Hond herplaatsen?
Hoi allemaal, graag ontvang ik jullie advies. Ik zit hier best wel erg mee en weet niet waar ik goed aan doe.
Ik denk soms dat mijn hond ongelukkig is bij mij. Drie jaar geleden heb ik hem als puppy in huis genomen. Ik had al eerder honden gehad, en dat ging allemaal prima. Ik besteed veel tijd, liefde en aandacht aan mijn hond, omdat ik graag wil dat hij een zo leuk mogelijk leven heeft. Elke dag maken we lange wandelingen, hij hoeft vrijwel nooit alleen te zijn, we doen vaak spelletjes samen zoals trucjes oefenen of met een trektouw stoeien. Maar toch heb ik het gevoel dat hij niet gelukkig is bij mij. Goed, niet elke hond is hetzelfde, en ik dacht, ik moet gewoon op zoek gaan naar dingen waar hij wel blij van wordt. Maar ik heb het gevoel dat niks wat ik doe aanslaat.
Thuis lijkt hij zich te vervelen, hij kijkt erg sip en af en toe maakt hij een zielig piepend/zeurend geluid. Soms staat hij gewoon maar wat te staan, niet willen slapen, en staart hij voor zich uit. Ik heb het gevoel dat hij wat mist en dat ik moet compenseren door hem meer aandacht te geven. Maar dat is het ook niet helemaal. Buiten is hij gefrustreerd, als ik hem “commandeer” dat hij iets niet moet doen, zoals bv naar iemand toelopen, iets uit de bosjes eten, zulke dingen, dan kan er echt een bommetje bij hem ontploffen. Hij wordt dan wild en gaat als een gek rondjes rennen en neurotisch graven. En ik bedoel niet wild op een vrolijke manier, maar echt gefrustreerd afreageren is wat hij doet. Eigenlijk is het nu zoiets van: Binnen is hij sip. Buiten is hij gefrustreerd. Hij lijkt in zijn geheel niet goed in zijn vel te zitten en is daar niet uit te trekken. Als pup en puber had hij dit ook al, maar ik dacht dat hij misschien nukkig was door zijn leeftijd. Nu hij 3 is denk ik dat dit misschien gewoon is hoe het is.
Ik zit er soms aan te denken om hem te herplaatsen, in de hoop dat hij het bij een ander wel leuk heeft. Misschien vindt hij het fijner om in een roedel te leven of bij iemand die wat luchtiger naar zijn gedrag kan kijken dan ik. Want eigenlijk komt het er op neer dat ik denk dat ik misschien iets verkeerd doe, dat het aan mij ligt. Maar aan de andere kant weet ik helemaal niet of hij het ergens anders wel leuk gaat hebben. En op zich heeft hij -in theorie- bij mij een heel goed leven. Mijn grootste wens is dat hij een fijn leven heeft en ik weet niet hoe ik hem dat moet bieden. Herplaatsen klinkt ook zo stom omdat ik hem 1) niet kwijt wil, en 2) ik kan niet eens duiden wat nou eigenlijk het echte probleem is, behalve een “off”-gevoel.
Bedankt voor het lezen
Ja zeker. Herplaatsen heb ik uit mijn hoofd gehaald omdat het waarschijnlijk geen oplossing is. Voor nu probeer ik mijn eigen mindset te veranderen en voor mezelf het plezier terug te vinden in de dingen die we samen doen. Vind het soms best moeilijk om zelf vrolijk te blijven als hij in zielige frustratiemodus gaat. Ook vindt hij wandelen gewoon niet zo leuk, dus ik probeer daarin ook mijn denkwijze te veranderen. Heb altijd het idee dat als je een hond hebt je echt veel moet bewegen en er op uit gaan, dat soort dingen. Maar hij vindt het gewoon niet leuk dus dat moet ik accepteren. Vanochtend zijn we naar het water gegaan waar we normaal een rondje om de plas heenlopen (wat eindigt in frustratie). Nu ben ik met hem rechtstreeks naar het water gelopen en heb ik daar met hem gezeten voor twintig minuten. We hebben geen rondje gemaakt maar zijn rechtstreeks terug gegaan. Ik heb het idee dat hij dat wel leuk en relaxed vond, ook zonder dat “we moeten nu een rondje lopen want dat is wat je doet als je je hond uitlaat”. Ik merk de afgelopen dagen dat nu we minder doen de frustraties ook afnemen. Alleen het probleem is nu wel dat die een bonk energie is en ik andere manieren moet zoeken om hem uitdaging te bieden. Dat is erg lastig aangezien alles aanleiding kan zijn tot frustratie. Eerder gingen we wel eens naar de markt en dan kreeg hij wat lekkers. Dat vond hij ook wel leuk, die bedrijvigheid. Ik denk dat ik meer van die dagelijkse dingen moet zoeken die hem wat voldoening geven, zonder dat er verder wat van ‘m verwacht wordt (behalve meesukkelen en een visje naar binnen werken, dat gaat nog 
). Ondanks dat hij wandelen en dingen “moeten” niet leuk vindt, is het zeker geen luie hond, in tegendeel zelfs. Hij wil wel actie en sensatie alleen hij kan niet met frustraties omgaan waardoor het niet leuk is. Als iemand nog inspiratie heeft voor wat ik buitenshuis met hem kan doen hoor ik het graag. Binnen heb ik hersenwerk voor hem en doet hij graag trucjes. Buiten wil ik wel dingen doen maar niet iets waarbij hij in de frustratie schiet. Naar de markt gaan en bij het water zitten gaat goed. Wandelen en hondenschool gaan niet goed. Fietsen vindt hij ok.
