Autorijlessen en angsten
Hoi, ik ga aankomende week -na ruim half jaar pauze- weer starten met rijlessen. Ivm medicatie en psychische klachten ben ik gestopt. Sowieso mocht het niet met de medicatie die ik slikte maar het was qua prikkelverwerking en angsten ook heel moeilijk. Ik ben niet bang voor het autorijden zelf (wel slecht in) maar vooral bang het fout te doen. Daarnaast altijd afgesteld op anderen dus verlies mezelf uit het oog. Er is naast het goeddoen voor de ander weinig ruimte om de informatie goed te verwerken. En omdat ik niks goed beheers zijn het heel veel prikkels. Het lijkt alsof ik me er weinig van aantrek maar van binnen gaat het helemaal niet. Nu dus weer starten aangezien medicatie is afgebouwd en ik gewoon een succes nodig heb. Er moet iets lukken. Ook heb ik 3 kinderen en vader heeft ook geen rijbewijs. Is ook niet gemotiveerd om het aan te pakken dus voel me genoodzaakt het weer op te pakken. Theorie verloopt ook volgend jaar dus redelijk wat druk. Daarnaast start ik over 2 weken met DGT therapie ivm borderlinediagnose en spelen er veel onverwerkte trauma’s mee. Ik ben dus nu op zoek naar manieren hoe ik het meeste uit de lessen kan halen en die verschrikkelijke innerlijke angst onder controle te krijgen als ik het fout doe voor een ander (dit geval rij-instructeur). Heeft iemand de gouden tip(s)? Zou ze in dat geval heel graag horen. Thanks vast 
Poezie schreef op 14-09-2024 om 13:03:
Ik vind het super dapper dat je het weer aangaat, maar eerlijk gezegd lees ik geen intrinsieke motivatie bij jou.
Om die reden zou ik er helemaal niet mee doorgaan. Dat is geen falen maar dat is voor jezelf kiezen en zal je rust geven.
Ik zou een bakfiets kopen zodat je toch goed mobiel bent met drie kinderen.
Dit.
Is het wel verstandig met alles wat er speelt nog meer hooi op je vork te nemen?
Soms is het beter het financiële verlies nu te nemen.
ik heb eigenlijk heel verbaasd dat je dit wil. Je hebt het heel, heel zwaar op het moment. Het gaat niet goed met je. Thuis gaat alles moeizaam, intensieve therapie gaat starten en dan nu nog rijles erbij.. ik ben bang dat je jezelf overvraagd.
Je hebt ook dit geschreven:
Ben bekend met me in andere dingen storten en zo nieuw probleem creëren en daar volledig door ontregelen.
ben je dat nu ook aan het doen?
Misschien is het wel goed afleiding? Ik weet het niet. Ik lees dat geld eigenlijk de reden is dat je het nu op moet pakken.
Mijn advies zou zijn om dit met je therapeut te bespreken. Hopelijk kunnen zij hierover advies geven.
Ik zou je echt rust gunnen!
het is een eenmansbedrijf dus andere rij-instructeur gaat niet lukken. En ik durf niet te vragen om geld terug. Ik weet niet eens of dat contractueel zou kunnen. En ja ik voel ineens heel erg de druk omdat theorie bijna gaat verlopen.. en dat het geld al is uitgeven aan dat pakket.
en ysenda en duizel, ik neem denk ik inderdaad teveel hooi op de vork. En ben ergens ook weer bezig met saboteren. Nu neemt stress hiervan me weer volledig over. En denk dat kan op crisis groter wordt hierdoor. Maar wil ook ergens in slagen. En afleiding van het traject wat gaat starten. En zie beter in wat ik doe maar doe het toch steeds weer. Maar als ik het zou halen zou dat ook wel echt opsteker zijn. Ik weet het zo slecht. Maar anders maak ik me druk om alles wat komt qua therapie. En heb niemand verteld van diagnose en behandeling en stort me weer in volgende. Maar is zo lastig. En zou het echt erg vinden als geld weg is zonder resultaat. Hebben het niet liggen om zomaar nog eens te doen
Onlyhuman schreef op 14-09-2024 om 21:37:
het is een eenmansbedrijf dus andere rij-instructeur gaat niet lukken. En ik durf niet te vragen om geld terug. Ik weet niet eens of dat contractueel zou kunnen. En ja ik voel ineens heel erg de druk omdat theorie bijna gaat verlopen.. en dat het geld al is uitgeven aan dat pakket.
Ik zou het gewoon bespreken. Zeggen dat je vanwege omstandigheden voorlopig niet meer kunt lessen en of je je geld terug kunt krijgen. Ikzelf doe daar nooit moeilijk over en stort het overgebleven tegoed gewoon terug.
