Introvert? Schrijf mee.
Op Viva was er ooit een goedlopend topic met dit onderwerp. Dus hier een nieuw topic waarin ik en anderen hopelijk goed ons digitale ei kwijt kunnen.
TO trapt af:
Als kind al moest ik naar de schoolpsycholoog, want Mickje was wel heel erg in zichzelf gekeerd en speelde veel alleen. Die drang naar alleen zijn en rust is altijd gebleven. Op de middelbare school dook ik regelmatig de mediatheek in in de pauze om even lekker alleen te zijn.
Sociaal ben ik wel, zeker. En ook een gangmaker: ik hou van een praatje en gezelligheid. Maar alleen zijn vind ik nog fijner. Lekker mijn eigen ding doen. En ik vermaak me ook altijd prima, zelden voel ik me eenzaam. Door de jaren heen ook heel veel alleen gereisd en alleen op stap geweest.
Twee jaar geleden kreeg ik een relatie, iets wat ik niet voor mogelijk hield. Maar het gaat goed. Maar samenwonen? Never nooit. Ik moet genoeg me-time hebben. Dus lang leve de LAT-relatie.
Corona en lockdowns? Geen last van gehad, sterker nog: er kwam een fijne rust over me heen. Niet meer de drang van overal heen moeten en sociaal doen. Gewoon thuis zijn en mijn eigen ding doen.
Ik werk in best een drukke en dynamieke setting in de zorg. Ik hou van mijn baan. Maar als ik naar huis ga heb ik echt weer tijd voor mezelf nodig. En teamuitjes ? Nee, liever niet.
Wie is er ook een introvert? Schrijf gezellig mee..
Ze kan inderdaad nog veel meer zie ik nu. Ik vind het een beetje onwerkelijk wel. Je zou toch denken dat het een gereïncarneerd mens is ofzo.
Als introvert kan ik fantaseren over een huis in de middle of nowhere. Geen anderen om mij heen behalve mijn man. Niks hoeven, niets moeten. Af en toe werken om wat geld te verdienen. Af en toe eens op visite, maar de meeste sociale dingen mogen aan mij voorbij gaan.
Nu klinkt het of heb ik het heel druk maar ik best veel vrije tijd en ik heb helemaal niets te klagen. Wat zijn jullie fantasieën? Hoe ziet jullie ideale leven eruit?
Ja, dat huis in the middle of nowhere mag ik ook graag over dromen! Gewoon altijd totale stilte om me heen zou ik heerlijk vinden. Maar dat zal wel bij dromen blijven.. En ik weet ook dat ik ongelukkig wordt van thuis werken/niet werken. Ik fantaseer wel ns over een plek waar ik hoofdzakelijk in mijn eentje zou werken, maar ik weet eigenlijk niet of ik daar op de lange termijn gelukkiger van zou worden. Ik ben namelijk wel heel sociaal en ik vind mensen heel leuk. Ik moet alleen soms erg uitrusten van ze 
Overigens heb ik een megasociale week achter de rug, met werken en elke avond mensen zien (ik logeerde een paar dagen in de stad, en daar wonen veel vrienden die ik weinig zie, dus even ingehaald) Heb er enorm van genoten, maar ben ook blij dat ik nu weer thuis ben en even niet meer hoef. Even bijkomen 
ik vind het zo vermoeiend allemaal ,mensen die vinden of denken dat je chagrijnig bent als je stil bent of gewoon rustig aan een tafel of aan de bar zit tijdens een feestje terwijl de rest losgaat op de dansvloer,introvertie is in mijn mening nog helemaal niet geaccepteerd omdat je niet meedoet in het leuk zijn van wat mensen van je verwachten .
Vrijevlinder schreef op 14-08-2021 om 05:19:
Als introvert kan ik fantaseren over een huis in de middle of nowhere. Geen anderen om mij heen behalve mijn man. Niks hoeven, niets moeten. Af en toe werken om wat geld te verdienen. Af en toe eens op visite, maar de meeste sociale dingen mogen aan mij voorbij gaan.