als je het hebt over wandelen, bedoel je dan aan de lijn of los? Dat maakt nogal een verschil. Mijn hond vindt aan de lijn ook frustrerend. Los is het echt heel anders.
Dutchgirly schreef op 16-01-2022 om 11:21:
als je het hebt over wandelen, bedoel je dan aan de lijn of los? Dat maakt nogal een verschil. Mijn hond vindt aan de lijn ook frustrerend. Los is het echt heel anders.
Gaat allebei niet goed. Los moet ik hem nog veel sturen (commanderen), aangezien hij anders naar mensen en honden toeloopt die dat niet willen. Aan de lijn is het frustrerend omdat hij zich beperkt voelt. Dan kan die dol worden.
En als je naar zo'n klein losloop veldje gaat met je hond, waar over het algemeen maar 1 hond tegelijk in gaat? Je zou hem kunnen laten apporteren (of als hij dat niet kan, dit met hem oefenen). Waar ik woon zijn op loopafstand meerdere van die kleine omheinde grasveldjes waar ik dit kan doen. Misschien is dat bij jou in de buurt ook?
Nee schreef op 16-01-2022 om 11:25:
[..]
Gaat allebei niet goed. Los moet ik hem nog veel sturen (commanderen), aangezien hij anders naar mensen en honden toeloopt die dat niet willen. Aan de lijn is het frustrerend omdat hij zich beperkt voelt. Dan kan die dol worden.
In mijn omgeving weet ik verschillende plekken waar ik zelden of nooit andere mensen en honden tegenkom. Soms ook wat afhankelijk van het tijdstip.
Er zijn ook een paar plekken waar mensen het vanzelfsprekend vinden dat honden op elkaar toelopen en het samen uitzoeken. Waar ze ook om die reden naartoe komen.
Wat doet jouw hond naar andere honden dat dit een probleem is of kan worden?
Mija schreef op 16-01-2022 om 11:45:
[..]
Er zijn ook een paar plekken waar mensen het vanzelfsprekend vinden dat honden op elkaar toelopen en het samen uitzoeken. Waar ze ook om die reden naartoe komen.
Wat doet jouw hond naar andere honden dat dit een probleem is of kan worden?
Dat vroeg ik me ook af. Ik ga juist naar een losloopgebied zodat mijn hond met andere kan spelen en rennen. Het samen zijn, lossen ze onderling op. Daar komen echt geen commando's van mij aan te pas. Tenzij je hond probleem gedrag vertoont, dan is dat geen goed idee natuurlijk.
Contact met mensen vraagt soms wel een commando. Mijn hond wil graag met iedereen knuffelen, dit is niet altijd gewenst en zeker niet als ze dan ook nog tegen ze op wil springen in haar enthousiasme.
Wat doet jouw hond dan in contact met mensen en honden als hij los is? Waar moet je op corrigeren?
Mija schreef op 16-01-2022 om 11:45:
[..]
In mijn omgeving weet ik verschillende plekken waar ik zelden of nooit andere mensen en honden tegenkom. Soms ook wat afhankelijk van het tijdstip.
Er zijn ook een paar plekken waar mensen het vanzelfsprekend vinden dat honden op elkaar toelopen en het samen uitzoeken. Waar ze ook om die reden naartoe komen.