Lijkt me beter dat je nu eerst aan jezelf gaat werken en daarna pas weer verder gaat als je dat dan nog wil. In deze omstandigheden kom je ook niet rustig tot leren toe denk ik.
Onlyhuman schreef op 14-09-2024 om 21:44:
en ysenda en duizel, ik neem denk ik inderdaad teveel hooi op de vork. En ben ergens ook weer bezig met saboteren. Nu neemt stress hiervan me weer volledig over. En denk dat kan op crisis groter wordt hierdoor. Maar wil ook ergens in slagen. En afleiding van het traject wat gaat starten. En zie beter in wat ik doe maar doe het toch steeds weer. Maar als ik het zou halen zou dat ook wel echt opsteker zijn. Ik weet het zo slecht. Maar anders maak ik me druk om alles wat komt qua therapie. En heb niemand verteld van diagnose en behandeling en stort me weer in volgende. Maar is zo lastig. En zou het echt erg vinden als geld weg is zonder resultaat. Hebben het niet liggen om zomaar nog eens te doen
Ik zou gewoon even overleggen met de rijinstructeur. Uitleggen dat het nu niet gaat lukken om te lessen en vragen of je misschien een deel van het lesgeld terug kan krijgen. Mijn dochter is ook gestopt met rijlessen en we hoefden uiteindelijk alleen te betalen voor de lessen die ze heeft gehad, niet voor het hele pakket. Doet hij moeilijk dan kan je ook nog vragen of je de lessen on hold mag zetten voor een periode van bijvoorbeeld maximaal 2 jaar. Dat je theorie verloopt is niet zo'n probleem. Die kan je, als het weer beter met je gaat, zo weer halen en dat kost ook niet zoveel.
hoe gingen de rijlessen voorheen?
Je schrijft dat je wel een opsteker kan gebruiken. Wat als je het niet redt? Kun je dan denken 'jammer, goed geprobeerd maar het moment was er nog niet' ? Of gaat dat straffend in je hoofd?
Heb je besproken met een behandelaar dat je weer start?
Ik snap dat je het gevoel hebt dat je wel moet. Succes!
Ik zou op dit moment niet verder gaan met rijlessen. Er gebeurt zoveel in je leven, je gaat beginnen aan een intensieve training/ therapie, thuis gaat t niet lekker, je hebt net medicatie afgebouwd. je hebt veel stress en paniek. Waarom nog meer stress toevoegen door die rijlessen? Ik snap dat je een succes nodig heb, maar dit gaat m nu denk ik niet worden.
😘
ik heb het even geannuleerd. Had het nog niet besproken en was ook beetje impulsief. Denk me zo slecht voel dat ik gewoon vervanging zoek. Iets anders om druk om te maken. Merk ook dat afgelopen dagen zoveel mee bezig was. Dus diende z’n doel. Maar kan het er inderdaad niet bij hebben. Zo stom staat al zo lang stil. Alles staat eigenlijk stil
Onlyhuman schreef op 16-09-2024 om 15:07:
ik heb het even geannuleerd. Had het nog niet besproken en was ook beetje impulsief. Denk me zo slecht voel dat ik gewoon vervanging zoek. Iets anders om druk om te maken. Merk ook dat afgelopen dagen zoveel mee bezig was. Dus diende z’n doel. Maar kan het er inderdaad niet bij hebben. Zo stom staat al zo lang stil. Alles staat eigenlijk stil
Niks staat stil bij jou, je bent op heel veel vlakken heel hard aan het werk.
Onlyhuman schreef op 16-09-2024 om 15:07:
ik heb het even geannuleerd. Had het nog niet besproken en was ook beetje impulsief. Denk me zo slecht voel dat ik gewoon vervanging zoek. Iets anders om druk om te maken. Merk ook dat afgelopen dagen zoveel mee bezig was. Dus diende z’n doel. Maar kan het er inderdaad niet bij hebben. Zo stom staat al zo lang stil. Alles staat eigenlijk stil
Je bent aan het overleven. Dat is keihard werken (jaja brabant hier),
Je bent hard aan het werk om ondanks de omstandigheden zo goed mogelijk voor je kinderen te zorgen. Dat is ook keihard werken
Je bent bezig om op de juiste plek te komen voor therapie en met alle wisselingen om te gaan op dat gebied. Ook keihard werken
zo zijn er vast nog meer dingen te noemen.
Je doet niet niks. Je staat niet stil, je werkt kei- en keihard!
En dan voor de niet Brabanders; keihard is ontzettend hard