Help ik word een hork.
Jemig wat baal ik van mezelf.
vanmorgen uit mijn slof geschoten tegen iemand omdat ik dacht dat diegene nalatig was geweest. Bleek niet het geval en het werd een stevige discussie. Heb uiteindelijk mijn excuses gemaakt. Maar toch..
Ik merk de laatste tijd dat ik steeds vaker en sneller oordeel en daarmee doe ik de ander vaak tekort. Heel onbenullig soms ook. Dan hoor ik mezelf iets zeggen over het stomme jasje van de weervrouw op tv. Of collega’s die zeggen “Wat ben je weer ‘positief’”. In situaties waarbij ik onbekenden tegenkom sta ik er bij voorbaat al ‘negatief’ in n als diegene mij dan toelacht met een “lekker weertje he?” Dan moet ik gewoon even schakelen. Ik was al nooit heel geduldig maar mijn geduld met mijn medemens is steeds vaker nul.
En zo wil ik niet zijn! Sterker nog, zo was ik nooit. Ik ben inmiddels 50plus en ik heb het sterke vermoeden dat het daarmee heeft te maken. Ik herken dingen die ik bijvoorbeeld ook bij mijn moeder zie. En op het forum hoor je ook vaak de term ‘zure vrouwen’ tegenkomen waar het gros van de dames al wat ouder is.
Maar wat doe ik er aan? Tot tien tellen alvorens ik mijn mond open trek en werken aan mijn ‘resting bitch face’? En misschien bewuster gaan ‘omdenken’? Ik heb namelijk een prima leven en veel om dankbaar en blij voor te zijn. Straal dat dan ook uit!
Iemand die dit herkent? En wat doe jij er dan aan?
Vera8 schreef op 12-03-2025 om 15:11:
[..]
Hierin kan ik een heel eind meegaan.
Het mooie van ouder worden/zijn vond ik idd ook het feit dat je je niet zo snel de kaas meer van het brood laat eten. Niet meer zo puberaal onzeker m.b.t. de mening van anderen. Geen dwang meer om je te bewijzen kortom veel meer zelfverzekerd en een zekere rust. Maar daar komt dan nu dit gezeur en gemopper bij! Die ongeduldige onverdraagzaamheid.. Ik wil dat niet. Net alsof de balans doorslaat: Ik ben er na al die jaren precies achter wie of wat voor persoon ik ben. En dan erger ik me ineens kapot aan anderen die die zelfverzekerdheid nog missen. Vanuit een (zeer misplaatst) superioriteitsgevoel lijkt het wel. Op het arrogante af. Vandaar het balen van mezelf.. Ik word gewoon intolerant.
Er is verschil tussen assertief en agressief handelen. Wat ik opvallend vind, is dat je jezelf ‘zelfverzekerd’ noemt en je dan gaat ergeren aan anderen die dat niet zijn. Dat klinkt niet als iets dat een zelfverzekerd iemand zou doen. Wat maakt het jou nou uit dat ze onzeker zijn? Merk het op en laat het gaan. Waarom heb je het nodig om je verheven te voelen? Dat is doorgaans een signaal van onzekerheid. Anderen lager plaatsen dan jezelf in plaats van gelijkwaardig, is geen reactie van een zelfverzekerd persoon.
Ik ben nog een (klein) beetje jonger, maar het klinkt verder wel een beetje herkenbaar, geloof ik. Ik lees dus maar even mee 
ToetieToover schreef op 12-03-2025 om 18:47:
[..]
Er is verschil tussen assertief en agressief handelen. Wat ik opvallend vind, is dat je jezelf ‘zelfverzekerd’ noemt en je dan gaat ergeren aan anderen die dat niet zijn. Dat klinkt niet als iets dat een zelfverzekerd iemand zou doen. Wat maakt het jou nou uit dat ze onzeker zijn? Merk het op en laat het gaan. Waarom heb je het nodig om je verheven te voelen? Dat is doorgaans een signaal van onzekerheid. Anderen lager plaatsen dan jezelf in plaats van gelijkwaardig, is geen reactie van een zelfverzekerd persoon.
Eens. Het is ook niet dat ik het nodig heb om me beter te voelen. Integendeel. Maar ik merk gewoon dat anderen, om volstrekt onlogische redenen, momenteel al vrij snel in mijn irritatie gaan zitten. Om dat gevoel van irritatie te duiden (of voor mezelf te rechtvaardigen missschien) zoek ik een reden waarom ze zo irritant zijn. En daarbij komt de ander dan vaak ‘als mindere’ uit de bus. Ik voel mezelf niet zozeer verheven maar vooral geïrriteerd en neem dat de ander kwalijk. Leg de schuld buiten mezelf terwijl ik verstandelijk weet dat ik me onhebbelijk gedraag.
Ashwaganda is nog gewoon bij Holland&Barett te koop, gelukkig. Ik houd de aanbiedingen in de gaten zodat het wat betaalbaarder is.
De praktijkondersteuner legde mij ook uit dat je "zorgenvooranderenhormonen" afnemen.
