Burnout
Ik ben vast niet de enige die een burnout heeft (gehad) en zo af en toe even wil klagen over hoe vervelend dat is etc. Maar ik denk dat het ook kan helpen om zo af en toe wat tips en tricks uit te wisselen.
Ellori schreef op 07-09-2021 om 12:47:
Wat naar om te lezen Wattenbolleke! Die paniek helpt zeker niet bij het herstel van zowel burnout als depressie kan ik me zo voorstellen. Kun je niet iemand anders inschakelen om kid(s) van school te halen bijvoorbeeld?
Hier gaat het oke. Gisteren laat aangekomen in het hotel, nog een drankje gedaan en daarna gaan slapen. Ik was wel al 3 dagen aan het stuiteren dat we op vakantie gingen en alles inpakken enzo. Vlak voordat we gisteren weggingen wel nog even op de bank gelegen maar ik was echt kapot toen we aankwamen. Vandaag tot nu toe nog niks gedaan behalve lunchen. Nu lig ik weer op bed en ga zo nog even tukken. Daarna hooguit een rondje over het terrein van het hotel lopen, avond eten en weer slapen. Gelukkig hoef ik niks deze vakantie maar ik wil wel heel graag de oude stad in. We zitten op Rhodos en ik hoop toch wel wat mooie foto's te kunnen maken.
Ik weet niet goed waar ik verstandig aan doe. Het uit de weg gaan gaat me uiteindelijk niet helpen. Ik kijk het deze week even aan. Maar ik merk dat ik er erg mee bezig ben. Ik ben echt dingen niet aan het doen zodat ik geen mensen hoef te spreken. Op m’n werk ‘plan’ ik bijvoorbeeld m’n wc bezoek zodat de kans zo klein mogelijk is dat ik mensen tegenkom. Het is ook echt heel awkward als ik wel een gesprekje moet voeren. Ik kan het gewoon niet meer.
Rhodos! Klinkt best als een goed plan toch, even acclimatiseren zodat je weer even bijgetapt bent? Hoelang blijf je?
Wattenbolleke schreef op 07-09-2021 om 12:18:
hoe gaat het met jullie?
hier gaat het niet geweldig. Vorige week kreeg ik een paniekaanval. En sindsdien voel ik me de halve dag paniekerig. Zodra ik iets doe. Ik schrik weer van geluiden. Ik raak in paniek van het schoolplein. Allemaal mensen die die willen misschien wel met me praten (wat normaal echt prima en gezellig is, maar ik kan nu geen fatsoenlijk gesprek voeren over koetjes en kalfjes). Dus ik merk dat ik dat het liefst wil vermijden. Wat ook niet helpt. Maar ik weet ook niet goed hoe het dan wel moet. Vaak is zelfs ‘hoi’ zeggen al teveel. Ik kan m’n harnas niet meer omhoog houden.Hoe doen mensen dat, de schijn ophouden dat alles prima gaat?
Ik denk eigenlijk dat het bijwerkingen zijn van de antidepressiva. Maar het is zo naar, de halve dag m’n hart op hol voor mijn gevoel.
Gisteren gewerkt. Weinig gedaan. Eenmaal thuis stond ik stijf van de spanning. Ik kon amper ontspannen liggen. Wat een drama dit zeg.
Ik slaap ook weer slecht (ook door ophogen van de AD sinds gisteren) en ik hoop dat dat zich weer een beetje vlot trekt de komende dagen. Want ik kijk scheel van de hoofdpijn en vermoeidheid maar ik kan ook geen dutje doen. En ik slik veelste veel paracetamol dus dat wil ik nu eigenlijk ook niet doen. Maar ik voel me echt beroerd.
ik heb echt zin om een slaappil te nemen en m’n bed in te duikenwat een slecht idee.
Wat een ellende hè! Het meest nare vind ik momenteel dat ik de ene dag denk dat ik over de paniekaanvallen heen ben. En de andere dag zijn ze er zo weer, uit het niets. Mijn lichaam slaat dan op hol en mijn hoofd ook. Ik moet dan wat gaan doen; wandelen bijvoorbeeld. Ookal heb ik 0,0 energie want ik slaap geen nacht meer goed.
Kan je bij iemand navragen of dat bijwerkingen kunnen zijn van je medicatie? En hoe lang dat dan mag duren. Hoop echt dat het gauw beter gaat.
