Niets aantrekken wat mensen over mij zeggen
Ik loop tegen een aantal dingen aan . Ik trek het mij soms zo aan wat mensen over mij denken en zeggen. Ik krijg dan een gevoel van schaamte en het stemmetje in mijn hoofd zegt ‘zie je wel je bent niet zo snugger als je denkt je bent een mislukkeling’ ik word daar zo moe van.
Ik kreeg kritiek van mijn manager vandaag en dan voel ik mij zo beschaamd en ik word dan boos op mezelf.
Hoe kan ik hier mee omgaan?
Sophia_! schreef op 04-08-2021 om 12:43:
[..]
Ik ben nooit gemeen of onbeschoft tegen mezelf, waarom zou je dat doen?
Haha nee, niet zozeer dat je jezelf verrot scheldt. We hebben het laatste in een proef moeten doen. Opschrijven wat je tegen een vriendin zou zeggen als er iets verkeerd is gegaan: "Dat kan gebeuren, vergissen is menselijk. Je bent een geweldig persoon, trek je het niet aan." En wat je tegen jezelf zou zeggen (dat is meestal wat harder geformuleerd en inderdaad meer gericht op schuld, meestal in de trant van jezelf een beetje afkraken, iets dom van jezelf vinden etc).
Het bleek dat er heel weinig mensen zijn die de naastenliefde die ze naar anderen uiten ook naar zichzelf toe kunnen opbrengen. En dat zijn allemaal volwassenen van 30+. Dus vandaar mijn heel ongenuanceerde stelling dat iedereen er in meer of mindere mate last van heeft 
Maar natuurlijk zijn er ook mensen die het heel makkelijk van zich af kunnen laten glijden en bij een misser de nadruk meer leggen op het leermoment dan op het gevoel gefaald te hebben.
Tofwijf schreef op 04-08-2021 om 13:50:
Ik vind echt dat we Viva op Viva moeten laten. En iemand zelf de kans en keuze moeten geven om hier te vertellen wat ze willen. Ongeacht de Nick.
Ik hoop dat TO dit lees en hier wat steun kan vinden. Ik ken haar verleden niet en heb al in een eerder bericht gevraagd waar haar onzekerheid vandaan kom. Voel je vrij om te reageren als het goed voelt.
Dinah schreef op 04-08-2021 om 14:57:
[..]
Haha nee, niet zozeer dat je jezelf verrot scheldt. We hebben het laatste in een proef moeten doen. Opschrijven wat je tegen een vriendin zou zeggen als er iets verkeerd is gegaan: "Dat kan gebeuren, vergissen is menselijk. Je bent een geweldig persoon, trek je het niet aan." En wat je tegen jezelf zou zeggen (dat is meestal wat harder geformuleerd en inderdaad meer gericht op schuld, meestal in de trant van jezelf een beetje afkraken, iets dom van jezelf vinden etc).
Het bleek dat er heel weinig mensen zijn die de naastenliefde die ze naar anderen uiten ook naar zichzelf toe kunnen opbrengen. En dat zijn allemaal volwassenen van 30+. Dus vandaar mijn heel ongenuanceerde stelling dat iedereen er in meer of mindere mate last van heeft
Oh zo 😅 ik zag al voor me dat je helemaal jezelf in de grond aan het boren was. Gelukkig niet!
Tegen mezelf mopperen dat ik 's niet zo lomp/onhandig/stom moet doen, doe ik ook. Ik denk iedereen wel. Zolang je niet, zoals TO, jezelf meteen een totale mislukkeling voelt geeft dat ook niet, denk ik.
Ik las eens een goed advies: elke dag ga je voor de spiegel staan en geef je jezelf een compliment. Over iets wat je die dag gedaan hebt, over dat je kapsel leuk zit, over iets waar je trots op bent. Kan vanalles zijn.
Daar krijg je zelfvertrouwen van en is stukken positiever dan alleen maar jezelf naar beneden praten.
Je kan er ook wat mee doen, zoals zeggen bedankt voor de tip. Ik doe er volgende keer wat mee. Werken = leren. Met kritiek om gaan hoort erbij.
Ik heb mezelf geleerd dat er bij elke opmerking die negatief is, twee opties zijn. De eerste is dat het echt niet goed was. Dan kun je aan die ander vragen wat of hoe het beter kan, of ze nog tips heeft, cursus wellicht… van alles om jezelf te verbeteren.
Het kan ook dat het onterecht is, of helemaal niet bedoeld als kritiek maar gewoon als opmerking, en dat jij er voor jezelf iets heel negatiefs van maakt. Een soort basisgedachte ‘wanneer komen ze er achter dat ik niets kan’. Dat blijken grote kunstenaars en artiesten ook te hebben, ze hebben er zelfs een naam voor; imposter syndrome.
ALs je merkt dat dat je dwars zit, help je jezelf veel meer door zelfvertrouwen en eigenwaarde op te bouwen. Door terug te kijken naar je successen. Wat lukte je wel. Door complimenten aan te nemen en te onthouden ipv ze weg te wuiven. En misschien door therapie, als het echt heel lastig voor je is om jezelf als waardevol te zien?
Viva-amber schreef op 04-08-2021 om 17:20:
Je kan er ook wat mee doen, zoals zeggen bedankt voor de tip. Ik doe er volgende keer wat mee. Werken = leren. Met kritiek om gaan hoort erbij.
Dit. Kritiek kan ook een opportuniteit zijn. Het gaat niet om wat je niet goed doet, maar om wat je nog kan verbeteren.