Wiens ouders wonen in het buitenland.
Komende september, het nieuwe schooljaar, gaat mijn jongste kleinkind naar de basisschool. Na ruim 5 jaar elke week een dag oppassen gaat mijn dochter haar werktijden aanpassen zodat ik niet meer elke week hoef te komen. Heb door het oppassen een hele hechte band met mijn 2 kleindochters. Ben dol op ze.
Maar....man en ik hebben sinds 8 jaar een klein huisje ergens in de binnenlanden in Spanje. Elk jaar tijdens vakanties opgeknapt. We hebben een eigen zaak en werken vooral online. Dus dat kan in Spanje ook.
Man zou het liefst emigreren, ik [ nog ] niet. Ben bang dat mijn kinderen en kleinkinderen van mij vervreemden en het mij mss ook wel kwalijk nemen zo ver weg te gaan wonen.
Zijn hier mensen wiens ouders zijn geemigreerd? Hoe ervaren jullie dat? Je kunt je ouders immers niet zo maar uitnodigen voor een kop koffie of om op de kleintjes te komen passen als jullie een avondje uit willen. Ik voel me werkelijk best schuldig als ik er aan denk. Ik vind het wel heerlijk om in Spanje te zijn en echt geheel of grid te leven.
De ouders van mijn beste vriendin wonen 50/50 in het buitenland. Maar denk dat zij hun kleinkinderen vaker zien dan mijn ouders hun kleinkinderen zien, ook al wonen we op 200m van elkaar 😅.
Kataravrouw schreef op 03-06-2023 om 07:53:
Bedankt voor jullie reacties.
Voorlopig blijven we op en neer pendelen. Zijn we een maand of 3 in Spanje en dan weer terug naar Nederland.
Natuurlijk zou ik mijn kind niet tegen houden mocht hij/zij willen emigreren. Ik gun elk kind alle geluk van de wereld. Maar zou er stiekem wel moeite mee hebben denk ik, want we zien elkaar nu vaak.
Ik ben gewoon bang dat het contact verwatert. Maar zoals iemand al schreef als ze komen dan blijven ze wel een aantal weken en dat is natuurlijk super fijn.
En ook idd als straks leeftijd een rol gaat spelen. Ook iets om over na te denken.
Mijn kind woont in het buitenland en ik zie haar ongeveer drie keer per jaar. Als ze hier is, slaapt ze bij mij, maar dan moet ze zoveel mensen zien om bij te praten dat ik geluk heb als we twee avonden samen op de bank zitten. De laatste keer kwam ze ook maar voor vier dagen, omdat ze daar natuurlijk haar werk heeft. Ze is ook al eens in de zomervakantie naar een vriendin in een ander land gegaan in plaats van naar Nederland. Ze is geëmigreerd in het eerste Coronajaar. Toen heb ik haar 10 maanden niet gezien, dat was wel heel rot.
Kataravrouw schreef op 03-06-2023 om 07:53:
Maar zoals iemand al schreef als ze komen dan blijven ze wel een aantal weken en dat is natuurlijk super fijn.
En ook idd als straks leeftijd een rol gaat spelen. Ook iets om over na te denken.
hebben jullie dat zo afgesproken? Anders zou ik daar niet vanuit gaan. Met een beperkt aantal vakantiedagen kiezen ze er wellicht niet telkens voor om naar Spanje te vliegen. En willen ze ook ergens anders heen op vakantie…
Ik vind mijn ouders niet zo leuk, die zou ik al het goeds toewensen in Spanje. Mijn schoonouders zijn fantastisch, ik zou liefdesverdriet hebben als die naar het buitenland vertrekken… en onze kinderen zouden hen ook vreselijk missen…
Schoonouders gehad aan de andere kant van de wereld. Zij kwamen minstens 1x per jaar naar Nederland toe (soms meerdere weken, tot 1½ maand toe), om kun kleinkinderen te zien. Wij zijn toen ook een enkele keer meerdere weken daar naar toe gegaan.
Als je dat bij elkaar telt, zagen die schoonouders de kleinkinderen vaker dan mijn eigen ouders, die op 200 km woonden.
Maar ik snap je punt: wat nu als je meer hulpbehoevend wordt.
Mijn standpunt zou dan meer zijn: wie dan leeft, wie dan zorgt. Mijn moeder is nu 83 en verplaatst zich prima incl lange vliegreizen.
Het is een mooie luxe, als je als grootouders op je kleinkinderen kunt passen. Of even kunt bijspringen als je zoon of dochter even 'omhoog' zit. Maar die luxe heb ik nooit gehad (ook nu na de scheiding niet), en uiteindelijk zijn dat zuiver praktische zaken die prima anders opgelost kunnen worden.
Dus schuldig voelen, zou mijns inziens het laatste excuus moeten zijn om niet te gaan emigreren. Je kunt ook altijd nog een sta-caravan in Nederland aanhouden, of af-en-toe een maand in een B&B in Nederland gaan zitten.
(Of zoals wij deden: een paar weken het huis van zoon- of dochterlief 'bezetten' 😀)
Bloempot schreef op 03-06-2023 om 09:32:
mijn ouders wonen in de vs, we gaan daar in het jaar heen. Vooral nu we vast zitten aan de schoolvakanties. Ze komen minder vaak deze kant op.
De kinderen vinden het leuk om heen te gaan. Maar de andere opa en oma zijn duidelijk favoriet. Die passen ook op, en zien we 2 keer per week. Ze wonen 2 straten verderop. Je komt elkaar dan ook vaak tegen.
Ik vind het jammer dat ze wat minder hebben met mijn familie. Maar het logisch. Ik zou er zelf niet om verhuizen 😉
Onze kinderen hebben ook een favoriete opa en oma. Maar alle 3 de setjes opa/oma wonen hier binnen 25 minuten rijden dus ligt niet altijd alleen aan de afstand.
Hier zijn de favoriete opa & oma juist diegene die verder weg wonen. Ook al hebben de opa & oma 4 jaar lang structureel opgepast. Dochter vind de andere opa & oma gewoon gezelliger en die doen ook meer leuke dingen met haar als we er zijn.