Ik heb vandaag weer gewerkt. Kan me nog steeds niet concentreren en de tijd kruipt voorbij. Ik verlang dan echt weer naar mijn bed of de bank. Ben nu kapot en ga de komende uren niks doen. Zie nu alweer op tegen volgende week dinsdag wanneer ik weer moet werken. Nooit rust in mijn hoofd. Wat een ellende.
Heel veel sterkte met je hoofdpijn en moeheid. Soms is alles gewoon even klote.
Fijne vakantie Ellori, ik hoop dat je er toch van kunt genieten.
Ellori schreef op 05-09-2021 om 10:53:
Wat mij enorm helpt is dat er 0 druk is vanuit mijn werkgever en ik mijn rechten en plichten gelukkig ken voor als er wel druk komt. Ik ervaar alleen maar steun vanuit mijn werkgever. Zelfs mijn salaris blijft 100% terwijl er in het contract wat anders staat. Ook zorgt mijn werkgever voor een interventie traject waar ik echt heel veel aan heb en waardoor ik steeds meer kan.
Waar het denk ik bij de meeste werkgevers aan schort is begrip en de juiste begeleiding.
Mallebeppie schreef op 05-09-2021 om 10:39:
[..]
Wat helpt is begrip en rust(met name in de eerste fase). Verder denk ik dat bedrijven meer oog mogen hebben voor vrouwen in de overgang. Veel vrouwen krijgen onterecht het label burn out met bijbehorende psychische klachten terwijl eigenlijk de overgang "Er onder " zit. Ik vermoed zelf zo iemand te zijn. Inmiddels ga ik mijn tweede ziektejaar in. Ik ervaar veel steun en ruimte vanuit mijn werkgever gelukkig. Helaas ben ik nog steeds niet de oude en heb ik niet de illusie dat ik dat de komende maanden weer wordt. Ik zal dus moeten gaan uitkijken naar ander werk.
Het meest essentiële is inderdaad geen druk en veel rust tijdens de eerste fase. Dat is al iets wat bij mij fout ging, en waar ik met name HR en management over kan informeren. Daarnaast duidelijk de rechten/plichten ergens neer zetten.
Ellori wat vind jij juiste begeleiding? hoe zie jij dat voor je als je zoiets zelf zou kunnen op zetten? En mallebeppie, dat met die overgang is zeker een punt, ik denk dat dat bij mij ook heeft mee gespeeld. misschien kan ik daar nog wat meer over uitzoeken. Wat ervaar jij als steun van je werkgever, concreet?
Wat ik als steun heb ervaren is dat ze me de eerste 6 weken echt met rust hebben gelaten. Dat klinkt heel tegenstrijdig: geen contact hebben als steun ervaren. Maar toch was het zo. Ik kon ook een gesprek van 10 minuten amper aan.
En nu voel ik vooral de welwillendheid van de werkgever. Ze willen mij graag terug op mijn functie, maar ze gunnen me vooral werkplezier, ook als dat betekent dat ik elders aan het werk zou gaan.
Er wordt met me mee gedacht en indien nodig kan ik gebruik maken van hun netwerk.
En ik heb vooral moeten leren mijn (veel te hoge) verwachtingen t.a.v. mijzelf, los te laten. Dit is wat het nu is. Ik doe mijn best. Sneller gaat niet.
bedankt voor je bericht Mallebeppie, ik had het even nodig om dat te lezen (ookal had je het dan niet aan mij persoonlijk gestuurd). Ik heb ook een terugslag op dit moment en worstel echt met mezelf en mijn grenzen in de gaten houden. Ach ja, wie niet 😊
Wattenbolleke schreef op 07-09-2021 om 12:52:
[..]
Ik weet niet goed waar ik verstandig aan doe. Het uit de weg gaan gaat me uiteindelijk niet helpen. Ik kijk het deze week even aan. Maar ik merk dat ik er erg mee bezig ben. Ik ben echt dingen niet aan het doen zodat ik geen mensen hoef te spreken. Op m’n werk ‘plan’ ik bijvoorbeeld m’n wc bezoek zodat de kans zo klein mogelijk is dat ik mensen tegenkom. Het is ook echt heel awkward als ik wel een gesprekje moet voeren. Ik kan het gewoon niet meer.
Rhodos! Klinkt best als een goed plan toch, even acclimatiseren zodat je weer even bijgetapt bent? Hoelang blijf je?
