Zou je terug willen in de tijd en zo ja, waarom?
Deze vraag komt van Kersje uit een ander topic. Dit wordt in de vriendengroep besproken. Het leek mij leuk om de vraag ook hier te stellen.
Lollypopje schreef op 25-05-2023 om 20:01:
naar 8 jaar geleden. (…)
Maar bovenal zou ik gewoon graag opnieuw een jaar meemaken waarin alles fijn en goed was en dat was dat jaar. Het jaar daarvoor was ik werkloos en had een mentale instorting, het jaar daarna bleek mijn ouder ziek en begonnen de 7+ magere jaren.
Lollypopje
Ik hoop dat er een einde komt aan de magere jaren en als dat niet lukt, dat ze beter draagbaar worden en de lichtpuntjes beter zichtbaar. Hier alvast een puntje voor jou: hoe mager het ook was, in jouw berichten hier straalt door dat je in ieder geval zelf een groot lichtpunt bent 
Ik zou niet terugwillen in de tijd, behalve die nieuwsgierigheidstochtjes naar de prehistorie etc. - al vraag ik me af of dat dagelijkse leven toen niet met zo banaal is als nu en dat je er dus beter over kunt fantaseren (en achternagezeten worden door hongerige dino’s ziet er in de bios ook vast leuker uit dan in het echt 😄)
er.is.maar.1.Pino schreef op 26-05-2023 om 06:38:
[..]
Ik hoop dat er een einde komt aan de magere jaren en als dat niet lukt, dat ze beter draagbaar worden en de lichtpuntjes beter zichtbaar. Hier alvast een puntje voor jou: hoe mager het ook was, in jouw berichten hier straalt door dat je in ieder geval zelf een groot lichtpunt bent
Dankjewel voor je lieve compliment 😊
Ondanks alles ben ik meestal wel vrolijk en geniet ik nog erg van de kleine dingen in het leven. Maar de vraag was voor mij erg confronterend. De afgelopen 7 jaar waren pittig, maar ook de jaren daarvoor waren ook vaak niet makkelijk. 8 jaar geleden begon eindelijk alles steeds meer op zijn plaats te vallen. Begon ik steedd meer op mijn plaats te vallen. En dat deed me goed. Ik wist ik ben, wat ik nodig heb en wil. Fijne vrienden om mij heen.
En daarna dus weer elk jaar pech en moeilijke dingen. Amper kans gehad om echt te genieten van alles wat ik vond en leerde dat jaar daarvoor. Dat ik nog steeds het gelukkigste jaar van mijn leven noem, want dat was het. De jaren daarna riep ik steeds volgend jaar wordt beter, volgend jaar wordt mijn jaar, maar daar stopte ik mee toen bleek dat wensen niet genoeg is om het ook uit te laten komen. Geen drie keer is scheepsrecht, zelfs geen zeven blijkt nu in jaar 8.
Okee ik klink nu wel erg dramatisch 😂 maar ik merk dat ik de laatste tijd ook veel worstel met rouwverwerking rondom mijn ziekte. Wat als dit het is? Wat als het niet beter wordt? Wat als ik mijn kansen om alles uit het leven te halen heb gehad? Mijn kansen om echt te leven? Om een relatie te krijgen? Om al die dingen te doen die mijn leven kleur gaven? Die mij lieten voelen wie ik ben? Maar geen idee hoe je daar om moet rouwen, want er is altijd nog een kans dat het wel ooit beter wordt. Al lijken de statistieken niet hoopgevend voor mensen die al zolang niet herstellen.
zoooo sorry voor de offtopic 
Maar de vraag triggerde blijkbaar even nogal wat meer dan ik had verwacht.
