Geen druk sociaal leven, ben ik de enige?
Over het algemeen weinig last van maar gister weer mee geconfronteerd en dan denk ik.. ben ik echt raar? Zielig? Of vind ik dat alleen maar omdat ik niet mee kan praten of dat ik bang ben dat anderen mij zielig of raar vinden?
Nieuwe buren en kunnen we het prima mee vinden. Ze kwam op de koffie. Binnenkort is hier in de stad een jaarlijkse happening en dan de vraag.. wat ga jij doen? De stad in, enz? Tsja.. ik doe eigenlijk nooit iets.. gewoon thuis. De vrienden ook niet naar om dat mee te doen. Hou denk ik er ook niet heel van, hou houd niet zo van drukte..
Zij gaat de stad in, drankjes doen. Verder veel verhalen over naar vrienden dit, klussen bij vrienden, uit eten.. oid en nieuw dit en dat..
Dit overkomt me vaker met mensen.
Dat hebben wij allemaal niet, terwijl we nog redelijk jong zijn. Ergens steekt me dat, vooral als ik er niet over kan meepraten. Gevoel dat ik wat mis ofzo. Ik vind het wel bloedirritant als mensen er zo dik bovenop leggen dat ze het zo druk hebben en sociaal leven hebben en wat ze allemaal doen, maar dat komt mss vanuit die “jaloezie”, of gevoel dat ik wat mis ofzo..
Ben ik de enige? Ben ik raar?
ik denk dat als je het vervelend vindt dat jij dat niet hebt, er dan op uit moet om mensen te leren kennen.
Als je het prima vindt, dan past het gewoon bij jou. Jij moet je leven inrichten zoals jij prettig vindt.
Ik denk wel dat als je een gezin hebt een gedeelte van ' leegte' al ingevuld is en dat je af en toe afspreekt met vrienden als 'voldoende' aanvoelt.
Ik denk als single, die een heel klein sociaal netwerk heeft, dat dat wel confronterend en eenzaam kan voelen.
Nogmaals jou leven en welke richting wil je op en welke stappen zijn daar eventueel voor nodig?