Zondag rustdag
Van de week zat ik op kantoor en een aantal collega's hadden het over de politiek.
Operns kwam het gesprek erop dat collega A op een dorp woont waar het op zondag rustig moet zijn.
Dit houdt dus bv in; geen klussen met (veel) geluid.
Collega B zou niet op zo'n dorp willen wonen en maakt zelf wel uit wanneer ze wat doet, haar woorden.
Momenteel zit ik zelf in de tuin en ben ik al een uur naar een timmerende en schurende buur aan het luisteren, mij lijkt het idee dus wel wat
Sommige buren hebben elk weekend wel iets te klussen, echt om gek van te worden soms.
Hoe denken jullie hieover?
Decibel88 schreef op 01-10-2023 om 16:42:
Woow, dat je zelfs niet zou mogen wassen wist ik niet
Mijn vriend is vrijgemaakt opgevoed en daar mocht op zondag niets. Geen huiswerk maken, niet koken, enz. Alleen 2x per dag naar de kerk. Eten was de dag ervoor klaargemaakt (mocht wel opgewarmd).
Wij hebben buren gehad die ook de zondagsrust eerbiedigden. Kwamen ze ons meteen vertellen toen we daar kwamen wonen. Of we dan niet wilden grasmaaien enz.
We wilden er best rekening mee houden maar ze hadden daar elke zondag een luidruchtig soort feestje in de tuin, incl kratten bier en lallende zonen met hun vrienden 🤷🏼♀️. Snap daar dan niet van…
Weer zo inzichtelijk om dit te lezen allemaal. Ik ben opgevoed met het principe dat je op zondag geen lawaai maakt. Dat was in onze kleine stad ook de norm. Die norm heb ik meegenomen naar al mijn nieuwe woonplekken, inclusief de irritatie als bleek dat ik de enige in de omgeving was die zo dacht.
Nog steeds vind ik geluidsoverlast heel irritant en snel asociaal. Puur omdat ik ben opgegroeid met de overtuiging dat je rekening met elkaar houdt en dus geen onnodig overlast veroorzaakt. Onze muziekinstrumenten mochten wij thuis dus niet voor of na 10 uur bespreken, voor feestjes werd een zaaltje afgehuurd en ik werd als kind binnengehaald als ik tijdens het buiten spelen te hard gilde.
Dit is voor mij allemaal zó normaal, dat ik het vaak best lastig heb in een wereld waarin steeds meer mensen vinden dat geluid en lawaai erbij hoort. Het is in mijn beleving veel luidruchtiger dan vroeger, en zoals ik hier lees, vinden de meeste mensen dat het ook allemaal logisch is en moet kunnen.
De zondag is mijn ‘er hoeft even niets’-dag. Een contemplatief moment in week. Vroeger werd dat versterkt door winkels dicht enzo en eventueel kerkbezoek, nu is het voor de meeste mensen gewoon één van de 7 dagen waarop er van alles moet. Zonde dat zo weinig mensen dat nog hebben.
MeganRapinoe schreef op 02-10-2023 om 00:36:
Weer zo inzichtelijk om dit te lezen allemaal. Ik ben opgevoed met het principe dat je op zondag geen lawaai maakt. Dat was in onze kleine stad ook de norm. Die norm heb ik meegenomen naar al mijn nieuwe woonplekken, inclusief de irritatie als bleek dat ik de enige in de omgeving was die zo dacht.
Nog steeds vind ik geluidsoverlast heel irritant en snel asociaal. Puur omdat ik ben opgegroeid met de overtuiging dat je rekening met elkaar houdt en dus geen onnodig overlast veroorzaakt. Onze muziekinstrumenten mochten wij thuis dus niet voor of na 10 uur bespreken, voor feestjes werd een zaaltje afgehuurd en ik werd als kind binnengehaald als ik tijdens het buiten spelen te hard gilde.
Dit is voor mij allemaal zó normaal, dat ik het vaak best lastig heb in een wereld waarin steeds meer mensen vinden dat geluid en lawaai erbij hoort. Het is in mijn beleving veel luidruchtiger dan vroeger, en zoals ik hier lees, vinden de meeste mensen dat het ook allemaal logisch is en moet kunnen.
De zondag is mijn ‘er hoeft even niets’-dag. Een contemplatief moment in week. Vroeger werd dat versterkt door winkels dicht enzo en eventueel kerkbezoek, nu is het voor de meeste mensen gewoon één van de 7 dagen waarop er van alles moet. Zonde dat zo weinig mensen dat nog hebben.
