Lastige situatie collega
Ik werk sinds bijna een jaar als zzp-er. Beetje ongebruikelijk in mijn vak, maar t lukt me toch echt om aan opdrachten te komen. Dus ik ben ontzettend blij, want nu kan ik mijn vak uitoefenen op de manier die ik zo graag wil, na 20 jaar gewoon een werkgever gehad te hebben waar je zo binnen de lijntjes moest kleuren!
Nu heb ik een superleuke opdracht. Ik kan mn ei heel goed kwijt, t loopt perfect, betrokkenen zijn tevreden, etc.
Het enige waar ik echt enorm tegenaan loop is de andere persoon die ook hier werkt. Zij denkt op een heel andere manier. Zij is "selfmade" zoals ze het zegt, en heeft dus niet de basiskennis voor ons vak. Zij is via een bijzonder weggetje hier komen werken, waar ik weinig van begrijp, maar zij gaat ook niet weg en wordt constant in bescherming genomen.
Ik heb sinds april geprobeerd dat als kans te zien, haar mee op sleeptouw te nemen. Maar dat loopt niet, er zijn steeds meer wrijvingen, onze manier van werken kan niet verschillender zijn en ik vind zelfs dat zij grove fouten maakt in hoe zij werkt. En we werken met behoorlijk kwetsbare personen.
Nu is de wens/vraag vanuit opdrachtgever om samen in intervisie te gaan. Om samen een werkvorm te gaan kiezen waarmee we gaan werken. Om tot elkaar te komen. Omdat de mensen waarmee we werken nu niet hetzelfde aanbod krijgen.
Ik zie dat als onbegonnen werk, wij zijn te verschillend. Daarnaast weet ik al héél goed hoe ik wil werken, daar heb ik al genoeg ervaring voor. En dat wil ik niet veranderen. Daar werd ik zzp-er voor! Om m'n eigen plan te trekken. Niet per se zonder samenwerking, maar dan wel met iemand die óók vooruit wil. Niet iemand die steeds vastloopt op de basisbeginselen. Maar ik vind deze opdracht geweldig.
Eigenlijk voelt t dat ik ermee wil stoppen. Maar dat voelt ook als star en stug van mijn kant. Maar ik heb óók een verleden waarin ik wel moest pleasen en meegaan met de mening van anderen (als kind, was heftig), dus ik krijg in mn hoofd niet helemaal duidelijk wat nou gedachtes zijn die ik echt wel mag hebben en wat gedachtes zijn die voortkomen uit oude patronen en waar ik eens niet in mee moet gaan nu!
Wat zouden jullie doen? Kunnen jullie me tips geven?
MijnNaamIsHaas73 schreef op 10-11-2021 om 08:52:
Als jij overtuigd bent van jouw manier van werken dan zou ik die (juist als Zzp'er) niet aanpassen aan haar. Je bent namelijk onafhankelijk en professioneel, dat is waarom ze je inhuren, ik zou me dat niet laten afnemen en ook duidelijk maken. Als de loyaliteit van je opdrachtgever zwaarder weegt dan het werk professioneel uit te laten voeren dan zou ik op zoek gaan naar een andere opdrachtgever.
Helemaal mee eens. Vertrouw op jezelf en denk als adviseur: jij hebt je professionele oordeel gedeeld. Dat wordt niet overgenomen. Dat is het goed recht van de opdrachtgever. Maar als de gekozen werkwijze niet past bij jouw kwaliteiten en manier van werken, heb je ook het volste recht om aan te geven dat de klus in dat geval niet bij je past. Je hoeft geen enkele schroom te hebben om op zoek te gaan naar een andere klus.
Ginevra schreef op 10-11-2021 om 10:41:
[..]
De kunst is om het zonder emotionele lading te doen. Als je er een pinnig "Nou op deze manier gaat het niet werken, ik ga wel weg, dan kan zij haar ding doen en hebben jullie geen last van mij" uit gooit, dan ben je onprofessioneel en onvriendelijk.
Houd het licht, vriendelijk, neutraal. Zoals jij graag werkt, past het niet bij hun organisatie. Het lijkt je daarom beter een andere opdracht te gaan zoeken.
Zoek in gedachten een voorbeeld in je omgeving. Iemand waarvan je vindt dat hij of zij altijd professioneel en vriendelijk overkomt. Hoe zou die het doen? Soms helpt dat om de toon te vinden.
Hier heb je echt het lastige punt te pakken denk ik. Alleen zeggen oud-collega's en vriendinnen nu dat ik juist tè luchtig en lief en schattig ben. Dat ik juist net iets feller en directer mag zijn.