Wat doet jouw hond naar andere honden dat dit een probleem is of kan worden?
Hij is een erg bewegelijke hond en kan in een flits opeens 40 meter verderop staan. Hij is ook constant dingen aan het doen en op zoek naar sensatie. Hij wil bijvoorbeeld op mensen afrennen (het liefst tegen ze aan springen), in de bosjes rennen en oneetbare dingen eten, achter mountainbikers aan, in het water zwemmen en nooit meer terugkomen, een tunnel naar china graven, achter schapen aanrennen. Maar.. hij luistert goed dus als ik hem roep dan komt hij wel. Het probleem is dat omdat hij zo actief is, en zich snel in de nesten kan werken, ik hem super veel moet sturen als hij losloopt. Dan wordt het “Nee max, kom hier Max, even wachten Max, uhhhhhh niet eten Max, volgen Max, Max blijf” nou zie je het voor je? Dat vindt hij dus strontvervelend, dat ik hem steeds beperk. Om een voorbeeld te geven. Laatst waren we in het bos en er kwamen mountainbikers langs. Ik riep hem snel bij me, anders zou hij het leuk vinden om achter ze aan te jagen. So far, so good. Maar een paar minuten later kwamen we opnieuw mountainbikers tegen, dus ik roep hem weer bij me en ook dan komt hij gewoon. Maar vervolgens ontploft de bom en is het allemaal te veel en wordt hij dol, gefrustreerd. Hij rent bv rondjes (niet op een leuke manier), gaat neurotisch graven, er is gewoon veel spanning. En hoe meer commando’s ik geef, hoe erger dit wordt. Zonder sturing kan hij uiteraard niet loslopen, want dan is hij weg om dingen uit te vreten. Het is niet een hond die van nature netjes bij je blijft.
Hij kan wel goed met honden overweg, maar dat hele concept van loslopen is frustrerend voor hem. Alsof het nog te hoog gegrepen is. Niet omdat hij niet luistert, maar omdat het gewoon “te veel” is.
Die hond heeft ADHD 😂. Hij laat zich overal door afleiden, loopt achter alle prikkels aan. En als hij dat niet mag, moet hij zijn nerveuze energie op een andere manier kwijt. Ik snap dat je er gek van wordt!
Een vriendin van mij heeft ook een hond die dit af en toe doet. Die weet dan bijvoorbeeld zijn aandacht te richten door met stokken te gaan gooien die hij dan terugbrengt. Zijn er activiteiten te verzinnen waarbij hij zich moet inspannen en zich moet concentreren, die je met hem kunt doen als hij buiten is en losloopt. Het lijkt me een hond die je heel serieus en consistent moet blijven trainen om zijn aandacht op jou en een activiteit te blijven richten. En die activiteit moet hij dan nog leuk genoeg vinden ook.
Ah, een sensatiezoeker. En slim en gefrustreerd. Lastig persoonlijkheidsprofiel voor een hond! Ik vind het heel goed dat je hem weghoudt van mensen die last van zijn gedrag kunnen hebben. Ik maak dat wel eens anders mee. Ook heel mooi dat je opmerkt dat hij ongelukkig lijkt en dat je aan het zoeken bent om hem te helpen. Mijn waardering daarvoor aan jou.
Heb je al eens gedacht aan homeopathie?
Haha misschien inderdaad vergelijkbaar met ADHD, ook dat dat drukke niet per se leuk is voor hem, maar vooral onrustig en gespannen, als kokend water die elk moment kan overlopen. Misschien moet ik wat ouderschapstips voor kinderen met ADHD opzoeken 
lol.
Ik probeer nu vooral in te zetten op terug naar huis gaan voordat de bom ontploft. En veeeeeel rustige activiteiten zoals zoekspelletjes. Apporteren doet die wel maar dat geeft ook weer zo’n adrenaline-boost en daar heeft hij wat mij betreft al voldoende van 
. Ik kan 2x per week naar een hondenstrand rijden waar hij echt los kan gaan om met andere honden te spelen. Dan heeft hij in ieder geval een beetje een uitlaatklep. Het strand gaat vaak beter dan het bos, ivm overzicht. Hij kan alles zien wat er rondloopt. Er komt niet plotseling een mountainbiker of schaap voorbij.
Denken jullie eigenlijk dat deze drukte gewoon is hoe hij is? Of kan er op een leeftijd van 3 jaar nog een soort kalme volwassenheid zijn intrede doen?
