Mogelijke diagnose autisme
Ongeveer 1,5 maand geleden ben ik gestart bij de psycholoog. Na een eerste intake kwamen daar zoals ik al vermoedde kenmerken van sociale angst en vermijdende persoonlijkheidsstoornis uit. Echter bleek een verlengde intake nodig, om zo een beter beeld te krijgen en bij vermoedens van ASS door te verwijzen.
Die vermoedens van ASS worden steeds groter, maar ik ben ook nog steeds overtuigd van de persoonlijkheidsstoornis. Dat maakt me behoorlijk in de war. Mijn zorgverzekeraar vergoed maar een klein deel van het bedrag wat betaald moet worden als ik me laat diagnostiseren.
Er zijn steeds meer symptomen die passen bij ASS: moeite met verandering, initimiteit, nagels pulken, duimen, zeer veel moeite in sociaal contact, behoefte aan 1 op 1 contact, moeite met het invullen van vrije tijd. Maar ik laat ook dingen zien die totaal niet passen bij ASS: heel veel zelfinzicht, goed aanvoelen wat kinderen en collega's nodig hebben.
Kortom, ik zit nu continue deze symptomen te vergelijken met elkaar. Zelf ben ik natuurlijk geen professional en als ik het echt wil weten, zal ik een onderzoek moeten laten doen.
Ik wil vooral even van me afschrijven, maar ervaringen of tips zijn altijd welkom.
@Vrouw92 Qua behandeling heb ik alleen psychoeducatie gehad. Dat was voor mij al heel erg helpend. Niet zozeer vanwege tips of adviezen, maar vooral in leren dat hoe mijn breinwerkt voor mij heel normaal is.
Qua kosten is het in principe alleen je eigen risico. Dit ben je vaak al kwijt aan alleen je intake. Je moet er echter rekening meehouden dat als je dit jaar start en je behandeling volgend jaar nog doorloopt, je twee keer je eigen risico betaalt. Helaas kijkt het nieuwe financieringssysteem niet meer naar behandeljaren, maar naar kalenderjaren.
Lollypopje schreef op 12-02-2023 om 11:59:
@Vrouw92 Qua behandeling heb ik alleen psychoeducatie gehad. Dat was voor mij al heel erg helpend. Niet zozeer vanwege tips of adviezen, maar vooral in leren dat hoe mijn breinwerkt voor mij heel normaal is.
Qua kosten is het in principe alleen je eigen risico. Dit ben je vaak al kwijt aan alleen je intake. Je moet er echter rekening meehouden dat als je dit jaar start en je behandeling volgend jaar nog doorloopt, je twee keer je eigen risico betaalt. Helaas kijkt het nieuwe financieringssysteem niet meer naar behandeljaren, maar naar kalenderjaren.
Dan mag je mij vertellen waar dat het geval is 😀 , want waar de psycholoog mij naartoe verwijst hebben ze geen contracten afgesloten en vergoedt mijn zorgverkering dus maar 80%.
vrouw92 schreef op 12-02-2023 om 12:02:
[..]
Dan mag je mij vertellen waar dat het geval is 😀 , want waar de psycholoog mij naartoe verwijst hebben ze geen contracten afgesloten en vergoedt mijn zorgverkering dus maar 80%.
Ohw das best kut. Is dat een grote instelling of een vrijgevestigd iemand?
Want de grote sluiten als het goed is gewoon contracten af. Ik heb toen zelf ook heel bewust voor een grote gekozen, omdat als het toch wat anders is ik binnen die instelling zou kunnen blijven voor behandeling en als het niet zou klikken met mijn behandelaar zijn er meer opties.
vrouw92 schreef op 12-02-2023 om 12:02:
[..]
Dan mag je mij vertellen waar dat het geval is 😀 , want waar de psycholoog mij naartoe verwijst hebben ze geen contracten afgesloten en vergoedt mijn zorgverkering dus maar 80%.
Dan je verzekering bellen en vragen waar ze wel contracten hebben.
Je psycholoog verwijst alleen door en geeft een advies van een organisatie waar ze mee bekend zijn.
vrouw92 schreef op 12-02-2023 om 12:02:
[..]
Dan mag je mij vertellen waar dat het geval is 😀 , want waar de psycholoog mij naartoe verwijst hebben ze geen contracten afgesloten en vergoedt mijn zorgverkering dus maar 80%.
Er is de laatste jaren veel veranderd in de vergoeding van GGZ zorg en niet in positieve zin. Er worden steeds minder contracten gesloten en de vergoeding daalt.
Op zich is 80% vergoeding nog best hoog, maar let er wel op of er 80% van de NZA tarieven wordt vergoed of 80% van de door de verzekering bepaalde vergoeding. Dat kan ook nogal schelen.
Verder zijn er bij veel instellingen lange wachtlijsten. Je zou ook kunnen kijken of je het diagnosetraject volgend jaar zou kunnen ingaan (en dan evt. je verzekering aanpassen).
De diagnose heeft mij geholpen mezelf beter te begrijpen en heeft me een handleiding voor mezelf gegeven. Ik kan wat milder naar mezelf zijn als dingen niet lukken, omdat ik nu weet dat het geen luiheid of onwil is.
In de boeken van Bianca Toeps (maar je ziet er helemaal niet autistisch uit) en Henny Struik (niet ongevoelig) vond ik veel herkenning.