Broodjebrie schreef op 25-05-2023 om 21:03:
nee. Ik heb geen fijne jeugd gehad. De laatste jaren gaat het eindelijk goed met me en dat wil ik graag zo houden.
afrodite05 schreef op 25-05-2023 om 21:57:
Ik zou terug willen naar ergens tussen 2018 en augustus 2022, om mezelf gerust te stellen. In die periode waren we druk bezig met onze kinderwens, onderzoeken, trajecten, miskramen en vooral heel veel onzekerheid en verdriet. Ik heb toen zo vaak tegen iedereen die maar even een luisterend oor bood zitten klagen dat het zo zwaar is, ook omdat je niet weet of het ooit zou lukken om een kindje te krijgen. Je strijdt ergens voor, maar je weet niet of je het gewenste resultaat gaat behalen of dat je voor de rest van je leven kinderloos blijft. En als dat laatste het geval is, wanneer ga je dan samen een nieuw levensdoel bepalen? En kan dat überhaupt samen, of groei je dan uit elkaar omdat de kinderwens niet is vervuld? Ik zat te wachten op een teken dat aangaf dat we dat zo gewenste kindje daadwerkelijk ooit zouden krijgen, zodat ik wist dat het uiteindelijk een einddatum had, onze strijd. Ik zou graag terug in de tijd willen om mezelf gerust te stellen en te kunnen vertellen dat ons eerste kindje, na weliswaar heel veel pijn, moeite en verdriet, op 31 mei 2023 geboren zal worden. Nog 6 dagen aftellen tot de keizersnede...
Wat heerlijk voor jullie 
Herfstappeltaart schreef op 26-05-2023 om 07:33:
[..]
Dank je wel ♥️
Jaren 70 of eventueel jaren 90. Even los van de leeftijden die ik toen had, vond ik het algehele leven een stuk positiever en prettiger.
alhambra schreef op 25-05-2023 om 19:56:
Ja naar de jaren '90. Er was toen veel positiviteit en een zorgeloos gevoel in de samenleving.
Dat is precies wat ik zei tegen mijn dochter toen we het over "kinderen krijgen" hadden, dat ze in een "lichtere", optimistischer periode is geboren dan nu.
Overigens hoef ik het niet over te doen, meer nog eens even voelen en zien hoe het toen ook alweer was, hooguit mezelf bij spannende momenten influisteren: "komt goed!"
Auwereel schreef op 26-05-2023 om 13:46:
[..]
Dat is precies wat ik zei tegen mijn dochter toen we het over "kinderen krijgen" hadden, dat ze in een "lichtere", optimistischer periode is geboren dan nu.
Dat is wel zo denk ik maar misschien kregen we toen ook niet alles mee. Nu is het nieuws altijd en overal. De jaren 90 was het laatste tijdperk waarbij internet er nog niet was (of in ieder geval niet wijdverspreid) en mobiele telefoons (of meer specifiek smartphones) ook nog niet bestonden.
Als ik terug zou kunnen, zou ik alles anders willen doen, inclusief het geboren worden bij deze ouders.
Van elke paar jaar een weekje waarin alleen de leuke en fijne dingen samen met leuke en fijne mensen opnieuw beleefd worden.
Jahoor.
En dan uitraard zonder pijn, stress, lastige keuzes en vraagstukken.
Maar erg reeel klinkt het niet. En eigenlijk denk ik ik dat er bij elke leeftijd of levensfase wel elementen waren waar ik niet zo nodig naar terug hoef.
Yvaine schreef op 26-05-2023 om 13:53:
[..]
Dat is wel zo denk ik maar misschien kregen we toen ook niet alles mee. Nu is het nieuws altijd en overal. De jaren 90 was het laatste tijdperk waarbij internet er nog niet was (of in ieder geval niet wijdverspreid) en mobiele telefoons (of meer specifiek smartphones) ook nog niet bestonden.
De koude oorlog kreeg ik in mijn jeugd wel mee, met de Glasnost, de val van de Berlijnse muur (1989), werd alles wat dat betreft optimistischer.
In 2001 met de Twin Towers, kinderen nog klein, dacht ik echt, wat heb ik nu gedaan, de wereld gaat toch niet de goede kant op...
Maar toch, als ik terug zou gaan in de tijd, ik zou het niet verhinderen dat ze geboren werden.