@ToetieToover, bedankt voor je vriendelijke woorden. Inderdaad een lastig persoonlijkheidsprofiel voor een hond. Homeopathie heb ik eens geprobeerd met een vorige hond en daarvan was ik niet onder de indruk. We kregen korreltjes mee, maar die doen niks. Ik had er eigenlijk meer van verwacht, een holistische benadering of zo, wat aanknopingspunten, informatie. Maar nee homeopathie is niet mijn ding, want ik geloof zelf niet in de kracht van korrels en verdunde druppels.
Nee schreef op 16-01-2022 om 20:38:
Haha misschien inderdaad vergelijkbaar met ADHD, ook dat dat drukke niet per se leuk is voor hem, maar vooral onrustig en gespannen, als kokend water die elk moment kan overlopen. Misschien moet ik wat ouderschapstips voor kinderen met ADHD opzoeken
Ik probeer nu vooral in te zetten op terug naar huis gaan voordat de bom ontploft. En veeeeeel rustige activiteiten zoals zoekspelletjes. Apporteren doet die wel maar dat geeft ook weer zo’n adrenaline-boost en daar heeft hij wat mij betreft al voldoende van
Denken jullie eigenlijk dat deze drukte gewoon is hoe hij is? Of kan er op een leeftijd van 3 jaar nog een soort kalme volwassenheid zijn intrede doen?
@ToetieToover, bedankt voor je vriendelijke woorden. Inderdaad een lastig persoonlijkheidsprofiel voor een hond. Homeopathie heb ik eens geprobeerd met een vorige hond en daarvan was ik niet onder de indruk. We kregen korreltjes mee, maar die doen niks. Ik had er eigenlijk meer van verwacht, een holistische benadering of zo, wat aanknopingspunten, informatie. Maar nee homeopathie is niet mijn ding, want ik geloof zelf niet in de kracht van korrels en verdunde druppels.
Mijn honden werden pas mentaal volwassen na de 3e verjaardag, toen bleek pas dat ze toch iets hadden opgestoken. Welke commando’s kent hij? Kan hij bijvoorbeeld kijken of volgen aan de voet?
BlueFawn schreef op 16-01-2022 om 21:06:
[..]
Mijn honden werden pas mentaal volwassen na de 3e verjaardag, toen bleek pas dat ze toch iets hadden opgestoken. Welke commando’s kent hij? Kan hij bijvoorbeeld kijken of volgen aan de voet?
Oh nu krijg ik een sprankeltje hoop…
En hij kent veel commando’s, denk wel meer dan 30. Hij kan inderdaad ook “kijk eens” en “volg”. Dat volgen komt heel goed van pas want zo manoeuvreren we ons overal langsheen. Hij doet het wel stuiterend.
Doet me denken aan de eerste keer puppy cursus. Het duurt zeker 3 jaar voor je een stabiele hond hebt was de boodschap...
Er is nog hoop
Wel succes! Lastig hoor.
Nee schreef op 16-01-2022 om 21:30:
[..]
Oh nu krijg ik een sprankeltje hoop…
En hij kent veel commando’s, denk wel meer dan 30. Hij kan inderdaad ook “kijk eens” en “volg”. Dat volgen komt heel goed van pas want zo manoeuvreren we ons overal langsheen. Hij doet het wel stuiterend.
Oh dat komt vast goed! Kijk kun je ook heel goed inzetten als je wil dat hij bijv andere honden/mensen/fietsers/aanhangwagens negeert. Maar ik herken het slechte luisteren en het jezelf moedeloos afvragen of dit nog goed komt heel goed. Netjes naast mij lopen zonder stuiteren deed mijn vorige hond pas na een jaar of 3 dus er is nog hoop, je moet alleen wel een lange adem hebben.
Ik heb zelf 2 labradors, een van 9 en een van 2......Mijn 2karige luistert ook niet altijd. En loopt ook niet altijd naast. Ik ga iedere dag naar het bos. En sta ook wel eens 10 minuten te wachten totdat meneer weer komt....Dat is puber gedrag. Er zijn ook dagen dan gaat het komen en luisteren heel goed.
Kan het zijn dat je je onzekerheid op de hond projecteert?
Ik woon in een land waar de honden school verplicht is... minstens 10 keer gaan. Ik heb daarnaast privé instructies gehad. Want in die puberteit vond en vind ik het niet gemakkelijk. Maar dat heeft voor mijn zekerheid wel geholpen.