En dat zij dus blijven zoeken naar een oplossing, omdat ik misschien wel duidelijk ben in wat ik zie en waar ik tegenaan loop, maar niet duidelijk genoeg laat merken dat ik niet mee wil in allerlei oplossingen die om t echte probleem heendraaien.
Maar dat doe ik dus omdat t een warboel in mn hoofd wordt, of ik dingen verkeerd zie ga ik me dan afvragen.
Je tip van iemand in gedachten nemen vind ik dus een goede! Dat helpt inderdaad om een goede toon te vinden. Thanks!
BlueFawn schreef op 10-11-2021 om 09:21:
[..]
Ja hoor, maar ik werk niet in de zorg dus misschien dat dat anders is maar ik kom ook bij bedrijven waar ik totaal geen klik mee heb of waar mensen halsstarrig blijven volhouden dat ze het toch echt beter weten.
Wil je misschien vertellen hoe jij dan reageert? Of hoe je dat dan loslaat? 😃 Groot leerpunt!! En ik denk inderdaad dat dit in de zorg wel anders ligt, maar uiteindelijk komt het op hetzelfde neer.
sammie500 schreef op 10-11-2021 om 09:13:
[..]
Heb jij dit zelf weleens moeten doen? Ik vind het lastig om te werken op een manier die echt tegen mijn visie/gevoel in gaat. Maar ik ben dus oprecht nieuwsgierig hoe jij dat dan ziet. Want misschien ben ik wel te star dan.
Voor mij lijkt het nu zo: iedereen is enthousiast over hoe ik dingen aanpak. Collega kan het op mijn manier niet, vanwege haar achtergrond. Nu moeten we naar een (in mijn ogen) minder goedemanier omdat zij het niet kan.
Ga je daar dan in mee? Omdat je nou eenmaal samen moet werken? (ben ik het in principe mee eens hoor! Maar in dit geval voelt t toch twijfelachtig.
Niet doen. Jij bent een professional, daarom ben je ingehuurd. Je bent goed in wat je doet en daar sta je voor. Als je nu op deze wens in gaat maakt dat niet alleen het werk minder leuk, maar lever je ook iets van jezelf in.
Daarnaast is die persoon waarmee je samenwerkt niet jouw collega. Zodra deze klus voorbij is moet jij weer in je eentje verder en dan maakt het echt niet meer uit wat zij van je vindt.
Benader het zakelijk en niet persoonlijk
Succes
Tickel schreef op 10-11-2021 om 09:29:
[..]
Jullie werken met kwetsbare personen zeg je. Dat alleen zou voor mij al een reden zijn de professionaliteit niet op te geven. Dat ze het geluk heeft om, met haar achtergrond, voor 1 persoon precies te zijn wat die persoon nodig heeft, wil niet zeggen dat dit voor álle personen goed is. Voor mij zou het een dealbreaker als de organisatie zich blijft scharen achter een "ongeschoold" persoon en geschoolde personen afwijst.
Dit denk ik dan ook.... Maar durfde er nog niet echt naar te handelen. Om verschillende redenen, maar nu ik al jullie reacties zo lees denk ik steeds meer : je bent echt goed in je werk, laat je dat vertrouwen toch niet afnemen door mensen die geen keuzes durven maken uit loyaliteit!
En inderdaad, dat het bij die ene persoon nou zo goed lukte....
MoederBarberin schreef op 10-11-2021 om 10:52:
[..]
Niet doen. Jij bent een professional, daarom ben je ingehuurd. Je bent goed in wat je doet en daar sta je voor. Als je nu op deze wens in gaat maakt dat niet alleen het werk minder leuk, maar lever je ook iets van jezelf in.
Daarnaast is die persoon waarmee je samenwerkt niet jouw collega. Zodra deze klus voorbij is moet jij weer in je eentje verder en dan maakt het echt niet meer uit wat zij van je vindt.
Benader het zakelijk en niet persoonlijk
Succes
Dat laatste is helaas niet helemaal het geval, dat maakt het ook lastig. Het is een klus die in principe tot in lengte van dagen door kan gaan, zolang iedereen tevreden is (en gelukkig écht geen verkapt dienstverband, dat is goed uitgezocht!).
Maar dat wat je als eerste zegt wil ik écht meer uit gaan dragen. Ik weet het wel, ik handel er ook naar, maar in deze situatie vind ik het heel lastig om mezelf niet als de persoon te zien die zich niet aan wil passen.
Maar eigenlijk is dat wel de waarheid, ik wil me niet aanpassen, maar wel met goede redenen!
