Duiven na overlijden
Mijn moeder is overleden in een ziekenhuiskamer op de zevende verdieping. Kort na haar overlijden kwamen er ineens drie duiven op het balkon voor het raam zitten, die naar binnen keken. Wij vonden dat echt opmerkelijk. We hadden er de hele tijd nog geen vogels gezien. Toen mijn zus het later opzocht, bleek dat duiven symbool staan voor de heilige geest. Mijn vriend is ervan overtuigd dat na het overlijden van iemand energie vrijkomt en de duiven dat hebben opgemerkt.
De symboliek vind ik heel mooi maar ik ben normaal gesproken totaal niet gelovig. Het laat me hoe dan ook niet los.
Komen dit soort dingen vaker voor of is het gewoon toeval en let je eerder op verschijnselen die je normaal gesproken niet waarneemt? (Nou ja, waarschijnlijk weet niemand de waarheid).
Ik heb dat met citroenvlinders die zag ik na het overlijden van mijn vader heel vaak.
Nu kom ik ze zelden tegen. Als ik er 1 zie is het vaak zo dat wat in een moeilijke periode zit dan denk ik altijd, hé daar is mijn vader om me effe te steunen
het is toch mooi om zoiets mee te maken en er troost in te vinden.
Misschien ligt de sleutel van dit soort ervaringen niet bij de dieren, maar in de capaciteit van mensen om open te staan voor die ervaringen?
Ik geloof dit niet, tenzij dit door meerdere betrouwbaar opgezette tests bewezen wordt.
Ik geloof er zeker in, ook bijzondere dingen meegemaakt, maar te persoonlijk om ze te delen.
rionyriony schreef op 31-05-2024 om 13:14:
Ik geloof dit niet, tenzij dit door meerdere betrouwbaar opgezette tests bewezen wordt.
Hoe moet je iets testen wat niet tastbaar is?
Net als liefde voelen, dat voel je zelf, maar is niet tastbaar. Hoe zou je zoiets moeten testen.
Ik geloof dat er veel meer is dan we zelf weten.
Mogelijk twee mannetjes die achter een vrouwtje aangingen om een nest te bouwen. Die kunnen ze maken op balkons. Bij voorkeur in een struik of boom (of op/tussen een hoop rotzooi), daar leggen ze takken in, het popje gaat hem testen en de man gaat dan takjes halen en zij neemt ze aan, bouwend aan haar kraamkamer.
Of een ouder met twee oudere jongen. Of drie mannen op zoek naar een vrouwtje.
Vrijevlinder schreef op 31-05-2024 om 13:18:
[..]
Hoe moet je iets testen wat niet tastbaar is?
Net als liefde voelen, dat voel je zelf, maar is niet tastbaar. Hoe zou je zoiets moeten testen.
Ik geloof dat er veel meer is dan we zelf weten.
Als iets binnen het natuurlijke gedrag van dieren verklaarbaar is dan geef ik daaraan de voorkeur.
Ik geloof er idd in. Iets heel aparts meegemaakt toen we om een teken vroegen na vaders overlijden.
Allereerst gecondoleerd...
De duif staat in het christendom inderdaad symbool voor de heilige Geest.
Ik heb zelf ook wel wat bijzondere dingen meegemaakt rondom het overlijden van familieleden. Ik zal bijvoorbeeld de begrafenis van een van mijn grootouders nooit vergeten. Het is al jaren geleden en het regende die dag. De voorspelling was dat het de hele dag zou blijven regenen. Toen we de kerk uit kwamen om richting de begraafplaats te lopen, was het echter droog. Toen ze de kist lieten zakken, brak de zon plotseling even door, een zonnestraal op de kist. Het bleef droog tot we weer binnen waren. Net nadat de laatste weer binnen was, begon het weer te regenen en het heeft de rest van de dag doorgeregend.
Ik was toen nog niet gelovig, maar dit is me altijd bijgebleven.
Och jeetje MMcGonagall, wat ging dat ineens snel voor jullie 
Gecondoleerd met het verlies 
Hopelijk vinden jullie veel steun en liefde bij elkaar
Wat een mooi verhaal! Persoonlijk had ik rationalisme lekker achter mij gelaten en dit moment altijd meegenomen voor altijd 
Het zou kunnen dat het toeval was, het zou kunnen dat dieren wat aanvoelen, het zou kunnen dat er een God is, het zou kunnen dat de aarde of het heelal dit soort krachten teweeg brengt, er is zelfs een ieniemienie kleine kans dat iemand die duiven daar neergezet heeft zonder dat jullie het doorhadden, en het zou zelfs kunnen dat onze gedachten verbindingen maken op het moment dat iemand komt te overlijden uit troost
Het zou ook kunnen dat de reden waarom het gebeurde, niet in bovenstaande lijstje staat
Het enige wat ik zeker weet is dat het je raakte en dat het iets voor je betekende en dus doet het dat ook!