Ik snap je heel erg goed. Het lastige is ook dat de adviezen voor burnout en een depressie tegenovergesteld zijn. Bij een burnout is het juist nodig om jezelf terug te trekken en even helemaal niks te doen. Bij een depressie is het juist belangrijk om wel contact te houden met anderen om zo niet nog verder weg te zakken. Ik hoop dat er snel een moment komt dat het weer oke voelt allemaal! Je zou eens kunnen kijken naar een curcus mindfullness trouwens. Heeft mij in mijn depressie enorm geholpen en nu gebruik ik dit ook heel erg veel met mijn burnout.
We blijven nog ruim 2 weken, all-inclusive, dus hoef eigenlijk nergens over na te denken. We willen wel ergens nog zo'n achteraf restaurantje opzoeken hier in de buurt want daar eet je toch vaak het lekkerste 
. We proberen altijd naar de plekken te gaan waar voornamelijk locals zitten. Het enige nadeel is dat we een kamer zonder bad hebben dus we gaan straks even kijken of we een kamer met bad kunnen krijgen. Want nu ik wat meer rust in mn kont krijg vind ik het heerlijk om in bad te liggen met een boek (e-reader die waterdicht is).
VivaLaVida schreef op 07-09-2021 om 13:16:
[..]
Fijne vakantie Ellori, ik hoop dat je er toch van kunt genieten.
Dank je wel! Komt zeker wel goed hoor 
. Ik geniet nu al met volle teugen van het feit dat de vaatwasser niet gedaan hoeft te worden, we geen boodschappen hoeven te doen, ga zo maar door 
.
Liefie_xxx schreef op 07-09-2021 om 13:43:
[..]
[..]
Ellori wat vind jij juiste begeleiding? hoe zie jij dat voor je als je zoiets zelf zou kunnen op zetten? En mallebeppie, dat met die overgang is zeker een punt, ik denk dat dat bij mij ook heeft mee gespeeld. misschien kan ik daar nog wat meer over uitzoeken. Wat ervaar jij als steun van je werkgever, concreet?
Ik ga eens over je vraag nadenken, kom er na mijn vakantie op terug want wil nu even niet met werk bezig zijn en hoe ik dingen wel of niet ervaren heb.
Donkey schreef op 07-09-2021 om 14:42:
bedankt voor je bericht Mallebeppie, ik had het even nodig om dat te lezen (ookal had je het dan niet aan mij persoonlijk gestuurd). Ik heb ook een terugslag op dit moment en worstel echt met mezelf en mijn grenzen in de gaten houden. Ach ja, wie niet 😊
😊
Grenzen bewaken is ontzettend moeilijk. Continu leerproces. Voor mij in elk geval.
Hi allemaal, ik ben op zoek naar jonge mensen die ook in een burn-out zitten om mee te praten. Ik kan me soms erg eenzaam voelen. Ik heb hele lieve mensen om me heen, maar ze begrijpen het toch niet helemaal, dan wanneer je het zelf hebt mee gemaakt.
Ik heb me vorig jaar juli 2021 ziek gemeld door een burn-out. Het herstel ging best wel goed, tot de laatste 2 weken waarbij er steeds meer klachten terug komen. Ik ben 31 jaar, werk weer helemaal en merk dat de burn-out klachten vooral privé gerelateerd zijn.
Is er iemand die ook behoefte heeft aan af en toe een praatje maken? Elkaar tips kunnen geven om er beter mee om te gaan enz. Let op; dit is geen vervanging voor therapie/coaching enz, maar echt contact met lotgenoten.
Liefs, Eveline
Zo, inmiddels weer lekker thuis na een heerlijke vakantie helemaal niks doen behalve soms iets teveel kir royal drinken. En man, wat ben ik kapot door de reis. We waren vannacht pas zo rond half 4 thuis. En helaas was er vanmorgen rond 10 uur iemand bezig om t onkruid te verwijderen met zo'n herrie maak ding van de gemeente en dat resulteerde in ik die toen dus ook wakker werd. Ach, dan ga ik vanmiddag nog maar even slapen.
Wat leuker nieuws is dat ik nu eindelijk voor kittens kan gaan kijken. We hebben besloten om 2 van die kleine deugnieten in huis te halen dus dat wordt nog leuk .
hoi hoi…
ellelori, fijn dat de vakantie zo lekker was!
klinkt ook echt heerlijk. En kijken naar kittens! Katten zij zoooo gezellig.
Ik merk bij mijzelf wel verbetering sinds de kortsluiting en nu. Maar elke dag is het anders. Afgelopen dagen had ik wel weer zin in dingen en vandaag word ik wakker met een zwaar gevoel. Misschien omdat ik vandaag voor het eerst weer naar kantoor ga, voor een afscheid van een collega. Had mij voorgenomen dat dit een goede eerste stap zou zijn. Niemand die mij hierin onder druk zet trouwens.