Dutchgirly schreef op 10-11-2021 om 10:01:
[..]
Ik zou het echt een totaal andere situatie vinden als jij bijv. 30 jaar geleden je opleiding hebt gedaan en veel werkervaring hebt opgedaan sinds die tijd. En zij net van school is, maar hoewel ze weinig werkervaring heeft, ze wel geleerd heeft te werken met de nieuwste technieken en volgens de laatste wetenschappelijke inzichten. Als jij dan daar niet voor open zou staan en je vast bleef houden aan jouw 30 jaar ervaring, dan zou ik dat inderdaad als star ervaren. Maar dat is hier niet aan de orde. Zij verzint haar werkmethoden on the job. Dat lijkt me echt niet iets wat jij zou moeten overnemen. Sterker nog, vanuit je professie lijkt me dat ook echt niet acceptabel.
Zeker! Helemaal mee eens! Maar met stagiaires/pas afgestudeerden werken vind ik heerlijk! Heb nu ook 2 stagiaires, zo leuk om met hun te sparren! Voor iedereen leerzaam. En dan voel ik energie!
sammie500 schreef op 10-11-2021 om 10:56:
[..]
Dit denk ik dan ook.... Maar durfde er nog niet echt naar te handelen. Om verschillende redenen, maar nu ik al jullie reacties zo lees denk ik steeds meer : je bent echt goed in je werk, laat je dat vertrouwen toch niet afnemen door mensen die geen keuzes durven maken uit loyaliteit!
En inderdaad, dat het bij die ene persoon nou zo goed lukte....
Laat het oordeel dat het ‘uit loyaliteit’ is achterwege. Jij staat er niet achter. Het past niet bij hoe jij in het werk staat en hoe jij de klus benadert. Dat is voldoende.
Mija schreef op 10-11-2021 om 10:46:
[..]
Helemaal mee eens. Vertrouw op jezelf en denk als adviseur: jij hebt je professionele oordeel gedeeld. Dat wordt niet overgenomen. Dat is het goed recht van de opdrachtgever. Maar als de gekozen werkwijze niet past bij jouw kwaliteiten en manier van werken, heb je ook het volste recht om aan te geven dat de klus in dat geval niet bij je past. Je hoeft geen enkele schroom te hebben om op zoek te gaan naar een andere klus.
Dat is inderdaad hun goed recht. En dat stemmetje dat fluistert "maar het is zo'n gaaf project, en het kan écht groot worden" moet ik een beetje omdenker. Niet daardoor blijven hangen als zij niet mee willen in professionaliteit maar in loyaliteit blijven hangen.
Bedankt voor je inzicht, helpt echt!
Alleen balen dat ik akkoord ben gegaan met nogal lange opzegtermijn!
sammie500 schreef op 10-11-2021 om 10:46:
[..]
Hier heb je echt het lastige punt te pakken denk ik. Alleen zeggen oud-collega's en vriendinnen nu dat ik juist tè luchtig en lief en schattig ben. Dat ik juist net iets feller en directer mag zijn.
En dat zij dus blijven zoeken naar een oplossing, omdat ik misschien wel duidelijk ben in wat ik zie en waar ik tegenaan loop, maar niet duidelijk genoeg laat merken dat ik niet mee wil in allerlei oplossingen die om t echte probleem heendraaien.
Maar dat doe ik dus omdat t een warboel in mn hoofd wordt, of ik dingen verkeerd zie ga ik me dan afvragen.
Je tip van iemand in gedachten nemen vind ik dus een goede! Dat helpt inderdaad om een goede toon te vinden. Thanks!
Je kunt heel duidelijk zijn en toch zakelijk en luchtig blijven. Bijv;
"We hebben nu een aantal gesprekken gevoerd over de verschillende werkwijzen van mij en X en helaas moet ik tot de conclusie komen dat wij geen middenweg gaan vinden. U hebt mij aangenomen om mijn kennis en kunde, maar op deze manier vraag u mij mijn werk minder goed uit te voeren dan de kwaliteit die ik wil leveren. Hoewel ik het een fantastische opdracht vind, is dit iets waartoe ik niet bereid ben vanuit mijn professionele visie. Als u toch van mij vraagt mijn professionaliteit te compromitteren vrees is dat onze wegen hier scheiden."
Een snel voorbeeldje, maar zo ben je zakelijk, houd je het bij jezelf, ben je duidelijk over wat je wil en leg je bij hen de verantwoordelijkheid neer om te kiezen voor jouw werkwijze of die van de minder capabele collega zonder 'te stampvoeten'
Mija schreef op 10-11-2021 om 11:04:
[..]
