Hond herplaatsen?

Hoi allemaal, graag ontvang ik jullie advies. Ik zit hier best wel erg mee en weet niet waar ik goed aan doe. 

Ik denk soms dat mijn hond ongelukkig is bij mij. Drie jaar geleden heb ik hem als puppy in huis genomen. Ik had al eerder honden gehad, en dat ging allemaal prima. Ik besteed veel tijd, liefde en aandacht aan mijn hond, omdat ik graag wil dat hij een zo leuk mogelijk leven heeft. Elke dag maken we lange wandelingen, hij hoeft vrijwel nooit alleen te zijn, we doen vaak spelletjes samen zoals trucjes oefenen of met een trektouw stoeien. Maar toch heb ik het gevoel dat hij niet gelukkig is bij mij. Goed, niet elke hond is hetzelfde, en ik dacht, ik moet gewoon op zoek gaan naar dingen waar hij wel blij van wordt. Maar ik heb het gevoel dat niks wat ik doe aanslaat. 
Thuis lijkt hij zich te vervelen, hij kijkt erg sip en af en toe maakt hij een zielig piepend/zeurend geluid. Soms staat hij gewoon maar wat te staan, niet willen slapen, en staart hij voor zich uit. Ik heb het gevoel dat hij wat mist en dat ik moet compenseren door hem meer aandacht te geven. Maar dat is het ook niet helemaal. Buiten is hij gefrustreerd, als ik hem “commandeer” dat hij iets niet moet doen, zoals bv naar iemand toelopen, iets uit de bosjes eten, zulke dingen, dan kan er echt een bommetje bij hem ontploffen. Hij wordt dan wild en gaat als een gek rondjes rennen en neurotisch graven. En ik bedoel niet wild op een vrolijke manier, maar echt gefrustreerd afreageren is wat hij doet. Eigenlijk is het nu zoiets van: Binnen is hij sip. Buiten is hij gefrustreerd. Hij lijkt in zijn geheel niet goed in zijn vel te zitten en is daar niet uit te trekken. Als pup en puber had hij dit ook al, maar ik dacht dat hij misschien nukkig was door zijn leeftijd. Nu hij 3 is denk ik dat dit misschien gewoon is hoe het is. 
Ik zit er soms aan te denken om hem te herplaatsen, in de hoop dat hij het bij een ander wel leuk heeft. Misschien vindt hij het fijner om in een roedel te leven of bij iemand die wat luchtiger naar zijn gedrag kan kijken dan ik. Want eigenlijk komt het er op neer dat ik denk dat ik misschien iets verkeerd doe, dat het aan mij ligt. Maar aan de andere kant weet ik helemaal niet of hij het ergens anders wel leuk gaat hebben. En op zich heeft hij -in theorie- bij mij een heel goed leven. Mijn grootste wens is dat hij een fijn leven heeft en ik weet niet hoe ik hem dat moet bieden. Herplaatsen klinkt ook zo stom omdat ik hem 1) niet kwijt wil, en 2) ik kan niet eens duiden wat nou eigenlijk het echte probleem is, behalve een “off”-gevoel. 
Bedankt voor het lezen