Maak je geen zorgen, de meeste mensen genieten gewoon van hun weekend hoor 
Net als jij kunnen ze dan lekker zelf bepalen wat ze doen - in tegenstelling tot doordeweeks. Ze willen alleen niet altijd hetzelfde als jij.
SuzyQFive schreef op 02-10-2023 om 00:16:
[..]
Mijn vriend is vrijgemaakt opgevoed en daar mocht op zondag niets. Geen huiswerk maken, niet koken, enz. Alleen 2x per dag naar de kerk. Eten was de dag ervoor klaargemaakt (mocht wel opgewarmd).
Wij hebben buren gehad die ook de zondagsrust eerbiedigden. Kwamen ze ons meteen vertellen toen we daar kwamen wonen. Of we dan niet wilden grasmaaien enz.
We wilden er best rekening mee houden maar ze hadden daar elke zondag een luidruchtig soort feestje in de tuin, incl kratten bier en lallende zonen met hun vrienden 🤷🏼♀️. Snap daar dan niet van…
Van die hele strenge in de leer snap ik ook niet zoveel. Ze zijn soms zo inconsequent als maar zijn kan.
Wij stonden en keer per vergissing op een Christelijke camping. Zondag werd niet schoongemaakt, geen broodservice, kerkdienst op de camping. Niet mijn idee maar ik had er geen last van. Dat zij anderen niet willen laten werken op zondag is helemaal prima. Rare was wel dat ik wel op zondag mijn verblijf moest afrekenen met pin, dan stond de transactie op de juiste dag in de boeken. Als je dan echt niemand voor je wilt laten werken dan vraag je of mensen de avond vantevoren af rekenen. 4 ijsjes erbij dat kon dan weer niet want dan werd er gehandeld op zondag. Ik heb gezegd dat ik het heel inconsequent vond en daar heb ik het bij gelaten. De discussie over die inconsequente ideeën voer ik elders wel. Die mensen hebben een blinde vlek.
Er is ook weleens vanuit de politiek geprobeerd om vrij bij typisch christelijke feestdagen zoals Pinksteren af te schaffen ten faveure van een islamitische feestdag maar dat wou men niet.
MeganRapinoe schreef op 02-10-2023 om 00:36:
Weer zo inzichtelijk om dit te lezen allemaal. Ik ben opgevoed met het principe dat je op zondag geen lawaai maakt. Dat was in onze kleine stad ook de norm. Die norm heb ik meegenomen naar al mijn nieuwe woonplekken, inclusief de irritatie als bleek dat ik de enige in de omgeving was die zo dacht.
Nog steeds vind ik geluidsoverlast heel irritant en snel asociaal. Puur omdat ik ben opgegroeid met de overtuiging dat je rekening met elkaar houdt en dus geen onnodig overlast veroorzaakt. Onze muziekinstrumenten mochten wij thuis dus niet voor of na 10 uur bespreken, voor feestjes werd een zaaltje afgehuurd en ik werd als kind binnengehaald als ik tijdens het buiten spelen te hard gilde.
Dit is voor mij allemaal zó normaal, dat ik het vaak best lastig heb in een wereld waarin steeds meer mensen vinden dat geluid en lawaai erbij hoort. Het is in mijn beleving veel luidruchtiger dan vroeger, en zoals ik hier lees, vinden de meeste mensen dat het ook allemaal logisch is en moet kunnen.
De zondag is mijn ‘er hoeft even niets’-dag. Een contemplatief moment in week. Vroeger werd dat versterkt door winkels dicht enzo en eventueel kerkbezoek, nu is het voor de meeste mensen gewoon één van de 7 dagen waarop er van alles moet. Zonde dat zo weinig mensen dat nog hebben.
Zo ervaar ik het ook. Eigenlijk vooral dat echt álles elektrisch of gemotoriseerd moet. Ik vind dat echt geluidsvervuiling. Nu hebben we zelf ook een grasmaaier met snoer, die zat bij het huis in zeg maar, maar ik ben wel van plan om zo’n ouderwetse handmaaier aan te schaffen als ie kapot is. Ik ga ook pas grasmaaien als de buren het ook doen, anders heeft de buurt dus con-stant geluidsoverlast van een of ander tuinapparaat.