Neem het lekker mee, het is van jou/van jullie 
Ontzettend mooi symbool voor je moeder, 4 duiven
Zak maar lekker weg in mooie herinneringen als je ze weer ziet op jouw pad en wie weet biedt dat dan weer houvast, een glimlach omdat mama weer even binnenkomt
Ik vind het mooi
Hier een soortgelijk verhaal toen mn vader een poos geleden overleed
Ik zat bij broer aan de keukentafel om half 4 in de nacht, pratend over dat we niet wisten wat we zouden moeten doen als het moment daar was
Op een gegeven moment hoorde we zijn tussendeur opengaan en 4 voetstappen
Zijn hond sloeg enorm aan, vals, daar was niks liefs aan
En toen werd het weer enorm stil, er was (natuurlijk) niemand
Een half uur later kregen we een appje van zijn vriendin
We hebben de hond enorm geknuffeld en bedankt voor het veilig houden
En soms, als alles weer even dichtbij komt, dan brengt mijn broer hem bij mij en voel ik mij weer veilig
Toch, zal dit allemaal in ons hoofd hebben afgespeeld, voor ons betekende het moment en de hond heel veel voor ons
Dat kan niemand meer afpakken 
Het ging inderdaad snel, van vol in de vechtstand naar afscheid nemen. Vijf dagen om eraan te wennen en nu weer vol in de regelstand.
Malibu2 schreef op 31-05-2024 om 14:01:
Allereerst gecondoleerd...
De duif staat in het christendom inderdaad symbool voor de heilige Geest.
Ik heb zelf ook wel wat bijzondere dingen meegemaakt rondom het overlijden van familieleden. Ik zal bijvoorbeeld de begrafenis van een van mijn grootouders nooit vergeten. Het is al jaren geleden en het regende die dag. De voorspelling was dat het de hele dag zou blijven regenen. Toen we de kerk uit kwamen om richting de begraafplaats te lopen, was het echter droog. Toen ze de kist lieten zakken, brak de zon plotseling even door, een zonnestraal op de kist. Het bleef droog tot we weer binnen waren. Net nadat de laatste weer binnen was, begon het weer te regenen en het heeft de rest van de dag doorgeregend.
Ik was toen nog niet gelovig, maar dit is me altijd bijgebleven.
Vergelijkbaar. Begrafenis van mijn oma alleen maar regen. Bij het zakken van de kist vroeg mijn moeder: Heer wanneer U echt bestaat, geef dan een teken van Uw aanwezigheid. Een paar seconden erna werd het opeens droog en tijdens het laten zakken van de kist kwam er tussen de bomen zonlicht door, precies schijnend op de kist. Daarna weer volop regen.
En 5 dagen daarvoor gaat mijn gewone vaste telefoon, zonder nummerherkenning. Mijn oma was niet ziek. Ik kon dus niet zien wie er belde en waarom. Ik neem op, noem mijn naam niet maar zeg: Zeg het maar mam, is oma net overleden?
Dat was dus zo. Heel apart.
rionyriony schreef op 31-05-2024 om 13:19:
Mogelijk twee mannetjes die achter een vrouwtje aangingen om een nest te bouwen. Die kunnen ze maken op balkons. Bij voorkeur in een struik of boom (of op/tussen een hoop rotzooi), daar leggen ze takken in, het popje gaat hem testen en de man gaat dan takjes halen en zij neemt ze aan, bouwend aan haar kraamkamer.
Of een ouder met twee oudere jongen. Of drie mannen op zoek naar een vrouwtje.
Sorry niet vervelend bedoelt, maar als dit voelt als een troost, laat het dan zo...je hoeft er geen verklaring voor te zoeken.
Gecondoleerd MMcGonall, ik wens je veel sterkte
Bijzonder verhaal over de duiven, ik heb dat met vlinders die ik veel zag na het overlijden van mijn zus.
Ik geloof dit soort dingen wel.
Na het overlijden van mijn moeder heb ik ook dingen ervaren die niet verklaarbaar zijn. Of die dingen nu waar zijn of niet, ik heb gevoeld dat ze ergens nog bij me was en heb er troost uit gehaald. Dat is het belangrijkste.
Gecondoleerd en sterkte MMCGonagall 