De gesprekken met mijn manager zijn op gang gekomen en er lijkt steeds meer helder te worden voor hem. Hij probeert mee te denken en gooit ook ideeen op voor wat er nodig is bij terugkomen.
Ik heb veel moeite met beslissingen nemen en ben erg vergeetachtig. Ondanks dat ik alles nu wel opschrijf in een agenda.
ook blijft poezel een zorgenkindje waardoor ik nog moeilijk keuzes kan maken.
Maar goed, ik ga wel vooruit.
fijne dag allemaal
MEFunny schreef op 27-09-2021 om 10:05:
hoi hoi…
ellelori, fijn dat de vakantie zo lekker was!
klinkt ook echt heerlijk. En kijken naar kittens! Katten zij zoooo gezellig.
Ik merk bij mijzelf wel verbetering sinds de kortsluiting en nu. Maar elke dag is het anders. Afgelopen dagen had ik wel weer zin in dingen en vandaag word ik wakker met een zwaar gevoel. Misschien omdat ik vandaag voor het eerst weer naar kantoor ga, voor een afscheid van een collega. Had mij voorgenomen dat dit een goede eerste stap zou zijn. Niemand die mij hierin onder druk zet trouwens.
De gesprekken met mijn manager zijn op gang gekomen en er lijkt steeds meer helder te worden voor hem. Hij probeert mee te denken en gooit ook ideeen op voor wat er nodig is bij terugkomen.
Ik heb veel moeite met beslissingen nemen en ben erg vergeetachtig. Ondanks dat ik alles nu wel opschrijf in een agenda.
ook blijft poezel een zorgenkindje waardoor ik nog moeilijk keuzes kan maken.
Maar goed, ik ga wel vooruit.
fijne dag allemaal
Ik weet zeker dat mijn vorige kat een aardige duit in het zakje van mijn burnout gedaan heeft. Beestje is in de ruim 1,5 jaar dat hij bij ons mocht wonen 3 keer bijna dood geweest en eigenlijk waren alleen de eerste 2 maanden zorgeloos. Daarna heeft hij meer wel dan geen antibiotica gehad, hebben we zijn diabetes overwonnen maar bleef hij op en neer gaan qua gezondheid door toxoplasmose. Dus eigenlijk hebben we hier al die tijd stress gehad die we niet kwijt raakte.
Inmiddels hebben we nu 2 kleine donderstralen rondlopen van rond de 12 weken. Of lopen? Ze vliegen voornamelijk achter elkaar aan de woonkamer door. Ik vind het nu ook helemaal niet erg om wat vroeger wakker te worden want het is echt een genot om die twee bezig te zien.
Ik heb vandaag weer een sessie met mijn coach. Voel me eigenlijk heel erg goed maar ik zit nu op het punt dat ik moet uitkijken wat ik doe. Als ik iets teveel doe heb ik zo een enorme terugval te pakken denk ik. Ik denk dat ik volgende week weer een kopje koffie ga drinken op werk en ik denk dat ik bijna op het punt ben om na te denken over de eerste voorzichtige stapjes zetten richting weer wat gaan werken.
Hoe gaat het met jullie?
Vorige week gesproken met de praktijkondersteuner, ze wil dat ik met ritalin start voor mijn aanvallen. Gister zijn de voorgeschreven. Had niet verwacht dat de ha zou meewerken.
Ik ben ook heel vergeetachtig @mefunny, ik vergeet sinds vrijdag op vaste tijden te eten terwijl normaal 12 uur°=eten was. Heel gek.
@elori, hoe is het gesprek gegaan?
@evelineh: ik ben niet jong, maar wat je vraagt is wat me met dit topic doen.
Ritalin bij aanvallen? Wat moet ik me daar bij voorstellen? Ritalin wordt vaak voorgeschreven bij ADHD. Ben je daar mee bekend? Maar dan wordt het toch structureel gebruikt en niet bij "aanvallen "?
Heeft iemand toevallig ervaring met BSR? (Body Stress Release)
Mijn lichaam staat zo onder spanning. Aan het begin van mijn burn-out had ik fysieke en psychische klachten. Nu vooral nog fysieke klachten; last van armen en benen /voeten en handen.
Dit maakt mij mentaal weer onzeker en onrustig. Ik moet wat met die lichamelijke stress doen, vandaar dat ik in mijn zoektocht kwam op BSR.