😊
Ik was altijd best wel een hork (of eigenlijk feitelijk en direct, maar nooit met slechte bedoelingen), maar tegenwoordig denk ik vaker na of mijn primaire reactie geschikt is voor de situatie. Ik probeer me vaker te verwonderen dan te ergeren, zeg maar. Ik ben toch ook 52 en middenin de overgang, maar ik kan me nog wel beheersen, al merk ik ook wel eens dat mijn lichaam reageert met een opvlieger als ik iets wel voel maar niet uitspreek (met name heel irritante dingen, die mensen niet zo bedoelen maar omdat het gewoon sukkels zijn haha).
Je bent kennelijk meer geërgerd dan je weten wil. Je bént uiteraard ook gewoon die persoon die kritiek heeft op anderen, alleen soms is je guard down en dan laat je het doorkomen. En daarna bedenk je dat het niet zo handig was omdat het je schaadt. Je wil je ego hoog houden. Je wil dit niet op je blazoen.
Ik denk dat zelfacceptatie het begin is: je bent geen engel. Dat wil niet zeggen dat je jezelf moet gaan schaden door loslippig te worden. Een reden om loslippig te worden kan zijn dat je je te makkelijk en te ontspannen bent gaan voelen. Dan doe je je best niet meer. Als die persoon jou een grote bek terug zou geven zou je je eerder zorgen maken over wat zij over jou vond dan over wat jij van haar vindt.
rionyriony schreef op 13-03-2025 om 05:53:
Je bent kennelijk meer geërgerd dan je weten wil. Je bént uiteraard ook gewoon die persoon die kritiek heeft op anderen, alleen soms is je guard down en dan laat je het doorkomen. En daarna bedenk je dat het niet zo handig was omdat het je schaadt. Je wil je ego hoog houden. Je wil dit niet op je blazoen.
Ik denk dat zelfacceptatie het begin is: je bent geen engel. Dat wil niet zeggen dat je jezelf moet gaan schaden door loslippig te worden. Een reden om loslippig te worden kan zijn dat je je te makkelijk en te ontspannen bent gaan voelen. Dan doe je je best niet meer. Als die persoon jou een grote bek terug zou geven zou je je eerder zorgen maken over wat zij over jou vond dan over wat jij van haar vindt.
Sorry, bij het nalezen merk ik dat het onaardig klinkt. Dit was gewoon algemeen bedoeld en niet jegens Vera8 persoonlijk. Ik had niet jou als forummer in gedachten. 
Ik ben ook af en toe een hork... Maar daar it ik dus niet mee... ben 57, werk met heel veel jonge mensen. En juist door af en toe eens niet mee te doen aan het "therapeutische gesneuzel" ,maar gewoon recht door zee mijn mening te zeggen word ik juist gewaardeerd. Want een hork zijn betekent niet dat je onaardig, en beledigend bent....En met een dosis humor kan je het denk ik best wel verpakken.
Ted68 schreef op 13-03-2025 om 08:52:
Ik ben ook af en toe een hork... Maar daar it ik dus niet mee... ben 57, werk met heel veel jonge mensen. En juist door af en toe eens niet mee te doen aan het "therapeutische gesneuzel" ,maar gewoon recht door zee mijn mening te zeggen word ik juist gewaardeerd. Want een hork zijn betekent niet dat je onaardig, en beledigend bent....En met een dosis humor kan je het denk ik best wel verpakken.
Ik denk eerder dat direct en recht door zee zijn niet betekent dat je een hork bent. Maar een hork zijn betekent wel dat je onaardig bent. Dat is nu eenmaal de definitie van het woord 
hork
BETEKENIS & DEFINITIE
onaangenaam persoon; onbeleefd, lomp iemand. Volgens sommige bronnen is dit woord via het Bargoens afgeleid van Jiddisch hourek (houreg) (stugge, lompe kerel) en Hebreeuws horeeg (moordenaar).
Vera8 schreef op 12-03-2025 om 20:33:
[..]
Eens. Het is ook niet dat ik het nodig heb om me beter te voelen. Integendeel. Maar ik merk gewoon dat anderen, om volstrekt onlogische redenen, momenteel al vrij snel in mijn irritatie gaan zitten. Om dat gevoel van irritatie te duiden (of voor mezelf te rechtvaardigen missschien) zoek ik een reden waarom ze zo irritant zijn. En daarbij komt de ander dan vaak ‘als mindere’ uit de bus. Ik voel mezelf niet zozeer verheven maar vooral geïrriteerd en neem dat de ander kwalijk. Leg de schuld buiten mezelf terwijl ik verstandelijk weet dat ik me onhebbelijk gedraag.
“Wat is een allergie?
Als een ander doorschiet in een bepaalde kwaliteit, kan dat bij jou irritatie, ergernis of boosheid oproepen. Jouw reactie wordt een allergie genoemd (Engels: allergy). Zo'n allergie heeft vaak te maken met een kwaliteit van jezelf. Als je bijvoorbeeld erg bescheiden bent, kun je je mateloos storen aan mensen die zichzelf continu op de borst kloppen.”
Lees hier meer https://www.carrieretijger.nl/functioneren/ontwikkelen/persoonlijkheidsmodellen/kernkwaliteiten