MeganRapinoe schreef op 02-10-2023 om 00:36:
Weer zo inzichtelijk om dit te lezen allemaal. Ik ben opgevoed met het principe dat je op zondag geen lawaai maakt. Dat was in onze kleine stad ook de norm. Die norm heb ik meegenomen naar al mijn nieuwe woonplekken, inclusief de irritatie als bleek dat ik de enige in de omgeving was die zo dacht.
Nog steeds vind ik geluidsoverlast heel irritant en snel asociaal. Puur omdat ik ben opgegroeid met de overtuiging dat je rekening met elkaar houdt en dus geen onnodig overlast veroorzaakt. Onze muziekinstrumenten mochten wij thuis dus niet voor of na 10 uur bespreken, voor feestjes werd een zaaltje afgehuurd en ik werd als kind binnengehaald als ik tijdens het buiten spelen te hard gilde.
Dit is voor mij allemaal zó normaal, dat ik het vaak best lastig heb in een wereld waarin steeds meer mensen vinden dat geluid en lawaai erbij hoort. Het is in mijn beleving veel luidruchtiger dan vroeger, en zoals ik hier lees, vinden de meeste mensen dat het ook allemaal logisch is en moet kunnen.
De zondag is mijn ‘er hoeft even niets’-dag. Een contemplatief moment in week. Vroeger werd dat versterkt door winkels dicht enzo en eventueel kerkbezoek, nu is het voor de meeste mensen gewoon één van de 7 dagen waarop er van alles moet. Zonde dat zo weinig mensen dat nog hebben.
Maar besef je dat er ook genoeg mensen zijn die zondags werken? Die hebben toch ook geen " rust" dag?
Misschien moet je buiten de stad gaan wonen. Ik woon in een dorp en hier is vaak genoeg gewoon geen herrie hoor.
Miepjecody schreef op 02-10-2023 om 07:45:
[..]
Maar besef je dat er ook genoeg mensen zijn die zondags werken? Die hebben toch ook geen " rust" dag?
Misschien moet je buiten de stad gaan wonen. Ik woon in een dorp en hier is vaak genoeg gewoon geen herrie hoor.
Ik (niet Megan, wel degene die zich in haar post herkende) woon in een dorp.
Iedereen vindt dat een ander, als het geluidsniveau hem/haar niet bevalt, maar ergens anders moet gaan wonen. Totdat ze zelf helemaal gek worden gemaakt door een lawaaimaniak pal naast ze.
rionyriony schreef op 02-10-2023 om 07:55:
Iedereen vindt dat een ander, als het geluidsniveau hem/haar niet bevalt, maar ergens anders moet gaan wonen. Totdat ze zelf helemaal gek worden gemaakt door een lawaaimaniak pal naast ze.
Maar het gaat hier niet over geluidsoverlast. Het gaat over zondagsrust. Geluidsoverlast vindt iedereen vervelend of het nu zondag is of niet. Ik wil ook graag dat mijn buren niet na 10 uur 's avonds een klopboor in mijn muur zetten maar op zondag geen was buiten mogen hangen is een andere zaak.
Schommelstoel schreef op 01-10-2023 om 18:37:
Lang geleden woonde ik een blauwe maandag in een biblebeltdorpje met aan alle kanten buren die nogal zwaar in de leer waren. Ik herinner me nog heel goed dat na twee weken de ene buurvrouw al op de stoep stond: of ik de was voortaan niet op zondag buiten wilde hangen (hing in de achtertuin, niet vanaf de weg zichtbaar, wel vanuit hun huis), want dat strookt niet met wat de Here had gedicteerd.
Amper een maand later sta ik op zondag in de voortuin te schoffelen, zonder elektrische lawaaidingen, komt de buurman in zijn driedelige pak met gestreken gezicht naar buiten: 'buurvrouw, wij zien liever niet dat er op zondag gewerkt wordt'.
Ja sorry buurman, dan zult u de gordijnen dicht moeten doen vrees ik, ik werk vijf dagen per week, op zaterdag sport ik en doe ik de weekboodschappen, dan blijft de zondag over voor de tuin.
Je kunt een ander niet jouw maatstaven opleggen. Zeker niet als die gebaseerd zijn op sprookjesboeken. Je kunt natuurlijk rekening houden met de tijden waarop er eventueel geluid gemaakt wordt, maar daar houdt het wel op, vind ik.