Nu klinkt het of heb ik het heel druk maar ik best veel vrije tijd en ik heb helemaal niets te klagen. Wat zijn jullie fantasieën? Hoe ziet jullie ideale leven eruit?
Oh klinkt heerlijk. En sowieso een huis waar geen luidruchtige mensen in de buurt wonen. 
juryaan schreef op 25-04-2022 om 14:44:
ik vind het zo vermoeiend allemaal ,mensen die vinden of denken dat je chagrijnig bent als je stil bent of gewoon rustig aan een tafel of aan de bar zit tijdens een feestje terwijl de rest losgaat op de dansvloer,introvertie is in mijn mening nog helemaal niet geaccepteerd omdat je niet meedoet in het leuk zijn van wat mensen van je verwachten .
Herkenbaar. Net of moet je altijd de hele dag heppydepeppy zijn. Net of zijn we allemaal hetzelfde. Mensen zullen het niet slecht bedoelen, maar telkens die opmerkingen horen wordt irritant als je ze voor de zoveelste keer hoort.
Regendrup. schreef op 25-04-2022 om 14:45:
[..]
Oh klinkt heerlijk. En sowieso een huis waar geen luidruchtige mensen in de buurt wonen.
Vooral dat. Of alle rustige mensen bij elkaar, en drukke mensen ergens anders. 
juryaan schreef op 25-04-2022 om 14:44:
ik vind het zo vermoeiend allemaal ,mensen die vinden of denken dat je chagrijnig bent als je stil bent of gewoon rustig aan een tafel of aan de bar zit tijdens een feestje terwijl de rest losgaat op de dansvloer,introvertie is in mijn mening nog helemaal niet geaccepteerd omdat je niet meedoet in het leuk zijn van wat mensen van je verwachten .
Ook erg herkenbaar.
Mensen vinden mij ook vaak gesloten en ook gereserveerd.
Heb daar soms best wel veel last van.
Wat een leuk onderwerp. Hier ook een introvert, al is het met enkele extraverte kantjes.
Ik hou best van sociale dingen zolang het gestructureerd is. Een keertje een avond in een restaurant met collega’s vind ik wel leuk, wordt het meer een borrel of barbecue of ander netwerk gebeuren dan gruwel ik ervan.
Meestal heb ik echter een heel rustig leventje met werk, gezin en m’n vaste activiteiten zoals sport. In het weekend probeer ik meestal 1 sociale activiteit te hebben en de rest is dan voor mezelf en mijn gezin.
Rondom mijn kinderen zijn natuurlijk ook sociale activiteiten nodig. Een keer kletsen met de ouders van een vriendje vind ik best gezellig, maar je zult me niet op het schoolplein standaard een praatje zien maken.
Ik meld me ook Leuk om herkenning te lezen..
Mensen noemen me ook vaak bescheiden/rustig/gesloten/verlegen (en vast ook saai 😅). Maar ik vind het heerlijk om 's avonds op de bank te ploffen met het idee dat het een paar uur helemaal rustig is
Tegelijkertijd vind ik het ook best leuk om een avondje of dag naar een feestje/festival te gaan.. Maar dan moet ik wel zeker weten dat de rest van het weekend/week gewoon rustig is.
Als ik helemaal op mijn gemak ben dan kan ik best veel praten/druk zijn maar weinig mensen kennen die kant 
Hoe vaak ik de opmerking ‘ik kan moeilijk hoogte van je krijgen’ al niet gehoord heb. Of ‘je bent weinig zichtbaar’.
Dóódmoe word ik daarvan.
Op mijn werk verschillende managers gehad die deze opmerkingen maakten….
Echt…. En íedere keer bij het eerste functioneringsgesprek met zo’n nieuwe manager, waar ik steevast met een uitstekende beoordeling uit kwam…. Dat dan tóch nog even aanstippen.
Dan maak je echt de valse introvert in me wakker en ga ik er met gestrekt been in.
Mijn vaste opmerking was dan altijd: “Voor mijn functioneren maakt dat dus allemaal niets uit dus dan is het jóuw probleem of geen probleem, maar het is zéker niet míjn probleem en dat wordt het ook niet!”