Laat het oordeel dat het ‘uit loyaliteit’ is achterwege. Jij staat er niet achter. Het past niet bij hoe jij in het werk staat en hoe jij de klus benadert. Dat is voldoende.
Ja! Heb je helemaal gelijk in! Ik vul inderdaad in, en moet bij mezelf blijven.
Bedankt! Ik weid altijd zo uit als ik iets wil zeggen 😊 dus goede opmerking.
MoederBarberin schreef op 10-11-2021 om 11:06:
[..]
Je kunt heel duidelijk zijn en toch zakelijk en luchtig blijven. Bijv;
"We hebben nu een aantal gesprekken gevoerd over de verschillende werkwijzen van mij en X en helaas moet ik tot de conclusie komen dat wij geen middenweg gaan vinden. U hebt mij aangenomen om mijn kennis en kunde, maar op deze manier vraag u mij mijn werk minder goed uit te voeren dan de kwaliteit die ik wil leveren. Hoewel ik het een fantastische opdracht vind, is dit iets waartoe ik niet bereid ben vanuit mijn professionele visie. Als u toch van mij vraagt mijn professionaliteit te compromitteren vrees is dat onze wegen hier scheiden."
Een snel voorbeeldje, maar zo ben je zakelijk, houd je het bij jezelf, ben je duidelijk over wat je wil en leg je bij hen de verantwoordelijkheid neer om te kiezen voor jouw werkwijze of die van de minder capabele collega zonder 'te stampvoeten'
Wel een goed voorbeeldje!
Ik wil het allemaal uit gaan leggen, en eigenlijk de beslissing ook al nemen. Maar kan als tussenweg ook deze manier kiezen natuurlijk!
Ik heb nog veel te leren als zzp-er jongens! 😊
sammie500 schreef op 10-11-2021 om 10:46:
[..]
Hier heb je echt het lastige punt te pakken denk ik. Alleen zeggen oud-collega's en vriendinnen nu dat ik juist tè luchtig en lief en schattig ben. Dat ik juist net iets feller en directer mag zijn.
Je hoeft niet schattig of lief te zijn hoor. Je kunt ook luchtig zijn en vriendelijk en zakelijk. En duidelijk.
Neem het geheel van je verbale en non-verbale communicatie. Ik ken vrouwen die "jong lief en blond" uitstralen, en dan bv hun stem wat verlagen om zakelijker over te komen. Ik ben middelbaar met een resting bitch face en een lage stem en moet dus juist wat vaker glimlachen om mensen niet het gevoel te geven dat ik hun kop eraf ga bijten.
Dus als je toch 'voorbeelden' in je omgeving gaat zoeken, denk dan eens na over wat het concreet is dat ze doen. Je wil vriendelijk zijn, maar niet verontschuldigend. Duidelijk, maar niet kortaf. Als jij te lief en schattig overkomt, dan kom je misschien al een heel end met een andere lichaamshouding en een wat lagere intonatie.
Ginevra schreef op 10-11-2021 om 11:37:
[..]
Je hoeft niet schattig of lief te zijn hoor. Je kunt ook luchtig zijn en vriendelijk en zakelijk. En duidelijk.
Neem het geheel van je verbale en non-verbale communicatie. Ik ken vrouwen die "jong lief en blond" uitstralen, en dan bv hun stem wat verlagen om zakelijker over te komen. Ik ben middelbaar met een resting bitch face en een lage stem en moet dus juist wat vaker glimlachen om mensen niet het gevoel te geven dat ik hun kop eraf ga bijten.
Dus als je toch 'voorbeelden' in je omgeving gaat zoeken, denk dan eens na over wat het concreet is dat ze doen. Je wil vriendelijk zijn, maar niet verontschuldigend. Duidelijk, maar niet kortaf. Als jij te lief en schattig overkomt, dan kom je misschien al een heel end met een andere lichaamshouding en een wat lagere intonatie.
Ik denk zelf dat het meer zit in wat ik zeg dan in wat ik uitstraal en hoe mijn intonatie is. Dat is niet blond lief & schattig en met een hoog stemmetje in ieder geval 😊
Ik ga dingen zeggen als "ik snap het van jullie ook wel hoor", of toch zeggen dat ik na wil denken over hun voorstel terwijl ik al lang weet dat ik het zo niet wil. En ook mijn aandeel benoemen.
Maar misschien moet ik daar toch nog eens naar kijken... Goeie!
Ao ben ik geen ZZP-er, best een nuttig draadje dit.