Een tijdje terug zag ik een filmpje op instagram. Daarin werd verteld dat ortodoxe Joden vaak juist gebruik maken van mensen die zich niet aan hun leefregels hoeven te houden. Als ze bijvoorbeeld zijn vergeten het licht aan te doen voor de Sabbath dan vragen ze het gewoon aan één van de niet Joodse buren.
Voor mij klonk dit zowel slim als als valsspelen, maar als het voor hen werkt. En bovenal zoveel beter dan verwachten dat anderen zich aan jou aanpassen. Gewoon gebruik maken van de verschillen.
Wij wonen in een dorp op de Biblebelt en zijn zelf niet gelovig. Maar vind de stilte op zondag in onze straat wel heel fijn Het is niet in heel het dorp zo, maar wel in onze straat, ook al is een deel niet kerkelijk. We doen wel soms klussen zonder geluid, maar lawaai wordt hier weinig gemaakt en er zijn ook nooit luidruchtige feestjes op zondag. We worden er verder ook niet op aangesproken als we wel wat in de tuin zouden doen op zondag.
Misschien leuk om te weten ... de vrije zondag is bedacht door Constantijn de Grote, de eerste christelijke keizer.
Tot die tijd was zaterdag de vrije dag en hoe ze daarmee om gingen, stond al in de bijbel ter discussie. Jezus en zijn volgelingen gaven er hun eigen invulling aan - tot ergernis van de conservatieven destijds. Die laatsten vonden bijv. dat je op zaterdag niet moest oogsten en spraken Jezus en zijn volgelingen daarop aan. Jezus was echter van mening dat de sabbat er was voor de mens en niet andersom. 'En dus is de Mensenzoon ook heer over de sabbat,' redeneerde hij.
Dus hoewel de zondagsrust een belangrijk onderdeel uitmaakt van de christelijke traditie, komt het oorspronkelijk helemaal niet uit de bijbel, maar is het zo'n 17 eeuwen geleden ingevoerd door een politiek leider.
Mevrouw75 schreef op 02-10-2023 om 07:41:
[..]
Zo ervaar ik het ook. Eigenlijk vooral dat echt álles elektrisch of gemotoriseerd moet. Ik vind dat echt geluidsvervuiling. Nu hebben we zelf ook een grasmaaier met snoer, die zat bij het huis in zeg maar, maar ik ben wel van plan om zo’n ouderwetse handmaaier aan te schaffen als ie kapot is. Ik ga ook pas grasmaaien als de buren het ook doen, anders heeft de buurt dus con-stant geluidsoverlast van een of ander tuinapparaat.
Een electrische gaat tenminste lekker snel een handmatige hoor je als buur ook en doet veel langer over hetzelfde stukje.
Ik zou het wel fijn vinden als er duidelijke overheidsregels zouden zijn over geluidsoverlast. Wanneer mag het beginnen en tot hoe laat mag je doorgaan. Ik vind klusgeluiden laat op de avond niet normaal in een woonwijk.
Herfstappeltaart schreef op 02-10-2023 om 08:14:
[..]
Maar het gaat hier niet over geluidsoverlast. Het gaat over zondagsrust. Geluidsoverlast vindt iedereen vervelend of het nu zondag is of niet. Ik wil ook graag dat mijn buren niet na 10 uur 's avonds een klopboor in mijn muur zetten maar op zondag geen was buiten mogen hangen is een andere zaak.
Ja, dat loopt in dit topic een beetje door elkaar en het is ook niet los van elkaar te zien. In elke regio van het land zijn er altijd verschillen in opvatting geweest wat zondagsrust was. Mijn familie zag het als "vrij dus een dagje uit" en ons huis lag afgelegen genoeg om eventueel te kunnen hameren als iemand daar zin in had. Maar als je huis niet uit elkaar viel van ellende was er nooit een reden om te gaan klussen. Dat deed men toen niet als er niks kapot was. Er waren ook niet veel geluidsinstallaties die 90dB konden produceren.
Maar er zijn altijd strikt religieuze gebieden geweest (bekende schrijvers leken dat altijd te hebben meegemaakt) met allerlei moeilijke regels. Kennelijk was daar meer samenhang en dus meer bemoeizucht.
Mensen die hier posten voelen kennelijk hun ketenen nog rammelen maar ik heb die nooit gekend. Wél geluidsoverlast. 