigenaar van de camping.
Wat betreft je 2e vraag, nee wil geen hanger oid. Dat werd al gevraagd tijdens de voorbereiding van alles. Wij hebben gezegt dat we dat niet willen
Nou, de tranen zijn er.
Net geproost op mijn moeder
Mam, waar je ook bent, ik hoop dat het goed met je gaat, en loop op je eigen tempo
Ons drink er een op jou
Proost mam
Sterkte HarleyQuin.
Sterkte.
Sterkte Harley.
Het komt idd vanzelf een keer. Laat het maar gewoon gebeuren, het verdriet moet eruit
Sterkte Harley! Het moet er een keer allemaal uit.
Er is nu meer bekend over de as van mijn moeder.
De urn mag maximaal 6 maanden in het crematorium blijven en er mag maar 1 persoon het ophalen. Er mogen geen nabestaanden naar toe tussendoor.
We hebben besloten dat dat mijn vader word
Verlies je eigen behoeften niet uit het oog hoor. Dat je spijt krijgt later.
Ik ben er nu achter dat mijn hoofdpijn, vermoeidheid, slecht slapen een deel is van het rouwproces. Nou geef mijn portie maar aan Fikkie, misschien dat hij er wat mee kan