Ik was management assistente maar duidelijk nooit de ‘sociaal werker’ van de afdeling of de gangmaker bij het kopieerapparaat…. Daar zoeken ze maar iemand anders voor.
Glamourlama schreef op 07-07-2022 om 22:07:
Wat een leuk onderwerp. Hier ook een introvert, al is het met enkele extraverte kantjes.
Ik hou best van sociale dingen zolang het gestructureerd is. Een keertje een avond in een restaurant met collega’s vind ik wel leuk, wordt het meer een borrel of barbecue of ander netwerk gebeuren dan gruwel ik ervan.
Meestal heb ik echter een heel rustig leventje met werk, gezin en m’n vaste activiteiten zoals sport. In het weekend probeer ik meestal 1 sociale activiteit te hebben en de rest is dan voor mezelf en mijn gezin.
Rondom mijn kinderen zijn natuurlijk ook sociale activiteiten nodig. Een keer kletsen met de ouders van een vriendje vind ik best gezellig, maar je zult me niet op het schoolplein standaard een praatje zien maken.
Ja herkenbaar! Ik vind het met kinderen soms heel lastig om die balans te krijgen.. Ze 'moeten' naar hun sport dus de avonden en weekenden vullen zich steeds meer. Ook is er standaard bijna elke dag wel een vriendje/vriendinnetje over de vloer hier. Dan heb je ook vaak met de ouders te maken, al wordt dat met de oudste (11 jaar) wel steeds minder. Ik wil ze niet beperken in hun sociale gebeuren maar het wordt me soms wel wat te veel 😬 Hoe doen jullie dat?
O heel herkenbaar inderdaad de "ik kan geen hoogte van je krijgen", "je bent zo moeilijk te peilen". Maar ook de gesloten/rustig/verlegen. En inderdaad, ik weet zeker dat heel veel mensen mij saai vinden. En daardoor ook zielig. Ik merk wel dat ik daardoor de laatste tijd iets meer de nadruk leg als ik 'iets gezelligs/leuks' heb gedaan/op de planning staat (wat ik dan weer een beetje stom vind van mezelf), alleen maar om te laten weten dat ik heus ook best wel een sociaal leven heb. Alleen geen volgepakt sociaal leven.
Senior introvert hier. Sinds een paar maanden heb ik eindelijk ontdekt wat mij "mankeert". Ik heb me sindsdien op het net verdiept in het introverte en er ging een hele wereld voor mij open. Allemaal herkenbare gevallen waar ik al mijn hele leven tegenaan liep maar die ik altijd anders verwoordde. Meer grof en agressief. Nú loop ik zo'n beetje tegen een muur aan van ontkenning door gesprekspartners en dan laat ik nog niet eens het achterste van mijn tong zien, want als ik mijn gedachtes hardop uit zou spreken zou mijn familie en kennissenkring wel eens raar kunnen reageren. Het komt er op neer dat ik steeds meer zwijg en in feite mijn leventje maar gewoon uit zit.
introBert schreef op 13-08-2022 om 14:51:
Senior introvert hier. Sinds een paar maanden heb ik eindelijk ontdekt wat mij "mankeert". Ik heb me sindsdien op het net verdiept in het introverte en er ging een hele wereld voor mij open. Allemaal herkenbare gevallen waar ik al mijn hele leven tegenaan liep maar die ik altijd anders verwoordde. Meer grof en agressief. Nú loop ik zo'n beetje tegen een muur aan van ontkenning door gesprekspartners en dan laat ik nog niet eens het achterste van mijn tong zien, want als ik mijn gedachtes hardop uit zou spreken zou mijn familie en kennissenkring wel eens raar kunnen reageren. Het komt er op neer dat ik steeds meer zwijg en in feite mijn leventje maar gewoon uit zit.
Wat bedoel je hier precies mee? Ik heb het idee dat je een andere definitie hebt van introvert als de meesten hier.
Wat maakt jou tot een introvert persoon?